Miller Frank
Miller Frank
Ο Frank Miller γεννήθηκε στις 27 Ιανουαρίου του 1957 στο Olney του Maryland και μεγάλωσε στο Montpelier του Vermont. Ήταν το πέμπτο από εφτά παιδιά. Είναι Αμερικανός σεναριογράφος κόμιξ και ταινιών, σκιτσογράφος, μελανωτής, σκηνοθέτης ταινιών και ηθοποιός. Είναι γνωστός για το σκοτεινό και νουάρ στυλ που χαρακτηρίζει τις ιστορίες κόμιξ του. Οι πρώτες του δουλειές αφορούσαν τη σειρά κόμιξ "The Twilight Zone", η οποία ήταν βασισμένη στην επιτυχημένη ομότιτλη τηλεοπτική σειρά. Η σειρά κόμιξ εκδιδόταν από την εταιρεία Gold Key Comics. Ο Frank Miller σκίτσαρε τα τεύχη 84 και 85 (Ιούνιος και Ιούλιος του 1978 αντίστοιχα). Αργότερα σκίτσαρε για τους δύο αμερικανικούς κολοσσούς κόμιξ, DC Comics και Marvel Comics. Στη Marvel Comics δούλεψε πάνω σε διάφορους τίτλους. Μεταξύ άλλων σκίτσαρε τα τεύχη 27 και 28 (Φεβρουάριος και Μάρτιος 1979 αντίστοιχα) της σειράς "Peter Parker, the Spectacular Spider-Man". Στα τεύχη αυτά έκανε μια σύντομη εμφάνιση και ο χαρακτήρας Daredevil. Εκείνη την περίοδο ο Daredevil ήταν ένας δευτερεύων χαρακτήρας και η αντίστοιχη ομότιτλη σειρά κόμιξ βρισκόταν χαμηλά στις πωλήσεις. Παρόλα αυτά, ο Frank Miller εντόπισε στο συγκεκριμένο χαρακτήρα κάποια στοιχεία που του άρεσαν ιδιαίτερα. Έτσι ζήτησε από τον τότε εκδότη Jim Shooter να δουλέψει στον εν λόγω τίτλο. Ο Jim Shooter συμφώνησε κι έτσι ο Frank Miller έγινε ο νέος σκιτσογράφος της σειράς. Ο Frank Miller ξεκίνησε με το τεύχος 158 της σειράς "Daredevil" (Μάιος 1979). Παρόλο που συνέχισε να ακολουθεί τα καθιερωμένα πρότυπα στα κόμιξ, εμπότισε το πρώτο τεύχος που σκίτσαρε με νουάρ στοιχεία. Μετά από αυτό το τεύχος έγινε ένας από τους κορυφαίους σκιτσογράφους της Marvel Comics και επίσης άρχισε να δημιουργεί νέες ιστορίες για το "Daredevil" συνεργαζόμενος με το Roger McKenzie, τον τότε σεναριογράφο της σειράς. Έχοντας διδαχθεί από το Neal Adams, ο Frank Miller καθόταν για ώρες και σχεδίαζε τις στέγες της Νέας Υόρκης. Απώτερος στόχος του ήταν να δώσει στοιχεία αυθεντικότητας στα σχέδια της σειράς, κάτι όχι και τόσο συνηθισμένο στα υπερηρωικά κόμιξ της εποχής. Η επιτυχία του Frank Miller στην εν λόγω σειρά ήταν τόσο μεγάλη που η εταιρεία άρχισε να εκδίδει τη σειρά μηνιαία, καθώς πριν το Frank Miller αποτελούσε διμηνιαίο τίτλο. Από το τεύχος 168 (Ιανουάριος 1981) και μετά ο Frank Miller ανέλαβε πλήρως τη σειρά ως σκιτσογράφος και ως σεναριογράφος πλέον, με τον Klaus Janson στη θέση του μελανωτή. Στο τεύχος 168 έκανε την πρώτη της εμφάνιση η ελληνικής καταγωγής μισθοφόρος νίντζα Elektra, η οποία παρά το γεγονός ότι ήταν πληρωμένη δολοφόνος αποτέλεσε το αντικείμενο πόθου του Daredevil. Με τη δημιουργία της Elektra η δουλειά του Frank Miller στη σειρά "Daredevil" άρχισε να χαρακτηρίζεται από σκοτεινότερα θέματα και ιστορίες. Η πορεία αυτή κλιμακώθηκε στο τεύχος 181 (Απρίλιος 1982) όπου ο δολοφόνος Bullseye σκότωσε την Elektra. Παρόλο που οι θάνατοι δευτερευόντων χαρακτήρων αποτελούν σύνηθες φαινόμενο στα κόμιξ, ο θάνατος ενός κύριου χαρακτήρα με στολή όπως η Elektra δεν ήταν καθόλου συνηθισμένος. Ο Frank Miller έκανε σαφές με τα τεύχη που ακολούθησαν ότι σκόπευε να αφήσει την Elektra στον κόσμο των νεκρών, καθώς οι νεκραναστάσεις υπερηρώων είναι πολύ συνηθισμένες στα κόμιξ. Παρόλα αυτά η Elektra επέστρεψε κατά τη διάρκεια της θητείας του ως σεναριογράφος. Το τεύχος 191 (Φεβρουάριος 1983) της σειράς ήταν το τελευταίο του Frank Miller. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ο Frank Miller μεταμόρφωσε ένα δευτεροκλασάτο χαρακτήρα σε έναν από τους πιο δημοφιλείς της Marvel Comics. Επιπλέον, το 1980 ο Frank Miller σκίτσαρε μία σύντομη χριστουγεννιάτικη ιστορία του "Batman" για λογαριασμό της DC Comics. Αυτή ήταν η πρώτη του συνάντηση με έναν χαρακτήρα, με τον οποίο το όνομά του θα συνδεόταν στενά, όπως ακριβώς και με τον "Daredevil". Ο Frank Miller συνεργάστηκε ως σκιτσογράφος, αλλά και ως σεναριογράφος με το γνωστό σεναριογράφο Chris Claremont στη μίνι σειρά "Wolverine" (Σεπτέμβριος - Δεκέμβριος 1982). Ο Frank Miller χρησιμοποίησε αυτή τη σειρά για να εξερευνήσει και να διευρύνει περισσότερο το χαρακτήρα του Wolverine, ενώ παράλληλα πρόσθεσε στα σκίτσα του πολλά στοιχεία manga. Η τεράστια επιτυχία της σειράς κατοχύρωσε την αξία του Frank Miller και τον ανέδειξε σε αστέρι της βιομηχανίας κόμιξ. Η μίνι σειρά έξι τευχών "Ronin" (1983-1984) αποτέλεσε το πρώτο του κόμικ, του οποίου κατείχε ο ίδιος τα πνευματικά δικαιώματα. Με αυτή τη σειρά όχι μόνο βελτίωσε τα σκίτσα του και τις αφηγηματικές του τεχνικές, αλλά επίσης συνέβαλε και στην αλλαγή του τοπίου όσον αφορά τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών κόμιξ. Μετά το "Ronin" η μόνη δουλειά του που εκδόθηκε το 1985 ήταν το τεύχος 219 του τίτλου "Daredevil". Το 1986 η DC Comics εξέδωσε τη μίνι σειρά τεσσάρων τευχών με τίτλο "Batman: The Dark Knight Returns" σε σενάριο και σκίτσο Frank Miller. Η συγκεκριμένη σειρά αναφέρει ότι ο Batman αποσύρθηκε από την ενεργό δράση μετά το θάνατο του δεύτερου Robin και ότι στην ηλικία των 55 ετών επέστρεψε για να πολεμήσει το έγκλημα σε ένα ζοφερό και βίαιο μέλλον. Ο Frank Miller έπλασε ένα σκληρό και τραχύ προσωπείο του Batman, το οποίο είναι γνωστό ως "Ο Σκοτεινός Ιππότης" ("The Dark Knight"). Η σειρά αυτή εκδόθηκε την ίδια χρονιά με τη μίνι σειρά "Watchmen" σε σενάριο Alan Moore πάλι από την DC Comics. Και τα δύο αυτά έργα τέχνης αποκάλυψαν μία νέα μορφή των κόμιξ που περιελάμαβανε την αφήγηση ιστοριών που απευθύνονταν σε ένα πιο ώριμο και ενήλικο αναγνωστικό κοινό. Ο Frank Miller έλαβε εξαιρετικής προσοχής λόγω του επαναπροσδιορισμού της εικόνας του Batman στο μυαλό του κοινού, καθώς μέχρι τότε ο δημοφιλής υπερήρωας διατηρούσε σε κάποιο βαθμό την αθώα και ίσως αφελή εικόνα που είχε στην τηλεοπτική σειρά της δεκαετίας του 1960. Το κόμικ "The Dark Knight Returns" επηρέασε σημαντικά τη βιομηχανία κόμιξ καθώς αποτέλεσε το εναρκτήριο ερέθισμα για ένα νέο κύμα σκοτεινότερων χαρακτήρων, και μαζί με το κόμικ "Batman: The Killing Joke" έδωσαν τροφή για την ταινία "Batman" του Tim Burton το 1989. Ο τόμος που περιέχει και τα τέσσερα τεύχη της σειράς αποτέλεσε εκδοτική επιτυχία για την DC Comics και συνεχίζει να εκδίδεται μέχρι και σήμερα, δηλαδή για περισσότερα από είκοσι χρόνια από την πρώτη του έκδοση. Εκείνη την περίοδο ο Frank Miller είχε ήδη επιστρέψει ως σεναριογράφος του "Daredevil". Έγραψε το σενάριο για το τεύχος 219 (Ιούνιος 1985) και συνεργάστηκε στον τομέα του σεναρίου με τον αποχωρούντα σεναριογράφο Dennis O'Neil στο τεύχος 226 (Ιανουάριος 1986). Κατόπιν αυτού, συνεργάστηκε με το σκιτσογράφο David Mazzucchelli. Αποτέλεσμα της συνεργασίας αυτής ήταν η ιστορία "Daredevil: Born Again" που διήρκησε για επτά τεύχη (227-233, Φεβρουάριος - Αύγουστος 1986). Σε αυτή την ιστορία ο Frank Miller επαναπροσδιόρισε και ενδυνάμωσε το χαρακτήρα του Daredevil. Σε αυτήν την ιστορία οι αναγνώστες εξερευνούν το παρελθόν του ήρωα και πώς αυτό επηρεάστηκε από την Καθολική του ανατροφή, καθώς και την καταστροφή και αναγέννηση της πραγματικής ταυτότητας του μασκοφόρου υπερήρωα, αυτής του δικηγόρου Matt Murdock που κατοικεί στο Manhattan, στα χέρια της απόλυτης νέμεσης του Daredevil, του άρχοντα του εγκλήματος Wilson Fisk, ο οποίος είναι γνωστός με το προσωνύμιο Kingpin. Ο Frank Miller και ο σκιτσογράφος Bill Sienkiewicz δημιούργησαν το κόμικ "Daredevil: Love and War" το 1986. Η εν λόγω ιστορία, στην οποία εξαφανιζόταν και ο χαρακτήρας Kingpin, συνέδεε τις ιστορίες του Daredevil από την πρώτη θητεία του Frank Miller στον τίτλο με την ιστορία Born Again εξηγώντας την αλλαγή στη στάση του Kingpin προς τον Daredevil. Επιπροσθέτως οι Frank Miller και Bill Sienkiewicz έφτιαξαν μία σειρά οχτώ τευχών για την εταιρεία Epic Comics, θυγατρική της Marvel Comics που απευθυνόταν σε ενήλικο κοινό, με τίτλο "Elektra: Assassin". Η ιστορία τοποθετούνταν εκτός του κανονικού σύμπαντος της Marvel Comics και προσέφερε πολλά στοιχεία σχετικά με το παρελθόν της Elektra. Κεντρικό ρόλο στην ιστορία έπαιζαν οι νίντζα (ninja) και τα σάιμποργκ (cyborg). Και τα δύο αυτά κόμιξ έλαβαν καλές κριτικές. Το κόμικ Elektra: Assassin επαινέθηκε για την τολμηρή του αφήγηση, αλλά ούτε αυτό ούτε το κόμικ "Daredevil: Love and War" άσκησαν την ίδια επιρροή όπως τα "The Dark Knight Returns" και "Born Again" και επίσης δεν διαβάστηκαν από τόσους πολλούς αναγνώστες όπως τα δύο τελευταία. Η τελευταία σημαντική δουλειά του Frank Miller για την περίοδο αυτή δημοσιεύτηκε στη σειρά κόμιξ "Batman" (τεύχη 404-407) το 1987. Στα πλαίσια της συγκεκριμένης ιστορίας, η οποία τιτλοφορούνταν "Batman: Year One", συνεργάστηκε με τον David Mazzuchelli. Εδώ ο Frank Miller έδωσε τη δική του εκδοχή για την προέλευση του Batman. Φρόντισε η εκδοχή του αυτή να συμβαδίζει με την ιστορία στο αριστούργημά του "The Dark Knight Returns". Η συγκεκριμένη ιστορία ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στο αναγνωστικό κοινό. Ο τόμος που συγκέντρωνε τα τεύχη της ιστορίας εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1988 και από τότε επανεκδίδεται συνεχώς αποτελώντας έναν από τους κορυφαίους τίτλους στις πωλήσεις της DC Comics. Ο Frank Miller σχεδίασε τα εξώφυλλα για τα πρώτα δώδεκα τεύχη των αγγλικών επανεκδόσεων της ιαπωνικής σειράς κόμιξ/σειράς manga "Lone Wolf and Cub" των Kazuo Koike και Goseki Kojima για λογαριασμό της First Comics. Η συγκεκριμένη προσπάθεια συνέβαλε στη διάδοση των ιαπωνικών manga στο ευρύ δυτικό αναγνωστικό κοινό. Κατά την περίοδο αυτή ο Frank Miller, όπως και οι Marv Wolfman, Alan Moore και Howard Chaykin, ήρθαν σε αντίθεση με την DC Comics όσον αφορά ένα προτεινόμενο σύστημα κατηγοριοποίησης και αξιολόγησης των κόμιξ. Ο Frank Miller διαφωνούσε με την ύπαρξη ενός τέτοιου συστήματος, το οποίο το έβλεπε σαν λογοκρισία. Γι' αυτό και αρνήθηκε να ξανασυνεργαστεί με την DC Comics και αποφάσισε να εκδώσει τις νέες δουλειές του μέσω της ανεξάρτητης εκδοτικής που άκουγε στο όνομα Dark Horse Comics. Έκτοτε ο Frank Miller υπήρξε έντονος υποστηρικτής των πνευματικών δικαιωμάτων των δημιουργών κόμιξ και της κατάργησης της λογοκρισίας εις βάρους του εν λόγω μέσου. Μετά τη γνωστοποίηση των προθέσεών του να εκδώσει τις νέες δημιουργίες του μέσω της Dark Horse Comics, ο Frank Miller ολοκλήρωσε για λογαριασμό της Epic Comics μία τελευταία ιστορία, η οποία τιτλοφορούνταν "Elektra Lives Again". Το σενάριο και το σκίτσο ανάλαβε ο Frank Miller, ενώ το χρώμα η για πολλά χρόνια συνεργάτης του, Lynn Varley. Η ιστορία αφορούσε την επιστροφή της Elektra από τον κόσμο των νεκρών και την αναζήτηση του Daredevil για να τη βρει. Το εν λόγω κόμικ αποτέλεσε το πρώτο δείγμα ενός νέου σχεδιαστικού ύφους του Frank Miller, καθώς επίσης ήταν και ενδεικτικό της πρόθεσής του να πειραματιστεί με νέες αφηγηματικές τεχνικές. Το 1990 βρήκε το Frank Miller και το Geof Darrow να ξεκινούν δουλειά για το κόμικ "Hard Boiled", μία μίνι σειρά τριών τευχών, η οποία χαρακτηριζόταν από μεγάλες καθυστερήσεις μεταξύ των τευχών. Ο συγκεκριμένος τίτλος αποτελούσε μία μίξη βίας και σάτιρας και επαινέθηκε για τα σκίτσα του Geof Darrow που ήταν άψογα στις λεπτομέρειες και για τη γραφή του Frank Miller. Τον ίδιο καιρό εκδόθηκε από την Dark Horse Comics και η μίνι σειρά τεσσάρων τευχών "Give Me Liberty", ο καρπός της συνεργασίας του Frank Miller με το σκιτσογράφο Dave Gibbons. Το κόμικ αυτό ήταν μία μίξη δράσης και πολιτικής σάτιρας και πήγε πολύ καλά στις πωλήσεις, πράγμα το οποίο εδραίωσε τη φήμη του Frank Miller ως συγγραφέα κόμιξ που απευθύνονταν σε ενήλικο κοινό. Το "Give Me Liberty" ακολούθησαν και άλλες μίνι σειρές και ειδικές εκδόσεις που επέκτειναν την ιστορία της πρωταγωνίστριας, Martha Washington, μιας Αφρικοαμερικανής που ζούσε στην Αμερική του παρόντος και του κοντινού μέλλοντος. Όλα τα τεύχη γράφτηκαν από το Frank Miller και σχεδιάστηκαν από τον Dave Gibbons.Ο Frank Miller επίσης καταπιάστηκε και με τη συγγραφή των σεναρίων των ταινιών επιστημονικής φαντασίας "RoboCop 2" και "RoboCop 3", οι οποίες αφορούσαν τις περιπέτειες ενός αστυνόμου σάιμποργκ (cyborg). Καμία από τις ταινίες δεν έλαβε καλές κριτικές. Κατόπιν αυτού ο Frank Miller δήλωσε ότι δεν θα επέτρεπε ποτέ στο Hollywood να μεταφέρει τα κόμιξ του στη μεγάλη οθόνη, γιατί είχε εξοργιστεί με την επέμβαση των στούντιο στη συγγραφή των σεναρίων του. Παρόλα αυτά ο Frank Miller ξανασυναντήθηκε με το φανταστικό σάιμποργκ στα πλαίσια της μίνι σειράς κόμιξ με τίτλο "RoboCop vs. The Terminator" σε σκίτσο Walter Simonson. Το 2003 το σενάριο του Frank Miller για την ταινία "RoboCop 2" διασκευάστηκε τελικά από το Steven Grant για λογαριασμό της εταιρείας Pulsaar, θυγατρικής της Avatar Press. Η σειρά έφερε τον τίτλο "Frank Miller's RoboCop", σχεδιάστηκε από το Juan Jose Ryp και περιείχε στοιχεία που ήταν μοιρασμένα στις δύο ταινίες, "RoboCop 2" και "RoboCop 3". Το 1991 ο Frank Miller ξεκίνησε να δουλεύει στην πρώτη του ιστορία από τη σειρά "Sin City", η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό κόμιξ Dark Horse Presents (τεύχη 51-62). Αυτή ήταν η πρώτη δουλειά του Frank Miller την οποία ολοκλήρωσε εντελώς μόνος του, καθώς εκείνος έγραψε το σενάριο και σκίτσαρε την ιστορία σε ασπρόμαυρο στυλ για να τονίσει την επιρροή των ταινιών νουάρ στο εν λόγω κόμικ. Αφού έγινε τεράστια επιτυχία, η ιστορία εκδόθηκε σε τόμο. Αυτή η πρώτη ιστορία της σειράς "Sin City" επανεκδόθηκε το 2005 υπό τον τίτλο "The Hard Goodbye". Η σειρά "Sin City" αποδείχτηκε η κύρια δουλειά του διάσημου δημιουργού για το υπόλοιπο της δεκαετίας, καθώς δημιούργησε κι άλλες ιστορίες στα πλαίσια της ίδιας σειράς που εκτυλίσσεται σε αυτό το νουάρ κόσμο που ξεπήδησε από τη φαντασία του Frank Miller. Είναι χαρακτηριστική η προσπάθειά του να αναβιώσει το είδος των αστυνομικών κόμιξ. Η μίνι σειρά "Daredevil: Man Without Fear" που εκδόθηκε από τη Marvel Comics το 1993 βασίστηκε σε ένα προγενέστερο σενάριο που προοριζόταν για ταινία. Στα πλαίσια αυτής της ιστορίας ο σεναριογράφος Frank Miller και ο σκιτσογράφος John Romita Jr. διηγήθηκαν την προέλευση του Daredevil με διαφορετικό τρόπο απ' ότι ίσχυε στα μέχρι τότε κόμιξ. Ο Frank Miller ξαναεπέστρεψε στον κόσμο των υπερηρώων γράφοντας το σενάριο του τεύχους 11 της σειράς κόμιξ Spawn του Todd McFarlane, καθώς και το κόμικ Spawn/Batman για λογαριασμό της Image Comics. Το 1995 οι Frank Miller και Geof Darrow συνεργάστηκαν ξανά στα πλαίσια του τίτλου "Big Guy and Rusty the Boy Robot", ο οποίος απέδιδε φόρο τιμής στις ταινίες "Godzilla", στο χαρακτήρα Astro Boy και στις αμερικανικές ταινίες πατριωτισμού από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο τίτλος εκδόθηκε από την Dark Horse Comics. Το 1999 το κόμικ μεταφέρθηκε στην τηλεόραση ως σειρά κινουμένων σχεδίων και προβλήθηκε από το κανάλι Fox Kids. Κατά την περίοδο αυτή, ο Frank Miller αποτέλεσε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της θυγατρικής εταιρείας κόμιξ που ονομαζόταν Legend. Υπό το λογότυπο της Legend εκδόθηκαν πολλές από τις ιστορίες της σειράς "Sin City", μέσω της Dark Horse Comics. Επίσης κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 ο Frank Miller σχεδίασε εξώφυλλα για πολλά υπερηρωικά κόμιξ της Dark Horse Comics, τα οποία κυκλοφορούσαν υπό το γενικότερο όνομα Comics Greatest World/Dark Horse Heroes. Το 1998 εκδόθηκε το γνωστό κόμικ "300" σε σενάριο και σκίτσο του Frank Miller και χρώμα της Lynn Varley. Το εν λόγω κόμικ, το οποίο αργότερα κυκλοφόρησε και σε τόμο, αφηγούνταν την ιστορία της Μάχης των Θερμοπυλών και τα γεγονότα που οδήγησαν σε αυτήν μέσα από τα μάτια του Λεωνίδα της Σπάρτης. Το κόμικ "300 "ήταν εμπνευσμένο σε μεγάλο βαθμό από την ταινία "The 300 Spartans" του 1962, μία ταινία που ο Frank Miller είδε όταν ήταν μικρός. Το 2007 το κόμικ 300 μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από το σκηνοθέτη Zack Snyder. Η ταινία αποτέλεσε μεγάλη εμπορική επιτυχία. Ο Frank Miller καλωσόρισε τη νέα χιλιετία με την πολυαναμενόμενη συνέχεια του "Batman: The Dark Knight Returns" για λογαριασμό της DC Comics, αφού παραμέρισε τις παλιές διαφορές του με την εταιρεία. Η ιστορία "Batman: The Dark Knight Strikes Again" εκδόθηκε σε τρία τεύχη. Το 2005 ο Frank Miller αποφάσισε να ξαναγράψει για τον Batman καθώς ανέλαβε τα καθήκοντα του σεναριογράφου για τη νέα σειρά κόμιξ "All Star Batman and Robin, the Boy Wonder", μία σειρά τα γεγονότα της οποίας τοποθετούνται εκτός του κανονικού σύμπαντος της DC Comics. Τα καθήκοντα του σκιτσογράφου ανέλαβε ο δημοφιλής και καταξιωμένος καλλιτέχνης Jim Lee. Η αρνητική στάση του Frank Miller απέναντι στις μεταφορές των κόμιξ του σε ταινίες επρόκειτο να αλλάξει μετά τη δημιουργία του Robert Rodriguez, ο οποίος γύρισε μία ταινία μικρού μήκους βασισμένη σε μία από τις ιστορίες της σειράς "Sin City". Ο Robert Rodriguez έδειξε τη δημιουργία του αυτή στο Frank Miller, ο οποίος έμεινε τόσο ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα που ενέκρινε την παραγωγή μίας ταινίας μεγάλου μήκους με τίτλο "Sin City". Η ταινία βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες των Η.Π.Α. την 1η Απριλίου του 2005 χρησιμοποιώντας τα πλαίσια/πάνελ από τα πρωτότυπα κόμιξ του Frank Miller (comics panels) ως storyboards. Η επόμενη ταινία με τίτλο "300" ήταν βασισμένη στο ομότιτλο κόμικ του Frank Miller. Η τεράστια επιτυχία και των δύο ταινιών συνέβαλε στο να επικεντρωθεί και πάλι η προσοχή του κοινού και των κριτικών στο έργο του μεγάλου δημιουργού. Το 2006 ο Frank Miller ανακοίνωσε ότι η επόμενη δουλειά του σχετικά με τον Batman θα τιτλοφορούνταν "Holy Terror, Batman!". Στα πλαίσια της ιστορίας αυτής ο Batman υπερασπίζεται τη γενέτειρά του, την Gotham City, από τις επιθέσεις της υπαρκτής τρομοκρατικής οργάνωσης Al-Qaeda. Είναι γνωστές οι πεποιθήσεις του Frank Miller εναντίον του αραβικού κόσμου και ο ίδιος έχει περιγράψει το εν λόγω έργο ως έργο προπαγάνδας. Το 2006 στο φεστιβάλ κόμιξ Comic-Con του San Diego ανακοινώθηκε ότι ο Frank Miller θα σκηνοθετούσε την ταινία "The Spirit", που αποτελεί μεταφορά στη μεγάλη οθόνη των περιπετειών του ομώνυμου χαρακτήρα κόμιξ που δημιούργησε ο Will Eisner.
