Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όταν ο Αλέξανδρος ο Α' της Μακεδονίας, θέλησε να λάβει μέρος στους Ολυμπιακούς το 494 π.Χ., ορισμένοι συναθλητές του έκαναν ένσταση με τον ισχυρισμό πως τάχα δεν ήταν Έλληνας. Ο Αλέξανδρος τότε, υπερασπίστηκε την ελληνικότητά του, λέγοντας πως οι Μακεδόνες κατάγονται από το Άργος, από τη γενιά των Τημενιδών. Οι κριτές συμφώνησαν και ο Μακεδόνας βασιλιάς όχι μόνο έλαβε μέρος στους αγώνες, αλλά κατόρθωσε και να νικήσει! Λίγο αργότερα, κάποιος άλλος Αλέξανδρος, ο Μέγας, κυρίευσε την Ανατολή διαδίδοντας τον ελληνικό πολιτισμό. Τα χρόνια πέρασαν και η ελληνική μακεδονική ψυχή...

Τρέξε, κόσμε, πρόλαβε! Μάθε ιστορία: για 'να γάιδαρο έγινε τόση φασαρία. Δεν είν' για το γάιδαρο και για το σαμάρι, ήταν που μας πάτησαν τα νησιά... γαϊδάροι!

Το βιβλίο αναφέρεται στην εποχή μετά την επίθεση του κυβερνητικού στρατού ενάντια στις θέσεις όπου βρίσκονταν οι δυνάμεις του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, τον Αύγουστο του 1949. Αν θα ήθελε κανείς ν' αναζητήσει το βασικό, το κύριο που μας προσφέρει αυτό το βιβλίο, θα έβλεπε να ορθώνεται μπροστά του ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος-λαϊκός αγωνιστής. Τον βλέπουμε στις 292 ημέρες να υποβάλλεται σε μια σωματική και ψυχική δοκιμασία που φτάνει ως τα έσχατα, που δεν έχει άλλα όρια, μα που δεν υποτάσσεται. Ταυτόχρονα, υποβάλλεται σε δοκιμασία χωρίς όρια και η πίστη στα ιδανικά, στις ιδέες...

- Ου, το φάντασμα, ο Αράπης, έκαναν τα παιδιά αλαλιασμένα και γίναν μπουχός. Έμεινα, χωρίς να το καταλάβω, μόνος. Πήραν να τρέχουν μυρμήγκια σ' όλο μου το σώμα, από τα νύχια ως την κορφή. Προσπάθησα να φωνάξω "σταθείτε", μα κόπηκε η λαλιά μου. Έκανα να τρέξω, όμως κόλλησαν τα πόδια μου στη γη. Γρήγορα τα 'βαλα με τον εαυτό μου. "Α, Θρασάκη", λέω μέσα μου, "τι έλεγε ο πατέρας; Τίποτα δεν υπάρχει έξω από τον άνθρωπο." Άνθρωπος θα ήταν, που έριχνε πέτρες. Περίμενα να περάσει η βουή από τ' αυτιά μου κι αφουγκράστηκα. Μου φάνηκε πως άκουσα κάποιο γέλιο. Κάποιος, είπα, παίζει με...

Όταν ανακαλώ τις αναμνήσεις μου από τις υποθέσεις του Γάτοκ Χολμς, βρίσκω πως τόσες απ' αυτές παρουσιάζουν περίεργα κι ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά, που δεν είναι εύκολο να αποφασίσω ποιες να διαλέξω για να διηγηθώ και ποιες ν' αφήσω! Για όσο διάστημα ζούσαμε στο παλιό σπίτι της οδού Κενταύρων, είχαμε μια σειρά από υποθέσεις κι όλες τις θυμάμαι σα να τις έζησα χτες. Το μυστήριο της χαμένης παντόφλας, η υπόθεση του μισοφαγωμένου σύκου, η εξαφάνιση της συνταγής του μουσακά, η ιστορία με το σβησμένο DVD, καθώς και μερικές άλλες, ακόμα πιο περίεργες υποθέσεις που έλυσε ο φίλο...

- Tσιλικροτά! φώναξε αλαφιασμένος ο γερο-Μουσκλής. Κι απ' τη μισάνοιχτη πόρτα, μιλιούνια από δαύτα ξεχύθηκαν μέσα στο μύλο... Οχ! πάει το ψητό μου! ψυθύρισε... Μα είνια ωμό, βρε μαναράκια μου, τους είπε. - Τσιτσί-τσιτσί κι ας είν' κι ωμό! φώναζαν εκείνα... Τον περιτριγύριζαν κι ανέβαιναν στα γόνατά του, σκαρφάλωναν στη ράχη του, κρύβονταν στις τσέπες του. Μάλιστα ένα μικρούλι, πολύ ζωηρό, κρεμάστηκε από τα γένια του κι ένα άλλο, ζαβολιάρικο, πήδησε στα μουστάκια του και τον τσιμπούσε. - Ουστ! αναθεματισμένα, θα μου φάτε τα μουστάκια μου! θύμωσε ο γερο-Μουσκλής. Τίπ...

Ένα αστείο παραδοσιακό παραμύθι της Μάνης για μικρά και μεγάλα παιδιά... Ο Τρελός έβγαλε από τον ντορβά το ψωμί του κι άρχισε να τρώει. Την ίδια στιγμή, η γελαδούλα δίπλα του μηρύκαζε (αναμασούσε) την τροφή της. Το παράξενο, όμως, ήταν ότι δεν την έβλεπε να βάζει χορτάρι στο στόμα της. Κι όμως μασούσε! - Περίεργο! είπε μόνος του. Πώς γίνεται αυτό;... Μωρή, της λέει ξαφνικά, αφού δεν έχεις τίποτα στο στόμα, γιατί με κοιτάς και κάνεις πως μασάς; ε;... Η αγελάδα συνέχιζε να μηρυκάζει. - Πίσω μου σ' έχω, σατανά! ψιθύρισε... Μωρή, της φώναξε, μπας και θέλεις να... με κορ...

"Τα βιβλία της Μαρίας" είναι μια μαγική περιπέτεια τόλμης, ευαισθησίας και αλληλεγγύης, που μαθαίνει τα παιδιά να αγαπάνε τα βιβλία.