Miklós Kun
Ο Μίκλος Κουν είναι ιστορικός. Γεννήθηκε το 1946 σε μια μικρή πόλη, το Κασίν, που βρίσκεται ανάμεσα στη Μόσχα και στο Λένινγκραντ. Το 1959 μπόρεσε να επιστρέψει στην Ουγγαρία με την οικογένεια του. Το 1969 τελείωσε ιστορία και ρωσικά στο Πανεπιστήμιο Βουδαπέστης Eotvos. Εδώ εργάστηκε ως το 2002, πρώτα ως υφηγητής και μετά ως καθηγητής στην έδρα της Ιστορίας της Ανατολικής Ευρώπης. Από το 2003 είναι καθηγητής του Πανεπιστημίου Karoli Gaspar και μαζί διευθυντής του Κρεμλινολογικού Ινστιτούτου αυτού του πανεπιστημίου. Κύρια ερευνητική του περιοχή είναι η ιστορία της Ρωσίας και της Σοβιετικής Ένωσης του 19ου και του 20ού αιώνα. Έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με την Οκτωβριανή Επανάσταση και με την εικοσαετή περίοδο η οποία ακολούθησε. Σε αυτόν το θεματικό κύκλο εκδόθηκαν πολλές μελέτες του: "Ο Οκτώβρης από κοντά" (εκδ. Γκόντολατ, 1987) - επιλογή απομνημονευμάτων από το 1917 μέχρι σήμερα. "Στο δρόμο προς τον αναρχισμό" (εκδ. Ακαδημίας, 1982). 1917: "Το χρονικό ενός έτους" (εκδ. Κόσσουτ, 1988) και άλλα. Οι εργασίες του από αυτόν το θεματικό κύκλο έχουν εκδοθεί από ουγγρικούς, ρωσικούς, αμερικανικούς, ιταλικούς, αγγλικούς, γαλλικούς και άλλους εκδοτικούς οίκους.
Μπουχάριν
Miklós Kun
Θεμέλιο (2007)
Το τραγικό έτος 1937 για εκατομμύρια ανθρώπους, όταν κάθε βράδυ απήγαγαν από τις εστίες τους αθώους πολίτες, στη Μόσχα κυκλοφορούσε από στόμα σε στόμα μια ιστορία. Στη διαβόητη φυλακή της Λιουμπιάνκα, στο άλλοτε μέγαρο της ασφαλιστικής εταιρείας «Ρωσία», είχε κληθεί ένας ηλικιωμένος καθηγητής πανεπιστημίου. Ο ανακριτής με τη συνηθισμένη κίνηση κατηύθυνε στο πρόσωπό του το φως της λάμπας του γραφείου, και μηχανικά τον ρώτησε: - Κατηγορούμενε, αναγνωρίζεις την ενοχή σου; Ο αξιοσέβαστος επιστήμονας απόρησε: - Πώς είναι δυνατόν εγώ να είμαι κατηγορούμενος; Το πολύ να είμαι ύ...