Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα γεγονότα στον τόπο μας είναι πολλά και ποικίλα. Η παιδοφιλία, η σεξομανία, η δολοφονία, αποτελούν θέματα αφύπνισης για το λαό μας κι επειδή η πολιτεία τρέχει μετά τα συμβάντα για να πιάσει τους ενόχους, εμείς οι πολίτες θα πρέπει να επαγρυπνούμε, για να μη συμβαίνουν. Τα θέματά μου αποτελούν τη σημερινή κοινωνία δυστυχώς και πολύ φοβάμαι, ότι τα παιδιά μας και εγγόνια μας, θα δυσκολευτούν να επιβιώσουν όπως θα πρέπει. Δηλαδή με αρχές από τις οικογένειες και τα σχολεία, με ευαισθησίες και τιμιότητα. Εν πάση περιπτώσει, εγώ θα σχολιάζω και θα καταφέρομαι στα γεγονότα...

Το θηλυκό Χιτλεράκι Είναι τώρα κάμποσος καιρός που έχω χάσει την άνεση που είχα παλαιότερα, να κατεβαίνω στο κέντρο της Αθήνας, για μία και μόνο δουλειά, για ψύλλου πήδημα που λένε. Για μια βόλτα στα μαγαζιά, για να χαζέψω σε κάποια βιβλιοπωλεία, να δω τι καινούργιο κυκλοφορεί στο χώρο του βιβλίου, να πιω ένα καφεδάκι μέτριο ελαφρύ με κάποια φίλη. Τώρα τα ’χω κόψει όλ’ αυτά. Γιατί; Γιατί κάθε μέρα τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς έχουν απεργίες ή στάσεις εργασίας. Επειδή όμως αυτά αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη, ποτέ δεν ξέρω τι ακριβώς γίνεται. Κάθε Πέμπτη πρωί όμως,...

Άνθρωποι της διπλανής πόρτας είναι ο Βασίλης και η Ναταλία. Οι τρόποι τους συγκρατημένοι και τίμιοι. Το θέλω και το μπορώ, δύο έννοιες δύσκολες για τον Βασίλη. Το μυαλό και το κορμί του βασανίζει ένας καημός αγιάτρευτος. Μέσα του υπάρχει δύναμη κι ευαισθησία που καταλήγουν στο καταλάγιασμα του τίποτα. (Ζωο)Λάγνος. Μεγάλο το πάθος του, που καταντάει να είναι το θεμέλιο της ζωής του. Το κορμί και το μυαλό του κυριολεκτικά βουλιάζουν μέσα στο πάθος και αισθάνεται πανευτυχής. Σπάνιο ερωτικό αίσθημα για τον Βασίλη. Είναι κάποιες ώρες της ζωής του που αξίζουν και που σ...

[...] Κύριε καθηγητά, επειδή η ζωή έχει πολλά γυρίσματα, εκπλήξεις, φάσεις και αντιφάσεις, ποτέ, μην λες ποτέ. Ο άνθρωπος σ' όποια ηλικία και νάναι, πάντα έχει ανάγκη από λίγες σταγόνες ανθρωπιάς, ένα χάδι, ένα άγγιγμα στοργικό, ένα χαμόγελο. Τα όνειρα και οι ανάγκες δεν έχουν ηλικία. Μην αρνείσαι εκ των προτέρων τη θαλπωρή που μπορεί να σου επιφυλάσσεται στο μέλλον, το να φοβάται κανείς την αγάπη, είναι σαν να φοβάται την ίδια τη ζωή. Ο άνθρωπος που δεν ερωτεύεται και δεν αγαπάει είναι σαν πεθαμένος. Ο έρωτας κι η αγάπη είναι τα στοιχεία που δίνουν το ενδιαφέρον για όλα τα...

Το "φλερτάρειν" φυγείν αδύνατον [...] "Οι γυναίκες διαθέτουν περισσότερα πράγματα να επιδείξουν. Ένας μπούστος ημίγυμνος και τροφαντός πάντα είναι προκλητικός για έναν άντρα. Πολλές φορές τα χέρια της γυναίκας πηγαινοέρχονται δήθεν αδιάφορα πάνω στο ντεκολτέ της σαν να του λέει. Περάστε. Τα διαθέτω. Η πείρα στο φλερτ παίζει σημαντικό ρόλο. Αν δεν ξέρεις καλά το μάθημα, μπορεί το φλερτ να μην καταλήξει πουθενά. Ωραίο το φλερτ στη ζωή. Αλλά πρέπει να μπορείτε να διακρίνετε μήπως ο στόχος που βάλατε γράφει κατειλημμένος ή κατειλημμένη. Δηλ. πιασμένος. Δηλ. αγκαζέ....

H ζωή του Γιάννη από την εφηβεία του και μετά, υπήρξε μια πασαρέλα γυναικών. Ένα συνονθύλευμα ερωτικών πράξεων, μια ελκτική δύναμη που κρατάει ενωμένα τα σωματικά του μόρια και το συναισθηματικό του κόσμο, όχι σε μια τόσο λογική αλληλουχία. Μια δύναμη ερωτισμού που δεν μπορεί ν' αντικατασταθεί με άλλη, ακόμη και σε ώρες κρίσης. Πολλές φορές ταλαντεύεται και παλεύει σκληρά για την επιβίωσή του, όμως η παρουσία μιας γυναίκας, του ανατρέπει τα σχέδια. Δεν αντιστέκεται σε καμία, γιατί δεν μπορεί ν' αντισταθεί. Φτάνει σε σημείο που οι γυναίκες και οι παρέες να γίνονται α...

Κάποτε, οι αυταπάτες πιστεύουμε ότι μπορούν να εξαφανιστούν απ' τη ζωή μας, ως δια μαγείας. Είναι λάθος. Χρειάζεται αγώνας και ψυχικό σθένος για ν' αποβάλεις ως απόβλητα τα δεινά που δεν έπρεπε να έχεις δεχτεί απ' τη γένεσή τους. Τα πρέπει και τα θέλω είναι δύο διαφορετικά πράγματα στη ζωή μας. Τα θέλω πρέπει συνέχεια να τα διεκδικείς για να τα έχεις. Τα "πρέπει" όμως, πρέπει να τα θεωρούμε δεδομένα χωρίς διεκδίκηση. Όταν κι αυτά αμφισβητούνται ή δεν υπάρχουν, πρέπει να απομακρυνόμαστε από τους ανθρώπους που δεν μας τα παρέχουν, αφού δεν τα θεωρούν εκείνοι απαραίτητα και...

Η Κάτια πάντα είναι καθηλωμένη στα πρέπει και στα δικά της "ξέρω". Ακολουθεί ένα δρόμο ίσιο, ένα δρόμο συνείδησης που σπάνια ξεφεύγει. Περπατάει στην ευθεία γραμμή που έχει χαράξει από παιδί. Καμιά φορά κοντοστέκεται στο τρυφερό όνειρο που τολμάει να κάνει όταν έρχεται κοντά της σε μια στιγμή ευτυχίας. Αμέσως όμως το αποδιώχνει σαν ξένο, σαν να μην έχει κι αυτή δικαίωμα στο να ονειρεύεται. Εκεί έρχεται η συνείδησή της και την επαναφέρει στην τάξη. Πολλές φορές, μέσα της επικρατεί ένα χάος, που ρευστό κι αργόσυρτο την οδηγεί εκεί που δεν μπορεί να της δώσει τίποτα. Έτσι κάθε...