Θεμελής Κωνσταντίνος Α.
Thémelis Konstantínos A.
Ο Κωνσταντίνος Αν. Θεμελής γεννήθηκε στο Φλαμπουράρι -ένα από τα Ζαγοροχώρια των Ιωαννίνων. Αποφοίτησε από τη Ζωσιμαία Σχολή Ιωαννίνων και στη συνέχεια σπούδασε φυσική στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ηθοποιία στην Επιθεώρηση Δραματικής Τέχνης της Ρούλας Πατεράκη, κλασικό μπαλέτο με δάσκαλο τον Γιάννη Μέτση και τεχνική Jazz με τη Λιλή Μπερδέ. Μελέτησε ιδιαίτερα την εκπαίδευση του ηθοποιού όπως αυτή αναπτύχθηκε στο "Θέατρο - Εργαστήριο" του Γιέρζυ Γκροτόφσκι και στο "Θέατρο Οντίν" του Εουτζένιο Μπάρμπα. Συμμετέχει στις συναντήσεις της Διεθνούς Σχολής Θεατρικής Ανθρωπολογίας (ISTA) η οποία έχει ως αντικείμενο έρευνας τις κοινές αρχές τεχνικής του ηθοποιού οι οποίες υπόκεινται στα παραστασιακά είδη των πολιτισμών Ανατολής και Δύσης. Ίδρυσε το "Θέατρο Στάλκερ" όπου, για πολλά χρόνια, ανέπτυξε τη δημιουργική του δραστηριότητα, κυρίως στον χώρο της παιδαγωγικής του ηθοποιού. Εργάζεται παράλληλα ως ηθοποιός/χορευτής και η πιο πρόσφατη συνεργασία του ήταν με το θέατρο "Σφενδόνη", όπου ερμήνευσε τους ρόλους του Βεληγκέκα, του σιόρ-Διονύση και του Εβραίου Ιακώβ στην παράσταση καραγκιόζη με ηθοποιούς "Λίγα απ' όλα". Στην τρέχουσα περίοδο (2002-2003) επεξεργάζεται τη δραματουργία μιας παράστασης του θεάτρου "Στάλκερ" με σημείο αναχώρησης τη διάλεξη "Duende" του Φ. Γκ,. Λόρκα, διευθύνει το εργαστήριο "Οι σωματικές δράσεις του ηθοποιού: από τον Στανισλάβσκι μέχρι τον Γκροτόφσκι", και ετοιμάζει ένα βιβλίο για την Όπερα του Πεκίνου και τον μεγάλο της ηθοποιό Μέι Λανφάνγκ.
Ειρηναίος
Συλλογικό έργο
Εφημερίδα "Τα Χρονικά Κισάμου και Σελίνου" (2009)
Σε μια σελίδα του έργου του "Φόβος και τρόμος" (1843), ο Δανός φιλόσοφος Σαίρεν Κίρκεγκωρ, ο "Κατάσκοπος του Θεού" (ανάμεσα στους ανθρώπους), όπως χαρακτήριζε ο ίδιος τον εαυτό του, έγραψε: "Ο Έρωτας έχει τους ιεροφάντες του ανάμεσα στους ποιητές, και κάποτε θ' ακούσεις και καμιά φωνή που θα ξέρει πώς να τον τιμήσει. Όμως, ούτε λέξη δεν θ' ακούσεις για την πίστη. Άραγε, ποιος θα βρεθεί να μιλήσει προς τιμήν αυτού του πάθους;" Ο ποιητής Τόμας Στερνς Έλιοτ είναι ένας από εκείνους που "βρέθηκαν" για να μιλήσουν γι' αυτό το πάθος και χρησιμοποίησε το παραπάνω απόσπασμα ως μό...
Ειρηναίος
Συλλογικό έργο
Εφημερίδα "Τα Χρονικά Κισάμου και Σελίνου" (2009)
Σε μια σελίδα του έργου του "Φόβος και τρόμος" (1843), ο Δανός φιλόσοφος Σαίρεν Κίρκεγκωρ, ο "Κατάσκοπος του Θεού" (ανάμεσα στους ανθρώπους), όπως χαρακτήριζε ο ίδιος τον εαυτό του, έγραψε: "Ο Έρωτας έχει τους ιεροφάντες του ανάμεσα στους ποιητές, και κάποτε θ' ακούσεις και καμιά φωνή που θα ξέρει πώς να τον τιμήσει. Όμως, ούτε λέξη δεν θ' ακούσεις για την πίστη. Άραγε, ποιος θα βρεθεί να μιλήσει προς τιμήν αυτού του πάθους;" Ο ποιητής Τόμας Στερνς Έλιοτ είναι ένας από εκείνους που "βρέθηκαν" για να μιλήσουν γι' αυτό το πάθος και χρησιμοποίησε το παραπάνω απόσπασμα ως μό...
Ενεστώς διαρκείας
Θεμελής Κωνσταντίνος Α.
Ίνδικτος (2001)
Στην πρώτη του νιότη είχε πρότυπο τον Γκάντι -ήθελε να γίνει ένας "πολιτικός άγιος". Αργότερα είχε πρότυπο τον κοινό πρόγονο των ανθρώπων του Δυτικού Θεάτρου -τον Κωνσταντίν Στανισλάβσκι. Σπούδασε ηθοποιός αλλά έγινε σκηνοθέτης γιατί δεν άντεχε τον τρομερό έλεγχο που υφίσταται ο ηθοποιός: από τον σκηνοθέτη, τους θεατές, τους κριτικούς κ.λ.π. Ξεκίνησε ως σκηνοθέτης-δικτάτορας και κατέληξε υπομονετικός οδηγός του δρόμου προς την "ολοκλήρωση" του ηθοποιού. Νεαρός και άσημος, σε μια μικρή κωμόπολη της νοτιοδυτικής Πολωνίας, στα 1959, προφήτης του "φτωχού θεάτρου", στην κορυφή τ...
Η ανάποδη των ανθρώπων
Θεμελής Κωνσταντίνος Α.
Ίνδικτος (2003)
"Από την πλευρά εκείνων που κατέχουν τη μαεστρία του λόγου, ίσως μοιάζουμε με μουγγούς που εκφράζονται με παράξενα νεύματα -μια σχεδόν ιδιωτική γλώσσα εικόνων. Από την πλευρά των μουγγών, είμαστε μουγγοί που κατάφεραν να μιλήσουν". Αυτή η απόφανση του Εουτζένιο Μπάρμπα για τον ίδιο και τη θεατρική του ομάδα "Όντιν Τεάτρετ", όσο δούλευαν απομονωμένοι στην επαρχιακή πόλη Χολστεμπρό της Δανίας, ισχύει και στην περίπτωση του Κωστή Παπαγιώργη: Κατάφερε να μιλήσει γράφοντας. Αλλά οι κατέχοντες, δύσπιστοι, βυσσοδομούν: "Πατέρα, έγινα συγγραφέας", είπε στον δημοδιδάσκαλο πατέρα του...
Η απουσία ενός αθώου
Θεμελής Κωνσταντίνος Α.
Ίνδικτος (2001)
Ήταν ένας νεαρός απόφοιτος Δραματικής Σχολής χωρίς καμμία πείρα όταν το 1961 εντάχθηκε στο θέατρο με τις 13 σειρές που διηύθυνε, από το 1959, ένας άγνωστος νεαρός σκηνοθέτης ονόματι Γιέρζυ Γκροτόφσκι, στη κωμόπολη Οπόλε της νοτιοδυτικής Πολωνίας. Μέσα σε πέντε χρόνια έγινε ένα από τα φαινόμενα της παγκόσμιας ηθοποιίας του 20ού αιώνα. Ήταν το 1965, με τον ρόλο του Αλύγιστου Πρίγκηπα. Ήταν μόνο 28 χρονών. Έγινε ηθοποιός-θρύλος, και τρία χρόνια αργότερα επανέλαβε το θαύμα. Αυτή τη φορά στο ρόλο του Ciemny (του Σκοτεινού) στην παράσταση Αποκάλυψη σε Μορφές. Και οι δύο ρόλοι ήτα...
Η θεία βλακεία
Καρούζος Νίκος 1926-1990
Ίνδικτος (2001)
Όταν ένας πρώτης τάξεως στίχος χρησιμοποιηθεί με φρόνηση, αποτελεί μια θαυμάσια μορφή θεραπείας με θερμότητα. Θεραπείας των συμπτωμάτων που εμφανίζει συχνά η ασθένεια που λέγεται υπαρξιακή αγωνία. Εγώ, ένας ηδονιστής, είχα στραφεί πολλές φορές στα ποιήματα του Νίκου Καρούζου, γιατί η αγωνία αυτή Υπερβαίνει τη ζωή Γι' αυτό και αχρηστεύει τις απολαύσεις. Οι στίχοι τους ακτινοβολούσαν θερμότητα. Ηδονή βγαλμένη από οδύνη. Απόλαυση που υπερέβαινε την αγωνία που τη γέννησε. Έτσι έκλεινε ο κύκλος και όχι σαν μολυβιά πάνω στο χαρτί. Όταν στράφηκα - για την παρούσα συνέντευξη -...
Θέατρο
Barba Eugenio
Κοάν (2001)
... Δεν πρέπει κανείς να ρωτά τι σημαίνει θέατρο... Πρέπει να ρωτά τι σημαίνει θέατρο για μένα... ... Μεγάλωσα στη Νότια Ιταλία. Ενηλικιώθηκα στη Νορβηγία ως μετανάστης. Η θεατρική μου διαμόρφωση έλαβε χώρα στην Πολωνία. Το θέατρο που έχω ιδρύσει είναι δανέζικο. Αλλά μέσα στις ομάδες της Λατινικής Αμερικής αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου... ...Πιστεύω ότι συνεχίζω να κάνω θέατρο μετά τριάντα χρόνια επειδή τα πόδια μου και τα πόδια των ηθοποιών μου δεν είναι κουρασμένα. Μας ωθούν προς το σημείο εκείνο που δεν μπορούμε να φθάσουμε... ...Συνεχίζω να κάνω θέατρο επειδή μπορώ να...
Με κέντημα δικό του
Θεμελής Κωνσταντίνος Α.
Ίνδικτος (2003)
Μπάντα έλεγαν στα χωριά των Ιωαννίνων ένα υφαντό μεγάλων διαστάσεων, που κάλυπτε σχεδόν μια πλευρά ενός δωματίου. Έτσι έλεγαν, επίσης, και την "πλευρά" -"βάλ' το απ' αυτή τη μπάντα". Απεικόνιζε συνήθως σκηνές της ζωής της υπαίθρου: κυνηγιού, θερισμού, κ.λπ. Αλλά η πιο αγαπημένη μπάντα απεικόνιζε ένα σύμβολο της ομορφιάς -τα ελάφια! Τα θυμάμαι ολοζώντανα στη μπάντα που υπήρχε στην ανατολική πλευρά της κρεβατοκάμαρας του πατρικού σπιτιού. Νήματα κάθε λογής χρωμάτων συνυφαίνονταν για να δημιουργήσουν την τελική εικόνα, η οποία δέσποζε στο δωμάτιο και ακτινοβολούσε ζεστασιά. Ο...
Ο λόγος του αρχιμάστορα
Κωνσταντινίδης Άρης
Ίνδικτος (2000)
Αν αφαιρούσε κανείς τις ερωτήσεις και άλλαζε τη σειρά των θεμάτων στα οποία αναφέρεται ο Αρχιμάστορας, θα προέκυπτε ένας συγκλονιστικός δραματικός μονόλογος που θα καθήλωνε, από σκηνής, τον ακροατή/θεατή. Ο καταγραμμένος εδώ προφορικός λόγος -με μόνη επεξεργασία αυτήν που επιβάλλει το πέρασμα από τον προφορικό στον γραπτό- είναι τόσο χυμώδης ώστε θα τον ζήλευε ακόμη κι ένας δραματουργός. Αναδίδει το πορτραίτο του Αρχιμάστορα ως γέρου άνδρα που αναστοχάζεται το έργο του και ετοιμάζεται για την έξοδο. "Ένα έργο για όλους και για κανέναν· και έξοδος-απαίτηση για ύψιστη άφεση κ...
Πορτραίτο ενός πρίγκιπα
Χειμωνάς Γιώργος 1938-2000
Ίνδικτος (2000)
'Ενα ψυχολογικό πορτραίτο του Γιώργου Χειμωνά φτιαγμένο μέσω ερωτήσεων από τον ίδιο· αποστάγματα για την επιστήμη και την τέχνη του· μιά ρητή διαβεβαίωση γιά τον μοναδικό τρόπο που είχε να υπάρχει· νύξεις για δεισιδαιμονίες· παραδείγματα αληθινού πένθους· ολοκληρωτική απόρριψη της έννοιας του "λάθους" και η σιγουριά ότι ο χρόνος δεν υπάρχει, ότι είμαστε αθάνατοι. Και όλα αυτά ειπωμένα μ' έναν λόγο κρυστάλλινο, από τον πρίγκιπα που έφυγε πρόσφατα.
Το χάρτινο κανό
Barba Eugenio
Δωδώνη (2008)
Το "Χάρτινο κανό" είναι η πρώτη μείζων μελέτη της θεατρικής ανθρωπολογίας. Αποστάζει όλη την έρευνα της ISTA και εστιάζει στο προ-εκφραστικό επίπεδο της τέχνης του ηθοποιού. Ο Μπάρμπα το ορίζει ως τη βασική τεχνική, η οποία δημιουργεί σκηνική παρουσία. Ένα διευρυμένο και αποτελεσματικό σώμα, το οποίο μπορεί να αδράξει και να οδηγήσει την προσοχή του θεατή. Το "Χάρτινο κανό" εναλλάσσεται μεταξύ της απροκατάληπτης ανάλυσης και των παρατηρήσεων ενός μανιώδους ταξιδιώτη, ο οποίος αποκαλύπτει την αξία του θεάτρου ως πειθαρχία και εξέγερση. Περιέχει έναν γοητευτικό διάλογο μετα...