Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Λεχ Βαλέσα γεννήθηκε στο Πόποβο της Πολωνίας το 1943. Φοίτησε σε τεχνική-επαγγελματική σχολή και εργάστηκε ως μηχανικός αυτοκινήτων, από το 1961 έως το 1965, υπηρετώντας, στη συνέχεια, τη στρατιωτική του θητεία. Το 1967 άρχισε να εργάζεται στα ναυπηγεία του Γκντανσκ ως ηλεκτρολόγος. Από τον Δεκέμβριο του 1970 έλαβε μέρος σε κινητοποιήσεις των εργατών εναντίον του καθεστώτος, με το αίτημα των μεταρυθμίσεων, με αποτέλεσμα τη φυλάκιση και την προσωρινή απόλυσή του από τα ναυπηγεία. Το 1978 ανέλαβε, μαζί με άλλους, τη δημιουργία των πρώτων μη-κομμουνιστικών ενώσεων των εργατών, που οδήγησαν στη δημιουργία του σωματείου "Αλληλεγγύη". Τον Αύγουστο του 1980 ηγήθηκε της γενικής απεργίας στο Γκτανσκ, που επεκτάθηκε στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας και οδήγησε στην αναγνώριση, από την κομμουνιστική κυβέρνηση, του δικαιώματος δημιουργίας ανεξάρτητων συνδικάτων και του δικαιώματος της απεργίας. Την επόμενη χρονιά, ο Βαλέσα ταξίδεψε σε πολλές χώρες ως εκπρόσωπος της "Αλληλεγγύης", καλεσμένος από τη Διεθνή Εργατική Ομοσπονδία (International Labour Organisation), στην Ιταλία, τη Γαλλία, τη Σουηδία, την Ελβετία και την Ιαπωνία. Τον Σεπτέμβριο του 1981 εκλέχθηκε πρώτος πρόεδρος της "Αλληλεγγύης" στην εθνική της συνδιάσκεψη, στο Γκντανσκ. Ωστόσο, τον Δεκέμβριο του 1981 η κυβέρνηση Γιαρουζέλσκι κήρυξε τον στρατιωτικό νόμο στη χώρα, φοβούμενη εισβολή της ΕΣΣΔ, η λειτουργία της "Αλληλεγγύης" κηρύχθηκε παράνομη και ο Βαλέσα τέθηκε σε κατ' οίκον περιορισμό. Η περιοριστικοί όροι για την ατομική ελευθερία του Βαλέσα συνεχίστηκαν να εφαρμόζονται και μετά την άρση του στρατιωτικού νόμου, τον Ιούλιο του 1983, όταν ανακοινώθηκε, τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, η βράβευσή του με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος, ο Βαλέσα επανεκλέχθηκε, για δεύτερη φορά, πρόεδρος της "Αλληλεγγύης", τον Απρίλιο του 1990, και εκλέχθηκε πρόεδρος της Πολωνικής Δημοκρατίας, μεταξύ 1990-1995, οπότε ηττήθηκε στις γενικές εκλογές.