Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΑΠΑΝΤΗΣΗ Στον ΄Ολυμπο θυσίες δεν ζητώ ούτ΄ούριο άνεμο προσμένω κουράγιο ξέρω έχεις περισσό για ότι αξίζει εγώ παλεύω.

Στο ταξιδιωτικό αυτό αφήγημα, ο συγγραφέας του σαν σύγχρονος περιηγητής εκφράζει με τον γλαφυρότερο τρόπο τις εντυπώσεις και τις εμπειρίες του από το ταξίδι που έκανε στη Σρι Λάνκα (την Ταπροβάνη των αρχαίων Ελλήνων). Ανάγλυφα αναδύονται εδώ, εικόνες και καταστάσεις από τη ζωή της μακρινής και εξωτικής αυτής Νήσου του Ινδικού Ωκεανού, προκαλώντας τον αναγνώστη να συμμετάσχει με τη φαντασία του σ' ένα τόσο ζωντανό οδοιπορικό.

Είναι γνωστό ότι η διάδοση της παραγωγής και της χρήσης ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα έγινε κατά την διάρκεια του Μεσοπολέμου. Όταν το 1918, στην Ελλάδα υπήρχαν 20 μονάδες, το 1929 υπάρχουν κιόλας 250 μικρά ηλεκτρικά εργοστάσια. Οι αριθμοί αυτοί δείχνουν την ταχεία διάδοση και πλατιά αποδοχή της εισαγωγής της καινοτομίας του ηλεκτρισμού στις ζωές των τοπικών κοινωνιών ανά την ελληνική επικράτεια, παράλληλα όμως καταδεικνύουν και την εκτεταμένη κατάτμηση της παραγωγικής βάσης του Ηλεκτρισμού σε εθνικό επίπεδο. Η ίδρυση της «Ηλεκτρικής Εταιρείας Κερατέας» αποτελεί μέρος α...

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ Ταξίδι ξεκινά ανεμπόδιστο από μάτια χορτάτα ερημιά ποτίζει αποξηραμένο δέρμα χαράζει αυλάκια αψηφά πόρους τρωκτικά συνθλίβει αγριολίθαρα κυοφορώντας κύκλους επάλληλους μιμείται μπόρες ουρανών και οιμωγές Ικάρων ανεμπόδιστο κυλά σε χωμάτινο χαλί το δάκρυ

On Crete I know no time. Sunrises bring on the day And sunsets close it, The moon and stars Announce the night. I need only look at the sky For reference.

Αστεία που είναι η φύση μες στη σοβαρότητά της! Αστείοι που είναι οι άνθρωποι μες την επίγεια απελπισία τους! Περνούν το κώνειο για μαυροδάφνη το αίμα για γάλα, άτιμη φάρα!

Είναι η ποίηση της ψυχής ένα χάδι μαγεμένο νανούρισμα μάνας, στα φτερά της απαλά σε αρπάζει και σε πάει ταξίδια μεγάλα.

Τα παιδιάστικα αθώα σας μάτια ζωγραφίζουν έναν ήλιο πανώριο με καρδιές σαν ατίθασα άτια ξαναχτίστε έναν όμορφο κόσμο!

Ποιήματα και ζωγραφιές πιασμένα χέρι χέρι λέξεις, ελπίδες, πινελιές γίνονται ένα ταίρι.

1996 Μέρες που σκοτεινιάζει νωρίς. Ένα αδίσταχτο φεγγάρι. Το κοιτώ καρτερικά, με κοιτά ανελέητα, μαθαίνουμε να αγαπιόμαστε...

Γιατί η αισιοδοξία δεν είναι αποτέλεσμα άσκησης, αλλά καρπός ψυχικής ευφορίας και επιλογή θετικού τρόπου σκέψης και καλής διάθεσης για ζωή. Είναι η πρώτη που αποχαιρετά τη ματαίωση και δημιουργεί στον άνθρωπο ανεξαρτησία, ελευθερία σκέψης, ψυχική δύναμη, θετική διάθεση, κοσμοπολίτικο αέρα και μια απίστευτη αρχοντιά. Λέει αντίο στη μοναξιά! Στολίζει με αυθόρμητο χαμόγελο ένα πονεμένο πρόσωπο· και τότε εκφράζεται, σαν αγέρωχο στολίδι, γύρω από τα μάτια και τα χείλη. Και όταν "βρέχει" φόβο και πόνο, η βελούδινη αφή της καθαρίζει τα δάκρυα από τα μάγουλα. Όταν αισιοδοξείς,...

Η ενδοοικογενειακή βία είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο το οποίο, χωρίς να είναι νέο, σήμερα έχει πάρει μεγάλη έκταση και εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους, προς όλα τα μέλη της οικογένειας, ιδιαίτερα προς τις γυναίκες, τα παιδιά και τους ηλικιωμένους. Επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων ασχολούνται με την ενδοοικογενειακή βία προσεγγίζοντας το θέμα τόσο θεωρητικά και ερευνητικά, όσο και στο πλαίσιο διαμόρφωσης πολιτικών και σχεδιασμού προγραμμάτων. Στην παροχή υπηρεσιών για την πρόληψη και αντιμετώπιση του φαινομένου, επαγγελματίες ψυχικής υγείας και επαγγελματίες από το σύστη...

Στέκουν μαρμάρινοι κοιτώντας πεισματικά μορφές συννέφων μαγικές -ναοί του τότε- αεικίνητο φώς στροβιλίζει χλαμύδων πορφυρών και λευκών υφάδια. Διάφανη των ψυχών σκόνη χρόνου υπομένει αιώνων ατέλειωτων σιγή.

Η ΘΑΛΑΣΣΑ, ΛΕΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ Των ηλιότροπων μεσημεριών η ερήμωση των καλοκαιριών η ακηδία ο βρυχηθμός των ύπουλων κυμάτων-τα τερατώδη μάτια. Κάπου,κάπως, τον προδίδει η θάλασσα. Αυτό το ένθεο λιοπύρι.

... Η Κουλίτσα εκείνο το βράδυ και για τις επόμενες σαράντα νύχτες, έβλεπε να' ρχεται μαι νυχτοπεταλούδα δίπλα στο αναμμένο καντήλι της χαμένης αδερφής της. "Να την, Κουλίτσα, ήρθε η ψυχούλα της Ελενίτσας μας απόψε", έλεγε κάθε βράδυ στην κόρη της η κυρα-Πηγή. Και χαιρόταν η Κουλίτσα δίχως διόλου ν' απορεί για τη μεταμόρφωση της αδερφής της σε έντομο...

ΕΛΕΙΠΑΝ Από το προσκλητήριο των στίχων έλειπαν μερικοί. Το στήσιμο φοβήθηκαν στον τοίχο και μια εκτέλεση που φάνταζε πιθανή.

Πρόκειται για την ιστορία ενός ανθρώπου, δίχως πατρίδα ή ιδεολογία, που χωρίς τίποτα το ηρωικό στη συμπεριφορά του, περιπλανιέται στην "Έρημο και τη Ζούγκλα", εκπροσωπώντας έναν έμπορο όπλων, ο οποίος στις δημόσιες δραστηριότητές του έχει τη φήμη μεγάλου ευεργέτη. Ο ήρωας επιζητεί μια συνεχή φυγή, όχι από την μάζα των ανθρώπων, που είναι αφόρητα προβλέψιμη και ανιαρή, αλλά από τον ίδιο τον εαυτό του. Προσπαθεί, μέσα στη διαλυτική επίδραση του ήλιου της ερήμου και στη ναρκωτική ηγεμονία της ζούγκλας, να καθυποτάξει κάθε αίσθηση της συνείδησής του. Στο τέλος, όμως, αυτή τον "...

Υπάρχει ένα φύλο που πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να δείρει τον εραστή της γυναίκας του, αν χρειαστεί. Ότι δεν φοβάται να πονέσει μπροστά της, γιατί είναι σκληρός σα βράχος· ότι, αν και σκληρός, θέλει πάντα να προσφέρει ένα δαχτυλίδι στην αγαπημένη του· ότι τη βάζει πιο πάνω από τη μουσική, τα ταξίδια του και την προηγούμενη ζωή του· ότι είναι κυνηγός· ότι μπορεί να ζήσει και χωρίς αυτήν· ότι θα παρανομούσε για χάρη της, ότι θα έγραφε βιβλία για χάρη της. Υπάρχει ένα φύλο που πρέπει να αποδείξει ότι είναι άνδρας. Όταν δεν το καταφέρνει, γίνεται αφορμή για διήγημα.

Συνδυάζοντας ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία με μνήμες δικές του και αφηγήσεις άλλων, ο συγγραφέας προσφέρει μια γλαφυρή περιγραφή των σχολείων του Κορωπίου αλλά και των αγώνων για την καθιέρωση και επέκταση της εκπαίδευσης στη νεότερη Ελλάδα.