Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια φοιτήτρια διακόπτει προσωρινά, για δικούς της λόγους, τις σπουδές της στην Αθήνα και επιστρέφει στην οικογένειά της στα Χανιά. Από ένα έγγραφο που πέφτει τυχαία στα χέρια της αρχίζει μέρα τη μέρα να χώνεται όλο και πιο βαθιά στη ζωή του παππού της και στην πρόσφατη ιστορία της πόλης. Πώς και γιατί οι Γερμανοί παρέμειναν στα Χανιά ως τον Ιούνιο του 1945; Και τι θα μπορούσε να σημαίνει ότι για δύο μήνες, Μάιο και Ιούνιο του 1945, έπειτα από την επίσημη παράδοση της Γερμανίας, ήταν αυτοί, με εντολή των Βρετανών, υπεύθυνοι για την τήρηση της τάξεως στην πόλη; Ένα βι...

Γενάρης του 2002 στα Χανιά. Ένας ξένος περιπλανιέται στα παλιά. Τα κτίσματα, οι δρόμοι, οι τάφοι, τα γεγονότα. Μια γυναίκα δέχεται ένα ανώνυμο τηλεφώνημα. Ένας άλλος μοχθεί με τις εμμονές και τις εικόνες του. Το πτώμα μια νεαρής σ' ερημική παραλία. Συνθήματα στους τοίχους, οι πολιτισμοί που συμπλέκονται, η ζωή που επιμένει. Όλα αλλάζουν, αλλά και κάτι μένει που λιμνάζει. Φιλίες, αειθαλή δέντρα, έρωτες. Το αίμα. Το κρητικό πέλαγος φουρτουνιασμένο. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι μετανάστες. Ένας αυτόχειρας, ένα πηγάδι. Ο αστυνόμος που θυμάται. Αλλά το παρελθόν δεν είναι τόπο...

Το οδυνηρό αλλά και συναρπαστικό πέρασμα από την παιδική αυτάρκεια στο επίμονο και δυναμικό γιατί των ανθρώπων, των πραγμάτων, του κόσμου, μέσα από το αεικίνητο βλέμμα και τις περιπλανήσεις ενός παιδιού σε μια επαρχιακή πόλη στη δεκαετία του '50.

H πηγάδα: "Mια νύχτα του Aυγούστου έμεινε άγρυπνη, και το φεγγαράκι από ψηλά χάρτινο, διαβάζοντας τη Pωμιοσύνη, ακούγοντας και ακούγοντας τον Όμηρο, τον μοναδικό της δίσκο στο πρώτο της πικάπ. Έπειτα πήρε τον δίσκο, τον έχωσε σε μια νάιλον σακούλα και τον έκρυψε κάτω από τη βάση του ψυγείου. Kοίταζε τα βιβλία της και δεν ήξερε πού να τα φυλάξει. H μάνα της στο διπλανό δωμάτιο κοιμόταν. Ξημερώματα χτύπησε το κουδούνι. Έβγαλε το κεφάλι απ’ το παράθυρο, τους είδε. Όσο να ανεβούν τη μαρμάρινη σκάλα κι έπειτα τη στριφογυριστή μεταλλική της ταράτσας, πρόλαβε και είπε στη μάνα της...

Το βιβλίο "Ουράνια μηχανική", έκτο κατά χρονολογική σειρά μυθιστόρημα της Μάρως Δούκα, επικεντρώνει στην Kασσαβέτεια Φυλακή Ανηλίκων στον Αλμυρό Μαγνησίας. O Ιάκωβος, ένα από τα κεντρικά πρόσωπα του βιβλίου, ενώ ετοιμάζεται να δώσει Πανελλήνιες εξετάσεις, καταλήγει, λόγω της παραβατικής συμπεριφοράς του, τρόφιμος στην Κασσαβέτεια. O Ριχάρδος, το άλλο κεντρικό πρόσωπο, δάσκαλος άνεργος, εργάζεται προσωρινά εκεί ως λογιστής. Και οι δυο εν αγνοία τους είναι ερωτευμένοι με την ίδια γυναίκα, τη Μάρη, μια νεαρή, φιλόδοξη δικηγόρο... Γύρω από αυτούς τους τρεις κινούνται πολλά...

Η "Αρχαία σκουριά", πρώτο μυθιστόρημα της Μάρως Δούκα, κυκλοφόρησε το 1979, προκαλώντας αίσθηση σε κοινό και κριτικούς. Είχαν προηγηθεί η συλλογή διηγημάτων "Η πηγάδα" (1974), η συλλογή με νουβέλες που εκδόθηκε υπό τον τίτλο "Πού 'ναι τα φτερά;" (1975) και η συλλογή διηγημάτων "Καρέ Φιξ" (1976). Σχεδόν τριάντα χρόνια μετά, κι ενώ έχει καθιερωθεί ως έργο εμβληματικό για τη νεοελληνική πεζογραφία, επανακυκλοφορεί σε αναθεωρημένη έκδοση από τις εκδόσεις Πατάκη, στο πλαίσιο της σταδιακής επανέκδοσης όλων των έργων της συγγραφέως. Το κείμενο συνοδεύεται από κριτικές που γράφτηκα...

Η φιλόλογος Ασπασία Μαυράκη, κεντρική ηρωίδα στο βιβλίο, είναι αόρατος μάρτυς ενός φόνου, αλλά και ερευνητής της διαλεύκανσης, ψάχνοντας σε παλιές εφημερίδες τριάντα χρόνια μετά το γεγονός. Ο μύθος και η έρευνα χτίζονται και αυτοδιαλύονται. Ο χώρος γίνεται ένα ακαθόριστο διάστημα, ο χρόνος τέταρτη διάσταση αυτού του διαστήματος. Οι δολοφόνοι είναι πολλοί και κανένας, το θύμα είναι ένα και περισσότερα. Τελικά, ο θάνατος είναι παντού σαν έννοια και πουθενά σαν συγκεκριμένο γεγονός. Το ίδιο συμβαίνει με τον έρωτα, τις κοινωνικές καταστάσεις, τις οικογενειακές σχέσεις. Η Ασπασί...

Tο "Καρέ φιξ" ανήκει στην κινηματογραφική ορολογία και σημαίνει ακίνητο πλάνο. Aυτό το πλάνο που δεν κινείται, που σταματάει τη ροή του φιλμ, χρησιμοποιείται στη γλώσσα της έβδομης τέχνης, όχι δραματικά αλλά σαν έμφαση, σαν κάλεσμα του θεατή να στοχαστεί. Kαι αυτό ακριβώς κάνει η Mάρω Δούκα. Tο βιβλίο της είναι ολόκληρο ένα "καρέ φιξ" στο φιλμ της ελληνικής ιστορίας, που προβάλλει με λόγο το ακίνητο πλάνο του ρωμέικου παρόντος. Έτσι, ετούτο το βιβλίο δεν αποτελείται ουσιαστικά από δεκαεννιά διαφορετικά διηγήματα, αλλά από περιγραφές των επιπέδων των προσώπων, των αναλογ...

Έξι από τις γνωστότερες και πιο αγαπητές στο κοινό Ελληνίδες συγγραφείς κάθονται σε ένα τραπέζι και αναφέρονται, η καθεμιά με το δικό της ύφος και τη δική της ευαισθησία, στην περιπέτεια της γραφής, έτσι όπως τη βιώνουν οι ίδιες καθημερινά μέσα από τα βιβλία τους και την επαφή τους με το κοινό. Χωρίς να αρνούνται τη γυναικεία τους φύση, οι έξι συγγραφείς ξεδιπλώνουν τη συγγραφική τους κυρίως υπόσταση, μιλώντας γι' αυτά που τις φοβίζουν και γι' αυτά που τις παρηγορούν, γι' αυτά που τις ωθούν στο γράψιμο και γι' αυτά που, ίσως, τις φρενάρουν. Κι εδώ βρίσκεται το μεγάλο εν...

Ποιος ήταν ο Αλέξιος Κομνηνός που θα πολεμούσε σε Ανατολή και Δύση για να σώσει το Βυζάντιο από το χείλος του γκρεμού; Ποιες γυναίκες τον αγάπησαν; Ποιος προσπαθούσε να τον δηλητηριάσει; Γιατί η θυγατέρα του, η Άννα Κομνηνή, μισούσε τον αδερφό της, το συναυτοκράτορα Ιωάννη; Γιατί η γυναίκα του, η Ειρήνη Δούκα, προωθούσε το Νικηφόρο Βρυέννιο στο θρόνο; Άνθρωποι και γεγονότα, αποτυχίες, δάκρυα και καημοί, ελπίδες, οράματα που έσβησαν, χαρές που εξανεμίστηκαν, μικρότητες και πάθη. Το μυθιστόρημα "Ένας σκούφος από πορφύρα" φιλοδοξεί να ζωντανέψει την τελευταία αναλαμπή του Βυζα...

O Aλέξανδρος Παπαδάκος, τριαντάχρονος δικηγόρος, επιχειρεί να γράψει ένα βιβλίο. Kεντρικός ήρωάς του θα είναι ο μεσόκοπος ταξιτζής Aντώνης Λύτρας. Mε φόντο την πνιγηρή πολιτική ατμόσφαιρα της διετίας 1988-1990 στην Eλλάδα. Eνώ καταρρέει ο υπαρκτός σοσιαλισμός και αλλάζει για άλλη μια φορά ο χάρτης της Eυρώπης. Mέσα από τη φαντασία, τα κρυμμένα τραύματα και το περιβάλλον του επίδοξου συγγραφέα σταδιακά εξυφαίνεται η διαπλοκή του πραγματικού με το επινοημένο. Το καθημερινό συνενώνεται με το διαχρονικό, το ασήμαντο με το σημαντικό, το πολύπλοκο με το απλό, υποστηρίζοντας, αλλά...

Συμπληρώνονται φέτος είκοσι χρόνια από τον θάνατο του Γιώργου Ιωάννου. Στο γεγονός δεν έχει ως τώρα δοθεί η δέουσα προσοχή, αν κρίνουμε από την αδιαφορία των περισσοτέρων από τις εφημερίδες που διαμορφώνουν με τις σελίδες τους για το βιβλίο τις συνθήκες του λογοτεχνικού μας χρηματιστηρίου αξιών. Ο λόγος είναι προφανής. "Ο Ιωάννου δεν πουλάει", δήλωνε αφ' υψηλού προ ημερών εκδότης εθισμένος στο λογοτεχνικό είδος του μπεστ σέλλερ. Και όμως, ο Ιωάννου ως τον θάνατό του ήταν ο πλέον "ευπώλητος" από τους πεζογράφους της εποχής του. [...] Το γιατί ο Ιωάννου είναι ένας από τους κ...

Το έμαθα πια, έπειτα από τριάντα χρόνια δοκιμασίας, ότι θα γράφω και θα ξαναγράφω, κάθε φορά αλλιώς, το ίδιο βιβλίο. Ότι θα πεθάνω με την ίδια έμμονη ιδέα: τη δυνατότητα ή όχι του ανθρώπου να αποτυπώνει με αυτοεπίγνωση και εντιμότητα τις εκπτώσεις του στη διαδρομή από το είναι που δικαιούται στο έχειν που διεκδικεί. Έμαθα επίσης και το άλλο: μυθιστοριογράφος δεν είναι μόνο ο παραμυθάς διασκεδαστής των αναγνωστών του, ούτε μόνο ο διανοητής στην τρύπα του, ούτε μόνο ο λεπτουργός στο εργαστήρι του, αλλά αυτός, κυρίως αυτός, που αντιστέκεται στον εφησυχασμό, αναζητώντας την πεμ...

Στη σειρά "Νεοέλληνες κλασικοί / Οδηγίες χρήσης", σύγχρονοι συγγραφείς μας προτείνουν τον προσωπικό τους "Οδηγό ανάγνωσης" για Νεοέλληνες κλασικούς πεζογράφους. Κάθε ανάγνωση αναλαμβάνει να περιλάβει στον τόμο τα απαραίτητα στοιχεία που καθιστούν το έργο που θα προκύψει χρηστικό εργαλείο (εισαγωγή, εκτενή αποσπάσματα από το συνολικό έργο του σχολιαζόμενου συγγραφέα, διαφωτιστικά σχόλια, βιογραφικά στοιχεία κ.λπ.). Η προσωπική ανάγνωση που προκύπτει από αυτή την "παραγγελία" εκφράζει, άλλοτε περισσότερο άλλοτε λιγότερο, την εκλεκτική συγγένεια του σύγχρονου συγγραφέα προς...

Οι γιατροί δε διακινδυνεύουν να βγάλουν τη σφαίρα από το κεφάλι του Τόμι και αυτός δεν μπορεί να το πάρει απόφαση. Τον ενοχλεί. Δεν μπορεί να καταλάβει γιατί βρέθηκε εκείνο το βράδυ στο δρόμο του Καζάκου. Γιατί δεν έτρεξε όταν είδε το όπλο να τον σημαδεύει στο κεφάλι. Και ο Θεός τι έκανε; Γιατί τον άφησε απροστάτευτο; Γιατί τον άφησε να έρθει στην Αθήνα; Γιατί δε τον έσπρωξε να φύγει μια ώρα αρχύτερα για το Λονδίνο, αφού εκεί ήθελε από την αρχή να πάει; Τώρα όλα μπερδεύτηκαν. Όλα σταμάτησαν. Και τα όνειρα και τα σχέδια. Ακόμη και η ηλικία του σταμάτησε στη νύχτα που τον πυ...

[...] Μισό αιώνα καλύπτει η αδιάλειπτη παρουσία του Κέδρου: 1954-2004. Πενήντα δημιουργικά χρόνια στα οποία διακρίνονται τρεις χρονολογίες που υπήρξαν σταθμοί στην εξέλιξή του. Οι δύο πρώτες αποτελούν ταυτόχρονα σταθμούς και για την πρόσφατη ιστορία μας: η διδακτορία του 1967 και η μεταπολίτευση του 1974. Η τρίτη, το 1985, είναι επίσης μια χρονιά μετάβασης με τη μεταβίβαση της ιδιοκτησίας του Κέδρου από τη Νανά Καλλιανέση στους σημερινούς εκδότες. Πρόσωπα και περιστατικά από τα χρόνια αυτά ζωντανεύουν στον συλλογικό επετειακό μας τόμο. Όλα τα στοιχεία έχουν αντληθεί αποκλε...

Γενάρης του 2002 στα Χανιά. Ένας ξένος περιπλανιέται στα παλιά. Τα κτίσματα, οι δρόμοι, οι τάφοι, τα γεγονότα. Μια γυναίκα δέχεται ένα ανώνυμο τηλεφώνημα. Ένας άλλος μοχθεί με τις εμμονές και τις εικόνες του. Το πτώμα μια νεαρής σ' ερημική παραλία. Συνθήματα στους τοίχους, οι πολιτισμοί που συμπλέκονται, η ζωή που επιμένει. Όλα αλλάζουν, αλλά και κάτι μένει που λιμνάζει. Φιλίες, αειθαλή δέντρα, έρωτες. Το αίμα. Το κρητικό πέλαγος φουρτουνιασμένο. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι μετανάστες. Ένας αυτόχειρας, ένα πηγάδι. Ο αστυνόμος που θυμάται. Αλλά το παρελθόν δεν είναι τόπο...

Το λογοτεχνικό ταξίδι γίνεται πιο καλοκαιρινό και συνεχίζεται με το βιβλίο Καβάλα, Μια πόλη στη λογοτεχνία με προορισμό την όμορφη παραθαλάσσια και γραφική πόλη του Βορρά. Εκεί στην πλευρά της θάλασσας θα υποδεχτεί ο ανθολόγος Διαμαντής Αξιώτης τον κάθε αναγνώστη για να του δείξει την πρώτη πόλη του, ριζωμένη επάνω στον κεκλιμένο βράχο από γρανίτη, σε σχήμα αμυγδάλου ή κεφαλής αλόγου, κατά τη ρήση των παλαιών περιηγητών. Μέσα από κείμενα της Άννας Κομνηνής, του Ιωάννη Καντακουζηνού, του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, της Μάρως Δούκα, του Η. Χ. Παπαδημητρακόπουλου, του Πρόδρομου Χ...

Η ιστορία μιας ζωής. Η Άννα, ο Γιάννης, η Μάρθα, η κυρία Θαλή, άνθρωποι που ξεκίνησαν από αλλού, με το τρέμουλο να τα γνωρίσουν όλα γύρω τους "Σε ποια μεριά της γης να βρίσκονται άραγε τα σπουδαία πράγματα..." Γλείφουν χρόνια, λόγια, σιωπές, τρατάρουν την τύχη τους γέλια και δάκρυα, και κάποτε σμίγουν μαζί, ησυχασμένοι για το δρόμο που έκαναν. "Έτρεμα μήπως δεν προλάβω να γνωρίσω όλα γύρω μου. Έτρεμα πάλι, ύστερα, μήπως τελειώσουν όλα και δεν πομείνει τίποτα άλλο, για τη συνέχεια της ζωής. Αλλά η ζωή είναι μεγάλη, και ησύχασα." Η ιστορία της ζωής. Αφτιασίδωτη κα...