Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΟΡΕΙΒΑΤΗΣ Βουνοκορφές εναλλάσσονται στης ενδοχώρας τον ομφαλό. Σαν αλληλουχίες φοβισμένων σκέψεων πουεπαναφέρουν πασανάκατα τις δύσβατες, πλην όμως γενεσιουργές αιτίες των στοχασμών μας. ΑΡΓΑ ΤΟ ΔΕΙΛΙΝΟ Δύοντας γοργά, οήλιος του φθινοπώρου παρέσυρε μαζί του κάθε ελπίδα ζεστασιάς. Μόνη παρηγοριά, οικεραμέρυθρεςαποχρώσεις των αντανακλάσεων και των σκιών στις επιφάνειες των προσμονών μας.

Σπίτι πέρα απ' τη θάλασσα Το σπίτι πέρα από την θάλασσα Δύο κόκκινα γεράνια Ένα κίτρινο σπίτι Ένα μαντολίνο Μια μανταρινιά Τρία σκυλιά Δύο κόκκινα γεράνια Ένα πράσινο βουνό Κεραμιδένιες στέγες Ένα τζάκι που καίει Τριάντα κόκκινες τριανταφυλλιές Δύο κόκκινα γεράνια Μια κίτρινη πεταλούδα Δέκα τρία πορτοκαλιά κρίνα Δέκα τρεις κραυγές Δέκα τρεις σιωπές. Δύο κόκκινα γεράνια Η θάλασσα που κλαίει Ένα κόκκινο τριαντάφυλλο με πράσινα μάτια Το τραγούδι των περιστεριών Η καμπάνα που χτυπάει Κι εσύ παντού Άταφα Όνειρα Ο δικός μου ουρανός έχει ένα δικό...

ΠΙΡΟΥΕΤΑ ΤΗΣ ΣΑΤΙΡΑΣ Τα φανάρια στο φοίνικα, στο σκοτάδι αλητεύουνε με ρετρό φαντασία σε ρυθμούς πολυάσχολους, οι φιγούρες λικνίζονται στου χωριού την πλατεία. Ένα βαλς υπερφίαλο ανιχνεύει φορέματα, τα φουρό σατιρίζει χιούμορ κυάλια στο τύμπανο, κρυφακούν τα χαμόγελα το μουστάκι τρεκλίζει. Σε παγκάκι αιωνόβιο, θεατές σ' αμφιθέατρο τη βραδιά ξεματιάζουν, φεγγαρόλουστα τσίλινδρα1 με τριαντάφυλλα κόκκινα αγκαλιές ξελογιάζουν.

α Ποιήματα να γράφεις γιατί τη ζωή, μεσ' από τους στίχους θα τη βρεις· μου 'πε ο γέρος. Μην τα ονομάσεις, άσε τη ζωή να στα βαφτίσει. Ακολούθα τις όχθες εκεί θάβρεις το μονοπάτι με τις μυρωδιές. Κράτησε τα βότσαλα, μη φοβηθείς το βάρος. Όταν χαθούν τ' αρώματα, τα χρώματα τη γέφυρα μη διστάσεις να περάσεις. Πάρε μαζί σου τις βαριές αποσκευές μη φοβηθείς το ύψος, τη βροχή, γιατί νέα καλά θα βρεις στην άλλη όχθη· εκεί σε περιμένουν. Μανώλης Μπίστας του Σταύρου, της Βασιλικής, 19 Μαρτίου 1968, αρβανίτης εκ Κερατέας. Προσφάτως τη µαταιότητα ανακάλυψε...

ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ ΧΡΗΣΜΟΣ Το ίδιο φεγγάρι φορούν οι τρεμάμενες φλόγες ενός αδέξιου φιλιού που ήχησε σαν εξόριστος χρησμός προμηνύοντας την αγωνιστική διεκδίκηση του κατασχεμένου έρωτα.

ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΖΩΝΤΑΝΩΝ Ανάσταση ζωντανών προσµένω, των νεκρών τη γνώρισα. Το ζήτηµα είναι να µη µε απανθρακώσει η νύχτα να µην βιώσω για άλλη µια φορά αυτό που οι ψυχεδελικοί λένε στην γλώσσα τους "άσχηµο ταξίδι". Δυστυχώς όµως δεν βλέπω να το αποφεύγω, ξεκίνησε ήδη. Τρέµωσύγκορµος, η καρδιά χτυπά γρήγορα, πιο γρήγορα, όλο και πιο γρήγορα. Και ο πιο δυνατός θα τα 'κανε πάνω του. Δεν έπρεπε να το τολµήσω. Μια στιγµιαία έκθεση όµως στο κρύο, και να, σαν να µ' άφησε λίγο. Μπορώ λοιπόν να συνεχίσω. Τι έλεγα; Α, ναι, για τον Χριστό έλεγα, τον ποιητή Ιησού. Τόσα χρόνια στο...

[...] Επαναστάτρια η Χαρά. Γεννήθηκε διαφορετική. Άλλαξε το μοντέλο. Έσπασε το καλούπι παραγωγής προδιαγεγραμμένων χαρακτήρων. Η Χαρά κρατούσε άμυνα απέναντι στην κληροδοτημένη υπακοή ­δουλικότητα, που διέκρινε την εποχή τους, την οικογένειά τους και όχι μόνο. Τι άνθρωποι, σκεφτόταν συχνά. Μαριονέτες. Το κεφάλι δεν το σήκωναν σχεδόν ποτέ μοναχοί τους. Έπρεπε κάποιος μεγαλύτερος να τραβήξει την κλωστή. Μα τούτη δεν είναι αληθινή ζωή, θέατρο είναι. Αν δεν μπορείς να σηκώσεις κεφάλι, να δεις τον ήλιο κατάματα, όταν το θελήσεις, αν δεν μπορείς ν' ακολουθήσεις τον δρόμο του φεγγ...

Αν και τα πυροβόλα όπλα έχουν κάνει την εμφάνισή τους στα πεδία των μαχών ήδη από τις αρχές του 14ου αιώνα, μόνον κατά τα τελευταία εκατόν πενήντα χρόνια σημειώθηκε σημαντική εξελικτική πρόοδος στον τομέα αυτό. Μέσω ενός περιεκτικού κειμένου και με τη βοήθεια μεγάλου αριθμού φωτογραφιών, πινάκων και διαγραμμάτων, το ανά χείρας βιβλίο παρουσιάζει την εξέλιξη και τη λειτουργία των λεγόμενων ελαφρών ή φορητών πυροβόλων όπλων, κυρίως εκείνων που προορίζονται για στρατιωτική ή αστυνομική χρήση και περιλαμβάνουν τα όπλα χειρός (πιστόλια και περίστροφα), τα όπλα ατομικής άμυνας, τ...

ΠΡΟΟΙΜΙΟ Μούσα στο στόμα βάλε μου Λόγια να περιγράψω Σ' αυτό τον άγιο τόπο Τη ζωή των εργατών Πώς δούλεψαν πώς έζησαν Μα και πώς αγαπήσαν Τι οικογένειες έκαναν Πώς σπούδασαν παιδιά Πώς σε απεργίες βρέθηκαν Με δύναμη, ώμο με ώμο Πόσες γευτήκανε χαρές Και λύπες κολλητά Πώς ήρθανε στο Λαύριο Και πως αποδημήσαν Τι θέλαν για το αύριο Πώς ζήσαν τελικά.

Γεννήθηκα στα χρόνια μεταξύ Κατοχής και Εμφυλίου. Μεγάλωσα στην θαμπή δεκαετία του '50 αλλά έζησα στην φωτεινή δεκαετία του '60. Η δικτατορία ήρθε στη μέση των Πανεπιστημιακών σπουδών. Όταν ξεκινούσα την Χειρουργική μετά την μεταπολίτευση, το μόνο εφόδιο που είχα ήταν το πείσμα, η συνέπεια και η φιλοδοξία για κάτι καλλίτερο... ... Ένα ταξίδι που άρχισε από το Κορωπί, είχε διάρκεια 42 ολόκληρα χρόνια με διάμεσους σταθμούς, τελείωσε στο Νοσοκομείο Αμ. Φλέμινγκ τον Σεπτέμβριο 2013... Η ιδέα ενός βιβλίου που θα συνόδευε εικόνες και σύντομα κείμενα, πήρε μορφή στο προηγούμενο...

ΤΟ ΑΓΝΩΡΟ ΜΕΘΥΣΙ ΣΟΥ Τό άγνωρο μεθύσι σου τό γεύτηκα ψές βράδυ στ' όνειρό μου. Φίλησα τό στόμα σου, φίλησα τά μάτια σου, άγάπη μου. Κι έσύ σάν ξεχασμένος σκοπός στό μουράγιο κάποιου λιμανιού ένοιωσες τόν πόθο μου -νοιώσαμε τόν πόθο μας- καί πλάγιασες στά χέρια μου. Σέ κοίμησα, άγάπη μου, μές στό δικό μου ύπνο. [1970]

ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΩΝ ΒΡΟΧΩΝ Tα νερά των βροχών που απ' τον ορίζοντα έρχονται πέφτουν μ' ορμή στη μήτρα της γης τρυπώνουν από πηγές αναβλύζουσες πορφύρας γεννιούνται άνθη χορεύουν οι ελιές στη θάλασσα κατεβαίνοντας τα καρποφόρα κλαδιά της πνίγονται στα κύματα λόγια μυστήρια σε χλοοτάπητες σπέρνονται σ' αφίλητο λαιμό φίδι τυλίγεται συρίζοντας στην παγωνιά ενός δάσους κατάλευκου νύφες επτά με πέπλα σχισμένα και πόδια γυμνά έναν ήλιο σακάτη νυμφεύονται

Το άλλο φεγγάρι Η έννοια του χρόνου, ασύλληπτη στην ουσία της, με τα μετρήσιμα χρονικά διαστήματα μόνο προσωπικά να εννοούνται. Γι' αυτό και ο μέσα χρόνος είναι και ο μόνος προσιτός. Μέσα του ζούμε και πάνω στις διαδρομές του πατάνε τα αβέβαια βήματά μας. Στο μεταξύ, ο χρόνος ο αληθινός τρέχει αδιάφορος για τη δική μας αντίληψη και εμείς μόνο στιγμές αποτυπώνουμε θεωρώντας πως έστω για λίγο πιάσαμε το νόημα. Μπορεί βέβαια όλο αυτό να είναι μια ψεύτικη αίσθηση του υπαρκτού, και ο χρόνος μόνο ως προσωπικός να βιώνεται. Σ' αυτής της μαγικής συμπαντικής απάτης την αίσθηση ακ...

Aν τα πεπραγμένα του ένοπλου δωσιλογισμού είναι σχεδόν αδύνατο ν' αμφισβητηθούν από οποιονδήποτε καλόπιστο ερευνητή της θυελλώδους δεκαετίας του '40, δεν συμβαίνει το ίδιο με το κοινωνικό και -ιδίως- το οικονομικό υπόβαθρο του ίδιου φαινομένου. Το διαπιστώσαμε για μιαν ακόμη φορά κατά την ημερίδα που πραγματοποιήθηκε στο Κορωπί (8/10/2016), με αντικείμενο την κατοχική εμπειρία της ευρύτερης περιοχής των Μεσογείων και της Λαυρεωτικής. Μια Ημερίδα που σημείωσε εξαιρετική επιτυχία, με το αμφιθέατρο του εκεί δημαρχείου να έχει ξεχειλίσει από το (ως επί το πλείστον ντόπιο)...

Έχουν περάσει πάνω από ογδόντα χρόνια από το θάνατο του Σαλαμίνιου Πέτρου Α. Φουρίκη, καθηγητή, διδάκτορα φιλολογίας, ερευνητή, διευθυντή του Λαογραφικού Αρχείου της Ακαδημίας Αθηνών, του επιστήμονα που εκτός των άλλων ιστορικών και λαογραφικών μελετών του, έθεσε πρώτος τις βάσεις για την νεότερη αλβανολογία-αρβανιτολογία και γενικά την Ιστορία και τη μελέτη των αρβανιτών στην Ελλάδα. Είχε πάντοτε την βεβαιότητα ότι δεν έκανε κάποιο εθνικό κακό κάνοντας γνωστή την ψυχή και την σκέψη των αρβανιτών, γιατί πίστευε ότι έτσι φανέρωνε κομμάτια της ελληνικής ζωής κρυμμένα μέσα...

Στο μεταπολεμικό Κάιρο, σε περίοδο μεταβατική για την Αίγυπτο και τους Έλληνες της χώρας, γεννήθηκε η "Κόριννα", με πρωτοβουλία μαθητριών του παρθεναγωγείου της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου. Γεμάτο ιδεαλισμό και προσεγμένο από κάθε άποψη, το περιοδικό μέτρησε μόνο εννέα τεύχη. Η -για πολιτικούς λόγους- διακοπή της έκδοσής του έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς φωτογραφίζει μια κρίσιμη για τους Αιγυπτιώτες χρονική στιγμή, με φόντο το ταραγμένο αιγυπτιακό τοπίο. Μα σημαντικότερη, ίσως, για την πολιτισμική της αξία είναι η κληρονομιά της "Κόριννας": μαθητικά γραπτά όπου αποτυπών...

Τα διλήµµατα και τα προβλήµατα που αντιµετωπίζει η χώρα µας σήµερα, απαιτούν οµοψυχία, ενότητα και αλληλεγγύη, µα πάνω από όλα κοινωνικό διάλογο. Γιατί µόνο µέσα από τη σύνθεση θα µπορέσουµε να βρούµε λύσεις και απαντήσεις, αλλά και να εξασφαλίσουµε την αναγκαία συναίνεση σε κοµβικά ζητήµατα όπως είναι η ανάπτυξη, η απασχόληση και οι προκλήσεις των σύγχρονων τεχνολογικών εξελίξεων. Φυσικά και δεν είναι εύκολο: είναι όµως αναγκαίο προκειµένου να αποφύγουµε τη σύγκρουση. Οι αντιπαραθέσεις πρέπει επιτέλους να δώσουν τη θέση τους στο γόνιµο διάλογο µε γνώµονα τον άνθρωπο, την κ...

ΕΡΧΟΜΑΙ ΣΠΙΤΙ Ακούω ένα τραγούδι των νεανικών μου χρόνων, Κλείνω τα μάτια και το δωμάτιο απλώνεται στο άπειρο, Το σώμα μου εκρήγνυται κι αιωρείται πάνω από στάχυαδερβίσηδες, Τα βλέφαρα κλειστά - κατάματα στον ήλιο, Και δεν υπάρχει πόνος, ούτε θλίψη, Τα σκέπασε η μυρουδιά του πεύκου και της ρίγανης, Ακούω ένα τραγούδι των νεανικών μου χρόνων, Αγάπη μου, έρχομαι σπίτι. Σεπτέμβρης του '14 ** ΨΙΘΥΡΟΙ Ψιθύρισέ μου θάλασσα όλες τις χάρες που μου 'χει δώσει η ζωή Ψιθύρισέ μου θάλασσα κι όλες τις πίκρες και τον πόνο που 'χω νιώσει. Άσε την αρμυρή ανάσα σου τ...

"Ο καιρός συνέχισε να χειροτερεύει. Η νύχτα μαύριζε γύρω μας. Τ' αυτιά μας πονούσαν από τη χαμηλή ατμοσφαιρική πίεση. Μεσάνυχτα άλλαξε πάλι η βάρδια. Ο καπετάνιος ζήτησε από τον καμαρότο μερικές φρυγανιές. Αυτή η νύχτα δεν θα είναι εύκολη. Δεν ήταν η πρώτη φορά που αντιμετωπίζαμε τέτοιο καιρό, αλλά κάθε φορά φαίνεται διαφορετική." Ένα βιβλίο που πραγματεύεται τη ζωή του ναυτικού την εποχή που ακόμα το ραδιόφωνο ανακοίνωνε "Αγγελίες προς ναυτιλλομένους" και οι ειδήσεις κατακλύζονταν από ναυάγια. Η αφήγηση ρεαλιστική, γλαφυρή, μυθιστορηματική, προδίδει τη μαγεία της θάλασσ...

Διαλέγοντας αυτό το βιβλίο, καλείσαι να δοκιμάσεις κάτι καινούργιο, που ίσως σου φανεί λίγο ασυνήθιστο την πρώτη φορά. Μέσα σε λίγο χρόνο, με λίγη εξάσκηση και συνειδητή εφαρμογή όσων προτείνονται, θα ανακαλύψεις τη μοναδικότητά σου και τη δύναμη σου, θα βελτιώσεις τις δεξιότητες σου, θα αναγνωρίσεις και θα αξιοποιήσεις τα ταλέντα σου. Πολύ σύντομα θα έχεις σημειώσει μια ουσιαστική νίκη, που θα σου δίνει αίσθημα ολοκλήρωσης, θέτοντας τα θεμέλια για κάτι δυνατότερο και σημαντικότερο από ό,τι βιώνεις μέχρι τώρα. Εδώ υπάρχουν: - 12 Θεραπευτικοί Διαλογισμοί με τα αρχετυπικά...