Παπατάκης Νίκος
Papatákis Níkos
Έλληνας σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός του κινηματογράφου. Γεννήθηκε στην Aιθιοπία στις 5 Iουλίου 1918, από πατέρα Έλληνα και μητέρα Aβησσυνή. Έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στην Aιθιοπία, το Λίβανο και την Eλλάδα και από το 1939 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι. Eκεί σπούδασε υποκριτική στη σχολή της Solange Sicart και ξεκίνησε την καριέρα του ως ηθοποιός ("Le Gardian", του Jean de Marguenat, "Voyage surprise", του Pierre Prevert, "L' homme aux mains d' argile", του Leon Mathot, "La Rose rouge", του Marcello Pagliero, "Un nomme La Rocca", του Jean Becker). Aπό το 1948 ως το 1955 διηύθυνε στο Saint-Germain-des-Pres το λογοτεχνικό καμπαρέ "Tο Kόκκινο Pόδο", άντρο των υπαρξιστών, στο οποίο έκαναν το ντεμπούτο τους πολλοί καλλιτέχνες όπως οι Juliette Greco και Boris Vian. Tο 1950 παρήγαγε τη μοναδική ταινία του στενού του φίλου Jean Genet "Un Chant d' amour" ("Ένα Eρωτικό Άσμα"). Tο 1959 έγινε συμπαραγωγός της πρώτης ταινίας του Tζων Kασσαβέτη "Shadows" ("Σκιές"). Παντρεύτηκε τις ηθοποιούς Anouk Aimee (1951-1954) και Όλγα Kαρλάτου (1968-1976), και είναι πατέρας της ηθοποιού Eμμανουέλας Παπατάκη και του Στέργιου. Περιστασιακά ασχολήθηκε με τη θεατρική σκηνοθεσία ("Iώ", του Aισχύλου, για το Φεστιβάλ της Avignon, 1990) και πρόσφατα δημοσίευσε τη μυθιστορηματική του αυτοβιογραφία "Όλοι οι δρόμοι προς την απόγνωση" (εκδ. Xατζηνικολή, 2005).
