Pirandello Luigi 1867-1936

Ο άνθρωπος, το κτήνος και η αρετή

Ηριδανός (2007)

Η μοναδική φάρσα του βραβευμένου με Νόμπελ (1934) Ιταλού δραματουργού, που επηρεάστηκε από τον Ίψεν, τον Στρίντμπεργκ και το γερμανικό Εξπρεσσιονισμό, όμως παρέμεινε ως το τέλος Ιταλός, με χαρακτηριστικό στιλ γραφής συγγενικό με εκείνο των Ισπανών, των Ελλήνων και άλλων συγγραφέων της Μεσογείου. Τα ιλαροτραγικά γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο δημιουργώντας φαινομενικά αδιέξοδα, ενώ ταυτόχρονα τα έντονα ηθογραφικά στοιχεία δημιουργούν κλίμα ψυχικής ευφορίας. Σε δεύτερο επίπεδο, βέβαια, διαφαίνονται και εδώ τα βασικά θέματα του πιραντελλικού έργου και κυρίως το ερώτημ...

Να ντύσουμε τους γυμνούς

Ηριδανός (2007)

Έργο γραμμένο το 1922, είναι ένα από τα πιο συγκροτημένα "παιχνίδια γύρω από την υποκειμενικότητα της μνήμης" που θεατροποιεί ο Λουίτζι Πιραντέλλο. Η Ερσίλια Ντρέι βρίσκεται σε ηθικό αδιέξοδο και, μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας, καταλήγει στο σπίτι του συγγραφέα Λουντοβίκο Νότα. Στην εξέλιξη του έργου θα αποδειχτεί πως όλοι οι ήρωες, δίμορφοι σαν τον Ιανό, υποστηρίζουν με επιμονή τη δική τους υποκειμενική αλήθεια θέτοντας στο κοινό μεταφυσικά και αναπάντητα ερωτήματα για την υπόσταση του ανθρώπου.

Να ντύσουμε τους γυμνούς

Ωκεανίδα (2019)

Τα πρόσωπα του θεατρικού Πιραντέλο πρέπει να οµολογήσουµε ότι διψούν για γνώση, και µάλιστα όχι µόνο για τη γνώση της ζωής ή των συνηθειών ή των πράξεων του άλλου, αλλά και των κρυφών προθέσεων, των κινήτρων µιας πράξης του, των µύχιων στοχασµών του. Η τάση του ανθρώπου να γνωρίσει τον άλλο µπορεί να έχει ποικίλες αιτίες. Μερικές φορές, πρόκειται για την απλή περιέργεια του µέσου ανθρώπου που διψά να ακούσει για περιπέτειες που ο ίδιος δεν έχει ζήσει και για σκάνδαλα που τον "εισάγουν" σε σκοτεινές πλευρές της ζωής των άλλων. [...] Άλλοτε πάλι πρόκειται για µια αβασάνιστη ε...

Μονόπρακτα

Ηριδανός (2007)

Τα δεκατρία μονόπρακτα του νομπελίστα Λουίτζι Πιραντέλλο είναι πλήρη έργα με τα νοήματά τους πιο συμπυκνωμένα, τους διάλογους πιο καίριους και την πλοκή πιο γρήγορη. Με τη γνωστή του οξυδέρκεια, ο ιταλός δραματουργός αναπλάθει καθημερινές καταστάσεις που έχουν αποβάλει το ρεαλιστικό τους χαρακτήρα και έχουν αναχθεί σε φιλοσοφικό καταστάλαγμα ζωής. Τα μονόπρακτα που περιέχονται σ' αυτό το βιβλίο είναι: "Η μέγγενη", "Νεράντζια από τη Σικελία", "Το καθήκον του γιατρού", "Το πιθάρι", "Αναγνωρισμένος από το κράτος", "Ο Τσετσέ", "Στην έξοδο", "Ο ηλίθιος", "Ο άνθρωπος με το λο...

Λιολά

Δωδώνη (1987)

Θεατρικοί διάλογοι

Ηριδανός (2010)

Ο παρών τόμος δεν απευθύνεται στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό, που επιλέγει ένα βιβλίο για να το απολαύσει στις ώρες της ραστώνης του. Είναι ένα πρακτικό βοήθημα για σπουδαστές και δασκάλους που ασχολούνται με τη σπουδή της υποκριτικής τέχνης, στο οποίο εντοπίζονται οι κορυφώσεις των ρόλων/χαρακτήρων σε κάθε θεατρικό έργο. Τα κείμενα είναι αποτμήσεις από το σύνολο στο οποίο ανήκουν και αποτελούν το έναυσμα για τη μελέτη του κάθε ρόλου. Και, αφού τα περισσότερα κείμενα είναι τυπωμένα σε βιβλία, το επόμενο βήμα κάθε ενδιαφερόμενου πρέπει να είναι η προσεκτική ανάγνωση όλου...

Η πρώτη νύχτα και άλλα διηγήματα

Εκδόσεις Καστανιώτη (1997)

O Λουίτζι Πιραντέλλο είναι ο σημαντικότερος Ιταλός θεατρικός συγγραφέας με σπουδαίες όμως καταθέσεις στο μικρό αφήγημα και το διήγημα, όπως φαίνεται στο βιβλίο "Η πρώτη νύχτα και άλλα διηγήματα". Με την οικονομική καταστροφή του πατέρα του (το 1903) να τον αναγκάζει σε πάσης φύσεως απασχόληση και με το νου του συνεχώς να περιέρχεται την παραδοξότητα του ανθρώπινου, την απελπιστική απεραντοσύνη του ειρωνικού και την εξίσου απελπιστική στενότητα των "επικοινωνιακών τύπων", ο Πιραντέλλο καταστρατήγησε πάσαν ομαλότητα θεάτρου και καθόρισε την ιστορία του δράματος αλλά και του π...

Η πρώτη νύχτα και άλλα διηγήματα

Έθνος (2013)

O Λουίτζι Πιραντέλλο είναι ο σημαντικότερος Ιταλός θεατρικός συγγραφέας με σπουδαίες όμως καταθέσεις στο μικρό αφήγημα και το διήγημα, όπως φαίνεται στο βιβλίο "Η πρώτη νύχτα και άλλα διηγήματα". Με την οικονομική καταστροφή του πατέρα του (το 1903) να τον αναγκάζει σε πάσης φύσεως απασχόληση και με το νου του συνεχώς να περιέρχεται την παραδοξότητα του ανθρώπινου, την απελπιστική απεραντοσύνη του ειρωνικού και την εξίσου απελπιστική στενότητα των "επικοινωνιακών τύπων", ο Πιραντέλλο καταστρατήγησε πάσαν ομαλότητα θεάτρου και καθόρισε την ιστορία του δράματος αλλά και του π...

Η νεκρή και η ζωντανή

Εκδόσεις Πατάκη (1998)

Η γυναίκα και η τίγρη

Αστάρτη (1986)

Η αποκλεισμένη

Κασταλία (2007)

"Μια καινούργια ζωή, ήρεμη και απλή είχε ξαναρχίσει γι αυτές. Αλλά για εκείνη; Η ζωή της, τα νιάτα της έπρεπε να παραμείνουν θαμμένα εκεί στο παρελθόν; Δεν έπρεπε να μιλάει πια; Ό,τι έγινε, έγινε; Νεκρή; Όλα νεκρά για εκείνη; Ζωντανή μόνο για να φροντίζει να ζουν οι άλλοι; Μα ας γινόταν τουλάχιστον λόγος, ας υπήρχε κάποια συμπόνια για τη νεκρή της νιότη, την κομματιασμένη της ζωή..." "Η αποκλεισμένη" -το πρώτο μυθιστόρημα του Ιταλού νομπελίστα Λουίτζι Πιραντέλλο- πλουτίζει την παγκόσμια λογοτεχνία με το πορτραίτο μιας δυναμικής και αποφασιστικής γυναίκας η οποία εξεγείρε...

Η αισθητική του χιούμορ

Πολύτροπον (2005)

Η "Αισθητική του χιούμορ" του Λουίτζι Πιραντέλλο διαφέρει πολύ από το μέχρι σήμερα γνωστό -τουλάχιστον στη χώρα μας- έργο του. Δεν πρόκειται για ένα θεατρικό κείμενο, ένα μυθιστόρημα ή μια νουβέλα, αλλά για ένα δοκίμιο περί αισθητικής όπου εκθέτονται όλες οι φιλοσοφικές του απόψεις. Στο έργο αυτό που γράφτηκε σε μια περίοδο δημιουργικής παύσης -από τον Αύγουστο του 1907 έως τα μέσα του 1908-, ως προς τις υπόλοιπες καλλιτεχνικές και μη δραστηριότητές του θα συναντήσουμε το θεατράνθρωπο-στοχαστή που καταγράφει τις ιδέες του για τη σύγχρονη και παλαιότερη τέχνη, καθώς και για...

Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε

Εκδόσεις Πατάκη (2018)

Το "Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε", που παίχτηκε για πρώτη φορά το 1917, είναι ένα από τα πιο δημοφιλή και πιο αντιπροσωπευτικά θεατρικά έργα του Λουίτζι Πιραντέλλο. Η δράση του τοποθετείται σε ένα επαρχιακό κλειστοφοβικό περιβάλλον, με τους ήρωές του να προσπαθούν να αποδείξουν -ο καθένας για τον εαυτό του- την αλήθεια των αντιφατικών ιστοριών τους, προκειμένου να ικανοποιήσουν τη νοσηρή περιέργεια και τη χωρίς όρια αδιακρισία της κοινής γνώμης για οτιδήποτε ξεφεύγει από τα καθιερωμένα. Το έργο είναι μια περίπλοκη, ιδιοφυής σάτιρα, ποιητική και συνάμα σκληρή, σαρωτική...

Ερρίκος ο Δ΄

Ηριδανός (2006)

Ένας πλούσιος των αρχών του εικοστού αιώνα έχει ταυτιστεί με τον αυτοκράτορα Ερρίκο τον Δ΄ της Γερμανίας, ηγεμόνα του ενδέκατου αιώνα. Ο περίγυρος του επιμένει να του συντηρεί την αυταπάτη μέχρι να έρθει το απροσδόκητο φινάλε του έργου. Ο Πιραντέλλο επιτυγχάνει να διασπάσει το ανθρώπινο άτομο πριν οι επιστήμονες καταφέρουν να διασπάσουν το άτομο της ύλης. Με οξυδέρκεια και διορατικότητα εξετάζει αυτό που ο Σοπενάουερ ονομάζει "αληθινό ψέμα", το οποίο δεν είναι παρά ένα πλάσμα της φαντασίας μας, που διαψεύδεται συνεχώς από το πολυσχιδές του ανθρώπινου χαρακτήρα.

Επτά ιταλοί κλασικοί πεζογράφοι

Οδός Πανός (1989)

Ο Τζοβάνι Βέργκα, ο Λουίτζι Καπουάνα, ο Ρενάτο Φουτσίνι, ο Τζουζέππε Τζακόζα, η Ματίλντε Σεράο, ο Γκαμπριέλε ντ' Αννούντσιο και ο Λουίτζι Πιραντέλο είναι οι "Επτά κλασσικοί ιταλοί πεζογράφοι" που παρουσιάζονται σε επτά διηγήματα τους στο βιβλίο αυτό. Ιστορίες για τα άγνωστα αισθήματα του τρελού άπτερου δίποδου -του ανθρώπου- όταν ξεχειλίζει η συγκίνηση και το πάθος, η ζωή και ο θάνατος κάτω από τον ανελέητο ήλιο της Μεσογείου.

Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα

Ηριδανός (2007)

Το πιο διάσημο και ριζοσπαστικό έργο του Ιταλού συγγραφέα, γράφτηκε το 1921 και άνοιξε νέους δρόμους στο σύγχρονο ευρωπαϊκό δραματολόγιο. Σε ένα θέατρο ο θίασος ετοιμάζει παράσταση και ξαφνικά εμφανίζονται τα έξι μέλη μιας οικογένειας, δημιουργήματα κάποιου συγγραφέα που ξεκίνησε να γράφει ένα θεατρικό έργο αλλά δεν το τελείωσε ποτέ. Αυτά τα έξι πρόσωπα ζητάνε από τον θιασάρχη να ανεβάσει έργο με θέμα τη δική τους ζωή, οπότε να αποκτήσουν και πλήρη θεατρική υπόσταση. Ο Πιραντέλλο πραγματεύεται τις έννοιες "μάσκα" και "πρόσωπο", "σύμβαση" και "αλήθεια", "ύπαρξη" και "οντότη...

Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα

Δωδώνη (2013)

Τώρα που οι τολμηρές καινοτομίες του Λουΐτζι Πιραντέλλο δε σκανδαλίζουν πια το κοινό και η θέση του μέσα στη θεατρική ιστορία του αιώνα μας έχει στερεωθεί, μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα πού βρίσκεται, εκτός από την πρωτοτυπία, η βαθύτερη αξία αυτού του έργου. Η κυριότερη αρετή του είναι, χωρίς αμφιβολία, ο τρόπος, ο γνήσια θεατρικός τρόπος, με τον οποίο κατόρθωσε να ερμηνεύσει από τη σκηνή ένα οξύ για τη σκέψη και για το αίσθημα του σύγχρονου ανθρώπου πρόβλημα: τη ριζική αβεβαιότητα, την έλλειψη ενότητας, τη ρευστότητα και τις αντιφάσεις του πράγματος που θεωρούσαμε ως τ...

Συνολικά Βιβλία 57
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου