Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"... Τα κείμενα που περιλαμβάνονται στην έκδοση αυτή είναι κείμενα βιωματικά. Αποπνέουν νοσταλγία για τον Θρύλο του χθες, τον Θρύλο των χρόνων της αθωότητάς μας. Είναι όμως και κείμενα αγάπης για τον Ολυμπιακό του σήμερα, το μεγάλο αυτό κόκκινο ποτάμι που συνεχίζει να μας προσφέρει κάτι από τη χαμένη ανθρωπιά της καθημερινότητάς μας..."

Ένα σπίτι που το καίνε τρεις φορές κι ένα δελφίνι από ρύζι για τη βασίλισσα. Μια βέρα που γράφει σαράντα χρόνια άλλο όνομα, κι ένα τσουβάλι κεφάλια ανταρτών. Μια θαυματουργή εικόνα κι ένας πολεμιστής της Αλβανίας σε θάνατο... Ένας Σπύρος, ένας Σωτήρης, μια Ακριβή και μια Φωτεινή σε μια μοναχική πορεία σε πρώτο πρόσωπο. Ένας Πάνος που χάνει συνέχεια το νήμα. Ένας -αμίλητος- Άγγελος. Κι ένας Γιάννης, το φάντασμα αυτού του βιβλίου.

Στις 20 Ιουλίου 1974 κηρύχτηκε γενική επιστράτευση. Αυτό δεν είχε συμβεί ούτε στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940, που είχαν κληθεί υπό τα όπλα μόνο λίγες κλάσεις έφεδρων. Η μισή Ελλάδα βγήκε στο βουνό και η άλλη μισή έτρεχε πίσω της να τη συμμαζέψει. Μια πολεμική κωμωδία χωρίς μάχες, χωρίς έστω έναν πυροβολισμό, αλλά με πολλά θύματα.

Ο Πειραιάς δεν είναι μόνο το λιμάνι, το Πασαλιμάνι και η Καστέλλα... Είναι ο Ολυμπιακός και το γήπεδο Καραϊσκάκη. Είναι οι σκληρές γειτονιές Τρούμπα, Δραπετσώνα, Ταμπούρια, Καμίνια, Κοκκινιά, Πέραμα και τα άγρια Μανιάτικα σφηνωμένα ανάμεσα σε βράχια και λασπόνερα. Η πιο ζόρικη διαδρομή για τους ανυποψίαστους.

Αυτός δεν πιστεύει πια. Κάνει ένα ταξίδι που ίσως δεν έχει γυρισμό και αναρωτιέται αν υπάρχει ζωή πριν το θάνατο. Και πότε είναι ο Κιλρόι, κάποιος που δεν υπήρξε ποτέ, πότε ο χασογκόλης Αριστείδης Παπάζογλου και πότε κάποιος που γράφει στους τοίχους "αν υπάρχει Θεός την πουτσίσαμε".

Το άρρηκτο της "αντρικής φιλίας" είναι ένας γοητευτικός και καθησυχαστικός μύθος. Όσο οι άντρες είναι μεταξύ τους, αισθάνονται προστατευμένοι, δυνατοί, άτρωτοι και κυρίαρχοι. Αρκεί όμως η εμφάνιση μιας γυναίκας για να γκρεμίσει τα οχυρά που τόσον καιρό έχτιζαν και να φανεί πόσο απροστάτευτοι είναι. Η "Λίστα Γάμου" είναι μια ελεγεία για τις αντροπαρέες που σκόρπισαν όταν παραβλήθηκαν με το ερωτικό αίσθημα. "Μια σπαρταριστή ηθογραφία με θέμα το βίο και την πολιτεία μιας αντροπαρέας. Αν συγκεντρώσει κανείς τις φράσεις που ανταλλάσσουν οι πέντε μικροαστοί που μοιράζονται το μί...

"Οι κριτικές ήταν ένας ύμνος. Όταν κανείς διαβάσει το κείμενο, τότε καταλαβαίνει γιατί το μόνο που έχει να πει είναι "πάρτε αυτό το βιβλίο και διαβάστε το". Γνώριμη η πένα του Διονύση Χαριτόπουλου, διαβασμένα πολύ τα μυθιστορήματά του. Όμως εδώ ο αναγνώστης μένει στην κυριολεξία άφωνος, καρφωμένος στις λέξεις, ανήμπορος να κλείσει το βιβλίο πριν το διαβάσει και δεύτερη φορά". (Π. Κρημνιώτη, "Διαβάζω") "Ο Διονύσης Χαριτόπουλος με το πρώτο του θεατρικό έργο δείχνει να ξέρει καλά το νέο του "μέσο". Δεν φλυαρεί, δεν φιλολογεί, δεν λέει και κάνει εξυπνάδες. Ξέρει με σαφήνεια γ...

Τη λένε Δέσποινα και θέλει να φύγει. Με κάθε τίμημα. Μα όσους θα ακολουθήσει στα τυφλά δεν έχουν πού να την πάνε. Και κάθε φορά ο γυρισμός θα γίνεται και πιο δύσκολος. Ένα ανθρώπινο πλάσμα που θα χαθεί αναζητώντας απεγνωσμένα τρόπο για να ζήσει.

Δεν υπάρχει κοινωνία. Mόνο άτομα. Επιχειρηματίες, μάνατζερ, γιατροί, δημοσιογράφοι, διαφημιστές, καλλιτέχνες, μοντέλα, σύζυγοι, γκόμενες, όλοι εναντίον όλων με μια ακατάληπτη γλώσσα χωρίς αίσθημα. Σε έναν κόσμο που τρελαίνεται, η κατάθλιψη, οι ίλιγγοι και η παράνοια είναι συμπτώματα υγείας. Η νέα εποχή είναι τώρα.

"Βγήκα για έρωτα απόψε. Μα εσύ δεν μου κάνεις. Εγώ ψάχνω κάτι δυνατό, σαν ενδοφλέβια. Ψάχνω για τρεις ρόμπες που ξενυχτάνε ανάμεσα στις καραβίσιες λαμαρίνες. Τρεις ξεθωριασμένες ρόμπες που ανοίγουνε, στα όρθια, σε λούστρους, και ανήλικα. Απόψε θα είναι δικές μου. Με περιμένουν να βυθιστώ μέσα τους, να βαφτιστώ σε φλέματα, λίπη, νύχια, γερασμένα μαλλιά και να τους επιστρέψω τα ονόματά τους... Φλώρα, Φρειδερίκη, Νίκη-Ράδιο, σας λατρεύω. Φλώρα, Φρειδερίκη, Νίκη-Ράδιο, δεν έχω τίποτα να σας κρύψω. Είμαι δικός σας".

Δεν μπορώ να σε βοηθήσω με φάρμακα, μου λέει η κυρία Β., πες την αλήθεια, τι θέλεις απ' αυτό τον άνθρωπο. Θέλω να ξυπνάει πλάι μου κι ως την τελευταία μέρα της ζωή μου να τον φροντίζω. Θέλω να πεθάνω πρώτη εγώ. Θέλω ένα σημάδι ότι με σκέφτεται και μετά να κοιμηθώ έναν ήσυχο ύπνο.

Η μεγαλύτερη ιστορική έρευνα που έγινε ποτέ για τον Αρη Βελουχιώτη. Ο Δ. Χαριτόπουλος επί πολλά χρόνια συγκέντρωνε και κυρίως διασταύρωνε οτιδήποτε αφορά τον Αρη από μια ογκώδη βιβλιογραφία, από κάποια όχι πολύ προσιτά αρχεία, από ατελείωτες ώρες συνεντεύξεων με εκατοντάδες αντάρτες, καπετάνιους, μαυροσκούφηδες, αξιωματικούς και χωρικούς, και ακολούθησε τα ίχνη του από βουνό σε βουνό.

Κείμενα για τη ζωή μας. Για όσα συμβαίνουν γύρω μας, για όσα λέμε και κάνουμε, γι' αυτά που πιστεύουμε, απορρίπτουμε, μισούμε ή πονάμε. Κείμενα για εμάς και δικά μας.

Η ανεργία, το λιμάνι του Πειραιά, η Τρούμπα, η Ομόνοια, το έλλειμμα πάντα του ιδανικού έρωτα-κίνητρου και ο θρίαμβος του ελληνικού φιλότιμου κυριαρχούν και συναρπάζουν στο καθένα από τα επτά διηγήματα για την μετά το ΄60, αγχωμένη για εκσυγχρονισμό ελληνική πραγματικότητα.

Ένα σπίτι που το καίνε τρεις φορές κι ένα δελφίνι από ρύζι για τη βασίλισσα. Μια βέρα που γράφει σαράντα χρόνια άλλο όνομα, κι ένα τσουβάλι κεφάλια ανταρτών. Μια θαυματουργή εικόνα κι ένας πολεμιστής της Αλβανίας σε θάνατο. Ένας Σπύρος, ένας Σωτήρης, μια Ακριβή και μια Φωτεινή σε μια μοναχική πορεία σε πρώτο πρόσωπο. Ένας Πάνος που χάνει συνέχεια το νήμα. Ένας αμίλητος Άγγελος. Κι ένας Γιάννης· το φάντασμα αυτού του βιβλίου.

Τη λένε Δέσποινα και θέλει να φύγει. Όσους θα ακολουθήσει στα τυφλά δεν έχουν πού να την πάνε. Και κάθε φορά, ο γυρισμός θα γίνεται και πιο δύσκολος. Ένα ανθρώπινο πλάσμα που θα χαθεί αναζητώντας τρόπο να ζήσει. Είναι ο Κιλρόϊ, που δεν υπήρξε ποτέ. Είναι ο χασογκόλης Αριστείδης Παπάζογλου. Είναι αυτός που γράφει στους τοίχους «αν υπάρχει Θεός την πουτσίσαμε» και που τις τελευταίες του ώρες αναρωτιέται αν υπάρχει ζωή πριν το θάνατο. Δύο μεγάλες νουβέλες.

Δεν υπάρχει κοινωνία. Μόνο άτομα. Επιχειρηματίες, μάνατζερ, γιατροί, δημοσιογράφοι, διαφημιστές, μοντέλα, σύζυγοι, γκόμενες, καλλιτέχνες, όλοι εναντίον όλων με μια ακατάληπτη γλώσσα χωρίς αίσθημα. Η κατάθλιψη, οι ίλιγγοι, η παράνοια είναι συμπτώματα υγείας σ' έναν κόσμο που τρελαίνεται. Η νέα εποχή είναι τώρα.

"Από όλους τους αρχηγούς του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ που γνώρισα, και γνώρισα πολλούς, μόνον ο Άρης μού έκαμε εντύπωση. Ήταν δυνατός, στοχαστικός, είχε λεπτότητα". (Αλφόνσο Ινφάντε, Ιταλός στρατηγός) "Ήταν η πολεμική μεγαλοφυία του ΕΛΑΣ" (Κρις Μόνταγκιου Γουντχάουζ, Άγγλος συνταγματάρχης) "Ένα τέρας με ηγετικάς και οργανωτικάς ικανότητας αληθινά υπερφυσικάς" (Ναπολέων Ζέρβας, αρχηγός του ΕΔΕΣ) "Καλούς έχουμε πολλούς. Ο Άρης ήταν ο Ένας, που μπορούσε να αξιοποιήσει την προσφορά των πολλών." (Αρχιμανδρίτης Γερμανός - "πάτερ Ανυπόμονος")