Giroud Françoise
Giroud Francoice
Η Φρανσουάζ Ζιρού (Λωζάνη, 1916 - Νεϊγί, 2003), ήταν γνωστή γαλλίδα συγγραφέας, σεναριογράφος, δημοσιογράφος και πολιτικός. Ως σεναριογράφος, συνεργάστηκε με τους σκηνοθέτες Marc Allegret ("Fanny", 1932) και Jean Renoir ("Η μεγάλη χίμαιρα", 1936). Υπήρξε διευθύντρια του περιοδικού "Elle", από την ίδρυσή του, σχεδόν, το 1946, έως το 1953, όταν ίδρυσε, μαζί με τον Jean-Jacques Servan-Schreiber το περιοδικό "L'Express", το οποίο διηύθυνε ως το 1974. Μεταξύ 1974-1976 συμμετείχε στις κυβερνήσεις του προέδρου Βαλερύ Ζισκάρ Ντ' Εστέν, ως Γενική Γραμματέας για γυναικεία θέματα, για να αναλάβει, στη συνέχεια, το Υπουργείο Πολιτισμού, μέχρι τον Μάρτιο του 1977. Έγραψε τριάντα περίπου βιβλία, ανάμεσά τους τα "La comedie du pouvoir" ("Η κωμωδία της εξουσίας", 1977), "Une Femme honorable" ("Μια αξιότιμη γυναίκα" -βιογραφία της Μαρί Κιουρί, 1982), "Alma Mahler ou l'art d'etre aimee" ("Άλμα Μάλερ ή η τέχνη να σ' ερωτεύονται", 1988), "Jenny Marx ou le femme du diable" ("Τζένυ Μαρξ ή η γυναίκα του διαβόλου", 1992), "Les Hommes et les femmes" ("Οι άντρες και οι γυναίκες", μαζί με τον Bernard-Henri Levy, 1993), "Journal d'une Parisienne" ("Ημερολόγιο μιας παριζιάνας", 1994), "On ne peut pas etre heureux tout le temps" ("Δεν μπορούμε να είμαστε διαρκώς ευτυχισμένοι", 2000), "Profession journaliste: conversations avec Martine de Rabaudy" ("Επάγγελμα δημοσιογράφος: συζητήσεις με τον Martine de Rabaudy", 2001), κ.ά.
Μεγάλε μου έρωτα
Giroud Françoise
Ωκεανίδα (1995)
Εκείνη είναι χωρισμένη, ωραία μάτια, γοητευτική, κομψή, σεξουαλική. Επαγγελματικά επιτυχημένη, με ερωτικές περιπέτειες. Εκείνος είναι αγχώδης, απένταρος, θρασύς, αλλά πνευματώδης. Δικηγόρος, όλοι τού προλέγουν ένα λαμπρό μέλλον και το περιμένει ανυπόμονα. Είναι ευτυχισμένοι μαζί, όσο μπορεί να είναι ευτυχισμένος ένας έρωτας. Ωστόσο, ανάμεσά τους γλιστράει ύπουλα η υποψία... Εκείνη ανεβαίνει όλα τα σκαλοπάτια της ζήλιας ενάντια σε μια άπιαστη αντίπαλο. Μέχρι που η αλήθεια τη χτυπάει σαν κεραυνός... Αλλά ο φόνος έχει ήδη γίνει. Γιατί και ο έρωτας είναι θνητός...
Τζένυ Μαρξ
Giroud Françoise
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1993)
Η Τζένυ φον Βεστφάλεν υπήρξε για τριάντα δύο χρόνια η σύζυγος του Διαβόλου, δηλαδή του Καρλ Μαρξ. Παράξενος όντως συνδυασμός μιας αριστοκράτισσας απ' την Πρωσία και ενός άπορου επαναστάτη, ο οποίος αισθάνθηκε περηφάνια που τον διάλεξε για σύζυγο της. Έξυπνη, όμορφη, αγέρωχη, στενά συνδεδεμένη με το έργο του συζύγου της, η Τζένυ έζησε μαζί του μια αυθεντική ιστορία αγάπης και μια ζωή γεμάτη περιπέτειες, ταραχώδη και σημαδεμένη από την εξορία και -συχνά- τη φτώχεια. Ένα όμορφο γυναικείο πορτρέτο που διαγράφεται πίσω από ένα επίφοβο αντρικό πρόσωπο.
Άλμα Μάλερ
Giroud Françoise
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1989)
Τι κάνει μια γυναίκα όταν της κόβουν τις φτερούγες; Όταν της απαγορεύουν την προσωπική φιλοδοξία, την αναγνώριση της προσωπικότητας της, την έκφραση των ικανοτήτων της; Αυτό διάλεξε να διηγηθεί η Φρανσουάζ Ζιρού μέσα από τη ζωή ενός εξαιρετικού πλάσματος, της Άλμα Μάλερ. Σειρήνα γαλανομάτα - η Άλμα υπήρξε η βασίλισσα της Βιέννης και κάλπασε πάνω από τις θύελλες του αιώνα, πριν πεθάνει τελικά στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1964. Όμορφη, περήφανη, έξυπνη, απόχτησε μια εντυπωσιακή συλλογή από άντρες ιδιαίτερα μεγαλοφυείς: τον Μάλερ, το συνθέτη, που έγινε ο πρώτος της σύζυγος· τον...