Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με τον τίτλο "Outre tombe" (Πέραν του τάφου) ο Γιώργος Βέλτσος αποφάσισε να δημοσιεύσει την "αλληλογραφία" που κράτησε με τον Γιώργο Χειμωνά τα 20 χρόνια της φιλίας τους. Πρόκειται για κείμενα που έγραψε ο ένας για τον άλλο, ο ένας στη θέση του άλλου, όπως στις διασταυρούμενες αφιερώσεις τους: Στον Γιώργο, ο Γιώργος με αγάπη - Στον Γιώργο, ο Γιώργος με αγάπη. Στο μεταξύ, ο τάφος ανάμεσά τους επαλήθευσε εκείνο το: "πάντοτε ο ένας φεύγει πριν τον άλλον". Το βιβλίο αυτό είναι η μαρτυρία μιας φιλίας ως "δυνατότητας επιβίωσης". Ο αναγνώστης θα κρίνει εάν η επιβίωση -"το άλλο...

O Γιώργος Βέλτσος γράφει για το έναυσμα που τον οδήγησε στη συγγραφή του νέου του βιβλίου "Πομπές" με τα δύο εξαιρετικά έργα του Γιάννη Μόραλη (προσχέδια του αγαπημένου του έργου "Η Ωραία", 1992) στο εξώφυλλο και στο οπισθόφυλλο του βιβλίου. Παράξενο, αλλά με ακολουθεί συνεχώς αυτή η σημείωση στο περιθώριο ενός προσχέδιου των Πομπών: "Δεν απασφαλίζεται η φωνή σου. Και ό,τι προσεκτικά μου εγχείρισες κάτω από τις γραμμές μου, δεν παίζεται". Έχω την αίσθηση πως αυτός στον οποίο απευθύνομαι είναι ο θάνατος και πως ό,τι έγραψα, ο θάνατος μου το υποβάλλει, υπό τας γραμμά...

Όπως έχει επισημανθεί και στους δύο προηγούμενους τόμους, "Τα ποιήματα του 2006" και "Τα ποιήματα του 2007", πρόθεση των συντελεστών του καθιερωμένου, πλέον, ετήσιου εγχειρήματος, των ανθολόγων και του επιμελητή, είναι να προκύψει ένα "σώμα" όσο γίνεται πιο αντιπροσωπευτικό του σημερινού ποιητικού μας γίγνεσθαι. Στο οποίο συμμετέχουν και συμβάλλουν όχι μόνο γνωστοί και καταξιωμένοι ποιητές, αλλά και νέοι, λιγότερο γνωστοί ή και, προσώρας, άγνωστοι, που με τα δημοσιευμένα δείγματα της δουλειάς τους οι ανθολόγοι διέγνωσαν ποιότητα, νέα αντίληψη των πραγμάτων και ευαισθησία....

Στο "Σχέδιο για Ηλέκτρα" ο Γιώργος Βέλτσος καταθέτει μία ακόμη αδύνατη μαρτυρία για έναν θεατρικό λόγο αφομοιωμένο από το Ποίημα, και το αντίστροφο. Για άλλη μια φορά μετά τον "Οιδίποδα, αντιΟιδίποδα" από τις Εκδόσεις Ίνδικτος, ο Βέλτσος διαβάλλει με τον τρόπο του την καθιερωμένη "ειδολογία", οδεύοντας προς αυτήν τη "μείξη των ειδών", όπου η λογοτεχνία αλλά συχνά και η θεωρία συνιστούν ένα Ποίημα, πολλώ μάλλον το Θέατρο. Οδηγημένος από τον Κλωντέλ αλλά και από τον όμοιό του-άντίθετό του Χάινερ Μύλλερ, γράφει ένα αρχαιόθεμο κείμενο (Ποίημα - Θέατρο), όπου όχι μόνο η "μορφή"...

Στον τιμητικό αυτόν τόμο για τον Κωνσταντίνο Τσουκαλά περιλαμβάνονται τριάντα τέσσερα κείμενα-δωρήματα πνεύματος και καρδιάς επιφανών συναδέλφων, φίλων αλλά και μαθητών του, για να τιμηθεί ο κοινωνικός επιστήμονας, ο διανοούμενος, ο καθηγητής, ο άνθρωπος Κωνσταντίνος Τσουκαλάς. Τα κείμενα αντανακλούν την ποικιλία, σπουδαιότητα και απήχηση του έργου του στην Ελλάδα. Εντάσσονται σε θεματικές ενότητες οι οποίες απορρέουν από το πολυετές έργο του και αφορούν ζητήματα που σχετίζονται με τη δημοκρατία, την παγκοσμιοποίηση, τον πόλεμο και την ειρήνη, τα είδωλα πολιτισμού, το λόγο,...

Όλα τα έργα του Βέλτσου (ποίηση, θέατρο, δοκίμιο, αρθρογραφία) είναι, σε διαφορετικό βαθμό, φροντισμένα αποσπάσματα μιας έν προόδω αυτο-βιο-γραφίας. Ο Βέλτσος θέτει ακατάπαυστα και αξεδιάλυτα τη γραφή στην υπηρεσία του βίου και τον βίο στην υπηρεσία της γραφής. Έτσι και στον "Θάλαμο", ένα γράμμα από την προσωπική αλληλογραφία του συγγραφέα βάζει σε λειτουργία τη μηχανή και τη μηχανορραφία της γραφής. Ένα γράμμα πού, ένοφθαλμισμένο στο λογοτεχνικό έργο, διασαλεύει τα όρια ανάμεσα σε δημόσιο και ιδιωτικό, αλλά και ανάμεσα σε πραγματικότητα και μυθοπλασία. Ένα γράμμα που θ...

30 σύγχρονοι Γάλλοι ποιητές ανθολογούνται σε μια δίγλωσση έκδοση. Η μεγάλη γαλλική ποιητική παράδοση στις σύγχρονες εκδοχές της. Πολλοί από τους ποιητές συμβάλλουν στην ανθολογία με ανέκδοτα ελληνόθεμα ποιήματά τους.

όνειρο με Σινόπουλο - όνειρο με Ρούσσο - όνειρο με Μ. - όνειρο με Ψυχοπαίδη - όνειρο με γιο - όνειρο με Κ. και Μ. - όνειρο με γιάφκα - όνειρο με Χειμωνά - όνειρο με Ράπτη - όνειρο με Πετσόπουλο - όνειρο με μάνα - όνειρο με εκμαγείο και φέρετρο - όνειρο με φίδι - όνειρο με Μπότσογλου - όνειρο με Παρθένο Μαρία - όνειρο με Ντελόπουλο - όνειρο με Μπακουνάκη - όνειρο με Ελευθερία - όνειρο με Κ. - όνειρο με Βοζίκη - όνειρο με Μαρωνίτη - όνειρο με εξεταστή - όνειρο με Κεχαγιά - όνειρο με πατέρα - όνειρο με Σταυρίδη - όνειρο με Διαμαντοπούλου - όνειρο με πανσέληνο - όνειρο με...

Ανήκουμε στο κείμενο, γράφουμε πάντα για ένα κείμενο που του ανήκουμε. Το σχόλιο μου για το κείμενο του Λεοπόλδου φον Ζάχερ-Μαζόχ, που το προσαρτώ στο τέλος αυτής της μετάφρασής του στα ελληνικά από τη Μυρτώ Ρήγου, ανήκει. Ανήκει ωστόσο και στην ιδιωτική μου ζωή: στην ένταση η οποία παραδίδεται σε σημασία. Το σχόλιο αυτό είναι η καταγραφή της σχέσης που με την "Αφροδίτη με τη γούνα" πριν ακόμη τη διαβάσω. Μιας εμπειρικής σχέσης, που τώρα περνά στο χαρτί. Είναι όμως και ο οδηγός μου, που μου επιτρέπει τώρα, μετά την ανάγνωση, να ξαναπερνώ, μέσα από τις γραμμές του έργο...

Ηλέκτρα: Υποφέρω από μια νοσταλγία του τίποτα Φέρω επάνω μου ό,τι δεν θέλει να θέλει Δεν ξέρω να πω Δεν θα έχει όνομα κι αν το ξέρω Υποφέρω από μιαν ακίδα στο δάχτυλο κι ένα καρφί στο μάτι Δεν θέλω να τα τραβήξω με την πείρα που έχω του Κύκλωπα, με τη βαρυθυμία του Σίσυφου όταν σηκώνει χέρι και πέτρα Προάγομαι απ' το σκοτάδι που κλέβω δεμένη σ' ένα βράχο του Καυκάσου, συμφιλιωμένη με τον αετό και το συκώτι Δεν είμαι ηρωίδα Τα μακρινά μου δάκρυα δείχνουν έναν άνθρωπο πολύ κοντά μας Υφαίνω σα σιναΐτης μοναχός τον σάκο μου Πελεκάνος στο κωδωνοστάσι του Αγίου Χάροντα θα τιμήσω...

Έγραψα την "Αυτοκρατορία" μέσα στο αδιέξοδο του χρόνου. Την είδα πρώτα μέσα στους χρόνους των ρημάτων, δηλαδή μέσα από την ακριβολόγο ιδιότητα της γραμματικής, πού διατυπώνει στα ρήματα, στις εγκλίσεις τους και τις φωνές όλη την παλλόμενη αγωνία ενός σώματος, όταν υποφέρει το τέλος του χρόνου και, επειδή μιλά, γερνά αναζωογονούμενο. Μη έχοντας δική μου γλώσσα άλλη παρά των μεγάλων δραματουργών, προβλέποντας το αδιέξοδο λόγω της γραφής των άλλων, αναγνωρίζοντας συγχρόνως στην ποίηση τη διαβατήρια συνθήκη προς το θέατρο, γνωρίζοντας επίσης πώς και η συνθήκη αυτή δεν είναι ικ...

Στο νέο θεατρικό έργο του Γιώργου Βέλτσου, πρωταγωνιστεί η Μάγκντα Γκαίμπελς, η γυναίκα του διαβόητου υπουργού προπαγάνδας του Χίτλερ Γιόζεφ Γκαίμπελς, εξιδανικευμένο πρότυπο συζύγου και μητέρας στη ναζιστική Γερμανία, που σκότωσε τα έξι παιδιά της πριν αυτοκτονήσουν με τον άντρα της στο μπούνκερ το 1945.

Το νήμα κόβει του ιστού Καίει τη ρίζα της ελιάς Τον ανωθρώσκοντα καπνό - ένα τελώνιο - διαλύει, συνδέοντας τα πάθη της με την αιθάλη Ξυπόλυτη στην πιο δασώδη περιοχή έως τη θάλασσα, ως τον γκρεμό έως ότου οι γραίες να επιληφθούν Πληρώνει το πορθμείο του μαστού Κόβει, αναχωρεί Πέλμα ελαφρύ Τώρα, έτη φωτός, έχει τον τρόπο Βουρλίζεται σαν ξωτικό με μαύρο ρούχο στα υπόγεια του "Ευαγγελισμού" Πλένει νεκρούς Τους σκέφτεται Ακούει στα λιμνάζοντα την εκπομπή πάλαι ποτέ για τους αγνοουμένους Ρωτάει αν επέρχονται Αν ανεβαίνουν ναυάγια μόλις ανελκ...

Προσφεύγοντας σε έναν ενδεικτικό και ταυτόχρονα πραξιολογικό ορισμό, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι η επικουρία της Πολιτικής Μεθοδολογίας συνίσταται στη χορήγηση και κριτική αξιολόγηση εννοιολογικών κατηγοριών οργανωμένων σε "πρότυπα" με τα οποία προσεγγίζουμε την πραγματική πολιτική ύλη με πρόθεση την ακριβέστερη δυνατή αιτιακή γνώση των φαινομένων που τη συγκροτούν. Τα πρότυπα αυτά αποτελούν δευτερογενείς κατασκευές, οι οποίες ανεξάρτητα από άλλες παραμέτρους που τα επικαθορίζουν στηρίζονται συνήθως σε δυο πρωτεύουσες παραστατικές αρχές: τη "μεταφορική" και την "προβολική".

Είκοσι πέντε προσωπικότητες της διανόησης, φιλόσοφοι, επιστήμονες και καλλιτέχνες διεθνούς κύρους, καταθέτουν τις σκέψεις τους αποκαλύπτοντας το έργο τους, τους προβληματισμούς τους και πτυχές της προσωπικής ζωής τους. Κομμάτια της αρχαίας και σύγχρονης ιστορίας, η πολυπλοκότητα της πολιτικής, οι απαρχές της τρομοκρατίας, η ομορφιά της αρχαιολογικής σκαπάνης και των μύθων, η ασκητική της μουσικής, τα όρια της λογοτεχνίας, η γοητεία του θεάτρου, του κινηματογράφου και των εικαστικών τεχνών, έννοιες υπαρξιακές και αξίες διαχρονικές ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια του αναγνώ...