Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αλλά συνέβη κάτι παράξενο. Η αγαλλίαση του χάθηκε με κάτι που είπαν οι ξένοι. Σκοτεινές σκέψεις -μαύρες ιδέες- όρμησαν στο μυαλό του. Ολόκληρος ο κόσμος έξω από το καφέ του φάνηκε σαν ένα πένθιμο και ζοφερό μέρος, όπου ένα πλήθος φτωχοδιάβολων έπρεπε να δουλεύει, και μάλιστα σα σκλάβοι αποκλειστικά και μόνο για τους λίγους που ταξιδεύουν με άμαξες και ζουν επιδεικτικά στα παλάτια τους. Ντράπηκε για την ευτυχία του. Η σκληρή και ανελέητη μοίρα της ανθρωπότητας του έσφιξε την καρδιά. Με φωνή που την έπνιγε η θλίψη, προσπάθησε να εκφράσει τα συναισθήματα του. Νόμιζε πως τη μι...

...Έτσι, μόλο που δεν χρησιμοποιήσαμε καμιά πληροφορία από τους χριστιανούς συγγραφείς, από κανέναν μεταγενέστερο της χριστιανικής περιόδου συγγραφέα, μπορούμε να σκιαγραφήσουμε μια εικόνα σύμφυτη με το τι πραγματικά ήταν τα Ελευσίνια Μυστήρια, να δείξουμε την μεγαλοπρέπεια και την ομορφιά τους. Μπορώ επίσης να ισχυριστώ πως οι Πατέρες της Εκκλησίας δεν κατανόησαν την μεγαλοπρέπεια και την σπουδαιότητα του θρησκευτικού ιδανικού της Αρχαίας Ελλάδας. Μα αυτό είναι όλο; Για να κατανοήσουμε βαθιά την ουσία των Μυστηρίων, ο αναγνώστης του μικρού αυτού βιβλίου θα πρέπει όχι μονάχ...

... Πρώτος ο ορφισμός δίδαξε ότι ο άνθρωπος ξεπλήρωνε, μέσα από την αθλιότητα της ύπαρξης, το αμάρτημα των "μακρινών προγόνων", ότι η σάρκα έπρεπε να θανατωθεί για ν' απελευθερώσει την ψυχή και να της επιτρέψει να φθάσει στην αληθινή ζωή, την αιώνια ζωή ότι ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να μετουσιώσει την αλλαγή της ύπαρξής του, με τις δικές του δυνάμεις, αλλά αν φωτισθεί και καθοδηγηθεί από τον μυστηριακό θεό. Κατέστησε οικεία την αντίληψη για τον θεό που υποφέρει και θνήσκει, και η ανάστασή του αποτελεί για τους μυημένους την εγγύηση προς την αθανασία. Τις ιδέες αυτές, ας το...

Η αλήθεια δεν μπορεί να είναι κτήμα μιας τάξης, ταξική όμως ενδέχεται να είναι η παραμόρφωσή της. Η Εκκλησία οφείλει να καταδικάσει την καταπίεση και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, να την καταδικάσει, πριν απ' όλα, από ηθική και πνευματική σκοπιά και όχι εν ονόματι κάποιου κοινωνικού συστήματος, οφείλει να ευλογήσει την αναζήτηση ενός πιο δίκαιου και πιο ανθρώπινου κοινωνικού καθεστώτος και να εμπιστευθεί στην πρωτοβουλία, στην δραστηριότητα και στην ελευθερία του ανθρώπου την πάλη για ένα καλύτερο μέλλον.

[...]Όμως, όπως ήδη είπαμε πιο πάνω, η αρχαία θρησκεία αναγνώριζε και το δόγμα του ανθρώπου-Θεού, δηλαδή του ανθρώπου, υιού του Θεού, που, ενώ γεννήθηκε από θνητή μητέρα σε καθαρά ανθρώπινες συνθήκες, με τα υπεράνθρωπα κατορθώματά του κρίθηκε άξιος ν' ανέλθει στον ουρανό και ν' αποθεωθεί· είναι η περίπτωση του Ηρακλή.[...]