Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Το μαύρο χιούμορ είναι οριοθετημένο από πολλά πράγματα, όπως απ' την ηλιθιότητα, τη σκεπτικιστική ειρωνεία, την αστειότητα χωρίς οξύτητα· είναι ο κατ' εξοχήν θανάσιμος εχθρός της αισθηματικότητας, που αιώνια έχει το ύφος ότι πνέει τα λοίσθια, που βρίσκεται πάντα στο γαλάζιο φόντο", γράφει ο Μπρετόν. Ένας γαλαξίας συγγραφέων, βιογραφίες εκτυφλωτικές, παρουσιάζεται και ανθολογείται. Ο Μποντλέρ, ο Ρεμπό, ο Ντε Λ' Ιλ Αντάμ, ο Ζαρί, ο Απολινέρ, ο Λωτρεαμόν, ο Πόε, ο Κάφκα, ο Νίτσε, ο Σαντ, ο Νταλί, ο Πικάσο, ο Ζιντ, ο Κρο, ο Σουίφτ και άλλοι, εξυψώνουν ό,τι αποκαλείται χιούμ...

Η "Λίγεια" πραγματεύεται το θέμα της "αιώνιας Σικελίας", μέσα από τη θαμβωτική ιστορία του γηραιού καθηγητή Ροζάριο Λα Τσιούρα, που γνώρισε στη νεότητά του τον θεϊκό έρωτα της Σειρήνας. Πέρα από την Ιστορία, ο Λαμπεντούζα οραματίζεται την ιδανική χώρα της αρχαίας ελληνικής πραγματικότητας, στην οποία, περισσότερο από ό,τι με την καλλιέργεια, εισδύει κανείς με το "ζωώδες ένστικτο"· σύλληψη που αγγίζει το βάθος του πλέον καθαρού κλασικισμού μ' ένα πνεύμα ακόμα θερμά ρομαντικό.

Βιβλίο της σειράς ILS English series με κορυφαία λογοτεχνικά έργα στο πρωτότυπο αγγλικό κείμενο και ενσωματωμένο λεξικό για εύκολη ανάγνωση. Ιδανικό για παιδιά σε επίπεδο lower. This anthology of four horror stories will make your spine tingle! In Poe's classic "The Tell-Tale Heart" a murderer who is trying to conceal his terrible crime imagines he can still hear his victim's heart beating. Roald Dahl's two tales combine horror and humour, "Lamb to the Slaughter" is a murder story, and "The Man from the South" describes a dangerous gambling game. In Nesbit's "The My...

Ο μεγαλύτερος αμερικανός λογοτέχνης του 19ου αιώνα, που από τους σύγχρονούς του χαρακτηρίσθηκε ως ο διδάσκαλος του φανταστικού, εκφράζεται μέσα από το διασημότερο ποίημά του. Πανόδετο, ασημοτυπία, εξαίρετη μετάφραση.

"Το κλεμμένο γράμμα" είναι μια εκτενής μεταφορά ή αλληγορία που αμφισβητεί την αποτελεσματικότητα ή αξία των εμβαθύνσεων και βυθομετρήσεων και προτείνει την προφάνεια και την ανάγνωση της προφάνειας. Ως εκ τούτου συνιστά καθεαυτό εγκυρότατη ανασκευή κάθε ψυχολογίας του βάθους και, κατά συνέπεια, οποιασδήποτε ψυχαναλυτικής ερμηνείας. Προκαταθέτει έτσι τις αντιρρήσεις του για τις μελλοντικές ψυχαναλυτικές αναγνώσεις του, απορρίπτοντας την εγκυρότητα των βασικών τους όρων και τη δραστικότητα των μεθόδων τους.

Οι μάρτυρες συμφώνησαν για τη βαριά φωνή, όλοι είχαν την ίδια γνώμη, αλλά όσον αφορά την οξεία φωνή, το παράξενο είναι, όχι το γεγονός ότι διαφωνήσανε, αλλά ότι ενώ ένας Ιταλός, ένας Άγγλος, ένας Ολλανδός κι ένας Γάλλος προσπάθησαν να την περιγράψουν, ο καθένας την θεώρησε για φωνή αλλοδαπού. Ο καθένας ήταν σίγουρος ότι δεν ήταν φωνή συμπατριώτη του. Αλλά ο καθένας την παρομοίαζε με τη φωνή ενός αλλοδαπού, οποιασδήποτε εθνικότητας, που δεν ξέρει τη γλώσσα του. Ο Γάλλος τη θαρρούσε φωνή Ισπανού, και αν γνώριζε ισπανικά θα ξεχώριζε και μερικές λέξεις. Ο Γερμανός επιμένει ότι...