Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Χρεοκοπήσατε πνευματικά. Το έλλειμμά σας δεν είναι οικονομικό, μα έλλειμμα παιδείας και πολιτισμού. Εγώ δεν ήρθα να καταλύσω τους νόμους και τους προφήτες, αλλά να τους συμπληρώσω. Θέλησα να φέρω την ανανέωση στον γερασμένο κόσμο, κι εσείς καταστρέψατε τα πάντα για να δοξάσετε εμένα που δίδαξα την ταπεινότητα. Πετύχατε τον εμπαιγμό και την αμφισβήτηση μου. Δεν είμαι Θεός. Είμαι ο υιός του Θεού, όπως κι εσείς. Είμαι αδελφός του Διόνυσου, του Προμηθέα και του Οιδίποδα. Είμαι παιδί του πάθους που δίδαξε ο πρώτος, και της αλαζονείας που κουβαλούσαν οι άλλοι δύο. Από αλαζονεία π...

Ένα ψυχογράφημα του μεγάλου ποιητή. Μέσα από μια ονειρική διαδρομή οδηγείται ο συγγραφέας Έντγκαρ Άλαν Πόε σε μοιραίες συναντήσεις με τις ηρωίδες των έργων του, την Ελεονόρα, τη Μορέλα, τη Λιγεία, την Ερμενγάρδη, την κόρη της Μορέλα και τη Ροβένα, κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της μητέρας του που τη συναντάει στο όριο της ζωής και του θανάτου. Μια συμβολική μορφή στη γέφυρα του υπαρκτού και του ανύπαρκτου και την αγωνία του Πόε να γνωρίσει την άλλη ζωή.

Τα επιμέρους κεφάλαια ενός βιβλίου για το νεοελληνικό θέατρο περιέχουν και αντιπροσωπεύουν ολόκληρο το ταξίδι του νεοελληνικού θεάτρου από τον Χορτάτση ως τον Καμπανέλλη και συμβολίζουν ολόκληρη την πορεία της σκηνικής τέχνης στη χώρα που τη γέννησε, αν και σε χρόνους απόμακρους από το αρχαίο μεγαλείο. Αλλά αυτή η νοητή αναμέτρηση με το παρελθόν δίνει στο εγχείρημα και το σασπένς και κάνει την ενασχόληση με το νεοελληνικό πολιτισμό τόσο μοναδική μέσα στη χορεία των ευρωπαϊκών πολιτισμών. Η πορεία του θεάτρου στην Ελλάδα είναι και η μακρότερη από όλες και μία από τις δυσκολό...

Στην αυτοβιογραφία του με τίτλο "Μίλησε, μνήμη", ο Βλαντιμήρ Ναμπόκοφ γράφει: "Τα πορτραίτα αυτών που κυβερνούν δεν θα έπρεπε να ξεπερνούν το μέγεθος του γραμματόσημου. Όχι βασανιστήρια και εκτελέσεις..." Και επειδή αυτοί που κυβερνούν, αγνοώντας τον οποιονδήποτε Ναμπόκοφ, αφήνοντάς τον μάλιστα να "πλήττει" με τη φοβερή έλλειψη φαντασίας όταν προσπαθούν να "κυβερνήσουν", γεμίζουν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και τις αφίσες των δρόμων με τα γιγάντια (και με πήλινα πόδια θα 'λεγε ο Νίτσε) είδωλά τους και διατάζουν βασανιστήρια και εκτελέσεις στο όνομά τους, ο μεγαλοφυής Ν...

Γραμμένα από τον Μπέκετ σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, από το 1937 έως το 1988, και αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους ως προς τη μορφή και το περιεχόμενο, τα κείμενα της παράστασής μας μοιράζονται ωστόσο την ίδια έγνοια, -αγάπη αλλά και αμφισβήτηση-, για τον λόγο και τον ρόλο του στις σχέσεις των ανθρώπων και στις ζωές τους. Άλλοτε φειδωλός και ελλειπτικός, άλλοτε χειμαρρώδης και ασταμάτητος, άλλοτε παντελώς απών ή απαγορευμένος, χωρίς να είναι πάντα αυτός το κεντρικό θέμα, γίνεται το κρυφό νήμα που διατρέχει την παράσταση και εγγυάται τη συνοχή της. [...] Περιεχόμεν...

Ο Ρομάν Πολάνσκι εμφανίστηκε στο παγκόσμιο προσκήνιο του κινηματογράφου, σε μία εποχή όπου η διεθνής κριτική ήταν στραμμένη στα πρώτα δείγματα των εθνικών κινηματογράφων που θα ανατάραζαν τα τελματωμένα νερά του αμερικάνικου σινεμά. "Το μαχαίρι στο νερό" ήταν ένα λαμπρό παράδειγμα μοντέρνας ταινίας που έφερνε κάτι το νέο, χωρίς όμως να αρνείται τις παραδοσιακές εκφραστικές φόρμες του κινηματογράφου. Το πάθος του Πολάνσκι να ξεφύγει από τα περιορισμένα όρια της πολωνικής κοινωνίας και να γνωρίσει τον διεθνή κόσμο του κινηματογράφου, τον οδήγησε αναπόφευκτα στην Ευρώπη και στ...

Το να επιχειρήσει κανείς σε μια μονογραφία-μελέτη ν' ασχοληθεί με τις πολλαπλές όψεις της δημιουργικής μεγαλοφυΐας του Σεργκέι Αϊζενστάιν, είναι τόλμημα μάλλον πολύ δύσκολο και προπαντός ριψοκίνδυνο. Βασικός λόγος: ο ίδιος ο Αϊζενστάιν έχει αναλύσει διεξοδικά και με τόση οξύνοια και διαύγεια το έργο του, ώστε ο μελετητής είναι αναπόφευκτα "υποχρεωμένος" ν' αναφερθεί πρωτίστως και βασικά στα δικά του κείμενα. Οι μελετητές είναι πλήθος και δεν έχει μείνει ανεξερεύνητη, ή έστω στο ημίφως, η παραμικρή γωνιά που να αναφέρεται στη μορφολογία, τη θεματική, την τεχνική, την αισθητι...