Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πώς μπορεί να τα βγάλει πέρα ένα αγόρι ταπεινής καταγωγής που σπουδάζει με υποτροφία σ' ένα αριστοκρατικό οικοτροφείο της Νέας Αγγλίας; Λέγοντας ψέματα για το παρελθόν του. Όπως πολλοί συμμαθητές του, ο κεντρικός ήρωας του μυθιστορήματος ονειρεύεται να γίνει συγγραφέας. Την ιδεώδη ευκαιρία να διακριθεί θα του τη δώσει ένας διαγωνισμός διηγήματος τον οποίο διοργανώνει το σχολείο και που έπαθλό του είναι μια κατ' ιδίαν συνάντηση με τον θρυλικό Έρνεστ Χέμινγκουεϊ. Όμως, για να γίνει συγγραφέας, ο αφηγητής πρέπει, για πρώτη φορά στη ζωή του, να μάθει να λέει την αλήθεια για τον...

"Μια εξηντάχρονη γυναίκα με πιάνει αγκαζέ [...] Το χαμόγελό της ξεχειλίζει καλοσύνη. Αδύνατον να αντισταθώ σ' αυτές τις μαβιές ίριδες... Την ακολουθώ μέχρι το παράθυρο του μεγάρου, που επιτρέπει να θαυμάσει κανείς την κατάφωτη Μόσχα. "Θέλετε να σας δείξω το ωραιότερο βιβλίο του κόσμου;" "Εμένα, που διατηρούσα ακόμα την ελπίδα να το γράψω εγώ, έρχεστε να μου πείτε πως είναι πολύ αργά; Με σκοτώνετε. Είστε σίγουρη; Το ωραιότερο βιβλίο του κόσμου;" "Ναι. Ακόμα κι αν άλλοι μπορούν να γράψουν ωραία, αυτό είναι το ωραιότερο."" Οκτώ αφηγήσεις, οκτώ γυναίκες, οκτώ ιστορίες...

Ένας από τους πρώτους που άρθρωσε κινηματογραφικό λόγο για τον κινηματογράφο στην Ελλάδα, ένας από τους πρωτοπόρους της κινηματογραφικής κριτικής με τον τρόπο που την (ανα)γνωρίζουμε σήμερα, ο Αντώνης Μοσχοβάκης έφυγε φέτος από κοντά μας πλήρης ημερών και έργου. Από τη δεκαετία του 1950 και για περισσότερα από τριάντα χρόνια, τα κείμενά του υπήρξαν όχι μόνο οδηγός για ολόκληρες γενιές κινηματογραφόφιλων, αλλά την ίδια στιγμή αποτέλεσαν αξιοπρόσεκτα δείγματα μιας νέας αντίληψης για την κριτική που αντιμετώπιζε τις ταινίες σαν ολοκληρωμένα και σημαντικά καλλιτεχνικά έργα,...

Απ' όλα τα έργα του εξαίσιου συγγραφέα, το εν λόγω είναι ασφαλώς το πιο βαθύ, το πιο ευρύ, το πιο εμπεριστατωμένο· πιθανόν, όμως, για τους ίδιους ακριβώς λόγους, να είναι και το πιο ακατανόητο. Νά ποια είναι η ιδέα και η πλοκή αυτού του παράξενου και εγκυκλοπαιδικού βιβλίου που θα μπορούσε να φέρει ως υπότιτλο: "Περί της απουσίας μεθόδου στη μελέτη των ανθρώπινων γνώσεων". Δύο αντιγραφείς που εργάζονται στο Παρίσι, γνωρίζονται τυχαία και συνδέονται με στενή φιλία. Ο ένας κληρονομεί ένα ποσό, ο άλλος εισφέρει τις οικονομίες του· αγοράζουν ένα αγρόκτημα στη Νορμανδία...

Ένας επαγγελματίας είναι πάντα επαγγελματίας, ασχέτως του ποιο είναι το επάγγελμά του. Ο επαγγελματίας που μας παρουσιάζει ο Λουίς Σεπούλβεδα είναι ένας στυγερός δολοφόνος ο οποίος παίρνει τις "παραγγελίες" του και τις εκτελεί με τρόπο άψογο και αποτελεσματικό. Στα 42 του χρόνια όμως χάνει κάπως τον άφθαστο επαγγελματισμό του επειδή, για πρώτη φορά στη ζωή του, ερωτεύεται. Επιτρέποντας στο συναίσθημα να μπει στη ζωή του ο δολοφόνος παύει να είναι τόσο κυνικός όσο πριν. Αρχίζει να έχει διλήμματα, μιλάει στον εαυτό του στον καθρέφτη, ενδιαφέρεται να μάθει τι είδους άνθρωπος ε...

Οι "Μυθοπλασίες" ("Ficciones") συγκαταλέγονται στα θεμελιώδη έργα της μεταμοντέρνας λογοτεχνίας και του μαγικού ρεαλισμού, που κορυφώθηκε με τα μυθιστορήματα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, της Ιζαμπέλ Αλιέντε και άλλων λατινοαμερικανών και μη συγγραφέων. Στα 17 κείμενα που συνθέτουν τούτο το βιβλίο συμπιέζονται πολλοί αιώνες γνώσης, φιλοσοφίας και ποίησης. Η ευρυμάθεια του Μπόρχες προσφέρει στον αναγνώστη διασκεδαστικές πνευματικές ασκήσεις: η άγνωστη χώρα που ανακαλύπτεται μέσα από μια κλεψίτυπη εγκυκλοπαίδεια, ο φανταστικός πλανήτης, ο "Δον Κιχώτης" που ξαναγράφεται από κ...

"Η μαμά, πάντα γυρίζει. Γιατί να μη γυρίσει και τώρα;" "Μπορεί να την πιάσει η αστυνομία.»" "Τι έκανε;" "Τίποτα δεν έκανε. Είναι..." Η κόμισσα έβγαλε έναν βαθύ αναστεναγμό που έκανε ν' αναδευτεί το μαργαριταρένιο της κολιέ. Τα μάτια της βούρκωσαν. "Είναι... τι;" ρώτησα. "Είναι εβραία." "Ε, και; Όλοι εβραίοι είμαστε στην οικογένεια. Κι εγώ ακόμα." Επειδή είχα δίκιο, με φίλησε και στα δύο μάγουλα. "Κι εσύ, κυρία...; Εβραία είσαι κι εσύ;" "Όχι. Εγώ είμαι Βελγίδα." "Σαν κι εμένα." "Ναι· σαν κι εσένα... και χριστιανή." "Χριστιανή είναι το αντίθετο του εβραίου;" "Το...

Στο Μέγαρο Γιακουμπιάν, μια πολυκατοικία που χτίστηκε πριν από εβδομήντα χρόνια στο Κάιρο, ζουν και εργάζονται άνθρωποι διαφόρων κοινωνικών τάξεων που συνιστούν μια πιστή μικρογραφία της σύγχρονης αιγυπτιακής κοινωνίας (στα ελληνικά γράμματα, ανάλογο θέμα πραγματεύεται ο Μ. Καραγάτσης στο "10"). Ο συγγραφέας, συνεχίζοντας την παράδοση του Ναγκίμπ Μαχφούζ, παρατηρεί τους ήρωές του, τους ενοίκους της πολυκατοικίας, πλούσιους και φτωχούς, καλούς και κακούς, χωρίς να τους κρίνει, με τρυφερή και στοργική ματιά, με πόνο και κατανόηση. Ζούμε τις ελπίδες και την εξέγερση του Τάχα,...

Το 1935, κυκλοφόρησε στην Αργεντινή το βιβλίο που θ' αποδεικνυόταν το δημοφιλέστερο απ' όλα όσα είχε ή έμελλε να εκδώσει ως το θάνατό του ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες: η "Παγκόσμια ιστορία της ατιμίας" ("Historia universal de la infamia"), βασικός κορμός της οποίας ήταν επτά κείμενα, δημοσιευμένα στην εφημερίδα "Critica" μεταξύ 1933 και 1934, τα οποία πραγματεύονταν τον βίο και την πολιτεία επτά διαβόητων κακούργων της Ιστορίας. Το 2004, ο ουαλός συγγραφέας Ρις Χιουζ αποφάσισε να... συμπληρώσει την πινακοθήκη του Μπόρχες, εν είδει κινηματογραφικού sequel, με άλλα επτά κακόφημα πο...

Μοντέρνος ή μεταμοντέρνος; Λογοτέχνης ή φιλόσοφος; (Ο ίδιος θα χλεύαζε τα ερωτήματα, πόσο μάλλον τις τυχόν απαντήσεις.) Ας τολμήσουμε να πούμε ότι ο Μπόρχες εκπροσωπεί επάξια τη λογοτεχνία που φιλοσοφεί και όχι, ασφαλώς, τη φιλοσοφία που λογοτεχνίζει. Γι' αυτό και τα περισσότερα διηγήματά του αποφαίνονται, προτείνουν σκανδαλιστικές απόψεις σε προαιώνια ζητήματα, ενώ τα περισσότερα δοκίμιά του αναρωτιούνται, ταλαντεύονται χαριτόβρυτα, σαν τα πιο γοητευτικά αστυνομικά αινίγματα. Μακριά από λαβύρινθους που την υποδιαιρούν σε διακλαδούμενους γρίφους, μακριά από καθρέφτες που τη...

Μοντέρνος ή μεταμοντέρνος; Λογοτέχνης ή φιλόσοφος; (Ο ίδιος θα χλεύαζε τα ερωτήματα, πόσο μάλλον τις τυχόν απαντήσεις.) Ας τολμήσουμε να πούμε ότι ο Μπόρχες εκπροσωπεί επάξια τη λογοτεχνία που φιλοσοφεί και όχι, ασφαλώς, τη φιλοσοφία που λογοτεχνίζει. Γι' αυτό και τα περισσότερα διηγήματά του αποφαίνονται, προτείνουν σκανδαλιστικές απόψεις σε προαιώνια ζητήματα, ενώ τα περισσότερα δοκίμιά του αναρωτιούνται, ταλαντεύονται χαριτόβρυτα, σαν τα πιο γοητευτικά αστυνομικά αινίγματα. Μακριά από λαβύρινθους που την υποδιαιρούν σε διακλαδούμενους γρίφους, μακριά από καθρέφτες που τη...

Το "Ραβέλ", κάτι μεταξύ μυθιστορήματος και βιογραφίας, είναι μια ελεύθερη παραλλαγή πάνω στη ζωή ενός μεγάλου συνθέτη. Είναι επίσης -και κατ' εξοχήν- μια άψογη και υπέροχη μηχανή: ξαναβρίσκουμε τις εμμονές του Εσενόζ (η εξαφάνιση, το ταξίδι, η σύγχυση ταυτότητας) και τον τόνο του: μια χαμογελαστή ειρωνεία που ασκείται τόσο απέναντι στις συμβάσεις του μπαλζακικού μυθιστορήματος όσο και σ' εκείνες του nouveau roman, ένας τρόπος να βάζεις μιαν αφήγηση πάνω σε ράγες για να την εκτρέψεις τελικά, την τέχνη και τον τρόπο να διαστρέφεις το πραγματικό με τις λέξεις. Όλα εδώ είναι θέ...

Τα κείμενα που απαρτίζουν το παρόν, είναι όλα μεταχειρισμένα· με τη διαφορά, ότι άλλα έχουν δημοσιευτεί (άρα: ήδη manent) και άλλα έχουν μόνο εκφωνηθεί σε διάφορα στεγνά συμπόσια (άρα: "κινδυνεύουν" να volant ανεπιστρεπτί). Προλαβαίνοντας -απολύτως λογικές- κακεντρέχειες, σπεύδω αυτά τα κείμενα να τα χαρακτηρίσω κείμενα και όχι δοκίμια, παρ' όλο που ο εκ πρώτης ακοής βαρύγδουπος όρος ενέχει ετυμολογικώς την έννοια της δοκιμής, η οποία, πάλι εξ ορισμού, διαθέτει την ευλογία να επιδέχεται και εκθαμβωτικές αποτυχίες. Ας πω, λοιπόν, ότι τα κείμενα που ακολουθούν, αποπειρώνται ν...

Μια γλαροπούλα πέφτει θύμα της θαλάσσιας ρύπανσης. Πριν ξεψυχήσει, εμπιστεύεται το αβγό της στον καλό γάτο Ζορμπά και του ζητά το λόγο του, ότι θα κλωσήσει το αβγό, δεν θα φάει το γλαρόπουλο, και θα του μάθει να πετά. Ο Ζορμπάς τον δίνει. Μα είναι ποτέ δυνατόν ένας γάτος να μάθει σ' ένα γλάρο να πετάει; Το πιο τρυφερό κι ευαίσθητο βιβλίο του Σεπούλβεδα, για μικρούς και μεγάλους.

Σήμερα σ' ολόκληρο τον κόσμο θαυμάζουν το έργο του Άλφρεντ Χίτσκοκ, και οι νέοι που ανακαλύπτουν τώρα το "Rear Window" ("Σιωπηλός μάρτυς"), το "Vertigo" ("Δεσμώτης του ιλίγγου") ή το "North by Northwest" ("Στη σκιά των τεσσάρων γιγάντων"), χάρη στις επανεκδόσεις, θα φαντάζονται πως αυτό συνέβαινε πάντοτε. Κι όμως δεν είναι έτσι. [...] Το 1962, ενώ βρισκόμουν στη Νέα Υόρκη για να παρουσιάσω το "Ζυλ και Τζιμ", συνειδητοποίησα πως κάθε δημοσιογράφος μου έκανε την ίδια ερώτηση: "Γιατί οι κριτικοί του περιοδικού "Cahiers du Cinema" παίρνουν τον Χίτσκοκ στα σοβαρά; Είναι πλούσ...

Ο τόμος περιλαμβάνει τα κείμενα: - "Wim Wenders, ένας περιπλανητής στον κόσμο των ιδεών", της Δέσποινας Μουζάκη - "Για τον Βιμ", του Walter Salles - "Wim Wenders, ένας σκηνοθέτης on the road", του Μπάμπη Ακτσόγλου - "Νιώθω τυχερός που γεννήθηκα την εποχή του σινεμά", ο Wim Wenders συνομιλεί με τη Σοφία Σταυριανίδου - "Η Οδύσσεια της γραφής. Peter Handke - Wim Wenders: το ασύμπτωτο μιας σχέσης", του Σωκράτη Καμπουρόπουλου - "Κυνηγώντας εικόνες στη χώρα των θαυμάτων", του Λευτέρη Χαρίτου - "Η αποκατάσταση των πραγμάτων", του Αχιλλέα Κυριακίδη - "Ο Wenders και οι πνευμ...

Το τελευταίο μυθιστόρημα του Φίλιπ Ροθ είναι μια προσωπική, εξομολογητική, αλλά και, ταυτόχρονα, οικουμενική ιστορία που πραγματεύεται το φόβο του θανάτου, την απώλεια, τις τύψεις, τη στωικότητα. Ο συγγραφέας της "Συνωμοσίας κατά της Αμερικής" στρέφει τώρα την προσοχή του από την "οδυνηρή συνάντηση μιας οικογένειας με την ιστορία" ("The New York Times") στην ισόβια αψιμαχία ενός ανθρώπου με τη θνητότητα. Η μοίρα αυτού του καθημερινού ανθρώπου τού Ροθ ιχνηλατείται από την πρώτη, συγκλονιστική φορά που έρχεται αντιμέτωπος με το θάνατο, στην ειδυλλιακή ακρογιαλιά των παιδικώ...

"... Τα κείμενα που περιλαμβάνονται στην έκδοση αυτή είναι κείμενα βιωματικά. Αποπνέουν νοσταλγία για τον Θρύλο του χθες, τον Θρύλο των χρόνων της αθωότητάς μας. Είναι όμως και κείμενα αγάπης για τον Ολυμπιακό του σήμερα, το μεγάλο αυτό κόκκινο ποτάμι που συνεχίζει να μας προσφέρει κάτι από τη χαμένη ανθρωπιά της καθημερινότητάς μας..."

Ο Ζαντίγκ είναι η ιστορία ενός ταξιδιού. Ο ήρωας, ένας απλός αστός της Βαβυλώνας, καταφέρνει με την αξία του να γίνει πρωθυπουργός. Θύμα πλεκτάνης, αναγκάζεται να καταφύγει στην Αίγυπτο και να γίνει σκλάβος· ως σκλάβος διατρέχει την Αραβία, αρχίζοντας σιγά σιγά να παίρνει πάνω του. Η αγάπη του για τη βασίλισσα Αστάρτη τον καλεί στη Βαβυλώνα· ξαναβρίσκει την Αστάρτη, θριαμβεύει πάνω στους εχθρούς του κι ανεβαίνει στο θρόνο. Επηρεασμένος από τους μύθους της Ανατολής και την ταξιδιωτική λογοτεχνία της εποχής του, ο Βολταίρος γράφει το μυθιστόρημα της μαθητείας ενός ηγεμόνα,...

"Κάθε εβδομάδα άλλαζαν βάρδιες: αυτοί που σφύριζαν, έγραφαν, κι αυτοί που έγραφαν, σφύριζαν, και μετά από ένα μήνα που άλλαζαν εκ περιτροπής, ανάγκαζαν τους ομήρους ν΄ακούνε ατέλειωτα ρεσιτάλ ποίησης ή αναγνώσεις βραβευμένων διηγημάτων χωρίς καμία τάξη και χωρίς κανένα συντονισμό. Μ' αυτόν τον τρόπο κατάφερναν να εκκαθαρίσουν πολλές περιοχές: οι Κροάτες έφευγαν στην Κροατία. Οι Ουαλλοί, στην Ουαλλία, οι Ιταλοί επέστρεφαν στην Αργεντινή και οι Γαλικιανοί, ένας Θεός ξέρει που. Πολλοί από τους επιζήσαντες έγιναν αργότερα κριτικοί λογοτεχνίας, κι ίσως αυτή είναι η μόνη απολύτως...