Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μαθητριούλα της Ε΄ Δημοτικού ήμουν, όταν διάβασα στο περιοδικό "Ελληνόπουλο, θησαυρός των παιδιών", για την Πανώρια Χατζηκώστα και τη Σάββαινα. Θυμάμαι πόσο συγκινήθηκα!... Αργότερα έμαθα για την Τασούλα Κουρκουμέλη και την Κωνσταντίνα απ' τη Σαμοθράκη. Πολλές γυναίκες θυσιάστηκαν με τα παιδιά τους κι έγιναν ολοκαύτωμα. Εμείς ξέρουμε μόνο το Ζάλογγο και τις Ναουσαίες. Πραγματικά η πατρίδα μας μαρτύρησε και μάτωσε απ' τη μια άκρη ως την άλλη. Αν αποφασίζαμε να στήσουμε μνημείο για την κάθε περίπτωση, θα γέμιζε ο τόπος. Δεν θα είχαμε που να σταθούμε. Έγραψαν για αρκε...

Σου αρέσει το παιχνίδι; Τότε μην χάνεις ούτε λεπτό! Έλα στην παρέα μας και... κάνε παιχνίδι. Οι παίχτες μας τρελαίνονται για ζωηρά παιχνίδια κι είναι έτοιμοι να κερδίσουν ή να χάσουν, αλλά προπαντός παίζοντας να διασκεδάσουν. Μην κοιτάς από μακριά τον Αντώνη, την Αγγελική, το Θωμά, το Ελσάκι, την Ελίνα... Έλα και παίξε μαζί τους ποδόσφαιρο, αμπάριζα, βαβυλωνία, πάει μια... αλλά με μια συμφωνία: Ζαβολιές δε χωράνε στο παιχνίδι.

Από ένα κιτρινισμένο και φθαρμένο γράμμα και δυο-τρεις σελίδες ημερολογίου, θυμήθηκα τη μάνα-Σιμέλα. Έτσι τη φώναζαν σ' όλο το χωριό. Ήρθε από μακριά στον τόπο μας. Έγινε η καλύτερη φιλενάδα των γιαγιάδων μας. Συγκινούμαι όταν γράφει "Μάνα" με κεφαλαίο Μ, όπως γράφουμε το όνομα του Χριστού, της Παναγίας και των αγίων. Και η μάνα πρέπει το ίδιο, γιατί είναι το Α και Ω της ζωής μας. Μια ύπαρξη διψασμένη για αγάπη η μανα-Σιμέλα. Πολύ τη στερήθηκε, ζώντας σε καιρούς δύσκολους, κάνοντας το καλό στους άλλους. Έξυπνη και δημιουργική, δε γονάτισε στις δυσκολίες κι αγωνιζόταν με νύ...

Ο εικοσάχρονος Θεοδόσιος, ταξιδεύει στη Μεγάλη Ελλάδα. Μέσα απ' τα τοπία, που χαίρεται, παρατηρεί και τους άλλους της παρέας με χιουμοριστική διάθεση, καταγράφοντας τις αντιδράσεις τους. Υπάρχει δίπλα του μια ποικιλία ανθρώπινων χαρακτήρων, που σε προέκταση εκπροσωπούν μια κοινωνία. Χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Σ' αυτούς που θέλουν να δουν και σ' αυτούς, που ταξιδεύουν έτσι, για την παρέα. Για να διώξουν τη μοναξιά τους. Μερικοί κάνουν αυτό το ταξίδι, για έναν ορισμένο μνημείο ή τοπίο. Είναι η Ιθάκη τους. Οι πιο λίγοι, για όλα, όσα αντιπροσωπεύουν αυτό το χώρο και τις μ...

Το μυθιστόρημα αυτό γράφτηκε το 1978. Περισσότερο είναι ένα χρονικό. Είναι το είδος γραφής που προτιμώ, για να παρουσιάσω αληθινά γεγονότα με μυθιστορηματικό τρόπο. Αλλάζω τα ονόματα και την εμφάνιση των ηρώων για να μη γνωρίζονται. Πιστεύω πως πολλά έχουν αλλάξει σήμερα, προς το καλύτερο βέβαια. (από τον πρόλογο)

Τα γιορτινά μας είναι μια μικρή ανθολογία, μια ποικιλία ευχάριστων και εύληπτων κειμένων και ποιημάτων που έγραψαν βραβευμένοι συγγραφείς της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς.

Όταν όλοι έφυγαν και η οικία τυλίχτηκε στο σκοτάδι και στη σιωπή, ο Απελλής πήρε στην αγκαλιά του τη Λαΐδα και τη φίλησε τρυφερά. Εκείνη σφίχτηκε επάνω του κι έµειναν έτσι αρκετή ώρα. Του στοίχιζε που την άφηνε, έστω για λίγο, αν και βαθιά µέσα του ανησυχούσε. Με τον Φίλιππο, κανένας δεν ήξερε, πώς θα έρχονταν τα πράγµατα! Ήταν απρόβλεπτος. Της ζήτησε πάλι να τον παντρευτεί, αλλά η νεαρή αρνήθηκε, όχι βέβαια κατηγορηµατικά. Ήταν πολύ νωρίς ακόµη ν' αποφασίσει, ήθελε να µην παντρευτεί τόσο νέα. Δεν της άρεσε η ζωή των παντρεµένων γυναικών. Αγαπούσε τα βιβλία και τη µάθηση. Η...