Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μάιος του 1981. Σε ένα άσημο τυπογραφείο της Θεσσαλονίκης τυπώνεται ένα βιβλίο που έμελλε να αποτελέσει μια μεγάλη τομή στην ελληνική πεζογραφία. Ο συγγραφέας του σχεδόν άγνωστος: Γιάννης Πάνου. Ο τίτλος του άβολος: "...από το στόμα της παλιάς Remington..." Είκοσι πέντε χρόνια μετά, τέσσερις νεώτεροι πεζογράφοι, με μια πρωτόγνωρη συλλογική χειρονομία, αποτίουν την οφειλόμενη τιμή, εξηγώντας γιατί, μετά από αυτό το βιβλίο, δεν εννοούμε το ίδιο πράγμα όταν μιλάμε για "πεζογραφία" και "μυθιστόρημα". Μια χειρονομία με βαρύ συμβολικό φορτίο και πολλαπλές συνδηλώσεις, που θα συζη...

Η ιστορία ενός μαυρόγυπα, που διηγείται ένας από τους ουρανοκατέβατους, σχεδιασμένους μονοκοντυλιά αφηγητές, αναδεικνύεται κομβική. Στο νυχθημερόν παραμιλητό μιας διπλότυπης φιγούρας -όπου συνείδηση και γλώσσα αλληλοσπαράσσονται- παρακολουθούμε τον πυρετώδη περίπατο ενός συγγραφέα. Κάθε του βήμα κι ένας σωσίας, κάθε του στάση και μια μούντζα της μνήμης.

"Αρκετά όμως μακρηγορήσαμε. Δεν υπάρχει καμιά ιστορία να πούμε, καμιά ιστορία να ακούσουμε. Κάποτε η καρδιά φεύγει από τη θέση της. Εκσφενδονίζεται στα σκοτάδια του νου. Ανάμεσα στα φρύδια λαγοκοιμάται, ανάμεσα στα σκέλια έχει τον ακάθιστο. Τότε η μόνη ιστορία που μπορείς να πεις, που θέλεις να ακούσεις, είναι η ιστορία που λέει ο σώζων εαυτόν σωθήτω κι ακούει ο όπου φύγει φύγει. Φράσεις με την ψυχή στο στόμα, λέξεις που σπρώχνονται, λες και η μία θέλει να κρυφτεί πίσω από την άλλη, σιωπές που σε ξεκουφαίνουν. Γι΄αυτό η ιστορία που λέει ο σώζων εαυτόν σωθήτω κι ακούει ο όπο...

Η Lady Cortisol (κορτιζόλη ονοµάζεται η ορµόνη του φόβου, του πανικού και της κατάθλιψης) είναι ένα εκτενές, παραληρηµατικό κείµενο, όπου µια γυναίκα απαντά στις εξαντλητικές και καταιγιστικές ερωτήσεις ενός απροσδιόριστου άντρα. Εντέλει, ποια είναι αυτή η φωνή που, κατά περίπτωση, συστήνεται ως Μάσα µε τον µπαλτά, Θρασόµυγα, Συνδεδεµένη 7591, Απαντησοµηχανή, Πανσεληνοειδής, Θλιµµένο πτώµα, Αυτή που πίνει καφέ, µπορεί όμως και τσάι, Ριγµένη στο πουθενά, Τεράστιο έκζεµα, Κουτσή µπαλαρίνα, Αστεία πληγή, κυρίως, όµως, Corti; Αλλά και ποιος ο ερωτών, µε το αδιάκριτο, αµ...

"Για πολλά χρόνια το θέμα του φύλου μου γινόταν όλο και πιο σκοτεινό και σε κάποιο σημείο έφτασα να πιστεύω ότι ήμουν άντρας. Σχεδόν δεν ήμουν άνθρωπος -ποιος νοιαζόταν για το φύλο μου ή για το σεξ; Ήμουν πλέον ο "νεκρός". Φέτος το καλοκαίρι για να αποφύγω την αποσύνθεση γράφτηκα για πρώτη φορά σε μια πισίνα ενός μεγάλου εκπαιδευτικού ιδρύματος δίπλα από το σπίτι μου. Σκοπός μου ήταν, όπως πάντα, αφενός να ξεγελάσω τους δικούς μου ότι είμαι ζωντανός, επιδεικνύοντας μια μίνιμουμ φυσική δραστηριότητα, και αφετέρου να αποφύγω τη νεκρική ακαμψία. Μέγα λάθος αποδείχτηκε αυτή η...

Η σειρά "Κείμενα και εικόνες", αναζητώντας το άρωμα των παλιών συναναστροφών, συγκεντρώνει γύρω από ένα θέμα ανθρώπους της γραφής και της εικόνας. Ένα παιχνίδι εκφραστικής ανταλλαγής που φιλοδοξεί να φέρει πιο κοντά τον βιβλιόφιλο με τον φιλότεχνο -με δυό λόγια: να πλατύνει και να βαθύνει την καλλιέργειά μας.

"Δε δουλεύω, δε δουλεύεις, δε δουλεύει, δε δουλεύουμε, δε δουλεύετε, δε δουλεύουσι. Το τρίτο πληθυντικό αρχαϊστί (η γραμματική της τεμπελιάς). Είμαστε μια οικογένεια αραχτών (το συντακτικό της ανέμελης ζωής). Δε δουλεύει κανείς. Έχουμε πάρει αμέτρητες φορές δανεικά μεταξύ μας, έχουμε ξεγελάσει ο ένας τον άλλον πολλές φορές, ακόμα και για ένα ευρώ. Φυσικά, δεν υπάρχει φίλος και γνωστός που να μη μας αποφεύγει, καθώς, ακόμη κι οι πέτρες το γνωρίζουν, κάθε συζήτηση που ανοίγουμε περιστρέφεται γύρω από τα δανεικά. Ο ντάντι έχει πεθάνει εδώ και πολύ καιρό. Δυστυχώς, η μητέ...

Τα κείμενα που συμπεριλαμβάνονται σε αυτή την έκδοση, παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά με τη μορφή σκηνοθετημένης σκηνικής ανάγνωσης στις "Αναγνώσεις 2001". Από τους πιο επιτυχημένους θεσμούς του θεάτρου μας, οι "Αναγνώσεις'' στην τέταρτη διοργάνωσή τους στο Εθνικό Θέατρο, δίνουν βάρος στη στήριξη της σύγχρονης ελληνικής θεατρικής γραφής και προτείνουν επτά καινούρια έργα ελλήνων θεατρικών συγγραφέων: "Η φανέλα" του Βασίλη Κατσικονούρη, "Συγχώρεσέ με" των Αντώνη και Κωνσταντίνου Κούφαλη, "Ένα... Δύο... Τρία" της Μαρίας Λαϊνά, "Δράκοι" του Σάκη Σερέφα, "Μερόπη" του Ανδρέα Στάικ...

Η έκδοση αυτή (που κυκλοφορεί και στην αγγλική γλώσσα) καταδεικνύει με εύγλωττο και παραστατικό τρόπο τη διαδρομή της ελληνικής θεατρικής γραφής στο φεστιβάλ "Αναλόγιο", από τα πρώτα του βήματα, το 2005, μέχρι σήμερα. Προτάσσεται το ιστορικό πλέον στίγμα του φεστιβάλ και η απήχησή του σε καλλιτεχνικό και ερευνητικό επίπεδο. Tαυτόχρονα επιχειρείται η θεωρητική προσέγγιση και αντιμετώπιση νέων κειμένων με τη μορφή σκηνοθετημένων θεατρικών αναγνώσεων, με γνώμονα το ιστορικό, κοινωνικό και καλλιτεχνικό πλαίσιο εντός και εκτός συνόρων. Υπογραμμίζεται, εντέλει, η αξία και η...

Ο συγγραφέας επιλέγει άλλοτε τη φόρμα του διηγήματος κι άλλοτε του μινιμαλιστικού μυθιστορήματος, του αφηγήματος, του μονολόγου, του θεατρικού μονόπρακτου ή του να συγχρωτιστεί με τα φαντάσματά του.

"Ο Φάις, σε ένα σημείο, γράφει για τον τρόπο με τον οποίο ένας πιστός σταυροκοπιέται, ώστε να μεταμορφώσει το εφήμερο σε αιώνιο. Ένας άλλος τρόπος για να το πετύχει κανείς αυτό είναι να γράφει σαν τον Φάις." Αλέξανδρος Νεχαμάς ("The Anglo-Hellenic Review", Νο 41, Spring 2010) "Σε όλα τα διηγήματα της συλλογής ξαναβρίσκουμε τη ρωμαλέα γραφή του μυθιστορήματος του Φάις ["Αυτοβιογραφία ενός βιβλίου"]: προσωπικό ύφος, πλούσια γλώσσα, αφηγηματική άνεση, επιγραμματικούς χαρακτηρισμούς και χιούμορ, στοιχεία που επανασυνδέουν τη νεωτερικότητα με την καλύτερη διηγηματογραφική...

"Ο Φάις, σε ένα σημείο, γράφει για τον τρόπο με τον οποίο ένας πιστός σταυροκοπιέται, ώστε να μεταμορφώσει το εφήμερο σε αιώνιο. Ένας άλλος τρόπος για να το πετύχει κανείς αυτό είναι να γράφει σαν τον Φάις." Αλέξανδρος Νεχαμάς ("The Anglo-Hellenic Review", Νο 41, Spring 2010) "Σε όλα τα διηγήματα της συλλογής ξαναβρίσκουμε τη ρωμαλέα γραφή του μυθιστορήματος του Φάις ["Αυτοβιογραφία ενός βιβλίου"]: προσωπικό ύφος, πλούσια γλώσσα, αφηγηματική άνεση, επιγραμματικούς χαρακτηρισμούς και χιούμορ, στοιχεία που επανασυνδέουν τη νεωτερικότητα με την καλύτερη διηγηματογραφική...

"Η μνήμη είναι επιλεκτική. Συγκρατεί αυτά που θέλει να συγκρατήσει, ανεξάρτητα από τη θέλησή µας. Δεν ξέρω αν σ’ αυτή τη λειψή, την κολοβή και άτυπη βιογραφία λέγονται εκείνα που θα άξιζε να αποσιωπηθούν και αποσιωπούνται εκείνα που θα έπρεπε να ειπωθούν. Έχω την υποψία ότι κάπως έτσι συμβαίνει, γενικώς, µε τους ανθρώπους που αφηγούνται κάτι από τη ζωή τους. Όπως γίνεται και στον κινηματογράφο. Ο κινηματογράφος δεν αντιγράφει τη ζωή, τη σκηνοθετεί. Όμως, όσο καλά και να κρυφτεί κανείς, από τις παραλείψεις και τις ένοχες σιωπές, ανάμεσα από τις γραμμές, πίσω από τη σελίδα κα...

Ένας άντρας και µια γυναίκα συναντώνται επί µια δεκαετία, στο ίδιο πάντα δωµάτιο, τις ίδιες πάντα µέρες, την ίδια πάντα ώρα, κάθονται διαγωνίως απέναντι σε δυο όµοιες πολυθρόνες και συνοµιλούν. Η σχέση αναλυόµενου - αναλυτή απλώς σχεδιάζει το ψυχικό και χρονικό πλαίσιο εντός του οποίου κινούνται ιστορίες, στιχοµυθίες, παραµιλητά, σπαράγµατα ζωής αντληµένα από τα µήκη και τα πλάτη του κόσµου, από τη σκηνογραφία του ονείρου, από το καταχωνιασµένο ηµερολόγιο µιας διασπασµένης συνείδησης. Ένα ανάλαφρα σκοτεινό µυθιστόρηµα αρθρωµένο σε δέκα κεφάλαια, δέκα ψυχαναλυτικές συνεδρ...

Οι σχέσεις μας, ακόμα και οι πιο αθώες, είναι πάντοτε ιδιοτελείς. Κάτι που η Δάφνη αποφεύγει να λάβει υπόψη της, καθώς αφηγείται την ιστορία της Σοφίας, η οποία βαδίζει σχεδόν αυτάρεσκα το δρόμο της αυτοκαταστροφής. Ίσως η Σοφία, έστω κι αν δεν το ομολογεί, έχει συνείδηση αυτού του δούναι και λαβείν, ενώ η Δάφνη βολεύεται εξυμνώντας την ανιδιοτέλεια μιας φιλίας που στο τέλος καταρρέει. Κάτω από το φιλήσυχο ρεαλισμό και την ακύμαντη αφήγηση της Ελιάνας Χουρμουζιάδου ο αναγνώστης θα ανακαλύψει τις παραμορφώσεις και τους κλονισμούς μιας ιδιαίτερης πεζογραφικής φωνής.

Με τις " Άσεμνες ιστορίες" εγκαινιάζεται η σειρά "Κείμενα και εικόνες" που επιμελείται ο πεζογράφος και κριτικός Μισέλ Φάις, η οποία, αναζητώντας το άρωμα των παλιών συναναστροφών, συγκεντρώνει γύρω από ένα θέμα ανθρώπους της γραφής και της εικόνας. Ένα παιχνίδι εκφραστικής ανταλλαγής που φιλοδοξεί να φέρει πιο κοντά τον βιβλιόφιλο με τον φιλότεχνο - με δυό λόγια: να πλατύνει και να βαθύνει την καλλιέργειά μας. Οι " Άσεμνες ιστορίες" απαρτίζονται από δέκα πρωτότυπα διηγήματα ακραίου ερωτισμού, που έγραψαν οι συγγραφείς: Σωτήρης Δημητρίου, Μαρία Ευσταθιάδη, Αμάντα Μιχαλοπούλ...

Με τις " Άσεμνες ιστορίες" εγκαινιάζεται η σειρά "Κείμενα και εικόνες" που επιμελείται ο πεζογράφος και κριτικός Μισέλ Φάις, η οποία, αναζητώντας το άρωμα των παλιών συναναστροφών, συγκεντρώνει γύρω από ένα θέμα ανθρώπους της γραφής και της εικόνας. Ένα παιχνίδι εκφραστικής ανταλλαγής που φιλοδοξεί να φέρει πιο κοντά τον βιβλιόφιλο με τον φιλότεχνο - με δυό λόγια: να πλατύνει και να βαθύνει την καλλιέργειά μας. Οι " Άσεμνες ιστορίες" απαρτίζονται από δέκα πρωτότυπα διηγήματα ακραίου ερωτισμού, που έγραψαν οι συγγραφείς: Σωτήρης Δημητρίου, Μαρία Ευσταθιάδη, Αμάντα Μιχαλοπούλ...

Με τις " Άσεμνες ιστορίες" εγκαινιάζεται η σειρά "Κείμενα και εικόνες" που επιμελείται ο πεζογράφος και κριτικός Μισέλ Φάις, η οποία, αναζητώντας το άρωμα των παλιών συναναστροφών, συγκεντρώνει γύρω από ένα θέμα ανθρώπους της γραφής και της εικόνας. Ένα παιχνίδι εκφραστικής ανταλλαγής που φιλοδοξεί να φέρει πιο κοντά τον βιβλιόφιλο με τον φιλότεχνο - με δυό λόγια: να πλατύνει και να βαθύνει την καλλιέργειά μας. Οι " Άσεμνες ιστορίες" απαρτίζονται από δέκα πρωτότυπα διηγήματα ακραίου ερωτισμού, που έγραψαν οι συγγραφείς: Σωτήρης Δημητρίου, Μαρία Ευσταθιάδη, Αμάντα Μιχαλοπούλ...