Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Τρίτη Ιούλιος 2002 Όλοι με πιέζουν να πάω διακοπές. Πρέπει, πρέπει. Επιμένουν. Δεν ξέρω κανέναν να πηγαίνει τη δυστυχία του διακοπές. Να τη σεργιανίζει στις παραλίες, στις αμμουδιές και να τη βουτάει στα κύματα. Σκέπτομαι, σκέπτομαι. Βαρέθηκα να σκέπτομαι άγονες σκέψεις. Κουράστηκα να κοιτάζω συνέχεια μέσα μου. Αισθάνομαι κι εγώ σαν ένας δρομέας της εσωτερικότητας που έφτασε λαχανιασμένος στην άκρη του δρόμου του. Μερικές φορές έλεγες χωρίς θλίψη, ότι όλα έχουν γίνει για να φτάσουν στο τέλος. Δεν το πίστευες, καίτοι ήθελες να πιστεύεις ότι πίστευες στο Θεό, ότι πεθαί...

Μια ομάδα νέων ζευγαριών που αποτελούν τον πυρήνα μιας παρέας με δυνατούς δεσμούς φιλίας, διασκεδάζουν, φιλοσοφούν, ερωτεύονται, κάνουν οικογένεια, εραστές της ζωής όλοι τους, μεταξύ αστείου και σοβαρού σχεδιάζουν τη ζωή τους όταν θα πάψουν να είναι νέοι. Και σε αυτό που καταλήγουν είναι να ζήσουν ομαδικά σε μια μεγάλη έκταση γης, σαν ένα είδος κοινόβιου. Τι θα γίνει όμως όταν τα χρόνια περάσουν και αρχίζουν να αναθεωρούν τόσο το σχέδιό τους όσο και ο ένας τον άλλον και αυτήν ακόμη τη φιλία τους που αρχίζει σταδιακά να ραΐζει; Η γραφή είναι ελκυστική με προσωπικό στυλ, ε...