Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η μελέτη αυτή φιλοδοξεί να καλύψει ένα κενό στη νομική και την ιστορική βιβλιογραφία, προσεγγίζοντας το ιδιόμορφο εκκλησιαστικό θεσμικό φαινόμενο της Ιονίου Εκκλησίας συνολικά και αφαιρετικά, με πανιόνια προοπτική και χωρίς να εστιάζει σε μεμονωμένα νησιά ή σε συγκεκριμένους σταθμούς της ιστορικής της πορείας. Σε αυτήν εξετάζονται διεξοδικά από τη σκοπιά του νομικού - μελετητή του Εκκλησιαστικού Δικαίου η γένεση, η σταδιακή συγκρότηση, η εξέλιξη και η λειτουργία των θεσμών και των οργάνων της Ιονίου Εκκλησίας, αλλά και η κριτική που δέχθηκε με νομικής ή κανονικής φύσεως επι...

Το νέο έργο του Καθηγητή του Εκκλησιαστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών Ι. Μ. Κονιδάρη, που μόλις κυκλοφόρησε, καλύπτει ένα σημαντικό κενό στη νομική βιβλιογραφία. Εξετάζει για πρώτη φορά ενιαίως το δίκαιο που διέπει τις περιοχές εκείνες της ελληνικής επικράτειας που υπάγονται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Πράγματι, στην ελληνική επικράτεια ισχύουν παραλλήλως τέσσερα συστήματα κανόνων εκκλησιαστικού δικαίου της ίδιας, δηλαδή ορθόδοξης, δογματικής κατευθύνσεως. Τούτο αποτελεί μοναδική εξαίρεση στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Ειδικότερα, ισχύουν το δίκαιο της...

Πενταετία μετά από την πρώτη έκδοση πολλές και διάσπαρτες τροποποιήσεις στη σχετική νομοθεσία, κυρίως με τροπολογίες σε άσχετα νομοθετήματα, αλλά και η έκδοση, κατ’ εξουσιοδότηση του νόμου, σειράς νέων Κανονισμών που διέπουν την Εκκλησία της Κρήτης και κατ’ επέκταση τις επαρχίες των Δωδεκανήσων, κατέστησαν επιβεβλημένη τη νέα έκδοση του μοναδικού αυτού στη νομική βιβλιογραφία έργου του Ομότ. Καθηγητή του Εκκλησιαστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών Ι. Μ. Κονιδάρη. Το έργο αυτό εκθέτει για πρώτη φορά ενιαίως το δίκαιο που διέπει όλες εκείνες τις περιοχ...

Τα κείμενα που περιλαμβάνονται στον παρόντα τόμο παρατίθενται, ως εικός, όπως σήμερα ισχύουν. Τούτο σημαίνει για τα μεν τρία πρώτα μέρη του έργου ότι έχουν ληφθεί υπόψη οι νεώτερες, ρητές ή σιωπηρές, τροποποιήσεις των σχετικών νομοθετημάτων, για το τέταρτο δε μέρος ότι παρατίθεται ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας της Κύπρου στην επίσημη γλωσσική μορφή του, που είναι η μεταγλωττισμένη έκδοση του αρχικού κειμένου του, το οποίο είχε συνταχθεί και δημοσιευθεί σε λόγια γλώσσα. Πέραν της ενημερώσεως των κειμένων με τις έως και σήμερα τροποποιήσεις τους, έγινε επιλεκτικώς σύ...

Στον τόμο των πρακτικών παρουσιάζεται η πολύπλευρη συμβολή του Ελευθερίου Βενιζέλου και των κυβερνήσεών του στην αναμόρφωση, την ανανέωση και τον εκσυγχρονισμό του ελληνικού δικαίου. Οι εισηγήσεις κινήθηκαν σε δύο θεματολογικούς άξονες: τη δράση του Βενιζέλου ως δικηγόρου και ως Συμβούλου επί Δικαιοσύνης στην Κρήτη και το νομοθετικό έργο που παρήγαγαν οι κυβερνήσεις του, έργο που στόχευε στη δημιουργία ενός σύγχρονου, δημοκρατικού και ευνομούμενου κράτους με όρους κοινωνικής ισότητας και δικαιοσύνης.

Το εγχείρημα που αναλαμβάνεται με τη δημοσίευση του παρόντος έργου επιχειρείται για πρώτη φορά. Σκοπός είναι η παρουσίαση σε αδρές γραμμές, και κατ’ ανάγκην εποπτικώς, εξ ου και ο χαρακτηρισμός «Στοιχεία» στον τίτλο του έργου, τόσο του Ελληνικού όσο και του Κυπριακού Εκκλησιαστικού Δικαίου. Ακριβέστερα δε, τόσο του δικαίου που διέπει τις σχέσεις Πολιτείας και θρησκευτικών κοινοτήτων στην Ελλάδα και την Κύπρο όσο και του δικαίου που διέπει την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος και την Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου. Παρά το γεγονός ότι οι δύο Εκκλησίες, το δίκαιο των οποίων εκτ...

Το θέμα των σχέσεων Πολιτείας και Εκκλησίας στην Ελλάδα έχει απασχολήσει επανειλημμένως την επιστήμη από συστάσεως του νεώτερου ελληνικού κράτους. Παρά το πλήθος των μονογραφιών και μελετών που έχουν γραφεί, δεν μπορεί, παρά ταύτα, να θεωρηθεί εξηντλημένο. Κατά συνέπεια, η μετά χείρας μελέτη του κ. Ιωάννη Σαρμά, ανώτατου δικαστικού λειτουργού, με διεθνείς μάλιστα περγαμηνές, ο οποίος έχει ασχοληθεί και στο παρελθόν με την ίδια θεματική, αποτελεί μια αληθώς ευπρόσδεκτη συμβολή. Πολλώ μάλλον, όταν, όπως υποδηλώνει ήδη ο υπότιτλός της, η μελέτη αυτή εστιάζει στα ζητήματα...

[...] Εμείς ξέρουμε ότι οι χρήσεις της γλώσσας, μαζί με τις χρήσεις της ιστορίας, συνιστούν κεντρικό εργαλείο για την παραγωγή ιδεολογιών και τη διαμόρφωση κοινωνικών και επέκεινα πολιτικών μηχανισμών ελέγχου και προσανατολισμού της παραγόμενης γνώσης. Ακριβώς γι' αυτό έχουμε επισημάνει ότι αίτημα του Συμποσίου μας είναι η κοινωνική διάσταση των χρήσεων της γλώσσας στους διάφορους ή σε διάφορους τομείς του δημόσιου βίου, οι λόγοι δηλαδή των χρήσεων. [...] (από την προσφώνηση του Βασίλη Κρεμμυδά)