Soler Antonio
Soler Antonio
Ο Αντόνιο Σολέρ γεννήθηκε το 1956 στη Μάλαγα και σπούδασε στη Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων της πόλης του. Άρχισε από νωρίς να γράφει σενάρια για την τηλεόραση και μέχρι σήμερα συνεργάζεται τακτικά με τον Τύπο. Θεωρείται από τους πιο σημαντικούς Ισπανούς συγγραφείς της γενιάς του. Έχει γράψει τα διηγήματα "Extranjeros en la noche" (1992) που απέσπασαν τα βραβεία Jauja, Ignacio Aldecoa και Ateneo de Valladolid, καθώς και τα μυθιστορήματα: "Modelo de pasion" (βραβείο Andalucia 1993), "Los heroes de la frontera" (βραβείο Andalucia de la Critica 1995 και βραβείο Arzobispo Juan de San Clemente 1996), "Las bailarinas muertas" (βραβείο Herralde 1996 και Εθνικό Βραβείο Κριτικής, 1997, ελλ. έκδ. "Οι νεκρές χορεύτριες", Bell/ Λογοτεχνική βιβλιοθήκη, 1999), "El nombre que ahora digo" (βραβείο Primavera 1999, ελλ. έκδ. "Θα λέω πάντα το όνομά σου", Bell/Λογοτεχνική βιβλιοθήκη, 2001), "El espiritista melancolico", 2001 και "El camino de los Ingleses" (βραβείο Nadal 2004, ελλ. εκδ. "Ο δρόμος των Εγγλέζων", Κέδρος 2007). Έχει επίσης γράψει κριτική για τον κινηματογράφο. Παρά την εντυπωσιακή αυτή συγκομιδή σε βραβεία, ο Αντόνιο Σολέρ εξακολουθεί να είναι ένας συγγραφέας της περιφέρειας μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. "Δεν γράφω για να μου δώσουν βραβεία", λέει. "Γράφω για να εκφραστώ, αλλά και για να ζήσω άλλες ζωές. Πιστεύω ότι απ' όλες τις θεμιτές φιλοδοξίες που μπορεί να έχει κανείς, αυτή της έκφρασης είναι από τις πιο μεγάλες." Τα έργα του έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά, γαλλικά, ιταλικά, ελληνικά, πορτογαλικά και ρουμανικά.
Οι νεκρές χορεύτριες
Soler Antonio
Bell / Χαρλένικ Ελλάς (1999)
Ένα καμπαρέ στο Παραλέλο της Βαρκελώνης. Ένα μικρό σύμπαν από ονειροπόλους τυχοδιώκτες όπως ο Τρομπέτας, ο σερβιτόρος Άλβαρεθ, η Ωραία Μανολίτα, ο αιώνιος αυτόχειρας Κόσμε Κόσμε, ο μάγος Μπονίγια, η Ορτένσια Ρουίθ, που στροβιλίζονται κάθε βράδυ σαν μαγεμένοι στο ρυθμό της ορχήστρας. Ένα σκηνικό από φώτα και κόκκινες βελούδινες κουρτίνες, όπου η μοιραία Σολεδάδ Ρουμπί σέρνει στην καταστροφή δυο άντρες: τον Θέσπεδες, το αφεντικό, και τον φωτογράφο Ροβίρα. Ένα σκηνικό που γίνεται εφιαλτικό, καθώς οι χορεύτριες αρχίζουν να πέφτουν νεκρές η μία μετά την άλλη, με το μεταλλικό...
Θα λέω πάντα το όνομά σου
Soler Antonio
Bell / Χαρλένικ Ελλάς (2001)
"Έχασα την πατρίδα μου"... Έτσι ξεκινούσε το ημερολόγιό του από τα χρόνια της φωτιάς ο Γκουστάβο Σιντόρα. Αλλά όταν έγραφε αυτά τα λόγια, δεν αναφερόταν σε καμιά χώρα, σε κανένα στρατό, σε καμιά σημαία. Πατρίδα του ήταν μια γυναίκα, μια γυναίκα που είχε όνομα και μάτια δειλινών... Έτσι αρχίζει η ιστορία του Γκουστάβο Σιντόρα και της όμορφης Σερένα Βεργκάρα, που ερωτεύτηκαν μέσα στη δίνη του Ισπανικού Εμφυλίου, και η ιστορία των συντρόφων τους, που πάλεψαν κι ονειρεύτηκαν μαζί τους, και μαζί με τον πόλεμο έχασαν ο καθένας ό,τι αγαπούσε περισσότερο. Το "Θα λέω πάντα το...
Ο δρόμος των Εγγλέζων
Soler Antonio
Κέδρος (2007)
Μια πόλη του ισπανικού νότου κοντά στα παράλια της Μεσογείου. Μια παρέα παιδιών αποχαιρετούν οριστικά την εφηβεία τους. Στο κέντρο της ζωής τους ένα καλοκαίρι όπου τα πάντα μπορούν να συμβούν. Μια ιστορία γλυκόπικρη για όσους, ανυποψίαστοι μπροστά στο άγνωστο, ετοιμάζονται να κατακτήσουν τον κόσμο. Μια υποψία νοσταλγίας για τσιγάρα μέντας, γυαλιστερά αυτοκίνητα και κόκκινα ψυγεία με αναψυκτικά στο βάθος κάποιας αίθουσας μπιλιάρδου. Μια μελαγχολική μελωδία για στίχους που υπόσχονται τα πάντα και γεγονότα που σωριάζουν κάθε ελπίδα. Μια κλεφτή ματιά στη Λάνα Τάρνερ της γειτ...