Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μέσα σε αυτόν τον τεχνητό κόσμο που ζούσε έχτισε τη δική του πυραμίδα αξιών. Τις διακύβευσε, όμως, στο βωμό μιας λαθεμένης φαινομενικής αντίληψης και αφομοίωσε μέσα του το "φαίνεσθαι" κι όχι το "είναι". Για την καταξίωση εκμηδένισε τις αξίες και χάθηκε έτσι μέσα στις ίδιες του τις αναζητήσεις. Αργά ανακάλυψε την αληθινή ομορφιά της ψυχής, τον άνθρωπο που τον πίστεψε, και δεν ήταν άλλος από την Άννα... και βρήκε μέσα στο μικρό εργαστήρι του τον άγνωστο άνθρωπο που δεν ήξερε.

Δύο πόλεις, Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Δύο οικογένειες, καθεμιά με τη δική της πορεία μες στον χρόνο και στα ιστορικά γεγονότα που ξεκινούν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και φτάνουν ως τις μέρες μας, με πρόσωπα που υφαίνουν τον καμβά της δικής τους ιστορίας. Η Μπιάνκα, μια όμορφη Ιταλίδα, όμηρος των Γερμανών στα δεκάξι της χρόνια, παρά τους θανάτους, την ορφάνια, τις ταπεινωτικές εργασίες, τον άτυχο γάμο, τη μισαλλοδοξία των συγγενών του συζύγου της ως προς την καταγωγή της, σαν ένα καλό ξωτικό δεν σταματά να προσφέρει γενναιόδωρα αγάπη και συμπόνια σ’ όποιον έχει την ανάγκη τ...

Η ποιητική σύνθεση της Ρούλας Αλαβέρα είναι έμπλεη μουσικής. Ένας πάπυρος σύγχρονος, ηλεκτρονικός, που με τις σιωπές και τα κενά του δημιουργεί μια παρτιτούρα, που αφηγείται καταστάσεις ζωής και συναισθήματα έντονα, μια ηλεκτρονική μουσική παλμοδόνηση.

Η παρούσα μελέτη, αποτυπώνοντας τη ζωή και τη δράση του Θεόδωρου Κάστανου, αποσκοπεί στην εξέταση και διερεύνηση του έργου του (παιδαγωγικού, κοινωνικού και εθνικού), στην κριτική και συστηματική παρουσίαση των προσπαθειών του για την εφαρμογή του Σχολείου Εργασίας στην Ελλάδα και στην καταγραφή και αιτιολόγηση των αντιδράσεων ή των διώξεων εναντίον του εκ μέρους της επίσημης πολιτείας, συγκεκριμένων ομάδων ή μεμονωμένων ατόμων. Με αυτά τα δεδομένα η εργασία δεν είναι απλώς μια χρονολογική έκθεση γεγονότων και πράξεων (παρόλο που στην παρουσίαση της ζωής και της δράσης του...

- Μα κι εσύ είσαι ενάρετος, εφόσον είσαι ακούσια φαύλος! Αν φυσικά θεωρήσουμε φαυλότητα μιά φυσική σου παρόρμηση, που δεν εξαρτάται από σένα! Κι επιπλέον σε κοσμούν τόσα άλλα καλά! Άρα σε σένα, όπως και να το πάρουμε, πλεονάζουν, κατά ένα συντριπτικό ποσοστό, οι αρετές, κι άρα είσαι ενάρετος... Μη βασανίζεσαι, λοιπόν, κατηγορώντας άδικα τον εαυτό σου... - Μην ακούω τέτοια σοφίσματα από σένα, φίλε Τάντη! Το θέμα, κι αν ακόμη το πάρει κανείς έτσι, που το λές εσύ, δεν είναι αν είσαι ακούσια ή εκούσια φαύλος, δηλαδή δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα, αλλά ότι είσαι φαύλος! Δηλαδ...

Ναυαγοί για ένα παιδί ναυτικού όπως εγώ, ήταν όλοι εκείνοι, που έδωσαν μάχη με τα κύματα για να ζήσουν. Τους φαντάζομαι ταλαιπωρημένους, με γένια και ρούχα φθαρμένα. Σήμερα, ναυαγοί είναι όλοι αυτοί που έκαναν είτε με την θέληση τους, είτε γιατί κάποιοι τους παρέσυραν, κινήσεις πάνω από τις δυνατότητες τους. Σε αντίθεση με τους πραγματικούς ναυαγούς, αυτοί εδώ είναι ατσαλάκωτοι, όπως η ζωγραφιά του Παντελή που παρουσιάζει ένα καράβι στο βυθό χωρίς το κατάρτι να έχει πάθει τίποτα. Οι σημερινοί ναυαγοί φορώντας επώνυμα ρούχα, κυκλοφορούν με πολυτελή αυτοκίνητα, που δεν είναι...

Ανασφάλειες σε διαφορετικούς ορόφους, άνθρωποι που αναζητούν το παρελθόν για να κανονίσουν το μέλλον. Δυο φόνοι απελπισίας. Δραστήρια παιδιά, ηλικιωμένοι που συντηρούν μνήμες νεότητας. Συγγραφείς, μουσικοσυνθέτες, ανθρωπολόγοι, διλήμματα, όνειρα και διερωτήσεις. Μικρές, προσωπικές περιπέτειες ανδρών και γυναικών. Είκοσι μία ιστορίες σχετικά με τις πολλές απόψεις του προσώπου του ανθρώπου.

Ο κυρ Γιάννης ο φτωχοδάσκαλος, η Μαριγώ που έγινε Μαίρη, η Φάνια και η Αλεξάνδρα, ο Μανώλης με το άδειο βλέμμα και η Στεφανία είναι οι ήρωες των διηγημάτων της Κορίνας Κιτικίδου. Φτωχοδιάβολοι που πέρασαν και δεν ακούμπησαν τη ζωή, που ξεκίνησαν να στύψουν την πέτρα και διαπίστωσαν με φρίκη πως κρατούσαν στο χέρι αχινό. "Πέντε μικρές ιστορίες με άρωμα κηδείας. Ή καλύτερα μνημόσυνου", όπως σχολιάζει η ίδια η συγγραφέας, γιατί "έστω κι αργά, ένα μνημόσυνο τους έπρεπε".

Τον τελευταίο του αγώνα στην Α1 επίσης έπαιζε και ο Ποσειδώνας με την Τρίαινα στο Μακεδονικό Κολυμβητήριο. Είχε πάει τόσο χάλια αυτή η χρονιά... Ότι η ομάδα ήταν η τελευταία στο πρωτάθλημα ήταν μια εικόνα όχι και τόσο μαγική, ήταν μια εικόνα ρεαλιστική. Η μαγεία της καθημερινής σκληρής πραγματικότητας. Ο Ποσειδώνας όμως έπαιζε καλά. Η ομάδα είχε παλέψει όλα τα παιχνίδια. Και συνήθως τα έχανε. Ωστόσο είχαν κερδίσει το Ναυτικό Όμιλο Αθηνών, την πρώτη ομάδα του πρωταθλήματος, στην έδρα της, με τρία γκολ διαφορά. "Η μεγάλη έκπληξη του πρωταθλήματος" γράφανε οι εφημερίδες, αλλά...

Σε µια πόλη εχθρική και αφιλόξενη µια γυναίκα οχυρώνεται πίσω από τη µοναξιά της για να επιβιώσει. Μοναδικό της όνειρο να επιστρέψει κάποια µέρα στη φωτεινή γη της ουτοπίας της. Το κτήµα του παππού είναι κατηφορικό. Στα χαµηλά µαζεύονται νερά και σχηµατίζουν µια ρηχή λιµνούλα που µόλις χωράει το πέλµα. Μια άνοιξη που ζεµατούσε ο ήλιος, πέρασα κάτω απ’ τον ξύλινο φράχτη για να εξερευνήσω τα µυστικά της. Θυµάµαι ακόµη την αύρα της αιωνιότητας καθώς περπατούσα για πρώτη φορά ελεύθερη. Κάθε βήµα ιερό, κάθε σπιθαµή γης κι ένα παρθένο βασίλειο. Στην επιφάνεια του νερού γυρ...

Ο χαμός του πατέρα του, της αδελφής του και της κοπέλας με την οποία ήταν τρελά ερωτευμένος έγινε αιτία για τον Ορφέα να βιώσει μια αφόρητη μοναξιά, μια ερήμωση και μια έντονη υπαρξιακή απογοήτευση. Κι όλο αυτό το ψυχοπλάκωμα να έχει σαν αποτέλεσμα τους μήνες που ακολούθησαν να κλειστεί στον εαυτό του και να αποζητά τη λύτρωση μέσα από μια αδιάκοπη καθημερινή δουλειά. Η μάνα του που τον έβλεπε τα πρωινά ξενυχτισμένο και ταλαιπωρημένο άρχισε να ανησυχεί για την υγεία του και να του ζητά επίμονα να ταξιδέψει κάπου για να ξεκουραστεί. Τελικά κατάφερε να τον πείσει να πραγματοπ...

"Σιωπές που σπάνε από "ατίθασους καβαλάρηδες", "εξόριστους μαντατοφόρους" και τη φωνή της μάνας "τρέξε να μαζέψεις απ το σχοινί τους σκοτωμένους ακροβάτες". Το νέο βιβλίο της Χρύσας Βλάχου έρχεται να υπενθυμίσει πως η ποίηση κάνει τη σιωπή ήχο και τον ήχο εικόνα. Στίχοι δυνατοί, βγαλμένοι από το πάντρεμα της χαρακτηριστικής γραφής της Χρύσας Βλάχου με φιλοσοφία και ρομαντισμό, με την αίσθηση του χρόνου είτε ως μνήμη είτε ως απλό θόρυβο λεπτοδείκτη. Υπερρεαλιστικές εικόνες χρωματίζουν τον νότιο άνεμο που έρχεται να σπάσει τη σιωπή μας". Άγγελος Γαβρής Φιλόλογος-Δημοσιογρ...

Ζούμε βήμα βήμα την ιστορία της παρακμής μας, που συντελείται κάθε μέρα και ώρα, η σκέψη στην ουσία παραμένει στάσιμη, προσκολλημένη στην επανάληψη και έχοντας χάσει τη δημιουργικότητα και την πρωτοτυπία της, βυθισμένη στην ανυποληψία της ιστορίας. Αυτό που μένει είναι η νοσταλγία του ονείρου που κάνει το παρόν να υποκλίνεται μπροστά σ' ένα μέλλον καταδικασμένο να θυμάται για πάντα.

Στρασβούργο. Ένα μικρό πανδοχείο, χτισμένο δίπλα στο ποτάμι το μεσαίωνα, αγκαλιάζει τους φιλοξενούμενους του με την σπάνια μαγεία αυτής της πόλης. Ιδιοκτήτης, ο Λεό Μούλερ, ένας στοργικός γιος, πιστός σύζυγος, προστατευτικός πατέρας και χαζοπαππούς. Ανάμεσα στα καλντερίμια και τα σπιτάκια με τις ξύλινες σοφίτες, γύρω από τραπέζια με αλσατικά φαγητά και μυρωδιές φρεσκοψημένου παν ντ' επίς, η ζωή κυλά παρέα με νοσταλγικές αναμνήσεις που πληγώνουν και ελπίδες για το μέλλον. Ο παγκοσμίου φήμης έλληνας ζωγράφος, Αλέξανδρος Παλιός, θα μείνει στο πανδοχείο με μοναδικό σκοπό, να αν...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί έναυσμα για σκέψη και αναζήτηση. Οι τρεις βασικές ενότητές του είναι σαν παραβολές και μέσα από παρομοιώσεις και συμβολισμούς επιχειρούν να παρακινήσουν τον αναγνώστη να δει τη ζωή του υπό ένα διαφορετικό πρίσμα: "Συναισθηματικό δάσος". Με παραδείγματα από τη φύση, ο κάθε άνθρωπος παρομοιάζεται με ένα συναισθηματικό χωράφι, το οποίο δύναται να καλλιεργηθεί, αν αυτός εργαστεί με όρεξη για ζωή, ώστε να γίνει ένα συναισθηματικό δάσος. "Ο στόλος του χαρακτήρα και της προσωπικότητας και τα καράβια των επιλογών". Τα στοιχεία της προσωπικότητας...

Την ώρα που ήμουν σκυμμένος, μου φάνηκε σαν να άκουσα ένα φτερούγισμα. Δεν έδωσα σημασία· το μυαλό μου πήγε στις κότες, που κοιμούνται ακριβώς δίπλα στην καλύβα. Ξεκρέμασα τη λαμπούδα από το ξύλινο δοκάρι και, χαϊδεύοντας τη χαίτη του αλόγου, έκαμα να φύγω. Γυρίζοντας τα μάτια προς τα έξω... κοκάλωσα. Στο άνοιγμα της πόρτας στεκόταν ένας γέρος, με μια μεγάλη, μυτερή, κάτασπρη γενειάδα, που φάνταζε περισσότερο πάνω στο ράσο που φορούσε. Το κεφάλι του το είχε σφιχτά τυλιγμένο με μια μαύρη μαντίλα, όπως στις εικόνες ο Άγιος Αντώνιος. Πάνω από τους ώμους του φαίνονταν στιλπνές,...

Μέσα από τη διήγηση μιας σημαντικής στιγμής που της άλλαξε τη ζωή, η Κλειώ Σοφρά συστήνεται στο κοινό με την πρόθεση να μεταδώσει την αισιοδοξία της στους αναγνώστες, αλλά και να στείλει μηνύματα αγάπης. Τα μάτια είναι ωραία όταν έχουν γλυκό και ζεστό βλέμμα. Είναι ο καθρέφτης της ψυχής, όπου κρύβονται μεγάλες αλήθειες που δεν εκφράζονται με λόγια... Η αισιοδοξία είναι η ηλιόλουστη πλευρά της ζωής και ζεσταίνει τις καρδιές μας. Οι αναμνήσεις γλυκαίνουν την ψυχή μας και χαμογελάμε στη ζωή σαν να την καλοπιάνουμε. Με το πέρασμα των χρόνων καταλαβαίνουμε πως όλα αυτά που μας σ...

Νέοι άνθρωποι, με πλούσια εμπειρία και συμμετοχή στον κοινωνικό χώρο, πικραμένοι από τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος, αρνούνται να γίνουν μέρος του, παρόλο που δε στερούνται "προσβάσεων και διασυνδέσεων". Η πολιτική δεν μπορεί να είναι πλέον γι' αυτούς μια διαδικασία διευθετήσεων σε "υψηλό επίπεδο", δεν μπορεί να ασκείται μόνον από τους επαγγελματίες πολιτικούς. Για το λόγο αυτόν αποφασίζουν να δώσουν στη διαδικασία διακυβέρνησης μια καινούρια πνοή, ένα νέο νόημα και να ενισχύσουν τη συμμετοχή των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων που τους αφορούν. Οι τεχνολογικές κα...

Άφοβος αλλά και με δέος ο Αντώνης Αμπαρτζίδης αναρριχάται στη "Σκάλα" που ορθώνει με τα ποιήματά του, αποζητώντας ψυχική και πνευματική ανάταση. Αναθαρρώντας σε κάθε πλατύσκαλο, ασθμαίνοντας -αν κι έχοντας αρωγό την κουπαστή- στα σκαλοπάτια, μα με ψυχή που δεν υποτάσσεται, μας καλεί σε μια ανάβαση καθοριστική για τον ίδιο. Συμπαραστάτες του ο Ήλιος, ο Πλούτωνας, η Περσεφόνη, η Καλυψώ κι ένα απολλώνιο δελφίνι -μυθικές αναφορές-, μα και ο έρωτας, το θάρρος, η νοσταλγία και η πίστη στον άνθρωπο και στα θεία, καθώς και στους νόμους της φύσης. Άλλοτε δοξολογώντας τη στιγμή που ζ...

Η μοίρα αποφασίζει παράξενα, μια παλιά ιστορία μοιάζει να ξαναπαίρνει σάρκα και οστά... Η Εύα Αρχοντή, φιλόδοξη και αδίστακτη, όλη της τη ζωή αναζητούσε πλούτη και εξουσία. Ερωτεύεται ένα νεαρό μπάρμαν, τον Ιωσήφ. Ωστόσο έχει και εχθρούς. Ένας δημοσιογράφος, ο Γιάννης, που αγωνίζεται για δίκαιο και κάθαρση, καταγγέλλει για διαφθορά την Εύα και τον άντρα της. Η πολιτική στο επίκεντρο. Επεμβαίνει η μοίρα, που φέρνει ξαφνικά στο προσκήνιο τη Σάλλυ, την ξεχασμένη νεαρή συννυφάδα της Εύας. Η μοχθηρία βρίσκει παλιά μονοπάτια και το παρελθόν επιστρέφει. Και όπως ο Θερμαϊκός μο...