Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το στοιχείο της αναγνώρισης της Ε.Ε. λόγω του ρόλου που της προσδίδει ο πόλος των "εξωτερικών σχέσεων" (εφαρμόζοντας την πολιτική η σημαία ακολουθεί το εμπόριο) μετατρέπεται αντιστρόφως ανάλογα σε αναζητούμενο διεθνή πολιτικό ρόλο από τις εξελίξεις στον πόλο της "εξωτερική πολιτικής" (ΕΠΣ-ΚΕΠΠΑ-ΕΠΑΑ). Η σμίκρυνση του χάσματος ανάμεσα στους δύο πόλους με την αύξηση της αλληλεξάρτησης των εμπλεκόμενων δρώντων και στόχων θα μεγιστοποιήσει την πιθανότητα της finalite για την εξωτερική πολιτική της Ε.Ε., δηλαδή στο να καταλήξουμε από την κοινοτική εξωτερική πολιτική της αφετηρία...

Ο Μάκιντερ υπήρξε πολυμαθής γεωγράφος της βικτωριανής παράδοσης, κινήθηκε, όμως, και πέρα απ' αυτήν. Η συμβολή του στον τομέα της εκπαίδευσης περιλαμβάνει τη συμμετοχή του στο κίνημα του Διδασκαλείου της Οξφόρδης, τη θητεία του στο LSΕ, στο τότε Πανεπιστημιακό Κολέγιο του Ρέντινγκ και στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Η συμβολή του και στα τρία πανεπιστήμια ήταν καθοριστική για τη διαμόρφωση τους. Το βιβλίο του "Δημοκρατικά ιδεώδη και πραγματικότητα" αποτελεί μια δεξιοτεχνική ανάλυση των διαρκών στρατηγικών παραγόντων που διέπουν κάθε προσπάθεια για παγκόσμια κυριαρχία. Δημοσι...

Η Ελλάδα, από πλευράς γεωστρατηγικής προσεγγίσεως, αποτελεί τμήμα του Rimland, της Δακτυλίου Γης, η οποία λειτουργεί ως ανάχωμα των καθοδικών προς την Μεσόγειο τάσεων της Ευρασιατικής Χερσαίας Δυνάμεως, όπως αυτή νοείται, από αγγλο-σαξωνικής πλευράς, ως "δυνητικώς ομοιογενής στρατηγική απειλή". Αυτή η κατά Spykman ανάγνωση των ισορροπιών διεθνούς ισχύος αποτελεί και τον βασικό άξονα της γεωστρατηγικής αντιλήψεως της διεθνούς πραγματικότητος από αμερικανικής πλευράς, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθετήσεως.Οι δύο θεμελιώδεις κομματικοί εκφραστές της πολιτικής πραγματικότητος εντό...

Η Ελλάδα, από πλευράς γεωστρατηγικής προσεγγίσεως, αποτελεί τμήμα του Rimland, της Δακτυλίου Γης, η οποία λειτουργεί ως ανάχωμα των καθοδικών προς την Μεσόγειο τάσεων της Ευρασιατικής Χερσαίας Δυνάμεως, όπως αυτή νοείται, από αγγλο-σαξωνικής πλευράς, ως "δυνητικώς ομοιογενής στρατηγική απειλή". Αυτή η κατά Spykman ανάγνωση των ισορροπιών διεθνούς ισχύος αποτελεί και τον βασικό άξονα της γεωστρατηγικής αντιλήψεως της διεθνούς πραγματικότητος από αμερικανικής πλευράς, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθετήσεως.Οι δύο θεμελιώδεις κομματικοί εκφραστές της πολιτικής πραγματικότητος εντό...

Ζούμε σ' έναν κόσμο μεταφράσεων. Κείμενα μεταφράζονται από τη μια γλώσσα στην άλλη και όπως έχει ειπωθεί, χαρακτηριστικά, σ' ένα ορισμένο επίπεδο διαρκώς τα πάντα μεταφράζονται. Όμως, είναι δυνατή η μετάφραση ενός μηνύματος, όχι απλώς από μια φυσική γλώσσα σε άλλη (δηλαδή, όχι μόνον εντός του ίδιου σημειωτικού συστήματος, του συστήματος των φυσικών γλωσσών), αλλά από ένα σύστημα σημείων σε άλλο; Μπορούμε να μεταφράσουμε ένα λογοτεχνικό κείμενο σε κινηματογραφική ταινία, ένα ποίημα σε γλυπτό, έναν πίνακα από τη ζωγραφική τέχνη στην τέχνη του χορού, ή αντίστροφα; Με άλλα λόγι...

Ο όρος "Ευρύτερη Μέση Ανατολή" (Wider Middle East) αποτελεί μια νέα γεωστρατηγική αφήγηση των ΗΠΑ και ως τέτοια χρήζει προσεκτικής αναλύσεως από όλους όσοι πιστεύουν ότι οι "αφηγήσεις" εκπροσωπούν πολιτικές -και άρα και ιστορικές- τάσεις και οι τάσεις αυτές δημιουργούν με τη σειρά τους "πραγματικότητες" η σύγκλιση των οποίων αποτελεί γεωστρατηγική αλήθεια με υλικά, χειροπιαστά αποτελέσματα, άνευ εισαγωγικών. Το βιβλίο του καθηγητή Ι. Θ. Μάζη πραγματεύεται ακριβώς αυτές τις πολιτικές και ιστορικές τάσεις στη Μέση Ανατολή και τους παράγοντες που εμπλέκονται στο πολυεπίπεδο...

Η μετα-διπολική περίοδος, την οποία διανύουμε μετά την κατάρρευση της πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ, χαρακτηρίζεται από την παρουσία στο διεθνές σύστημα μιας και μόνης Παγκοσμίου Δυνάμεως: των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Οι ΗΠΑ είναι, πρώτον, η μόνη Δύναμη η οποία διαθέτει ίδιον Φυσικό Γεωγραφικό Χώρο (Raum), του οποίου μάλιστα έχει επιτύχει την πολιτική και οικονομική ολοκλήρωση, καθιστώντας τον ομοιογενή, και τον οποίο είναι σε θέση να υπερασπίζεται αποτελεσματικώς έναντι έξωθεν επιβουλών - αναδεικνύοντάς τον έτσι, από γεωστρατηγικής και γεωοικονομικής απόψεως, σε Μείζονα Χώρο. Δε...

Επίσης γράφουν οι: Αντώνης Σαμαράς, Γιώργος Ε. Σέκερης, Θέμος Χ. Στοφορόπουλος, Άκης Τσοχατζόπουλος, Γιάννος Χαραλαμπίδης, Σωκράτης Χάσικος, Ευάνθης Χατζηβασιλείου, αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β΄. Σε ολόκληρη τη μεταπολεμική περίοδο το ανοικτό θέμα της Κύπρου έδωσε πολλαπλές ευκαιρίες διατύπωσης απόψεων και στρατηγικών λύσεων που οδήγησαν σε έντονες αντιπαραθέσεις, αλλά και σε συναινέσεις για τη φύση του κυπριακού προβλήματος και την κατά εποχές καλύτερη προοπτική επίλυσής του. Οι εξελίξεις στις παγκόσμιες ισορροπίες ισχύος είναι διαρκείς και η συνεχιζόμενη παγκόσμια οικον...

Στις 15 Οκτωβρίου 1927 και κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Μεγάλης Συνέλευσης του Δημοκρατικού Λαϊκού Κόμματος, ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, Πρόεδρος της νεοσύστατης Τουρκικής Δημοκρατίας, ανέβηκε στο βήμα και άρχισε την ομιλία του. Πρόκειται για την ομιλία που έγινε γνωστή ως Atatork'on Nutku και η οποία διήρκεσε 6 ημέρες (συνολικά 36,5 ώρες). Μία αγόρευση που στην πορεία του χρόνου αποδείχτηκε μεγάλης ιστορικής σημασίας τόσο για τους Τούρκους όσο και για τους ανά τον κόσμο μελετητές του έργου του Ατατούρκ και της νεώτερης ιστορίας της Τουρκίας. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας...

Στις 15 Οκτωβρίου 1927 και κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Μεγάλης Συνέλευσης του Δημοκρατικού Λαϊκού Κόμματος, ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, Πρόεδρος της νεοσύστατης Τουρκικής Δημοκρατίας, ανέβηκε στο βήμα και άρχισε την ομιλία του. Πρόκειται για την ομιλία που έγινε γνωστή ως Atatork'on Nutku και η οποία διήρκεσε 6 ημέρες (συνολικά 36,5 ώρες). Μία αγόρευση που στην πορεία του χρόνου αποδείχτηκε μεγάλης ιστορικής σημασίας τόσο για τους Τούρκους όσο και για τους ανά τον κόσμο μελετητές του έργου του Ατατούρκ και της νεώτερης ιστορίας της Τουρκίας. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας...

Στις 15 Οκτωβρίου 1927 και κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Μεγάλης Συνέλευσης του Δημοκρατικού Λαϊκού Κόμματος, ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, Πρόεδρος της νεοσύστατης Τουρκικής Δημοκρατίας, ανέβηκε στο βήμα και άρχισε την ομιλία του. Πρόκειται για την ομιλία που έγινε γνωστή ως Atatork'on Nutku και η οποία διήρκεσε 6 ημέρες (συνολικά 36,5 ώρες). Μία αγόρευση που στην πορεία του χρόνου αποδείχτηκε μεγάλης ιστορικής σημασίας τόσο για τους Τούρκους όσο και για τους ανά τον κόσμο μελετητές του έργου του Ατατούρκ και της νεώτερης ιστορίας της Τουρκίας. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας...

Στις 15 Οκτωβρίου 1927 και κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Μεγάλης Συνέλευσης του Δημοκρατικού Λαϊκού Κόμματος, ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, Πρόεδρος της νεοσύστατης Τουρκικής Δημοκρατίας, ανέβηκε στο βήμα και άρχισε την ομιλία του. Πρόκειται για την ομιλία που έγινε γνωστή ως Atatork'on Nutku και η οποία διήρκεσε 6 ημέρες (συνολικά 36,5 ώρες). Μία αγόρευση που στην πορεία του χρόνου αποδείχτηκε μεγάλης ιστορικής σημασίας τόσο για τους Τούρκους όσο και για τους ανά τον κόσμο μελετητές του έργου του Ατατούρκ και της νεώτερης ιστορίας της Τουρκίας. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας...

Η "Αναζήτηση της Ουτοπίας" είναι ένα πολύ προσωπικό έργο. Από κάποιες απόψεις, μοιάζει να αντικρούει το προηγούμενο έργο μας και περιέχει ισχυρισμούς που έρχονται σε προφανή αντίθεση με όσα υποστηρίζαμε εμείς και οι περισσότεροι θεωρητικοί των διεθνών σχέσεων. Αναμένουμε ότι θα προκαλέσει έντονες διαμάχες, καθώς εγείρει βασικά επιστημολογικά ερωτήματα που τελούσαν "εν ύπνω" για δυο δεκαετίες παρότι ουσιώδη για το μεγαλύτερο μέρος της έρευνας εκείνης της περιόδου. Εκτιμάμε ότι τα συμπεράσματα μας θέτουν σιωπηρά (σε ορισμένες δε περιπτώσεις και ρητά) υπό αμφισβήτηση τη χρησιμ...

Η "Αναζήτηση της Ουτοπίας" είναι ένα πολύ προσωπικό έργο. Από κάποιες απόψεις, μοιάζει να αντικρούει το προηγούμενο έργο μας και περιέχει ισχυρισμούς που έρχονται σε προφανή αντίθεση με όσα υποστηρίζαμε εμείς και οι περισσότεροι θεωρητικοί των διεθνών σχέσεων. Αναμένουμε ότι θα προκαλέσει έντονες διαμάχες, καθώς εγείρει βασικά επιστημολογικά ερωτήματα που τελούσαν "εν ύπνω" για δυο δεκαετίες παρότι ουσιώδη για το μεγαλύτερο μέρος της έρευνας εκείνης της περιόδου. Εκτιμάμε ότι τα συμπεράσματα μας θέτουν σιωπηρά (σε ορισμένες δε περιπτώσεις και ρητά) υπό αμφισβήτηση τη χρησιμ...

Απολογία δράστου του ανά χείρας τευχιδίου Τα κείμενα που ακολουθούν, δεν γνωρίζω ούτε και εγώ, εάν αποτελούν ποίηση. Ασφαλώς όμως, δεν είναι τέσσερα. Βέβαιον είναι πως αποτελούν εικόνες βίου και πνοές μνημών αντιπαραθέσεως εις τα πρέποντα και δέοντα, τα οποία και βαθύτατα εμίσησα ως εχθρούς και καταστολείς του αναπνευστικού μου συστήματος. Σε ετούτο δα το χαρτί, δεν ηθέλησα να αποτυπώσω σημεία κάποιας «τέχνης», ούτε και απεπειράθην να κάμω αισθητικές ασκήσεις. Τα όποια τεχνήματα, τεχνουργήματα ή τεχνάσματα παλινδρομούν μεταξύ βουλήσεως και «είναι», προδίδοντας τους προδ...

Τα Σώματα Κειμένων, ως συστηματικές και με αυστηρούς όρους δομούμενες ηλεκτρονικές συλλογές κειμενικού υλικού, αποτελούν εδραιωμένη σήμερα μέθοδο για τη συγκέντρωση, τον χαρακτηρισμό και την ανάλυση γλωσσικών δεδομένων τόσο ως επιτελεσμάτων, όσο και ως συνόλων με συστημικά χαρακτηριστικά. Η ανάγκη για γενίκευση, μέσω της πρόσβασης σε ευχερώς διαθέσιμο εμπειρικό (κειμενικό) υλικό, αναπροσανατολίζει και επανοριοθετεί τη μεθοδολογία και την ερευνητική περί τη Μετάφραση στόχευση. Η κριτική παρουσίαση των υποκειμένων βασικών εννοιών και θεωρητικών προσεγγίσεων του πεδίου εστιάζε...

Στο εξαιρετικά καλά τεκμηριωμένο όσο και επιστημονικά κριτικό του πόνημα ο Εφραίμ Ίνμπαρ μάς παρουσιάζει μια από τις μεγαλύτερες πολιτικές μορφές του ισραηλινού κράτους αλλά και αγωνιστή της ειρήνης (βραβείο Νόμπελ Ειρήνης μαζί με τους Σιμόν Πέρες και Γιάσερ Αραφάτ), τον Γιτζχάκ Ράμπιν, έναν οραματιστή που, όπως συμβαίνει με τους πραγματικούς οραματιστές, πλήρωσε τους αγώνες του με τη ζωή του, ενώ μιλούσε για την ειρήνη στην Πλατεία της Ειρήνης στο Τελ Αβίβ, στις 4 Νοεμβρίου 1995, από τις σφαίρες ενός υπερορθόδοξου Εβραίου, Ισραηλινού φοιτητή του Πανεπιστημίου του Μπαρ Ιλάν...

Στο εξαιρετικά καλά τεκμηριωμένο όσο και επιστημονικά κριτικό του πόνημα ο Εφραίμ Ίνμπαρ μάς παρουσιάζει μια από τις μεγαλύτερες πολιτικές μορφές του ισραηλινού κράτους αλλά και αγωνιστή της ειρήνης (βραβείο Νόμπελ Ειρήνης μαζί με τους Σιμόν Πέρες και Γιάσερ Αραφάτ), τον Γιτζχάκ Ράμπιν, έναν οραματιστή που, όπως συμβαίνει με τους πραγματικούς οραματιστές, πλήρωσε τους αγώνες του με τη ζωή του, ενώ μιλούσε για την ειρήνη στην Πλατεία της Ειρήνης στο Τελ Αβίβ, στις 4 Νοεμβρίου 1995, από τις σφαίρες ενός υπερορθόδοξου Εβραίου, Ισραηλινού φοιτητή του Πανεπιστημίου του Μπαρ Ιλάν...