Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Λίγα μόλις χρόνια μετά την καταστροφή της Ακρόπολης από τους Πέρσες, οι Αθηναίοι εργάζονται πυρετωδώς για την ολοκλήρωση του Παρθενώνα, του Ερέχθειου και άλλων λαμπρών ναών πάνω στον ιερό βράχο. Δύο παιδιά, η Μερόπη και ο Άγης, παρακολουθούν με ενθουσιασμό τις εργασίες. Η χαρά τους κορυφώνεται όταν ο ίδιος ο Ικτίνος τα συνοδεύει στον περίπατό τους στο χώρο της Ακρόπολης και τους μιλά για το όραμα που ενέπνευσε την ανέγερση του Παρθενώνα. Τη χαρά τους όμως σκιάζει ένα γεγονός: ο παππούς του Άγη, μαραθωνομάχος, δεν παύει ούτε στιγμή να νοσταλγεί όσα χάθηκαν - την παλιά Ακρ...

Η αυστηρή φόρμα των χαϊκού συμπυκνώνει στη συλλογή Τόσα λόγια το ποιητικό έργο του Άγη Μπράτσου. Ο έρωτας, ο λυρικός στοχασμός, η φύση και ο άνθρωπος ανιχνεύουν με τα ελάχιστα το μέγιστο: Έναν κόσμο ξαφνικά δικαιωμένο. Δείγμα γραφής: Εύπιστο σώμα ανασαίνεις και θνήσκεις με λόγια, λόγια.

Το 1685, οι μέρες της αδελφότητας την οποία έχουν συγκροτήσει κάποιοι πειρατές που παραμένουν πιστοί στον Βασιλιά της Γαλλίας, με την ονομασία Αδελφοί της Ακτής, είναι μετρημένες. Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ έχει συνάψει ειρήνη με την Ισπανία, και τα κούρσα των φλιμπουστιέρων της Καραϊβικής, που έχουν ορμητήριο την Τορτούγα, δεν είναι πλέον ευπρόσδεκτα. Ένας νέος κυβερνήτης έχει αναλάβει την εξουσία στο νησί και θέλει άμεσα να αποκαταστήσει την τάξη. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, ένας Πορτογάλος λοστρόμος, ο Ροζέριο ντε Κάμπος, πρώην ιησουίτης με σκοτεινό παρελθόν, αιχμαλωτίζεται από τ...

Φαρσέρ ημών ο εν τοις παγεροίς αγιασθήτω το ανόμημά σου· απελθέτω η τυραννία σου· γενηθήτω το μειδίαμά σου, ως εν ουρανώ κι επί της ακτής· τον πόνον ημών τον περιούσιον μετρίασον σήμερον· και άφες ημίν τα ονειροπολήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις εγερθέταις ημών· και εμβάπτισον ημάς εις ηδονισμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του ανιαρού.

Να απορριφθούν τα "τοξικά απόβλητα" μιας σκέψης που έχει μολυνθεί από τη συνήθεια, τη γλωσσική πτώχευση, τα περιττά λίπη και τον κορεσμένο αέρα της αδράνειας - ιδού ένα αίτημα που προβάλλει επιτακτικά, αλλά αναβάλλεται εξίσου επίμονα. Η τέχνη, και ειδικά η λογοτεχνία που με ενδιέφερε από τα πρώτα αμήχανα σκαριφήματά μου έως το Νάρκισσος και Ιανός, είναι ωστόσο εκεί, αλλά απαιτεί μια τολμηρότερη αναψηλάφηση. Αυτή ακριβώς την αναψηλάφηση, χωρίς όμως τις αλαζονικές βλέψεις μιας αυστηρής ετυμηγορίας, επιχειρούν τα άρθρα αυτά, minima δοκίμια για την ακρίβεια. Πλην των άλλων,...

Είναι μέρα αθλημάτων στο σχολείο της Ρέιτσελ, όμως κανένας δε δείχνει χαρούμενος. Χωρίς τη σημαία της Χαρούμενης Τρίτης, η Τόνια, η νεράιδα της Τρίτης, δεν μπορεί να σκορπίσει χαρά για να τους φτιάξει το κέφι. Μπορούν, άραγε, η Ρέιτσελ και η Κρίστι να τη βοηθήσουν να ξαναβρεί τη σημαία της;

Ο Τομ Σόγιερ μπλέκεται συνέχεια σε απίστευτες περιπέτειες. Γιατί δίνει στο γάτο του παυσίπονο; Τι κάνει όταν η αγαπημένη του Μπέκι κινδυνεύει να τιμωρηθεί; Πώς θα βρεθούν οι δυό τους κλεισμένοι σε μια σπηλιά; Θα βρουν την έξοδο; Θα τα καταφέρει τελικά ο Τομ να πάρει το θησαυρό που ανακάλυψε τυχαία;

Η Μπόνι είναι στα μαγαζιά με τη Βίβιαν, την καλύτερή της φίλη, και τη βοηθάει να διαλέξει ρούχα για το αποψινό πάρτι που θα γίνει στο σπίτι της, κρυφά από τους γονείς της που λείπουν. Η Μπόνι όμως είναι βιαστική, γιατί έχει ραντεβού. Ή μάλλον, θέλει να στηθεί σ' ένα σημείο του δρόμου μπας και ξαναδεί εκείνο το ωραίο αγόρι... Και, όντως, τον βλέπει να περνάει... Τώρα τι να κάνει; Να τρέξει πίσω του, ή να το αφήσει και πάλι για μια επόμενη φορά; Τολμάει... ή δεν τολμάει; Από το σημείο αυτό, το βιβλίο συνεχίζεται με δύο διαφορετικές εκδοχές της ιστορίας. Εσύ θα διαλέξεις αυτ...

Γράφω σε μια γλώσσα που δε θέλω να μιλώ - άγνωστη, παραπεταμένη, πικρή, ποδοπατημένη όπως οι λίγες ευγενικές προσπάθειες σε μακρούς αιώνες δουλείας, άκυρης δημοκρατίας και κυρίως σκοταδιού γράφω σε μια γλώσσα που απέτυχα να μιλήσω, να πείσω οποιονδήποτε, να δω κάτι να μένει στα πρακτικά της συνέλευσης πριν τα ροκανίσουν τα ποντίκια κι η ιστορία - δε συμβιβάστηκα, έπεσα όρθιος, δε μετάνιωσα δέκα προς ένα, είκοσι προς ένα, τριάντα προς ένα απέτυχα οικτρά απέναντι στους κομμωτές και στους μακιγιέρ είδα την επιστήμη να γράφεται από τους λαθρέμπορους είδα την τέχνη να καταξιώνετ...

Τα 22 διηγήματα της συλλογής αφηγούνται με τον τρόπο τους "μικρές ιστορίες", οι οποίες επιχειρούν να αποδώσουν ελλειπτικά, χωρίς άσκοπες περιγραφικότητες, περίπου "μετέωρες" καταστάσεις. Το ποιητικό ζητούμενο κυριαρχεί μέσα σε τόνους μινιμαλιστικούς και σκηνικά όπου η λεπτομέρεια μεγεθύνεται ανησυχητικά ή ειρωνικά. Πρόσωπα (συνήθως το υποκειμενικό βλέμμα) και καταστάσεις δεν υπακούουν αυστηρά στις επιταγές της κλασικής δραματουργίας, ενώ το σύνολο συντίθεται από ποικιλία θεματικών μοτίβων, τα οποία επιχειρούν να συλλάβουν τα φευγαλέα παράδοξα μικρών και μεγάλων "αντινομ...

Υπάρχουν χρυσόψαρα στον ουρανό; Μπορεί και να υπάρχουν, αφού ένα από αυτά βρέθηκε ξαφνικά εδώ, στη γη, στα γραφεία μιας εφημερίδας. Ο κόσμος όμως του φάνηκε παράξενος: ο πόλεμος, η θλίψη, η νοσταλγία. Κι ο χρόνος; Αν έλιωναν τα ρολόγια...

Γιατί όλα τα πουλιά που ζούσαν στο Μεγάλο Χωράφι αγαπούσαν το Χρυσόδεντρο τόσο πολύ; Τι ήταν αυτό που έκανε το Χρυσόδεντρο τόσο ξεχωριστό; Μήπως οι απίστευτες ιστορίες που ήξερε να διηγείται; Ή μήπως υπήρχε κάτι το διαφορετικό, που το έκρυβε καλά κάτω απ' το φτωχικό φλοιό του;... Η Τζέμη Τασάκου ζει εδώ και αρκετά χρόνια στο Μεγάλο Χωράφι, που βρίσκεται δίπλα στην ακρογιαλιά. Έχει γνωριστεί προσωπικά με τη Χελώνα Φιόνα και είναι πολύ καλή φίλη με το νεαρό συγγραφέα Άρη, το Καλαμάρι. Επίσης, είχε την τύχη να γνωρίσει το Χρυσόδεντρο και να κρυφακούσει μαζί του τις ιστορίες...