Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Περιεχόμενα: Προκόπιος Παυλόπουλος: Πρόλογος στη δεύτερη έκδοση || Γιώργος Δαρδανός: Περιμένοντας την εξέλιξη || Α΄ ΜΕΡΟΣ : Δημήτρης Αρμάος: Το βιβλίο ως υλικό σώμα, Μια συνθήκη προσπέλασης της γνώσης απέναντι σε μιαν άλλη || Ελισάβετ Αρσενίου: Η λογοτεχνία στην ηλεκτρονική εποχή || Κατρίν Βελισσάρη: Το ψηφιακό βιβλίο: απλή εξέλιξη ή επανάσταση;, || Γιώργος Σ. Βερνίκος: «ΡΕΥΣΤΟ» ΒΙΒΛΙΟ || Ευριπίδης Γαραντούδης: Ηλεκτρονικό εναντίον έντυπου βιβλίου; || Τάσος Γιαννίτσης: Μετά από περίπου 600 χρόνια τυπογραφίας || Αθανάσιος Γκότοβος: Ηλεκτρονική μάθηση και παιδαγωγική σχέση:...

Οι ελληνικοί μύθοι ασκούσαν πάντοτε μια ιδιαίτερη γοητεία στην παγκόσμια τέχνη, ιδιαίτερα στις αναπαραστατικές τέχνες, όπως το θέατρο και ο κινηματογράφος. Οι μύθοι αυτοί συμπυκνώνουν τις βαθύτερες αγωνίες και τα υπαρξιακά ερωτήματα του ανθρώπου για την προέλευσή του και την πορεία του μέσα στο χρόνο. Και, καθώς η μυθολογία λειτούργησε και λειτουργεί κατά τρόπο αρχετυπικό και συμβολικό, η τέχνη του κινηματογράφου δε θα μπορούσε να μη γοητευτεί από τον κόσμο των ηρώων και των θεών, των άθλων και της προσπάθειας του ανθρώπου να υποτάξει τη φύση και να ορίσει τη Μοίρα του....

Το "Σμαρ", ένα έργο το οποίο ο Φλωμπέρ έγραψε σε πολύ νεανική ηλικία, όταν βρισκόταν ακόμα στο Κολλέγιο, είχε θεωρηθεί επί μακρόν ένα απλό προσχέδιο του Πειρασμού του Αγίου Αντωνίου. Αυτό το "παλαιό μυστήριο", όμως, όπως ο ίδιος ο συγγραφέας το χαρακτηρίζει, το επηρεασμένο από το ρομαντισμό, δεν είναι ένα απλό πρόπλασμα του Πειρασμού. Είναι ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο, που εισάγει πολλά από τα σημαντικά θέματα που ο Φλωμπέρ θα επεξεργαστεί στη συνέχεια, από την ανία ως την κριτική των συμβάσεων και της κοινωνικής ζωής, και τα πραγματεύεται με τρόπο ιδιαίτερο, συναφή προς τα...

Η πρώτη συνεργασία του Θάνου Μικρούτσικου με τη Μικρή Άρκτο, πραγματοποιείται με την κυκλοφορία σε βιβλίο και ψηφιακό δίσκο δύο έργων του Θάνου Μικρούτσικου, πάνω σε δύο κείμενα του Βέλγου λογοτέχνη Paul Willems. Τα δυο αυτά έργα σε σκηνοθεσία Henri Ronse, διακρίθηκαν ως μεγάλες επιτυχίες στο Εθνικό Θέατρο των Βρυξελλών το 1983 και το 1984. Το "Warna/ Βαρνά" (έργο για σοπράνο, κρουστά, πλήκτρα και ορχήστρα εγχόρδων) ερμηνεύεται μοναδικά από τη Σόνια Θεοδωρίδου με τη συμμετοχή της Καμεράτα των Φίλων της Μουσικής υπό τη διεύθυνση του Αλέξανδρου Μυράτ ενώ το "Nuit avec o...

2086: Το τέλος του κόσμου. Ένα μυστηριώδες Κάλεσμα οδηγεί τους τελευταίους ανθρώπους στην Ακρόπολη της Αθήνας. Όταν πεθαίνει και ένα ακόμα μέλος της κοινότητας που σχηματίζεται εκεί, ο Γιώργος από την Κρήτη, μοναδική συντροφιά του νεαρού αφηγητή απομένει ο αποκαλούμενος Ουίλιαμ Σαίξπηρ, ένας υπεραιωνόβιος άνδρας. Ο Σαίξπηρ θυμάται ακόμα πώς ήταν ο κόσμος τότε που οι άνθρωποι μπορούσαν ακόμα να κάνουν παιδιά ή απλώς να κολυμπήσουν στα ποτάμια. Ο νεαρός "δεν έχει δει ποτέ τον ουρανό ανέφελο". Με οδηγό τις αναμνήσεις τους και αποσπάσματα από κείμενα μεγάλων συγγραφέων, ο...

Ο Jean - Pierre Vernant διηγείται τους μύθους της αρχαίας Ελλάδας. Μιλάει για τη δημιουργία του κόσμου, τον πόλεμο των θεών και τους δεσμούς που μονίμως η ανθρωπότητα διατηρεί με το θείο. Από τον ευνουχισμό του Ουρανού ως τις πανουργίες του Δία, από την επινόηση της γυναίκας στο ταξίδι του Οδυσσέα ως τον αγώνα δρόμου με τις Γοργόνες, ο συγγραφέας μάς μεταφέρει τους αρχαίους αυτούς μύθους, που παραμένουν πάντα ζωντανοί. Ο Jean - Pierre Vernant, ο οποίος αφιέρωσε τη ζωή του στην ελληνική μυθολογία, μας βοηθά να αποκωδικοποιήσουμε καλύτερα το πολύπλοκο, συχνά, νόημα των μύθων...

Στο αγρόκτημα της Μηλιάς πρέπει να γίνουν σήμερα, το δίχως άλλο, ένα σωρό δουλειές, είναι μια μέρα τόσο φορτωμένη. Όμως κάτι δεν πάει καλά με το μεγάλο κόκκινο τρακτέρ. Τα παιδικά χεράκια δε θα σταματούν να πατάνε τα κουμπιά, για να ακούσουν ξανά και ξανά όλους τους ήχους της συναρπαστικής αυτής ιστορίας.

Την τελευταία μέρα του καρναβαλιού του 1862, η Κλοντίν Λερούζ βρίσκεται άγρια δολοφονημένη. Η αναστάτωση στο απομονωμένο σπιτάκι όπου έμενε κάνει τους χωροφύλακες να υποψιαστούν πως έπεσε θύμα ληστείας. Όμως τα χρυσά νομίσματα παραμένουν στο συρτάρι. Τι έψαχνε ο δολοφόνος; Ένας δαιμόνιος γεροντάκος, ερασιτέχνης ντετέκτιβ, ανακαλύπτει κρυμμένες ερωτικές επιστολές ενός πάμπλουτου αριστοκράτη καθώς και την ύπαρξη ενός νόθου κι ενός νόμιμου γιου. Η υπόθεση περιπλέκεται. Ο Άρθουρ Κόναν Ντόιλ εμπνεύστηκε τον Σέρλοκ Χολμς απ' τον επιθεωρητή Λεκόκ του Εμίλ Γκαμποριό (1832-1878...

Η "Υπόθεση Τουλάγιεφ" διαιρείται σε δέκα κεφάλαια (ή "αλληλοσυμπληρούμενους πίνακες" όπως τα αποκάλεσε ο Σερζ σε ένα φυλλάδιο). Το καθένα τους είναι λίγο ως πολύ αυτοτελές. Το καθένα εστιάζει σε έναν διαφορετικό χαρακτήρα, παρότι αρκετοί από τους χαρακτήρες εμφανίζονται σε περισσότερα από ένα κεφάλαια. Η πλοκή εξελίσσεται χρονολογικά, από την απροσχεδίαστη, σχεδόν τυχαία δολοφονία του Τουλάγιεφ, ενός ανώτατου στελέχους του Κόμματος, μέχρι την εκτέλεση, έναν χρόνο αργότερα, τριών ανδρών, οι οποίοι ήταν όλοι τους σημαίνοντες μπολσεβίκοι, μπλέχτηκαν στα δίχτυα της έρευνας και...

Μια παγερή νύχτα στη Μόσχα, ο κυβερνητικός αξιωματούχος Τουλάγεφ δολοφονείται στο δρόμο από κάποιον άγνωστο που έδρασε απροσχεδίαστα. Αμέσως αρχίζει η αναζήτηση του δολοφόνου. Σ’ αυτή την πανοραμική τοιχογραφία της εποχής, στα πρόθυρα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι έρευνες οδηγούν σε πολλά μέρη του κόσμου, εμπλέκοντας στα δίχτυα τους μια σειρά υπόπτων που τα μόνα που τους συνδέουν είναι η αθωότητά τους -τουλάχιστον για το έγκλημα για το οποίο κατηγορούνται- και η πολιτική σκοπιμότητα που υπαγορεύει τις διώξεις τους.

Σε αυτόν τον χειμαρρώδη μονόλογο, ο συγγραφέας Πίνο Κακούτσι δίνει το λόγο στη ζωγράφο Φρίντα Κάλο. Λίγες μέρες πριν από το θάνατό της, μέσα στην οδύνη, τη μοναξιά, τις στιγμές απελπισίας, ξαναζεί όλα όσα μπόρεσε να ξεπεράσει με τη δύναμη της θέλησής της. Διηγείται τη θυελλώδη σχέση της με τον Ντιέγκο Ριβέρα, τον άντρα της ζωής της, και εξηγεί το πάθος της για "το δικό της" Μεξικό. Μιλά για τα πολιτικά ιδανικά της, για τη φιλία της με τον Τρότσκι και για τους αναρίθμητους άλλους δεσμούς της. Η ζωή της ήταν μια ζωή στα άκρα γεμάτη χρώματα, ακριβώς όπως και η ζωγραφική τη...

Η αναντίρρητη εξουσία των δύο αυτών αξιοσέβαστων ερεισμάτων της κοινωνίας -της Εκκλησίας και του Κράτους- χρησιμεύει σήμερα για να επιβάλει σε όλους, στην πνευματική ελίτ όπως και στον πελαγωμένο λαό, μια εκχυδαϊσμένη εικόνα τόσο της καλλιτεχνικής παραγωγής όσο και της ανθρώπινης μορφής. [...] Οι συμβατικές χειρονομίες των ανθρώπων της Εκκλησίας και των αξιωματούχων του κράτους που θαυμάζουν τη "σύγχρονη τέχνη", τόσο αντίθετες προς το λειτούργημα και την αποστολή τους, θυμίζουν τις κωμικές χειρονομίες της Γιορτής των Τρελών στον ύστερο Μεσαίωνα. Όλα αυτά θα είχαν μικρ...