Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στόχοι του Συμποσίου ήταν να τεθούν ερωτήματα σε ένα ευρύ φάσμα θεωρίας και πρακτικής του θεάτρου καθώς και στο πεδίο της οργάνωσης των θεατρικών σπουδών. Συμμετέχουν: Marvin Carlson, Stratos E. Constantinidis, Claudine Elnecave, J. Michael Walton, Λίλα Μαράκα, Ζωή Σαμαρά, Άννα Ταμπάκη, Βάλτερ Πούχνερ, Γ. Π. Πεφάνης, Κυριακή Πετράκου, Sirkku Aaltonen, Pirkko Koski, Kalina Stefanova, Erica Fischer-Lichte, Henri Schoenmakers, John Somers, Herman Altena, Πλάτων Μαυρομούστακος, Jose Luis Navarro, Maria de Fatima Silva, Freddy Decreus, Καίτη Διαμαντάκου, Κωνστάντζα Γεωργακάκ...

Homo Aestheticus ή το ερώτημα της τέχνης σήμερα. Αρχίζοντας από τις απαρχές της νεότερης Αισθητικής, το 17ο αιώνα, το βιβλίο αυτό επιχειρεί να διαγράψει την πορεία της αισθητικής σκέψης μέχρι τη μετανεωτερικότητα. Μεγάλοι του σταθμοί θα είναι καταρχάς η προκαντιανή σκέψη, αλλά και ο ίδιος ο Kant με κυρίαρχο το ερώτημα κατά πόσον είναι δυνατή μια οποιαδήποτε αισθητική λογομαχία. Ο Hegel και η επιστροφή στο απόλυτο, ή η μετατροπή της τέχνης σε "τέχνη εξόδου από την τέχνη" και επιστροφής στη θρησκεία. Και, βέβαια, ο Nietzsche και η κατάλυση της τέχνης με τη στενή έννοια προς ό...

Homo Aestheticus ή το ερώτημα της τέχνης σήμερα. Αρχίζοντας από τις απαρχές της νεότερης Αισθητικής, το 17ο αιώνα, το βιβλίο αυτό επιχειρεί να διαγράψει την πορεία της αισθητικής σκέψης μέχρι τη μετανεωτερικότητα. Μεγάλοι του σταθμοί θα είναι καταρχάς η προκαντιανή σκέψη, αλλά και ο ίδιος ο Kant με κυρίαρχο το ερώτημα κατά πόσον είναι δυνατή μια οποιαδήποτε αισθητική λογομαχία. Ο Hegel και η επιστροφή στο απόλυτο, ή η μετατροπή της τέχνης σε "τέχνη εξόδου από την τέχνη" και επιστροφής στη θρησκεία. Και, βέβαια, ο Nietzsche και η κατάλυση της τέχνης με τη στενή έννοια προς ό...

To βιβλίο είναι μια πρώτη απόπειρα πρισματικής, κατά το δυνατόν, παρουσίασης του μεγάλου και πολυγραφότατου Βέλγου λογοτέχνη και φιλοσόφου στην Ελλάδα. Το δοκίμιο επικεντρώνεται κυρίως στις δύο μεγάλες περιοχές της γραφής που απασχόλησαν τον νομπελίστα συγγραφέα της Γάνδης σ' όλη τη διάρκεια της ζωής του: στη δοκιμιογραφία και στη δραματουργία. Σκοπός του έργου αυτού είναι να εξοικειώσει το ελληνικό αναγνωστικό κοινό και τους ανθρώπους του θεάτρου με ένα από τα λαμπερότερα πνεύματα του γαλλόφωνου κόσμου, το οποίο, αν και πασίγνωστο, εξακολουθεί να παραμένει σχεδόν άγνωστο σ...

Ο τόμος αυτός στοχεύει στην εξέταση ορισμένων πλευρών του πολύπλευρου έργου που έδωσε ο Γρηγόριος Ξενόπουλος και κυρίως εκείνων που δεν έχουν φωτιστεί αρκετά ή καθόλου από την κριτική. Ανάμεσα στις καταθέσεις του τόμου προηγούνται, εύλογα, τα κείμενα των ομοτέχνων: του Ιακώβου Καμπανέλλη, του Γιώργου Μανιώτη και του Γιάννη Χρυσούλη. Ακολουθούν τα μελετήματα για την πεζογραφία, τη δραματουργία, τον κριτικό λόγο και την αλληλογραφία του Ξενόπουλου. [...] Είναι σαφές ότι όσες σελίδες και αν αφιερωθούν στον Ζακυνθινό συγγραφέα θα παραμένουν πάντα κενά στην περιοχή της έρε...

Το θέατρο του μεγάλου Βέλγου συμβολιστή και νομπελίστα εκτείνεται στη θαυμαστή περιοχή της ενορατικής ανθρώπινης εμπειρίας, στην οποία κυριαρχεί το δέος και το θάμβος μπροστά στο μυστήριο του μικροκόσμου, της ατομικής ψυχής και του μακροκόσμου του σύμπαντος. Τα δραματικά πρόσωπα του Μάτερλινκ είναι πολύ ιδιαίτερα, καθώς κινούνται ανάμεσα στο φως και το σκότος, το ορατό και το αθέατο, υπερβαίνοντας τα όρια της συμβατικής ηθικής. Τα πρόσωπα του έργου "Αλλαντίνη και Παλομίδης" ακροβατούν επίσης πάνω σε ακραία αισθήματα που φαίνονται σαν να υπαγορεύονται από έναν κόσμο πο...

Το αφιέρωµα αυτό αφορά και τους δύο τόµους της "Κενής Διαθήκης" τους εκδοθέντας το 2011 σε έναν ενωµένο και χωρισµένο τόµο µε κείµενα από είκοσι δύο συν ένα έλληνες και ξένους συγγραφείς. Η επιµέλεια του αφιερώµατος οφείλεται στον ποιητή και κριτικό Κώστα Σοφιανό, τον αποτελούντα τον εικοστό τρίτο συγγραφέα του "Αφιερώµατος", µε τα οκτώ πρώτα κεφάλαια, από το ανέκδοτο προς το παρόν βιβλίο του, "Τις ο Λαλών της Κενής Διαθήκης". Τα πρόσωπα των συν-συγγραφέων του Αφιερώµατος είναι κατά αλφαβητική "επιθετικώς" σειρά τα ακόλουθα: ο Βασίλης Αλεξάκης, ο Ελευθέριος Ανευλαβής,...

Το βιβλίο αυτό είναι ένα συλλογικό έργο, στο οποίο η πραγματικότητα της φυλακής συναρθρώνεται με τους πολυποίκιλους ορισμούς της και αναδεικνύεται ο πλούτος των θεάσεων και των νοημάτων που ιστορικά προσέδωσε η κοινωνία μας στη φυλακή. Η ανάλυση της διαντίδρασης των ποινικών πρακτικών με κοινωνικές και πολιτισμικές μεταβλητές, στα πρώτα κείμενα του τόμου, υποδεικνύει όψεις που μπορεί να πάρει ο διάλογος μεταξύ επιστημονικών και άλλων κοινωνικών λόγων. Στις επόμενες θεματικές ενότητες, κατά συνέπεια, η ανάλυση εστιάζει στις εικόνες φυλακής, όπως αυτές αναδύονται μέσα από διά...

[...] Το 1971 γράφεται το "Toi et tes nuages" ("Εσύ και τα σύννεφά σου") το πρώτο του έργο που ανεβαίνει στο θέατρο (στο Athenee) σε σκηνοθεσία του Roland Monod με τις Anna Karina και Eleonore Hirt. Το έργο γνωρίζει μεγάλη επιτυχία: βραβείο των "U" το 1971 και εκατοντάδες αναπαραγωγές τόσο στη Γαλλία όσο και στο εξωτερικό. Ο Karen Arthur στο Hollywood θα στηριχτεί σ' αυτό το έργο για την ταινία φαντασίας "The Mafu Cage" (1977). [...]

Σημαίνουσα μορφή της ελληνικής θεατρολογίας, ο Δημήτρης Σπάθης, με το πλούσιο ερευνητικό έργο του, τον ανήσυχο επιστημονικό στοχασμό του, τη διδακτική του θητεία και τη συνέπεια του βίου του, υπήρξε, άμεσα ή έμμεσα, δάσκαλος για πολλούς νεότερους θεατρολόγους. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η συμβολή του στην έρευνα πάνω στην ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου, την οποία συνεχίζει ώς σήμερα με νεανικό πάθος και πρωτότυπη σκέψη. Οι συνεργάτες του παρόντος τόμου αποφάσισαν να τον τιμήσουν για την προσφορά του, χαρίζοντάς του μια πρόσφατη επιστημονική εργασία τους. Τα μελετήματα...

Οι ιδέες που αναπτύσσει ο συγγραφέας σ' αυτό το μικρό έργο "φιλοσοφικής ανθρωπολογίας" είναι τόσο πρωτότυπες και εκφράζονται με τέτοια γλαφυρότητα ώστε μπορούμε να πούμε ότι συνοψίζει έξοχα τη συνεισφορά του Sheler (1874-1928) στη Δυτική Φιλοσοφία. Το βιβλίο έχει άμεση σχέση με τα μαθήματα που παρέδωσε ο Scheler στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας, από το 1922 μέχρι το 1928, καθώς και με μια διάλεξη που έδωσε στο Ντάρμστατ το 1927 με θέμα "Η ιδιομορφία της θέσης του ανθρώπου". Πρόκειται, τέλος, για το τελευταίο έργο που ο Max Scheler ετοίμασε προκειμένου να τυπωθεί. Κυκλοφόρησε μ...

Έκδοση των Πρακτικών του Ε΄ Πανελλήνιου Θεατρολογικού Συνεδρίου, που έγινε τον Νοέμβριο 2014 στην Αθήνα από το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών Ε.Κ.Π.Α. και ήταν αφιερωμένο στον καθηγητή Βάλτερ Πούχνερ. Περιλαμβάνονται 131 κείμενα, που καλύπτουν ένα ευρύτατο πεδίο εκφάνσεων του Θεάτρου και αντίστοιχων ερευνητικών αντικειμένων των Θεατρικών Σπουδών, με κοινό θεματικό άξονα τη σχέση του εκάστοτε θεατρικού φαινομένου με τη λειτουργία ή τη μη-λειτουργία ή τη δυσλειτουργία της δημοκρατίας.

Το θέατρο αποτελεί σύνθετο διαπολιτισμικό φαινόμενο, πολύ πριν η συγκεκριμένη έννοια καθιερωθεί και αποτελέσει σύστημα αναφοράς και μεθοδολογία προσέγγισης και ερμηνείας στα σύγχρονα κοινωνικά, καλλιτεχνικά και παιδαγωγικά δεδομένα. Αρχής γενομένης από τη δημιουργό συνείδηση του συγγραφέα και το δραματικό κείμενο, γίνεται αντιληπτό ότι το θέατρο, ως λογοτεχνικό είδος, συνιστά μια σύνθεση ποικίλων, ετερόκλητων κάποτε, στοιχείων, που προέρχονται από την ίδια ή ενδεχομένως διαφορετική πολιτιστική παράδοση, αλλά που στο σύνολο τους απαρτίζουν ένα οργανωμένο σημασιολογικό περιβά...

Θρησκεία και Θέατρο συνδέονται με μια σχέση καταγωγής. Το αρχαίο δράμα ανατέλλει μέσα από το θρησκευτικό τραγούδι του διθύραμβου, το νεότερο ευρωπαϊκό θέατρο κυοφορείται εντός της μεσαιωνικής λατρευτικής πράξης της χριστιανικής λειτουργίας. Εθνολογικές-ανθρωπολογικές μελέτες, θρησκειολογικές προσεγγίσεις καθώς και η προϊστορία του θεάτρου τεκμηριώνουν ότι δεν υπάρχει λαός σε ολόκληρο τον πλανήτη, του οποίου η λαϊκή παράδοση να μην περικλείει τελετές και δρώμενα, έναν μίμο-ιερουργό που να δραματοποιεί αυτοσχεδιαστικά ή να παίζει συνειδητά απέναντι στο θεό του ένα δράμα προορ...

Τα περισσότερα από τα κείμενα των Κατόπτρων είναι μελετήματα πάνω σε έργα και αισθητικές ή ιδεολογικές προτιμήσεις, δραματουργών και ανθρώπων του θεάτρου εν γένει, που προκαλούν και συντηρούν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το ενδιαφέρον της συγγραφέως εδώ και πολύ καιρό. Μέσα από τον τόσο πλούσιο θεατρικό εικοστό αιώνα, επιλέγονται κλασικοί δημιουργοί (Claudel, Pirandello, Lorca, Giraudoux, Beckett, Ionesco, Sartre, Camus, Koltes), καθώς και λιγότερο γνωστοί ή και άγνωστοι στη χώρα μας (Unamuno, Ghelderode, Cesbron, Blaga), ενώ παράλληλα θίγονται θέματα που αφορούν κάποιες τ...