Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Το βιβλίο "Μνήμη καλπάζουσα" είναι μια ποιητική απεικόνιση παρελθόντος. Ο όρος "καλπάζουσα" χρησιμοποιείται με την ιατρική έννοια μιας ταχέως επιδεινούμενης κατάστασης. Όμως ο χρόνος που περνά δεν είναι μόνο χρόνος που χάνεται και εκτός από τα "δεινά" -ή κάποιες φορές και εξαιτίας τους- υπάρχει και η δύναμη που κερδίζεται όταν δεν αφηνιάζει. Αυτή είναι η τρίτη συλλογή της Κορνηλίας Καπετάνου με 65 ποιήματα από το "σεντούκι" της μνήμης, με ματιές σε βιώματα, πρόσωπα, τόπους, με νοσταλγία και αγάπη για ό,τι έφυγε χωρίς να χαθεί."

"[...] Ο ξουρισμένος ήταν κιόλας ογδόντα χρονών. Τάκατα, τούκατα, τάκατα, τούκατα, έσερνε τα βήματά του στο ξύλινο πάτωμα. Τάκατα, τούκατα, τάκατα, τούκατα, και κάτι έλεγε, μα δεν ξεχώριζα. Άνοιξα την ξύλινη πόρτα. Είχε αναμμένο το τζάκι. Πήρε με την τσιμπίδα κάρβουνα και τα 'βαλε στο μαγκάλι. Τα ανακάτευε με την τσιμπίδα. Γυρνούσε γύρω γύρω από το μαγκάλι και μπερδεμένα λόγια ακούγονταν: "Θέλω να παντρευτώ, θέλω να παντρευτώ, θέλω να παντρευτώ, θα παντρευτώ, θα παντρευτώ, θα παντρευτώ, τώρα θα παντρευτώ, τώρα θα παντρευτώ, τώρα θα παντρευτώ". Και όλο γυρνούσε γύρω από το μ...

Μία ανυπέρβλητη ερωτική περιπέτεια, που σαν κεντρικό της άξονα έχει την ανεύρεση του χαμένου πάθους στη μακροχρόνια σχέση δύο ιδιαίτερων ανθρώπων. Τι είναι αυτό που μπορεί να μετατρέψει την καθημερινή συζυγική ρουτίνα σε μία ανεπανάληπτη εμπειρία; Από ποια μονοπάτια σοφίας και αυτοκριτικής είναι διατεθειμένοι να περάσουν οι πρωταγωνιστές της ιστορίας για να βρουν ξανά αυτό το πολύτιμο συστατικό της αγάπης; Τι είναι αυτό που συνδέει τις Άνδεις με το μυστηριακό Uluru της Αυστραλίας και επηρεάζει την εξέλιξη των γεγονότων; Μόνο με έναν τρόπο θα μάθεις...

Η παρούσα μελέτη, αποτυπώνοντας τη ζωή και τη δράση του Θεόδωρου Κάστανου, αποσκοπεί στην εξέταση και διερεύνηση του έργου του (παιδαγωγικού, κοινωνικού και εθνικού), στην κριτική και συστηματική παρουσίαση των προσπαθειών του για την εφαρμογή του Σχολείου Εργασίας στην Ελλάδα και στην καταγραφή και αιτιολόγηση των αντιδράσεων ή των διώξεων εναντίον του εκ μέρους της επίσημης πολιτείας, συγκεκριμένων ομάδων ή μεμονωμένων ατόμων. Με αυτά τα δεδομένα η εργασία δεν είναι απλώς μια χρονολογική έκθεση γεγονότων και πράξεων (παρόλο που στην παρουσίαση της ζωής και της δράσης του...

"Μια φορά κι έναν καιρό, σ' έναν τόπο πολύ μακρινό, ήταν μια παράξενη πολιτεία. Μια πολιτεία αλλιώτικη απ' όλες τις άλλες. Η Λαγουδοχώρα ή αλλιώς Runville. Εκεί δε ζούσαν απλοί συνηθισμένοι άνθρωποι, μα λαγουδάνθρωποι [...] που έτρεχαν συνέχεια σαν παλαβοί! Μια αλλόκοτη βιασύνη θαρρείς πως τους κυρίευε! Εκεί δε σταματούσε ποτέ τίποτε. Ακόμη και στον ουρανό, μπορούσε να παρατηρήσει κανείς σύννεφα που πηγαινοέρχονταν ακατάπαυστα. Το μουντό γκρίζο χρώμα ήταν κυρίαρχο τους περισσότερους μήνες του έτους. [...] Ο ήρωας της ιστορίας, ο Μπέρνι, ήταν ένας ιδιαίτερος λαγουδάνθρωπος....

"Αν κάτι χαρακτηρίζει τη Μάρω, είναι η δημιουργία. Δημιουργία προϋποθέτει όραμα, εμπιστοσύνη στο εαυτό σου και όρεξη για διακινδύνευση. Ποίηση σημαίνει δημιουργία. Οπότε δεν είναι έκπληξη ότι η Μάρω έγραψε ποιήματα". Γρηγόρης Πελεκάνος "Είναι δυνατός ο αέρας, αλλά όχι ακριβώς σφοδρός, πιο πολύ αίσιος, καρπερός. Ζείδωρος. Διαβάζω πάλι τα μουσικά μέτρα της Μάρως και μου φέρνουν, εδώ μακρυά όπου κάθομαι, αφράλα και νυχτολούλουδο απ' το Αιγαίο, μαζί και ωδή αηδόνος από διάσελο του Μωριά". Χρίστος Χαριλάου Παπαδημητρίου

Παρατηρώντας το θαύμα των ημερών μου, φωτογραφίζω την αόρατη αντανάκλαση του σώματος στον αμείλικτο καθρέφτη του κόσμου. Ακινητοποιώντας τη στιγμή, στην ουσία, καταγράφω την ανελέητη καταστροφή που επιτελείται μέσα στον χρόνο. Δεν εξωραΐζω. Φωτογραφίζω το είναι, όπως φαίνεται. Με ενδιαφέρει η ουσία. Δεν με ενδιαφέρει ν' αποδείξω ότι είμαι καλός φωτογράφος. Χρησιμοποιώ τη φωτογραφία για να μη λησμονήσω αυτό που μου συνέβη, για να οργανώσω, στο μέτρο του δυνατού, αυτό που θα 'θελα να δημιουργήσω, ίσως και να για να καταλάβω καλύτερα αυτό που είμαι. Πες ότι πρόκειται για ένα...

Ο Γεράσιμος Χαλκιάς γίνεται έρμαιο εκβιαστικών και απειλητικών τηλεφωνημάτων. Τον κατατρέχει ένα παρελθόν που χάνεται στα μαύρα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου. Ο Αλέξης Μακρής, διάσημος ηθοποιός, βρίσκεται αντιμέτωπος με απροσδόκητες αποκαλύψεις. Ακολουθεί τις ανατροπές της ζωής του, που τον οδηγούν σε μια εκπληκτικά αναπάντεχη αλήθεια. Είναι και η ζωή ένα μεγάλο θέατρο; Η Δανάη Ρήγα ερωτεύεται παράφορα τον Νικόλα Χαλκιά. Ζει ένα μεγάλο έρωτα, αλλά οι ανατροπές την φέρνουν σε αδιέξοδα. Τι μπορεί να συμβεί; Η Αργυρώ Λάμπρου αντιμετωπίζει ένα παρελθόν που προκαλεί πόνο μ...

Η νέα ποιητική συλλογή της Χρύσας Βλάχου "Εν ώρα λήθης" μας επισημαίνει τη σημαντικότητα της λήθης στη διαδικασία της γραφής ως στοιχείο αρχέγονης διαμάχης, ολότητας, και απόκρυψης. Μας παρασύρει στη διαπίστωση πως μέσω της μνήμης τα βιώματά μας γίνονται παράσταση, μέσω της λήθης γίνονται αφήγηση. Το απροσδόκητο υπολανθάνει και παραμορφώνει ό,τι δεν μας αποκαλύπτεται. Μνήμη και λήθη επενεργούν στην ποιητική στιγμή και κατ' επέκταση στη ζωή μας. Στις ποιητικές αφηγήσεις νιώθουμε ότι αυτό που διενεργείται έξω από εμάς, γίνεται ταυτόχρονα εσωτερική περιπέτεια. Κοινωνική, φιλοσ...

Γράφω ποιήματα, γιατί έτσι μόνον κατορθώνω ενίοτε να είμαι συνεπής στο rendez-vous μου με τον εαυτό μου. Αν δεν γράψω, αν δεν μου επιτραπεί να γράψω, ψάχνω - ψάχνω, γυρνώ, πισωγυρίζω, χάνομαι. Περιμένω να φωτίσει. Νύχτες αξημέρωτες, ευλογημένες, δικές μου νύχτες. Σκοτεινές. Η συλλογή αυτή έπεσε στο χαρτί μια μέρα, σαν να ήταν έτοιμη από καιρό, από τα χρόνια τα παλιά, τα χρόνια της Κατοχής με τα παιδικά τους τραύματα, της Απελευθέρωσης, μιας παιδικής ηλικίας γεμάτης από πλήθια γεγονότα, ερεθίσματα, μετακομίσεις, ο πόλεμος, το κίνημα, ευτυχισμένες αναμνήσεις, σε μια ειδ...

Ανασφάλειες σε διαφορετικούς ορόφους, άνθρωποι που αναζητούν το παρελθόν για να κανονίσουν το μέλλον. Δυο φόνοι απελπισίας. Δραστήρια παιδιά, ηλικιωμένοι που συντηρούν μνήμες νεότητας. Συγγραφείς, μουσικοσυνθέτες, ανθρωπολόγοι, διλήμματα, όνειρα και διερωτήσεις. Μικρές, προσωπικές περιπέτειες ανδρών και γυναικών. Είκοσι μία ιστορίες σχετικά με τις πολλές απόψεις του προσώπου του ανθρώπου.

Ένα μικρό κελί στο υπόγειο παλιάς φυλακής. Η ακαταστασία δείχνει τη χρόνια εγκατάλειψη ή την περιφρόνηση στο χώρο και τους ενοίκους του. Η μυρωδιά της μούχλας απλώνεται απ' άκρη σ' άκρη και εμποτίζει τα πάντα. Ένας μικρός φεγγίτης μόλις που φέρνει λίγο φως φιλτραρισμένο στην καταχνιά και το σκονισμένο τζάμι ανάμεσα στα κάγκελα που έπιασαν λέπια απ' τη σκουριά. Μια καρέκλα ψάθινη ποτισμένη στην υγρασία καρφώνει στη μέση το χωμάτινο δάπεδο. Ένα κουρελιασμένο κιλίμι πεταμένο σαν κουβάρι σε μια γωνιά. Ένας μεσήλικας άντρας περιφέρεται νευρικά γύρω απ' την καρέκλα σαν κάτι να γυ...

Στο "Μec(c)ano και η Εκάτη" συναρμολογούνται, προσαρμόζονται και συνδυάζονται τα μεταλλικά κομμάτια ζωής με το σεληναίο φως της Εκάτης. Είναι ένα ποιητικό δραματικό και μοιραίο παιχνίδι. Άλλοτε της φρόνησης, άλλοτε της νίκης και άλλοτε η υποχθόνια Εκάτη πλανημένη με σκιές, σίδερα και μέταλλα γύρω της, ανακαλεί τα πνεύματα των νεκρών, περιβάλλεται από πενία και προστατεύει τους πένητες, σε έναν κυβερνοχώρο που κουβαλάει ιστορία και πόνο. Όλα περιγράφονται μουσικά. Τη μουσική λόγου της Ρούλας Αλαβέρα διατρέχει φανερά η μουσική των Mecano. Ακολουθεί την οδοιπορία της μουσικής...

"Ο έρωτας για να ανθήσει απαιτεί ανθρώπους με όμοια βιώματα και παραστάσεις, απαιτεί ανθρώπους με όμοια ''πρότυπα'' [...] και πρότυπο είναι, μεταξύ άλλων, αυτό το οποίο αναζητάμε, αυτό στο οποίο θέλουμε να μοιάσουμε, αυτό με το οποίο θέλουμε να ενωθούμε. Αυτό που μας εντυπωσιάζει και μας σαγηνεύει. Ο κάθε άνθρωπος επιλέγει αυτόν που ''ερωτεύεται'' ανάλογα με τον ''Θεό'' του, την ''αυθεντία'' που τον εκφράζει..." Με αριστοτελική μέθοδο αναζητώνται τα χαρακτηριστικά του "ιδανικού" και του "υλιστικού" έρωτα, αποτυπώνεται και αναλύεται ο τρόπος που αυτοί πραγματώνονται και α...

Δυστοπίες, αλλόκοτα χωριά, ανάστροφες δημιουργίες, μυθικές γεννήσεις και υπνωτισμένες πόλεις περιμένουν στις προθήκες του Μουσείου Παράξενων Γεγονότων. Συμβολικές, παράδοξες, γοητευτικές και αδικαιολόγητα οικείες, οι ιστορίες που διηγούνται τα εκθέματά του αναδιαπραγματεύονται ανοιχτά τη δοσμένη θέση του ανθρώπου μέσα στον κατακερματισμένο κόσμο, νοσταλγώντας τη χαμένη ενότητά του. Είναι ένα μουσείο από χαρτί. Με γεγονότα παράξενα, όπως αυτά που μας συμβαίνουν κάθε μέρα.

Το πρόσωπό της είχε ένα παράξενο, μόνιμο, σκοτεινό χαμόγελο. Της άρεσαν οι άνδρες με τα σγουρά μαλλιά γιατί ήξερε πως πίσω από το κοντύτερο σημείο του εαυτού σου βρίσκεται το μυστικό της επιτυχίας. Την έβλεπες και μονολογούσες: "Πόσο λάθος έχουν όλοι όσοι υποτιμούν τη γυναίκα". Μεγάλο. Αναπόφευκτο, ίσως. Στην ηλικία των είκοσι διάβαζα τον πρόλογο του Guy de Maupassant στο βιβλίο του Prevost, "Η ιστορία της Manon Lescaut και του Ιππότη των Grieux". "Οι λυσσασμένες προσπάθειες να δημιουργήσουμε τις γυναίκες γιατρούς, πολιτικούς, ζωγράφους, ποιητές, απέτυχαν", έγραψε πριν...

Στα "Γράμματα της γνωριμίας" ακόμα και τα πέταλα που δε σ' αγαπούν, έχουν κάτι να σου πουν, φτάνει μόνο να τα κρατήσεις και να τα διαβάσεις με προσοχή...

Στον εξελικτικό κύκλο της ζωής, η ανάγκη για κοινωνική και επαγγελματική αναρρίχηση στην όποια κορυφή επιτυχίας και καταξίωσης φαντάζει νομοτελειακή. Όμως, για διαφορετικούς για καθέναν λόγους, άλλοι μένουν στην εκκίνηση, άλλοι σκαρφαλώνουν, αλλά ποτέ δε φθάνουν, άλλοι φθάνουν, αλλά δεν παραμένουν για πολύ σ' αυτήν. Έτσι απομένουν οι αριθμητικά λιγότεροι συνάνθρωποί μας, οι οποίοι κατάφεραν και να φθάσουν και να παραμείνουν σ' αυτήν. Μέσα σ' αυτό το σχηματικό λόγο ξετυλίγεται ο χρονικό της διαδρομής του ήρωα του βιβλίου. Ο αναγνώστης, μέσα από τις σελίδες του, έχει το ερέθι...

Ζούμε συνθήκες ανάλογες με εκείνες που προηγήθηκαν της Γαλλικής Επανάστασης! Οι "sans Culottes" του τότε αντιστοιχούν στο 90% του τώρα (που μετέχει στο 10% του πλούτου). Η Βαστίλη του τότε είναι τα χρηματιστήρια, Και όσο αφορά τα Golden Boys, ήδη αυτά παίζουν καθαρά το ρόλο της Antoinette. Η γκιλοτίνα έχει στηθεί έτοιμη να αποκεφαλίσει το κεφάλαιο (κι αυτό για να σωθεί κόβει μισθούς και συντάξεις), Οι "θεοτραφείς" ιδεοληψίες απομυθοποιήθηκαν. Με τις ατομικές ηλεκτρονικές ίροd-ικές επικοινωνίες έμαθαν οι σκλάβοι την αλήθεια και αντέδρασαν ανάβοντας το Φιτίλι της παγκόσμιας λ...

Η Σουσουρέλα, είναι μια μάγισσα αλλιώτικη απ' όλες τις άλλες. Νέα, όμορφη, χαμογελαστή και ντυμένη μοντέρνα. Δεν πετάει με σκούπα, αλλά με το αεροπλάνο της προσγειώνεται μια μέρα στον πλανήτη των μαγισσών. Εκεί, δε φτιάχνει μαγικά φίλτρα, ούτε χρησιμοποιεί μαγικό ραβδί... το μόνο "μαγικό" της... είναι η αλφαβήτα! Άραγε, πώς θα την αντιμετωπίσουν οι μάγισσες του πλανήτη; Θα καταφέρει να διδάξει την αλφαβήτα; Το βιβλίο "Η μάγισσα Σουσουρέλα και η αλφαβήτα" είναι ένα ανατρεπτικό παραμύθι που απευθύνεται σε παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας, με στόχο να κά...