Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Διωγμένη από τον Εκήβολο, η Θεοδώρα θα προσπαθήσει να ξεφύγει από το βόρβορο του πρότερου βίου της και θα βρει τελικά καταφύγιο στην αγκαλιά του Ιουστινιανού. Η ισχυρή θέλησή της, ωστόσο, θα λυγίζει κάθε φορά στη θέα του μεγάλου έρωτα, γιατί ο θαυμασμός και η αγάπη που νιώθει για τον Ιουστινιανό δε συγκρίνεται με τον πόθο που της εμπνέουν κάποιοι άλλοι άνδρες... Σαγηνευτική μυθοπλασία εποχής, που μεταφέρει τον αναγνώστη στο Βυζάντιο του 500 μ. Χ.

"Κοιτάξτε αυτή τη γυναίκα! Παριστάνει την αρχόντισσα, κι όμως... Ήταν χορεύτρια του Ιπποδρόμου και την αποκαλούσαν η γυναίκα με τους χίλιους εραστές". Η Θεοδώρα έκλεισε τα μάτια με πόνο και ξαναθυμήθηκε τις μαύρες ώρες της παλιάς ζωής της, όταν και τότε το πλήθος τής πετούσε τις πιο ακατονόμαστες βρισιές. "Δεν μπορεί λοιπόν κανείς να απαλλαγεί ποτέ από το παρελθόν του;" αναρωτήθηκε, χωρίς να γνωρίζει ότι την απάντηση θα έδινε η ίδια η ταραχώδης ζωή της. Διωγμένη από τον Εκήβολο, η Θεοδώρα θα προσπαθήσει να ξεφύγει από το βόρβορο του πρότερου βίου της και θα βρει τελικά κ...

Πόθο αληθινό δεν μπόρεσε ποτέ να νιώσει η Αμαλία για τον Όθωνα-μόνο τρυφερότητα και αγάπη αδελφική. Τα λίγα χάδια του κατάφερναν μονάχα να μαραίνουν το πάθος της όμορφης, νεαρής βασίλισσας που λαχταρούσε τόσο πολύ ν' αγαπήσει και ν' αγαπηθεί. Μέσα στην παραζάλη της επιθυμίας και των παράφορων ορμών της, η Αμαλία θα αναζητήσει διέξοδο στο καθημερινό της δράμα. Θα αρχίσει να στρέφει τη ματιά της στην πολιτική ζωή του τόπου και να ασκεί ενεργά τα βασιλικά της καθήκοντα, πυροδοτώντας αντιδράσεις ενάντια στη βαυαρική εξουσία. Μυθιστορία εποχής που μεταφέρει τον αναγνώστη στο...

Μια απροσδιόριστη δυστυχία ρίχνει το πέπλο της στο φλογισμένο από τον πόθο βλέμμα της. Παράξενες παρορμήσεις συνταράσσουν τη θηλυκότητά της και τυραννούν την άδολη ψυχή της. Η Αμαλία υποφέρει. Ο Όθωνας, ο σύντροφός της στη ζωή και στο θρόνο, στιγματισμένος από μια καταχθόνια ιατρική έκθεση αλλά και καταδικασμένος από κάποιο αινιγματικό θέλημα της φύσης, δεν μπορεί να ικανοποιήσει τη δίψα της βασίλισσάς του για ερωτική ευτυχία, μα ούτε και να της χαρίσει διάδοχο. Η τρυφερότητα, η στοργή και η αφοσίωσή του, ξάφνου, δεν είναι αρκετά για την πανέμορφη εστεμμένη με τους ανεκπλή...

Αποφασισμένη να μην κηλιδώσει με κανέναν τρόπο το όνομα της, η βασίλισσα Αμαλία «μαστιγώνει» εκείνους που κάνουν την καρδιά της να σκιρτά, ενώ αυτοεξορίζεται στις πύλες της αγνότητας. Οι μέρες κυλούν αργά και βασανιστικά, παγιδεύοντας την ψυχή της στους μαύρους ιστούς του έρωτα. Αναζητώντας απελπισμένα διεξόδους, αποφασίζει να επιδοθεί με μοναδικό ζήλο στα βασιλικά της καθήκοντα, πυροδοτώντας έτσι αντιδράσεις ενάντια στη βαυαρική εξουσία. Μυθιστορία εποχής που μεταφέρει τον αναγνώστη στο 19ο αιώνα, τότε που εμφανίστηκαν στην Ελλάδα οι πρώτοι βασιλείς.

Η καρδιά της βασίλισσας Αμαλίας αποζητούσε τον έρωτα. Σ' αυτή την αναζήτηση είχε επιδοθεί στη διάρκεια της πολύπαθης ζωής της. Κάθε φορά όμως που η μοίρα έφερνε μπροστά της έναν άντρα γοητευτικό, που θα συντάραζε την ψυχή και τις αισθήσεις της, εκείνη θα περνούσε και μια νέα δοκιμασία. Πώς να προδώσει το σύντροφο της, τις υποσχέσεις αιώνιας πίστης και αφοσίωσης που είχαν ανταλλάξει; Πώς να απαρνηθεί το Στέμμα που τους είχε ενώσει σε μία μοίρα κοινή, αναπόδραστη; Μυθιστορία εποχής που μεταφέρει τον αναγνώστη στο 19ο αιώνα, τότε που εμφανίστηκαν στην Ελλάδα οι πρώτοι βασιλ...

Τις φεγγαρολουσμένες νύχτες του Απρίλη ο Ερωτόκριτος έστεκε καρτερικά κάτω από την παρθενική κλίνη της Αρετούσας. Στήριζε το λαγούτο του στο στήθος και με φωνή που σπαρταρούσε από λαχτάρα έκανε τον άνομο πόθο του τραγούδι. Η Αρετούσα, η γλυκιά κόρη του Ηρακλή, του άρχοντα της Αθήνας, ξεπρόβαλλε στο παράθυρο του παλατιού και άκουγε τα λόγια του συγκινημένη. Η φλόγα που σιγόκαιγε την ψυχή του όμορφου νέου απλωνόταν στον αστροφώτιστο ουρανό και πυρπολούσε το ένα μετά το άλλο τα φύλλα της καρδιάς της. Κάπως έτσι άρχισε ο έρωτας της ρηγοπούλας με το γιο του Πεζόστρατου, πρωτοσυμ...

Δύο γυναίκες ορίζουν την τύχη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η αυτοκράτειρα Ζωή, σύζυγος του Μονομάχου, γεύεται τον έρωτα άπληστα και συνδαυλίζει την ασίγαστη φιλαρχία της. Απολαμβάνει όλη τη δόξα και το μεγαλείο που της προσφέρει το υπέρτατο αξίωμά της, αλλά η ακόρεστη ερωτομανία της δεν την αφήνει να χαρεί τα βασιλικά αγαθά. Από την άλλη, η Σκλήραινα, η σαγηνευτική και φιλόδοξη ερωμένη του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Θ' του Μονομάχου, βασανίζεται από τις ανικανοποίητες φιλοδοξίες της. Σύντομα οι δυο γυναίκες θα επιδοθούν σε έναν αδυσώπητο αγώνα αλληλοεξόντωσης. Συνωμοσίες κα...

Ένα ηδονικό μούδιασμα διαπερνά το κορμί της ενώ μια γλυκιά μέθη αισθήσεων ζαλίζει το μυαλό της. Η αυτοκράτειρα της Ρωσίας Αικατερίνη δαμάζει με κόπο τις σαρκικές παρορμήσεις της. Αντιστέκεται στα τολμηρά χάδια του Λάμπρου Κατσώνη, του γενναίου πολέμαρχου που έχει κερδίσει την εύνοια της καρδιά της. Μαζί του, θέλει να εξερευνήσει τα μονοπάτια ενός ερωτικού δεσμού όπου τον πρώτο λόγο θα έχει το αγνό συναίσθημα κι όχι ο τυφλός πόθος. Ο θρυλικός θαλασσομάχος, με το φωτεινό βλέμμα που καθρεφτίζει το γαλανό τους Αιγαίου, ορκίζεται να γίνει σκλάβος της. Αρκείται στα λιγοστά φιλιά...

Ακόρεστη, λάγνα, ερωτομανής είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την αυτοκράτειρα του Βυζαντίου, Ζωή. Στα ταραγμένα χρόνια που ακολούθησαν το θάνατο του Βασιλείου Β' του Βουλγαροκτόνου, στο θρόνο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ανέβηκε η Ζωή. Καθήκον της ήταν να οργανώσει την εξωτερεική πολιτική και να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις εσωτερικές κρίσεις, ωστόσο προτίμησε να αναλωθεί σε προσωπικές απολαύσεις και ακολασίες. Το πάθος ήταν η πυξίδα της. Ασυγκράτητη γυναίκα, παραδινόταν ολοκληρωτικά στις ηδονές με ξέφρενη ορμή και ένταση. Στο παρασκήνιο, ο Ιωάννης ο Ευνούχος, σκοτει...

Tα λόγια της Δέλφειας, της μαυλίστρας, πύρινα βέλη που σκόπευαν την άμαθη στο πάθος καρδιά της Φαύστας, βρήκαν το στόχο τους. H ψυχή της όμορφης βασίλισσας είχε παραδοθεί πια στις φλόγες ενός αποτρόπαιου έρωτα. Bυθισμένη στην έκσταση, με βλέμμα που πρόδιδε την παράφορη δίψα της για ηδονές άνομες, η Φαύστα καθόταν ώρες ατέλειωτες και συλλογιζόταν τον Kρίσπο... το νεαρό πρόγονό της! Όσο η γοητευτική μορφή του δυνάστευε την ψυχή της και σκλάβωνε τους στοχασμούς της, τόσο εκείνη αποξεχνούσε τον Mέγα Kωνσταντίνο, το σύζυγό της. Έτσι, χαμένη στους λαβυρίνθους μιας ασίγαστης λαγν...

Μια απροσδιόριστη δυστυχία ρίχνει το πέπλο της στο φλογισμένο από τον πόθο βλέμμα της. Παράξενες παρορμήσεις συνταράσσουν τη θηλυκότητά της και τυραννούν την άδολη ψυχή της. Η Αμαλία υποφέρει. Ο Όθωνας, ο σύντροφός της στη ζωή και στο θρόνο, στιγματισμένος από μια καταχθόνια ιατρική έκθεση αλλά και καταδικασμένος από κάποιο αινιγματικό θέλημα της φύσης, δεν μπορεί να ικανοποιήσει τη δίψα της βασίλισσάς του για ερωτική ευτυχία, μα ούτε και να της χαρίσει διάδοχο. Η τρυφερότητα, η στοργή και η αφοσίωσή του, ξάφνου, δεν είναι αρκετά για την πανέμορφη εστεμμένη με τους ανεκπλή...

Η καρδιά της αποζητούσε τον έρωτα. Σ' αυτή την αναζήτηση είχε επιδοθεί στη διάρκεια της πολύπαθης ζωής της. Κάθε φορά όμως που η μοίρα έφερνε μπροστά της έναν άντρα γοητευτικό, που θα συντάραζε την ψυχή και τις αισθήσεις της, εκείνη θα περνούσε και μια νέα δοκιμασία. Πώς να προδώσει το σύντροφό της, τις υποσχέσεις αιώνιας πίστης και αφοσίωσης που είχαν ανταλλάξει; Πώς να απαρνηθεί το Στέμμα που τους είχε ενώσει σε μία μοίρα κοινή, αναπόδραστη; Πόθο αληθινό δεν μπόρεσε ποτέ να νιώσει η Αμαλία για τον Όθωνα· μόνο τρυφερότητα και αγάπη αδελφική. Τα λίγα χάδια του κατάφερναν μο...

Στη θρυλική αίθουσα του Χρυσοτρίκλινου, ο Θεόφιλος προσπερνά αδιάφορος τις ωραιότερες κόρες του Βυζαντίου και στέκεται έκθαμβος μπροστά στην Κασσιανή. Ο ηρωικός αυτοκράτορας με τον αδάμαστο χαρακτήρα και την αλύγιστη θέληση προβάλλει στην τελετή κρατώντας το πολυπόθητο χρυσό μήλο, με σκοπό να το προσφέρει σ' αυτή που θα διαλέξει για σύντροφο της ζωής του. Κοιτάζει με έκσταση την πανέμορφη, ταπεινή νέα, έτοιμος να της προσφέρει την καρδιά του και το πιο αστραφτερό στέμμα του κόσμου. Η μοίρα, ωστόσο, έχει άλλα γραμμένα για το Ρόδο της Βασιλεύουσας. Η υπερήφανη Κασσιανή παραδ...

"Κοιτάξτε αυτή τη γυναίκα! Παριστάνει την αρχόντισσα, κι όμως... Ήταν χορεύτρια του Ιπποδρόμου και την αποκαλούσαν η γυναίκα με τους χίλιους εραστές". Η Θεοδώρα έκλεισε τα μάτια με πόνο και ξαναθυμήθηκε τις μαύρες ώρες της παλιάς ζωής της, όταν και τότε το πλήθος τής πετούσε τις πιο ακατονόμαστες βρισιές. "Δεν μπορεί λοιπόν κανείς να απαλλαγεί ποτέ από το παρελθόν του;" αναρωτήθηκε, χωρίς να γνωρίζει ότι την απάντηση θα έδινε η ίδια η ταραχώδης ζωή της. Διωγμένη από τον Εκήβολο, η Θεοδώρα θα προσπαθήσει να ξεφύγει από το βόρβορο του πρότερου βίου της και θα βρει τελικά κ...