Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δυο φίλοι στην επαρχία μπαίνουν στ’ αμάξι και πάνε μια βόλτα. Στο δρόμο συναντούν ένα κοπάδι και λέει ο συνοδηγός: - Να σου πω πόσα πρόβατα είναι; - Ναι, του λέει ο οδηγός - Εκατόν πενήντα εφτά (157). Σταματά ο οδηγός και ρωτά τον τσοπάνη. Πράγματι είναι τόσα. - Στην τύχη τα βρήκες, λέει στον συνοδηγό. - Όχι, του λέει εκείνος, μπορώ να σου βρω πόσα έχει οποιοδήποτε κοπάδι. Λίγο πιο κάτω συναντούν άλλο κοπάδι. - Για πες μου, του λέει ο οδηγός, πόσα πρόβατα έχει. - Διακόσια δέκα οχτώ (218), του απαντά αμέσως ο άλλος. Σταματά ο οδηγός και ρωτά τον τσοπάνη. Πράγματι...

ΑΠΑΝΤΗΣΗ Στον ΄Ολυμπο θυσίες δεν ζητώ ούτ΄ούριο άνεμο προσμένω κουράγιο ξέρω έχεις περισσό για ότι αξίζει εγώ παλεύω.

Τι σηµαίνει να έχεις επιλέξει την αρετή της αυτοεκτίµησης; Είσαι ένας προνοµιούχος µετασχηµατιζόµενος σε ήρεµη δύναµη "φιλόσοφος" και σύγχρονος πολεµιστής που εµπιστεύεσαι τον εαυτό σου. Είσαι η αυξανόµενη δύναµη που σε κάνει σπουδαίο και σηµαντικό. Είσαι η εσωτερική ισορροπία, ηρεµία, αρµονία και τάξη, που δεν ανέχεται αθλιότητες, βαρβαρότητες, εγωισµούς, συγκρίσεις, ανταγωνισµούς, θυµό, εκδίκηση. Είσαι συντονισµένος µε την προσπάθεια, τη συνεργασία, τη λογική σκέψη, τα θετικά συναισθήµατα. Έχεις τη δύναµη να λαξεύεις ακόµη και "βράχια" όταν αυτά µπαίνουν εµπόδιο στην π...

Τα µικρά τα συννεφάκια κυνηγιούνται στον αέρα, ποιό θα τρέξει, ποιό θα παίξει ποιό θα φτάσει παραπέρα. Μοιάζουν έτσι µε παιδάκια πούχουν µια γλυκιά φατσούλα, πότε κάνουν αταξίες, πότε ακούνετη µανούλα.

Άσπρο στουπέτσι σε πανί κρατώντας, σε στρατώνα των φαντασμάτων, σώματα ιδανικά περιπλανώνται με την υγρασία του βραδινού μπάνιου. Κοντά παντελόνια χακί κείτονται τώρα αδειανά και άμορφα πάνω σε οπλοβαστούς. Ακουμπούν αμίλητοι σε κρεβάτια διώροφα, εσώρουχο φορώντας χασεδένιο. Λευκές γκέτες, λευκές ζώνες και πιστολοθήκες κούφιες, ολόλευκες κι ετούτες, που θα στεγνώσουν σε χρόνο ανύποπτο, μ' όλη την αναίδεια της ταυτότητάς τους, πλάι σε σώματα θρεμμένα με όσπρια και κρασί. Σοκολάτα πικρή, μισοφαγωμένη, που του 'φερε απόψε, προσκεφαλάδι ανάμεσά τους. Αργά, ξημέρωμα θα παρ...

Η ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ Μη μιλάς, άφησέ τους Δεν καταλαβαίνουν. Άφησε τα γεγονότα να έρχονται Κι αυτούς να χτυπιούνται στον τοίχο. Δεν καταλαβαίνουν. Άφησε το πρωινό να υπάρχει Τα λουλούδια να στάζουν Τη δροσιά τους στον πόνο μας. Άσε τον κόσμο ν' ανασαίνει Να πεθαίνει. Άσε τη νύχτα να έρχεται Το φως να φεύγει Άφησέ τους.

Είναι πολλά αυτά που δεν γνωρίζουμε για τον πολιτισμό των Κούρδων. Κυριαρχεί η αντίληψη ότι αυτός ο λαός μόνο πολεμά και αντιστέκεται, πως διεκδικεί από τους κατακτητές την πατρίδα του και ζητά την αυτοδιάθεσή του. Έτσι είναι, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Οι Κούρδοι έχουν πλούσια παράδοση και ακόμη πιο πλούσια γλώσσα, γι' αυτό και από νωρίς ανέπτυξαν την τέχνη του λόγου. Ήδη από τον 11ο αιώνα σπουδαίοι Κούρδοι ποιητές-ραψωδοί με απαράμιλλο λυρισμό αφηγήθηκαν την ιστορία του σκληροτράχηλου και περήφανου αυτού λαού, ύμνησαν τον έρωτα και τη φύση, την ανδρεία και το θάρρος και με...

ΧΩΡΙΣ ΙΧΝΟΣ ΑΣΤΕΪΣΜΟΥ Το χρυσοποίκιλτο ξιφίδιο με τα πράσινα στολίδια την καρδιά ενός μικρού κοριτσιού μοιάζει να πλησιάζει περιπαιχτικά. Το κυκλώνουν μύγες, ενώ ένα φωτοστέφανο τυλίγει το ταραγμένο στήθος της. Το ξιφίδιο φαίνεται ότι δεν κάνει πλάκα και πως στο πρόσωπο της δολοφονημένης δεν υπάρχει ίχνος αστεϊσμού. (Σοχέρ αλ Μοσάντφα, Αίγυπτος) Τι διαφοροποιεί την Αραβική ποίηση από την ποίηση των Δυτικών; Πόσο έχει εξελιχθεί τον τελευταίο καιρό; Έχει άραγε απεκδυθεί την εξωτική ένδυση του παρελθόντος, και σε ποιον βαθμό; Η κατ' ευφημισμόν "Αραβική Άνοιξη"...

Μάνα Είναι η χαροκαμένη γυναίκα που ανοίγοι τις φτερούγες της στα παιδιά των άλλων.

Οι επαναστάσεις για την ανεξαρτησία των ισπανικών αποικιών της Νοτίου Αμερικής ήταν για τους Ευρωπαίους ένα "σύνθετο" γεγονός. Στην αμερικανική ήπειρο η έννοια της εθνικής ταυτότητας είναι πολύ διαφορετική από την αντίστοιχη ευρωπαϊκή. Η προσπάθεια δημιουργίας εθνικών κρατών στην γηραιά ήπειρο έγινε συνδέοντας το έθνος με το ένδοξο παρελθόν του. η προσπάθεια εύρεσης γεγονότων στο ιστορικό παρελθόν αποτελούσε το μοναδικό ιδεολογικό έρεισμα της δημιουργίας των ευρωπαϊκών εθνικών κρατών. Τα αμερικανικά έθνη δεν είχαν την δυνατότητα σύνδεσης της εθνικής ταυτότητας με το ένδοξο...

Η οστεοπόρωση είναι μία πραγματικότητα. Πολλοί άνθρωποι νοσούν, χωρίς να το γνωρίζουν, περισσότεροι δε θα νοσήσουν στο μέλλον. Σήμερα είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη επιδημία. Είναι δυνατόν να αρχίσει από τη νεαρή μας ηλικία.

Υπάρχει ένα φύλο που πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να δείρει τον εραστή της γυναίκας του, αν χρειαστεί. Ότι δεν φοβάται να πονέσει μπροστά της, γιατί είναι σκληρός σα βράχος· ότι, αν και σκληρός, θέλει πάντα να προσφέρει ένα δαχτυλίδι στην αγαπημένη του· ότι τη βάζει πιο πάνω από τη μουσική, τα ταξίδια του και την προηγούμενη ζωή του· ότι είναι κυνηγός· ότι μπορεί να ζήσει και χωρίς αυτήν· ότι θα παρανομούσε για χάρη της, ότι θα έγραφε βιβλία για χάρη της. Υπάρχει ένα φύλο που πρέπει να αποδείξει ότι είναι άνδρας. Όταν δεν το καταφέρνει, γίνεται αφορμή για διήγημα.

Πρότυπα Πρότυπα-χαρταετοί οι περισσότεροι δεν υψώνονται καν, άλλοι σκίζονται με το πρώτο αεράκι, άλλοι πάλι πετούν σε υψος συμβατικό, αυτό που έχει ορίσει η απαιδευσία. Χαμήλωσαν τη ζωή.

Σπίτι πέρα απ' τη θάλασσα Το σπίτι πέρα από την θάλασσα Δύο κόκκινα γεράνια Ένα κίτρινο σπίτι Ένα μαντολίνο Μια μανταρινιά Τρία σκυλιά Δύο κόκκινα γεράνια Ένα πράσινο βουνό Κεραμιδένιες στέγες Ένα τζάκι που καίει Τριάντα κόκκινες τριανταφυλλιές Δύο κόκκινα γεράνια Μια κίτρινη πεταλούδα Δέκα τρία πορτοκαλιά κρίνα Δέκα τρεις κραυγές Δέκα τρεις σιωπές. Δύο κόκκινα γεράνια Η θάλασσα που κλαίει Ένα κόκκινο τριαντάφυλλο με πράσινα μάτια Το τραγούδι των περιστεριών Η καμπάνα που χτυπάει Κι εσύ παντού Άταφα Όνειρα Ο δικός μου ουρανός έχει ένα δικό...

Η ΖΩΗ Λίγο έζησες. Του λιγοστού χρόνου σου απωθημένο η ζωή. Αρχή στο τέλος έκανες αφού άργησες να μάθεις πως του ονείρου η αρχή στο τέλος ξεκινάει σκυτάλη παίρνοντας απ' άλλου όνειρο και σ' άλλον δίνοντάς την. Στο σύντομο χρόνο.

ΑΓΑΠΗ Μέσα σε όλα αγάπη Στην πέτρα, στο νερό Στην διαβρωμένη κοίτη Στο μαύρο σύννεφο Αγάπη στον αέρα Στης μάνας τα φιλιά Στο δάκρυ του πατέρα Σε μία αγκαλιά Στα ματωμένα λόγια Στο κλάμα του παιδιού Στης μοναξιάς τα ζόρια Αγάπη είναι παντού.

Οι Αιγυπτιώτες όπου γης, έχουμε μέσα στην καρδιά μας φυλαγμένο ένα ξεχωριστό κομμάτι γεμάτο μυστικά, έννοιες και αρχές που σμίλευσε ο χρόνος και οι ατέρμονες αναμνήσεις! Αυτό το κομμάτι ανήκει στην Αλεξάνδρεια, τη μητρόπολη του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού, που άσχετα με το που ζούμε ή ζήσαμε στην Αίγυπτο αποτελεί το σημείο αναφοράς της σύγχρονης παρουσίας μας στη χώρα που η μοίρα θέλησε να μας δέσει για πάντα! Χρήστος Καβαλής - Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου Το πόνημα του Νικόλα Σφήκα ανιχνεύει τη θεαματική ανάπτυξη και τη θλιβερή παρακμή της Αλεξάνδρειας, από τα...

ΕΛΕΙΠΑΝ Από το προσκλητήριο των στίχων έλειπαν μερικοί. Το στήσιμο φοβήθηκαν στον τοίχο και μια εκτέλεση που φάνταζε πιθανή.

Υπομένουν μια μοίρα που δεν είναι αντάξιά τους. Δυσανασχετούν για τις ζωές που τους ορίζουν. Θυσιάζονται κάτω από τις σκιές της κοινωνίας, των ανδρών τους, των πατεράδων τους, των παιδιών τους. Αγαπούν, αγωνίζονται, επαναστατούν, για να ζήσουν τις δικές τους επιλογές. Παλεύουν να βρουν ισορροπίες, σμιλεύοντας τον εαυτό τους. Δίνουν το "παρών" και ρίχνουν φως στη δική τους εκδοχή για την ιστορία της ζωής τους.

Γιατί η αισιοδοξία δεν είναι αποτέλεσμα άσκησης, αλλά καρπός ψυχικής ευφορίας και επιλογή θετικού τρόπου σκέψης και καλής διάθεσης για ζωή. Είναι η πρώτη που αποχαιρετά τη ματαίωση και δημιουργεί στον άνθρωπο ανεξαρτησία, ελευθερία σκέψης, ψυχική δύναμη, θετική διάθεση, κοσμοπολίτικο αέρα και μια απίστευτη αρχοντιά. Λέει αντίο στη μοναξιά! Στολίζει με αυθόρμητο χαμόγελο ένα πονεμένο πρόσωπο· και τότε εκφράζεται, σαν αγέρωχο στολίδι, γύρω από τα μάτια και τα χείλη. Και όταν "βρέχει" φόβο και πόνο, η βελούδινη αφή της καθαρίζει τα δάκρυα από τα μάγουλα. Όταν αισιοδοξείς,...