Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα κείμενά μου αυτά δεν είναι μόνο για τους ειδικούς, αλλά και για τους απλούς ανθρώπους. Στηρίζονται πάνω στις πηγές και στην ιστορική αλήθεια, δίχως παραπομπές μέσα στο κείμενο, που κουράζουν τον αναγνώστη ακόμη και τον ειδικό. Θέλησα να δώσω τα πορτραίτα μερικών σπουδαίων γυναικών μέσ' απ' τη σκέψη και την ψυχολογία της γυναίκας. Η προσφορά τους θάφτηκε και μερικών συκοφαντήθηκε. Έκαναν πράγματα πολύ σπουδαία, αλλά πολύ λίγο τους το αναγνώρισαν. (από τον πρόλογο)

Το μυθιστόρημα αυτό γράφτηκε το 1978. Περισσότερο είναι ένα χρονικό. Είναι το είδος γραφής που προτιμώ, για να παρουσιάσω αληθινά γεγονότα με μυθιστορηματικό τρόπο. Αλλάζω τα ονόματα και την εμφάνιση των ηρώων για να μη γνωρίζονται. Πιστεύω πως πολλά έχουν αλλάξει σήμερα, προς το καλύτερο βέβαια. (από τον πρόλογο)

Τα διηγήματα αυτά άρχισα να τα γράφω απ' το 1960 ως το 1982. Σε πολλά η έμπνευση ξεκινάει από γεγονότα πιο παλιά. Ήθελα να δώσω χαρακτήρες γυναικών και ιστορίες, που ξεκίνησαν απ' ένα αληθινό περιστατικό. Όπως τό 'χουν πει κι άλλοι η πραγματικότητα, ξεπερνάει η φαντασία.

Διηγήματα από την περίοδο της κατοχής και του εμφυλίου.

Από ένα κιτρινισμένο και φθαρμένο γράμμα και δυο-τρεις σελίδες ημερολογίου, θυμήθηκα τη μάνα-Σιμέλα. Έτσι τη φώναζαν σ' όλο το χωριό. Ήρθε από μακριά στον τόπο μας. Έγινε η καλύτερη φιλενάδα των γιαγιάδων μας. Συγκινούμαι όταν γράφει "Μάνα" με κεφαλαίο Μ, όπως γράφουμε το όνομα του Χριστού, της Παναγίας και των αγίων. Και η μάνα πρέπει το ίδιο, γιατί είναι το Α και Ω της ζωής μας. Μια ύπαρξη διψασμένη για αγάπη η μανα-Σιμέλα. Πολύ τη στερήθηκε, ζώντας σε καιρούς δύσκολους, κάνοντας το καλό στους άλλους. Έξυπνη και δημιουργική, δε γονάτισε στις δυσκολίες κι αγωνιζόταν με νύ...