Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Η μουσική των Radiohead, αν αναζητούσε κανείς να βρει το ισοδύναμό της στη ζωγραφική, δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι μια ακουαρέλα ή ένα παστέλ. Εκείνο που της ταιριάζει περισσότερο είναι τα λάδια πάνω σε μεγάλους σε μέγεθος μουσαμάδες. Αν το ΟΚ Computer ήταν σαν τα έργα της ενεργητικής ζωγραφικής (action painting) του Jackson Pollock με τις πιτσιλιές πάνω σε περιπλεκόμενες γραμμές, οι διάδοχοί του μοιάζουν με τα ταμπλό των αφηρημένων εξπρεσιονιστών. Και όπως αυτοί οι πίνακες αναδεικνύονται αναρτημένοι σε τοίχους παρά χαμένοι στην ύπαιθρο, έτσι και η μουσική των Radioh...

[...] "Ήμασταν, είμαστε και θα παραμείνουμε για πάντα ένα ροκ γκρουπ" δηλώνει κατηγορηματικά ο Brian Molko. [...] Σε όσους τους επιρρίπτουν ότι τα θέματά τους στριφογυρίζουν γύρω από τον μάλλον περιορισμένο άξονα "Σεξ - έρωτας - ναρκωτικά - θυμός - αναζήτηση σεξ - έρωτας...", ο Brian δηλώνει ειλικρινέστατα: "Ε, και; Αυτό είναι η ζωή, οι διαπροσωπικές σχέσεις! Γιατί πράγμα θα έπρεπε να τραγουδάω; Τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού; Ή για τους κακούς Αμερικάνους; Ποιους ενδιαφέρει κάτι τέτοιο μακροπρόθεσμα; Αλλά τον πρώτο σου δεσμό θα τον θυμάσαι πάντα!" (απόσπασμα του Βασίλη...

Η παρούσα μελέτη είναι μια, εκ των ένδων, ανάγνωση του έργου του πρόωρα χαμένου ποιητή Ανδρέα Αγγελάκη, που αποσκοπεί στην υποτύπωση και την σκιαγράφηση των βασικών θεματικών πυρήνων του ποιητικού του έργου. Επιπλέον επιχειρείται η διαλεκτική ερμηνεία έργου και ζωής και η διασύνδεση των ποιητικών του κρυσταλλώσεων με τα ευρύτερα διακείμενα της νεοελληνικής κοινωνίας μετά το 1950. Ο Αγγελάκης, και το έργο του, λαμβάνονται, από τον μελετητή, ως συμβολικές απεικονίσεις των δυνατοτήτων, των επιθυμιών και των αδιεξόδων μιας ολόκληρης γενεάς και της υπαρξιακής της περιπέτειας στ...

[...] Οι Scorpions δημιουργήθηκαν το 1965 -κοντεύουν δηλαδή να κλείσουν 40 χρόνια ζωής- από τον Rudolf Schenker. [..] Έτοιμοι για νέα δράση, οι Scorpions συνοψίζουν τη φιλοσοφία τους στην εξής φράση: "Το σημαντικότερο μήνυμα του ροκ εντ ρολ είναι "διασκέδασε"! Όμως, μόνο εκείνος που είναι ελεύθερος μπορεί να διασκεδάσει. Γι' αυτό και το ροκ είναι πάντα αντίθετο με κάθε είδους καταπίεση -φασιστική ή κομμουνιστική- κι αυτό είναι που το κάνει μέχρι σήμερα τόσο επικίνδυνο για οποιαδήποτε αυταρχική μορφή κοινωνίας". (απόσπασμα του Βασίλη Κοντόπουλου)

Η ιστορία δύο γυναικών που αγωνίζονται να επιβιώσουν, να βρουν τον δρόμο τους και να κατακτήσουν την πολυπόθητη ισορροπία στις σχέσεις με τα κοντινά τους πρόσωπα. Από την Αγγλία στην Αθήνα το ταξίδι τους εκτυλίσσεται με τρόπο κινηματογραφικό. Θα καταφέρουν να ξεφύγουν απ' το παρελθόν και να ορίσουν το παρόν και το μέλλον τους; Θα μπορέσουν να ανακαλύψουν τις αιτίες που οδηγούν τις ίδιες και τους αγαπημένους τους στους δαιδαλώδεις ελιγμούς του έρωτα και της φιλίας;

Δυο λόγια O αγαπητός φίλος Διονύσης Στεργιούλας μου ζήτησε, υπό μορφήν συνεντεύξεως, να του μιλήσω για τις σχέσεις μου με τον Σολωμό ή μάλλον για την απασχόλησή μου με τον Σολωμό και για το μικρό έργο που απέρρευσε από αυτήν. Η εξομολόγησή μου εξελίχθηκε σε μια πρώτη μορφή συνεντεύξεως. Αργότερα μου ζήτησε και μια δεύτερη, υποβάλλοντάς μου διάφορες ερωτήσεις πάνω σε ποικίλα θέματα που προκαλεί στον αναγνώστη τόσο το σολωμικό έργο όσο και ο ίδιος ο Σολωμός. Δέχτηκα, για να μην του χαλάσω το χατίρι αλλά στις πιο πολλές ερωτήσεις του ένιωθα απροετοίμαστος ή ακατάλληλος...

Φαίνεται, όταν κανείς περάσει μια ορισμένη ηλικία και ξαφνικά βρεθεί σε μια κρίσιμη κατάσταση, όπως είναι η υγεία του, δεν τον ανακουφίζει τίποτα. Έτσι και 'γώ, στην ανάρρωσή μου, ενώ είχα τα πάντα αναζήτησα τη νεκρή μάνα μου και γι' αυτό άρχισα να γράφω αυτό το βιβλίο. [...] Ελένη Ζαφειρίου

[...] Το "Κοράκι" μέχρι σήμερα παραμένει το γνωστότερο και πιο δημοφιλές ποίημα της αμερικάνικης λογοτεχνίας. Μολονότι ο Πόε, χαρακτηρίζοντας το έργο του είχε γράψει: "η ποίηση για μένα δεν υπήρξε σκοπός, αλλά πάθος", έγραψε μόνο πενήντα ποιήματα. [...]

[ΜΙΚΡΟ ΔΕΙΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ: Αφιερωμένος στην έρημο κινδυνεύω τη λήθη για να δεχτώ εσένα [...] Ένα σκυλί γαβγίζοντας δάγκωσε τη σελήνη αίμα δεν έσταξε η πληγή μονάχα ο μαύρος δίσκος. [...] Κατακλίνω τους οφθαλμούς στης διαφάνειας τον τόπο θεωρώ την πηγή το φλοίσβο θωπεύω ανατέλλω αναδυόμενος έκφρων. ]