Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κάθε πολιτισμός, κάθε κουλτούρα διαγράφεται με φόντο έναν θρησκευτικό ορίζοντα. Αλλά, αν η θρησκεία συγκροτείται γύρω από ένα βιβλίο, αν στο βιβλίο αυτό συμπυκνώνεται, συγκεντρώνεται, και από αυτό ανατροφοδοτείται, τότε δε μπορούμε να κατανοήσουμε την Ινδία χωρίς τις Βέδες, την Κίνα χωρίς τον Κομφούκιο, το Ισλάμ χωρίς το Κοράνι, τον χριστιανικό κόσμο χωρίς τη Βίβλο στο σύνολό της, τον ιουδαϊκό κόσμο χωρίς την Τορά. Οι βαθιές αυτές δομές σβήνουν στον 20ό αιώνα, ή μάλλον κρύβονται, υπό την επίδραση της προοδευτικά αυξανόμενης απιστίας ή της αδιαφορίας. Όμως, πάνω από αυτές τι...

Όποιος εγκύψει στη μελέτη της ιστορίας της Σμύρνης εντυπωσιάζεται από την ιλιγγιώδη διαφορά ανάμεσα στο εξαιρετικό πεπρωμένο αυτής της πόλης ήδη από την αρχαιότητα και στη λήθη, στην οποία έχει περιπέσει μετά το 1922. Η Σμύρνη, η πόλη που ξαναχτίστηκε πάνω στ' αποκαΐδια, ελάχιστα θυμίζει τη λαμπρή μεσογειακή πόλη του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα. Από το τέλος του 17ου αιώνα, η Σμύρνη είναι ένα ακμάζον λιμάνι της Ανατολικής Μεσογείου. "Σμύρνη η Άπιστη" για τους μουσουλμάνους κατοίκους της, διότι οι μη μουσουλμάνοι - εβραίοι και χριστιανοί - αποτελούν την πλειονότητα ε...

Ο Σίσυφος είναι ταυτόχρονα ένα από τα πιο θρυλικά αλλά και τα πιο παραγνωρισμένα πρόσωπα της ελληνικής μυθολογίας. Η λογοτεχνία της αρχαιότητας ελάχιστα αναφέρεται σε αυτόν: εκείνο που κυρίως έχουμε συγκρατήσει είναι ότι μετά το θάνατό του καταδικάστηκε να ανεβάζει αιώνια ένα βράχο ως την κορυφή ενός βουνού, και λίγο πριν από το τέρμα ο βράχος κατρακυλούσε αμείλικτα προς τα πίσω. Ο ατελεύτητος μόχθος, που διαρκώς ξαναρχίζει δίχως ποτέ να πετατώνεται, σηματοδότησε την είσοδο του Σίσυφου στην ιστορία. Ο μύθος του, ξακουστός όσο κι ο μύθος του Οιδίποδα, τον ανέδειξε σε οικουμε...

Με ποιο τρόπο μπορεί η ψυχανάλυση να φωτίσει το έργο του εκπαιδευτικού; Αποστολή του δασκάλου είναι να μεταδίδει ήδη υπάρχουσες γνώσεις στην κατεύθυνση ενός οργανωμένου μέλλοντος. Η στάση ακρόασης του αναλυτή επιτρέπει την ανάδυση μιας ασυνείδητης γνώσης και διασώζει το άνοιγμα στο μέλλον, μέσα από την επιστροφή του παρελθόντος. Εγχειρήματα φαινομενικά σε αντιπαράθεση τέμνονται σε βασικά τους σημεία. Η μεταβίβαση στο πρόσωπο του δασκάλου φέρνει στην επιφάνεια τις σχέσεις του υποκειμένου με τον άλλο. Οι αντιμεταβιβαστικές κινήσεις του δασκάλου απαντούν εν αγνοία του. Αγάπη,...

Στην καρδιά μιας πανάρχαιας Αφρικής, ο γερο-Τσονγκόρ, βασιλιάς της Μασάμπα, ηγεμόνας ενός αχανούς βασιλείου, ετοιμάζεται να παντρέψει την κόρη του. Την ημέρα όμως των αρραβώνων της, εμφανίζεται ένας δεύτερος μνηστήρας. Ξεσπάει πόλεμος. Ο βασιλιάς πεθαίνει αλλά δεν μπορεί να αναπαυτεί ειρηνικά μέσα στη ρημαγμένη πόλη του. Στον μικρότερο γιο του, τον Σουμπά, ανατίθεται η αποστολή να διασχίσει ολόκληρο το βασίλειο για να χτίσει επτά τάφους κατ' εικόνα αυτού που υπήρξε ο αξιοσέβαστος -αλλά και αξιομίσητος- βασιλιάς Τσονγκόρ. Μυθιστόρημα των μυθικών χρόνων, το βιβλίο αυτό ξεδιπ...

Τι κοινό υπάρχει ανάμεσα στους τρελούς, τους αγαθούς διανοούμενους και τα παιδιά; Τι κοινό έχουν ο Ραμπελαί με τον Βίττγκενστάιν, ο Αρτώ με τον Σρέντινγκερ, ο Καρτέσιος με τον Κάντορ, ο Όμηρος με το γιαπωνέζικο θέατρο Νο; Η Francoise Davoine (Φρανσουάζ Νταβουάν) και ο Jean-Max Gaudilliere (Ζαν-Μαξ Γκωντιλιέρ) τους συναπαντούν, πέφτουν στ’ αλήθεια επάνω τους, καθώς ιχνηλατούν τις παρεκκλίσεις, τις ανατροπές και τα επιτεύγματα του ανθρώπινου πνεύματος στον απόκοσμο και αν-οίκειο χώρο του τραύματος και της καταστροφής. Οι προσωπικές ιστορίες των ανθρώπων συνδέονται με την Ιστο...

Ν όπως Νέγκρι... Μερικές φορές σκέφτομαι ότι το όνομά σας θα πρέπει να λειτούργησε σαν κοινό ουσιαστικό. "Κάποιες φορές προσπάθησα να βρω τη διαφορά ανάμεσα στον Τόνι Νέγκρι, αντικείμενο, κοινό ουσιαστικό, και τον Αντόνιο Νέγκρι, συγγραφέα φιλοσοφικών έργων. Από τις αρχές της δεκαετίας του '60 μέχρι τη σύλληψή μου, το 1979, χρησιμοποίησα αυτήν τη διαφορά. Τα φιλοσοφικά, "επαγγελματικά" βιβλία, τα υπέγραφα ως Αντόνιο Νέγκρι, τα άλλα βιβλία, τα πολιτικά, ως Τόνι Νέγκρι. Κάθε βράδυ το δελτίο ειδήσεων των οκτώ άρχιζε με μια φωτογραφία μου - μεγάλη μύτη, φουντωτά μαλλιά: ήταν...

Η Βία της ερμηνείας εξεδόθη για πρώτη φορά το 1975 στο Παρίσι. Προϊόν πολλών ετών κλινικής έρευνας και σεμιναριακής εργασίας, αποτελεί μια θεμελιακή αποκρυστάλλωση στην πορεία διατύπωσης του συνολικού ψυχαναλυτικού έργου της Πιέρα Ωλανιέ. Οι μεταψυχολογικές υποθέσεις που προτείνονται χαρακτηρίζονται από εξαιρετική συνοχή και ακρίβεια και πηγάζουν σε μεγάλο βαθμό από την μακρόχρονη ψυχαναλυτική εμπειρία της συγγραφέως με ψυχωτικούς ασθενείς, σχιζοφρενείς και παρανοϊκούς. Η Βία της ερμηνείας αποτελεί μια αξεπέραστη συνεισφορά στην ψυχαναλυτική έρευνα της ψύχωσης ή, ακόμη καλύ...

Απαραίτητη προέκταση του σώματος του Φρόιντ, πνευματική του τροφή, σύντροφος και διεγερτικό, ο καπνός υπήρξε ο μοχλός που τον ώθησε στην οδό της ψυχανάλυσης. Δεν θα ήταν υπερβολή, υποστηρίζει ο Φιλίπ Γκρεμπέρ, αν υποστηρίζαμε ότι η ψυχαναλυτική θεωρία οφείλει τη γέννησή της στον καπνό, αφενός διότι ήταν απολύτως απαραίτητος για τον στοχασμό του Φρόιντ, αφετέρου διότι έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της μεταβιβαστικής σχέσης Φρόιντ-Φλις, και επομένως στα πρώτα βήματα της ψυχαναλυτικής επιστήμης. Ωστόσο, ο καπνός, εκπρόσωπος της απόλαυσης αλλά και της καταστροφής, της ηδο...

Σύμφωνα με τον Περικλή, η υπέρτατη αρετή για μια καθωσπρέπει γυναίκα ήταν να μιλά ο κόσμος όσο το δυνατό λιγότερο για το πρόσωπό της, και οι αρχαίοι Έλληνες σεβάστηκαν σχολαστικά την αρχή αυτή αδιαφορώντας για τις γυναίκες ή εκτοπίζοντάς τες σε περιθωριακούς χώρους της λογοτεχνικής παραγωγής. Τότε πώς είναι δυνατό να συγγράψει κανείς βιογραφίες αρχαίων Ελληνίδων; Το βιβλίο αυτό ξεκινά από αυτή την ερεθιστική πρόκληση και κερδίζει το στοίχημα: μπροστά στα μάτια του αναγνώστη ξεδιπλώνονται βίοι όπου πρωταγωνιστούν ποιήτριες, ιέρειες, φιλόσοφοι και εταίρες, και οι οποίοι προκ...

H Κατρίν Μιγιό σκιαγραφεί στο βιβλίο αυτό "τον δικό της Λακάν", όπως λέει η ίδια. Σύντροφος του Ζακ Λακάν τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ψυχαναλύτρια και συγγραφέας, η Μιγιό γράφει με μια ματιά τρυφερή, παιγνιώδη και ταυτόχρονα θαυμαστική. Μας αποκαλύπτει έναν άνθρωπο απλό και γενναιόδωρο στις σχέσεις του με τους άλλους, ελεύθερο στη συμπεριφορά του και στον τρόπο του να υπάρχει, επίμονο, ορμητικό και άφοβο. Συγχρόνως φωτίζει κάποια κεντρικά θέματα της διδασκαλίας του και διανθίζει το κείμενο με πρόσωπα και καταστάσεις από το ευρύτερο περιβάλλον του μεγάλου στοχαστ...