Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η αιώνια κατηγορία σε βάρος του χριστιανισμού θα γραφτεί από μένα τον ίδιο σε όλους τους τοίχους. Τα γράμματά μου τα βλέπουν και οι τυφλοί... Αποκαλώ το χριστιανισμό τη μεγαλύτερη κατάρα, τη μεγαλύτερη εσωτερική διαφθορά και το μεγαλύτερο ένστικτο εκδίκησης, που όμοιό του δεν υπάρχει πιο δηλητηριώδες ή ύπουλο ή υποχθόνιο και μικροπρεπές. Τον αποκαλώ μοναδικό και αθάνατο στίγμα της ανθρωπότητας... Και η ανθρωπότητα μετράει το χρόνο από τη μέρα που έπεσε αυτή η καταραμένη συμφορά από την πρώτη μέρα του χριστιανισμού! - Γιατί όχι μόνον από την τελευταία; Από σήμερα...

"Το μαύρο χιούμορ είναι οριοθετημένο από πολλά πράγματα, όπως απ' την ηλιθιότητα, τη σκεπτικιστική ειρωνεία, την αστειότητα χωρίς οξύτητα· είναι ο κατ' εξοχήν θανάσιμος εχθρός της αισθηματικότητας, που αιώνια έχει το ύφος ότι πνέει τα λοίσθια, που βρίσκεται πάντα στο γαλάζιο φόντο", γράφει ο Μπρετόν. Ένας γαλαξίας συγγραφέων, βιογραφίες εκτυφλωτικές, παρουσιάζεται και ανθολογείται. Ο Μποντλέρ, ο Ρεμπό, ο Ντε Λ' Ιλ Αντάμ, ο Ζαρί, ο Απολινέρ, ο Λωτρεαμόν, ο Πόε, ο Κάφκα, ο Νίτσε, ο Σαντ, ο Νταλί, ο Πικάσο, ο Ζιντ, ο Κρο, ο Σουίφτ και άλλοι, εξυψώνουν ό,τι αποκαλείται χιούμ...

"Πόσο μεγάλη πρέπει να είναι η απέχθεια κατοπινών γενεών, ν' ασχολούνται με την κληρονομιά εκείνης της περιόδου, στην οποία δεν βασίλευαν ζωντανοί άνθρωποι αλλά ανθρωποειδή της κοινής γνώμης..."

Κεντρικό αντικείμενο για τον στοχασμό του πρώιμου Νίτσε, όπως φανερώνουν τα κύρια συγγράμματα της περιόδου αυτής, αποτελεί η αρχαία ελληνική τραγωδία. Υπό το πρίσμα της μεταφυσικής και της αισθητικής θεωρίας του Σοπεγχάουερ, ο Νίτσε πραγματεύεται την ακμή και την παρακμή του "αρχαίου μουσικού δράματος" ως αποφασιστικό κεφάλαιο στην ιστορία ολόκληρου του δυτικού πολιτισμού. Η αττική τραγωδία, κατά τον φιλόσοφο, αποτελούσε ολοκληρωμένο έργο τέχνης, σύνθεση ποίησης, πλαστικών τεχνών, χορού και μουσικής, γεννήθηκε δε από τον συγκερασμό δύο πολύ ιδιαίτερων στοιχείων, του "απολλώ...

Σχεδόν όλα όσα ονομάζουμε "ανώτερη καλλιέργεια" βασίζονται στην εκπνευμάτωση [...] της βαναυσότητας [...]. Η επώδυνη ηδυπάθεια που εκπέμπει η τραγωδία, έχει βάση της το απάνθρωπο, το άγριο. Ο λεγόμενος έλεος της τραγωδίας, αλλά και καθετί υψηλό, ως τ' ανώτερα και γλυκύτατα ρίγη της μεταφυσικής, αντλεί τη ηδύτητά του αποκλειστικά απ' τα συστατικά της αγριότητας που περιέχει. Οι Ρωμαίοι με τις αρένες τους, οι Χριστιανοί μες στην έκσταση του Σταυρού, οι Ισπανοί με τα ικριώματα και τις ταυρομαχίες τους, [...] οι εργάτες των παρισινών προαστίων που νοσταλγούν αιματηρές επαναστάσ...

Το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα απαραίτητο βοήθημα για τη μελέτη του πιο ανατρεπτικού στοχαστή στην ιστορία της Ευρωπαϊκής διανόησης. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Paul Valery "Ο Nietzsche δεν είναι τροφή. Είναι διεγερτικό". Για την καλύτερη κατανόηση του έργου του μεγάλου στοχαστή, ενδεικτικά παρατίθενται τα ακόλουθα αποσπάσματα: "Ποιον ονομάζεις κακό; Αυτόν που πάντα θέλει να ντροπιάζει. Τι θεωρείς πιο ανθρώπινο; Να γλυτώσω κάποιον από την ντροπή". (Nietzsche, "Η χαρούμενη γνώση") "Σπάνια θα σφάλλεις, αν αποδίδεις τις ακραίες σου πράξεις στη ματαιοδοξία, τις μέτριες...

Το "Ecce Homo" γράφτηκε το 1888, αλλά εκδόθηκε μετά τον θάνατο του φιλοσόφου, το 1908. Η παρούσα μετάφραση έγινε από το γερμανικό Friedrich Nietzsche, "Samtliche Werke. Kritische Studienausgabe in 15 Einzelbanden", επιμ. έκδ. Giorgio Colli και Mazzino Montinari, de Gruyer, Βερολίνο και Νέα Υόρκη, 1988, τόμ. 6. Ως βοηθήματα χρησιμοποιήθηκαν η γαλλική μετάφραση του Jean-Claude Hemery (F. Nietzsche, "Oeuvres philosophiques completes", τομ. 6, Gallimard, Παρίσι, 1974) και η αγγλική του Walter Kaufmann (F. Nietzsche, "On the Genealogy of Morals and Ecce Homo", Vintage Books, Νέα...

Η φιλοσοφία του Νίτσε αποτέλεσε ισχυρό πλήγμα εναντίον του ορθολογισμού και της νοησιαρχίας. Ο Νίτσε θεμελίωσε τη φιλοσοφία του σε μια πρωταρχική άρνηση, την άρνηση που πρόβαλε ο πεσιμισμός του Σοπενχάουερ. Το αξίωμα του Σοπενχάουερ "βούληση για ζωή" μετατράπηκε απ' τον Νίτσε σε "βούληση για δύναμη", η οποία αντιτίθεται στην ανθρώπινη δυστυχία στον επίγειο τόπο και μέσω της οποίας εξαγγέλλεται η ευτυχία του ανθρώπου. Τα ερωτήματα που απασχολούν τον Νίτσε είναι κατά πόσο οι καθιερωμένες αξίες συντελούν στην αναβάθμιση ή την υποβάθμιση της ζωής, στην πραγμάτωση μιας ζωής πλο...