Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Κύριε, Κύριε, πού με στέλνεις; Τι σχεδιάζεις για μένα; Κάτι παράξενο τράβηξε το βλέμμα του, κάτι που δεν έπρεπε να είναι εκεί. Πλησίασε. Από την εικόνα του Αη Γιώργη εξείχε η λαβή ενός σπαθιού. Μια μιαν ήρεμη, σίγουρη κίνηση το τράβηξε. Μια φωνή, φωνή μητέρας, ακούστηκε πίσω του. "Να προσέχει παιδί μου". Χωρίς να γυρίσει έσπρωξε την πόρτα και βγήκε στο πλατύσκαλο... "Σώσε τα παιδιά!" Ο αστυνόμος κούνησε το κεφάλι. "Αν πρέπει από σένα...", είπε μόνο. Ο πατέρας Εμμανουήλ γύρισε το βλέμμα στα δάσος και τα δέντρα που σείονταν καθώς το πλάσμα πλησίαζε. "Το ξέρω!...

... ο Βωμός, από θρύλος που μεταφέρονταν από γενιά σε γενιά, έμοιαζε να είναι... μια κατασκευή από λαξευμένους ογκόλιθους. Ήταν τέσσερις, τοποθετημένοι έτσι ώστε να σχηματίζουν οκτάγωνο, αφήνοντας ισομεγέθη κενά ανάμεσά τους. Η επιφάνειά τους ... μετέτρεπε τα δυναμικά πεδία σε ακτινοβολίες, που απορροφούνταν από τον εγκέφαλο των Εκλεκτών, ενσωματώνονταν στις σκέψεις τους και, στην συνέχεια, πάλι μέσω της συσκευής, μετέτρεπαν την ενέργεια των πεδίων σε ύλη. Όποιος ήταν συνδεδεμένος με την Συσκευή της Δύναμης μπορούσε να κάνει ό, τι σκεφτόταν, ήταν ό,τι πλησιέστερο μπορούσ...

Κοιτούν και οι δύο το κουτί, κοιτούν κι εμένα και μου δείχνουν το κουτί. Τι να έχει μέσα άραγε; Με βάζουν στη μέση, ακουμπούν και οι δύο το πρόσωπό τους στο δικό μου και λένε μαζί: "Καλά Χριστούγεννα!" Τώρα κατάλαβα! "Καλά Χριστούγεννα" σημαίνει αγάπη, να είσαι με τη μαμά και τον μπαμπά, να είσαι ζεστός, καθαρός και χορτασμένος. Ναι, αν είναι έτσι λοιπόν, "Καλά Χριστούγεννα!" Σε όλους! Δώρο ζωής... Είκοσι και μία μικρές μυθικές ιστορίες, ωδές στη νύχτα που μας δόθηκε το μεγαλύτερο δώρο: Η Γέννηση της ίδιας της Ζωής... Είκοσι και μία Χριστού Γεννήσεως μυθωδίες...

Η πιο σημαντική νύχτα της Χριστιανοσύνης και η βίωσή της μέσα στους αιώνες. Δέκα και εννέα Ανάστασης μυθωδίες. Δέκα και εννέα μικρές μυθικές ιστορίες, ωδές στη νύχτα της Ανάστασης. Την πιο φωτεινή νύχτα...

Ο Μάρκος στάθηκε μπροστά στην βαριά πόρτα. Γύρισε στην Γκέηλ. "Είσαι σκληρή κοπέλα, το ξέρω, σε έχω δει να σκοτώνεις, αλλά δεν θα ήθελα να έρθεις μαζί μου τώρα". Εκείνη τον αγκάλιασε. "Με προσέχεις τόσο πολύ". Τον φίλησε απαλά. "Θα με μισήσεις αν φερθώ πολύ σκληρά σ' αυτόν τον άνθρωπο εκεί μέσα;" την ρώτησε. "Ναι, πολύ", απάντησε εκείνη και τον φίλησε και πάλι, πιο δυνατά αυτή την φορά. "Και αν δεν σπάσει, θα του φερθείς ακόμα σκληρότερα", ψιθύρισε χωρίς να απομακρύνει το στόμα της από το δικό του, "και εγώ θα σε μισήσω ακόμα πιο πολύ". Σφίχτηκε πάνω του με...