Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η έκθεση επανεξετάζει την έννοια της ελληνικότητας μέσα από τρεις χρονικές περιόδους: ο μύθος και η ιστορία, το Βυζάντιο αλλά και η σύγχρονη καθημερινότητα και το σκωπτικό-σατιρικό πνεύμα περνούν μέσα από αντιπροσωπευτικά έργα των: Μ. Αρφαρά, Ε. Βενετσάνου, Λ. Βενιέρη, Κ. Βρούβα, Μ. Γιαννακάκη, Μ. Ζαχαριουδάκη, Κ. Κακανιά, Ρ. Καπελιάρη, Γ. Κυπρή, Μ. Μανουσάκη, Τ. Μαντζαβίνου, Γ. Μετζικώφ, Α. Μιχαηλίδη, Ν. Μιχαλιτσιάνου, Χ. Μποκόρου, Χ. Μπουρονίκου, Γ. Ξένου, Β. Ξένου, Α. Παπαδημητρίου, Λ. Παπούλα, Μ. Σπηλιόπουλου, Π. Τανιμανίδη, Ν. Τζιώτη, Κ. Τσώλη, Μ. Χάρου και Α. Χρηστίδη...

Πρόκειται για την πρώτη αναδρομική έκθεση του Γιάννη Μίχα με τίτλο "Αρμονικές χαράξεις" που εγκαινιάστηκε και θα παραμείνει ανοιχτή μέχρι και τις 28 Φεβρουαρίου στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων, με την επιμέλεια της Νέλης Κυριαζή. Πρόκειται για 65 έργα του καλλιτέχνη από την τριαντάχρονη πορεία, μελέτη και έρευνα του, στον τομέα της γεωμετρικής αφαίρεσης.

Πέντε αντιπροσωπευτικά έργα του σύγχρονου ευρωπαϊκού θεάτρου. Ανθρώπινα και αισθητικά προβλήματα, θέατρο που μιλάει για το θέατρο, αφηγηματικός λόγος, το θέατρο ως μεταφορά του κόσμου, το χιούμορ ως γέφυρα με το υπερβατικό, εικόνες έξω από το μύθο, πολύπλοκα παιχνίδια με αληθινά και ψεύτικα στοιχεία είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά που διατρέχουν τον "Επισκέπτη" του Ερίκ-Εμανουέλ Σμιτ, τον "Κόμβο της κοιλάδας του θανάτου" του Άλμπερτ Όστερμπαϊερ, το "Mainstream" του Ντέιβιντ Γκρεγκ, τη "Διαστροφή" του Χοσέ Σαντσίς Σινιστέρα και το "Σημάδι" της Γιούντιτ Χέρτσμπερχ.

Ο Δήμος Αθηναίων με ιδιαίτερη ικανοποίηση συμμετέχει δια του Πολιτισμικού του Οργανισμού στο κορυφαίο γεγονός της τελετής των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα με τη διοργάνωση δύο εξαιρετικής σημασίας πολιτιστικών εκδηλώσεων: την "Έκθεση εικαστικών τεχνών" που επιμελήθηκε και παρουσιάζει η Δημοτική Πινακοθήκη και τις "Εικαστικές Παρεμβάσεις" που έχουμε στόχο να πραγματοποιήσουμε σε χώρους της Αθήνας. Το θέμα "2004 Αναζητώντας την Ολυμπιακή Ιδέα", που πρότεινε η Οργανωτική Επιτροπή, επέτρεψε στους καλλιτέχνες, τόσο της έκθεσης, όσο και των Εικαστικών Παρεμβάσεων, να καταθέσου...

"Αγαπούσε το μπλε του σαν να ήταν το πεπρωμένο του. Και χωρίς αμφιβολία ήταν το πεπρωμένο του. Έπρεπε να το ανακαλύψει. Στο τέλος βρίσκει κανείς αυτό που τού ανήκει". Ένας Μεξικανός αγγειοπλάστης, υπερήφανος για τα ασύγκριτα κεραμικά του με τα μπλε μοτίβα, τα πουλάει κάθε εβδομάδα στο παζάρι της Πόλης του Μεξικού, σε πελάτες ικανούς να τα εκτιμήσουν. Μη βρίσκοντας πλέον στον συνηθισμένο προμηθευτή του "το αληθινό μπλε", για λόγους που εν πρώτοις του φαίνονται απόμακροι -σε τι μπορεί να τον αφορά ο πόλεμος στην Ευρώπη;- θα εξορμήσει για την εξεύρεσή του. Η αναζήτηση στην οπ...

Το ανέκδοτο ημερολόγιο του νεαρού Ρίλκε κατά τη διαμονή του στο Παρίσι του 1900, ως γραμματέως του Ροντέν, είναι ταυτόχρονα και ένα συναρπαστικό χρονικό της καλλιτεχνικής και λογοτεχνικής ζωής στην Πόλη του Φωτός. Πλήθος γνωστών ονομάτων παρελαύνουν μέσα από τις σελίδες του όπου διαγράφονται οι νεανικές υπαρξιακές ανησυχίες του ποιητή.

Τι είναι αυτό μέσα μας που ασελγεί, ψεύδεται, κλέβει και σκοτώνει; Μαριονέτες είμαστε που τις τραβούν απ' το κορδόνι, τίποτα, τίποτα δεν είμαστε εμείς οι ίδιοι! Σπαθιά με τα οποία μάχονται φαντάσματα, μόνο που δεν φαίνονται τα χέρια που τα κρατούν, όπως στα παραμύθια.

Από τότε που γνώρισα εσάς τους δύο, δεν υπήρξα ποτέ πιο χαρούμενη και πιο μοναχική σε όλη μου τη ζωή. Δεν ξέρω γιατί αλλά μερικές φορές με κάνετε να νιώθω ότι είμαι μόνη μου. Και ξαφνικά δεν μου αρέσει. Ξαφνικά δεν είναι οικείο. Και δεν ξέρω που να πάω. Δεν ξέρω που να πάω μετά.

Ο Τσίλλιχ, ένας παλαιός Κάπο των στρατοπέδων συγκέντρωσης, κάποια μέρα, λίγο μετά τη λήξη του πολέμου, αναγνωρίζεται από ένα από τα θύματά του. Μπροστά στον επικείμενο κίνδυνο που αντιπροσωπεύει αυτή η συνάντηση, το σκάει και περιπλανάται στην τύχη, κυνηγημένος από αυτό το βλέμμα που για μια στιγμή στάθηκε πάνω του. Και ενώ ο πρώην κρατούμενος βγάζει ένα ένταλμα αναζήτησης εναντίον του, αυτός δουλεύει από δω κι από κει σε χειρονακτικές εργασίες, κρύβει την ταυτότητά του. Αλλά ποιος είναι στ' αλήθεια; το αφεντικό του χθες, ή το τερατώδες ζώο του κυνηγού; Μέσα από αυτό το δ...

Αφού κι εσύ μόνο αυτό ξέρεις, πως μ' αγαπάς αυτή τη στιγμή... Μη μιλάς για αιωνιότητα. Υπάρχουν, ίσως στιγμές που αναδίνουν γύρω τους ένα άρωμα αιωνιότητας. Αυτή είναι η μόνη αιωνιότητα που μπορούμε να καταλάβουμε, η μόνη που μας ανήκει.