Γανωτής Κωνσταντίνος Σ.
Ganotís Kóstas
Ο Κωνσταντίνος Σταύρου Γανωτής γεννήθηκε στο Βόλο το 1933, σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε επί διετία βοηθός στην έδρα Βυζαντινής και Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπηρέτησε ως φιλόλογος σε γυμνάσια της Κύπρου, της Εύβοιας και ως γυμνασιάρχης στα γυμνάσια Κερατσινίου και Κολωνού. Το έτος 1983 μετά την κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στα γυμνάσια ίδρυσε τα λεγόμενα "κρυφά σχολειά" σε ιερούς ναούς του Κολωνού, όπου με τη συνεργασία της συζύγου του και άλλων συναδέλφων διδάχτηκαν τα αρχαία ελληνικά με τρόπο και επιλογές κειμένων, που αποτέλεσαν πρότυπο για την σύνταξη των εγχειριδίων, με τα οποία επανήλθε η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών στα γυμνάσια. Διετέλεσε συνεργάτης των ραδιοφωνικών σταθμών της Εκκλησίας της Ελλάδος και της Πειραϊκής Εκκλησίας. Ομιλεί τακτικά σε πνευματικές συγκεντρώσεις των ιερών ναών Αγίου Ανδρέου οδού Λευκωσίας και Αγίου Γεωργίου Κυψέλης καθώς και σε σχολές γονέων σε διάφορους ιερούς ναούς των Αθηνών και στην επαρχία. Ως μέλος της επιτροπής διδασκαλίας της Εκκλησιαστικής γλώσσας συνέταξε αναλύσεις λειτουργικών κειμένων για διδασκαλία της λειτουργικής γλώσσας. Είναι μέλος της συνοδικής επιτροπής πολιτιστικής ταυτότητας. Προσφάτως τιμήθηκε από την Ιεράν Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος με τον χρυσούν σταυρόν του Αποστόλου Παύλου για το έργο του στην ερμηνεία και διδασκαλία της λειτουργικής γλώσσας.
Ακροάσεις
Συλλογικό έργο
Μάτι (1995)
Ανθρώπινες σχέσεις. Σχέσεις γονέων με παιδιά. Προβλήματα διαπαιδαγώγησης. Θέματα παιδείας και γλώσσας. Τα θέματα αυτά, τα πραγματεύονται οι πιο υπεύθυνοι στο χώρο τους, που έχουν και γνώση και εμπειρία.
Οι περιπέτειες της Ροδούλας και άλλα παραμύθια
Γανωτής Κωνσταντίνος Σ.
Εγρήγορση (2003)
Η πανέμορφη πριγκίπισσα Γλώσσα βάζει τα στολίδια της και μας μιλά για τις περιπέτειες που περνά η Ροδούλα, ενώ ο άντρας της ψάχνει για το πιο πολύτιμο πράγμα του κόσμου... μας διηγείται την ιστορία της αρκουδίτσας που χάνει την ελευθερία και την οικογένειά της... μας λέει για τη Μέρα και τη Νύχτα, δυο αγαπημένες αδερφές που πρέπει να χωρίσουν, για το καλό των αντρών τους και των υπηκόων τους... Ας την ακούσουμε!
Ο βοσκός Νικάνορας και το ρωμαίικο
Γανωτής Κωνσταντίνος Σ.
Πηλός (2004)
Όταν θέλομε να πούμε για κάτι πως είναι ωραίο, λέμε πως είναι σαν παραμύθι. Έτσι ομολογούμε πως οι καρδιές μας είναι φτιαγμένες τέτοιες από το δημιουργό τους, ώστε να χαίρονται με τα παραμύθια και με ό,τι από τον αντικειμενικό κόσμο μοιάζει με παραμύθι. Αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος που ταιριάζει στις καρδιές μας είναι ένας κόσμος πολύ διαφορετικός από αυτόν, που έφτιαξε ο πολιτισμός μας και προσπαθούμε να τον ζήσομε. Λέω ότι "προσπαθούμε" να τον ζήσομε, γιατί αυτό, που ζούμε, δεν είναι ζωή. Δεν είναι ζωή, γιατί δεν έχει χαρά, γαλήνη, απλότητα, πίστη ότι αυτός, που μας έπλασ...
Η συμβολή της εκκλησίας και του ιερού κλήρου εις την διαμόρφωσιν της νεοελληνικής ταυτότητος
Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος (2005)
[...]Όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης υπό τον γενικό τίτλο που προαναφέραμε μελετήθηκαν διάφορες πτυχές της εθνικής και πολιτιστικής μας ταυτότητος και οι εκλεκτοί ομιλητές συνεισέφεραν πλούσια στοιχεία ο καθένας από την δική του οπτική γωνία και αναλόγως της ειδικότητός του. Τονίσθηκε και πιστεύω ότι απεδείχθη με τρόπο πειστικό και τεκμηριωμένο ή συνεισφορά της Εκκλησίας μας και του κλήρου μας στην διαμόρφωση του πολιτισμού μας, στην εξασφάλιση και εδραίωση της ελευθερίας μας, στην παιδεία και στη νομοθεσία μας και καταδείχθηκαν οι προϋποθέσεις, με τις οποίες αγωνιζόμαστε...
Ο Ακάθιστος Ύμνος εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον
Γανωτής Κωνσταντίνος Σ.
Πυρφόρος (2005)
[...] Εγκαινιάζαμε με τον Ακάθιστο Ύμνο τα μαθήματα διδασκαλίας της λειτουργικής γλώσσας κι αυτό εκτός από την πρακτική του σημασία έχει και τη συμβολική, γιατί ζητούμε την ευλογία της Κυρίας Θεοτόκου σε μια προσπάθεια, που θα ωφελήσει το πλήρωμα της Εκκλησίας. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)
Ο μικρός Παρακλητικός Κανών εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον
Γανωτής Κωνσταντίνος Σ.
Πυρφόρος (2005)
Ο μικρός Παρακλητικός Κανών είναι από τα πιο αγαπημένα και πιο χρησιμοποιούμενα κείμενα της Εκκλησιαστικής μας λογοτεχνίας. Με το πόνημα, που ακολουθεί, θέλομε να δώσομε μια όσο γίνεται μεγαλύτερη κατανόηση των νοημάτων του, ώστε σε συνδυασμό με τη θέρμη της ψυχής των ευλαβών χριστιανών, που προσπέφτουν στη βοήθεια της Θεοτόκου, να ξέρουν καλά οι χριστιανοί τι λένε στη Θεοτόκο, ώστε η λατρεία τους να είναι λογική. Με την εργασία αυτή καθώς και με τις άλλες σχετικές εργασίες μας (Ερμηνεία της θείας Λειτουργίας, του Ακάθιστου Ύμνου κ.ά.) αποκοσκοπούμε στην υποβοήθηση του έ...
Ολυμπιακά
Γανωτής Κωνσταντίνος Σ.
Πηλός (2005)
Τα κείμενα, που ακολουθούν, έχουν γραφτεί ένα με τρεις μήνες πριν από τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004 στην Αθήνα.
Παιάν πασχάλιος
Γανωτής Κωνσταντίνος Σ.
Πηλός (2005)
[...] Μέσα στις καρδιές μας τώρα αφουγκραζόμαστε τον παιάνα της νίκης επάνω στο θάνατο, που έψαλε μέσα τους η ελληνική μας γλώσσα, αυτή η γλώσσα, που τόσες φορές εθρήνησε γοερά την ανθρώπινη μοίρα του γένους των θνητών. [...] Γι' αυτό παρασταίνουμε τώρα το πανηγύρι της Αναστάσεως με λέξεις διαλεγμένες από τη γλώσσα του Αισχύλου, με την πεποίθηση ότι όλοι οι αρχαίοι σοφοί μας θα το υπέγραφαν.
Οι δύο κανόνες της Χριστού γεννήσεως. Ερμηνευτικό λεξιλόγιο των δύσκολων λέξεων των 12 μηναίων
Γανωτής Κωνσταντίνος Σ.
Πυρφόρος (2006)
Οι δύο κανόνες της Χριστού γεννήσεως: [...] Στο βιβλίο της Εκκλησίας, που λέγεται Ψαλτήριον, υπάρχουν εννέα ωδές, από κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης οι οκτώ και της Καινής Διαθήκης η τελευταία. Αυτές οι βιβλικές ωδές του Ψαλτηρίου αποτελούν πρότυπα ωδών ως προς το θέμα και το ύφος και γι' αυτό για κάδε ωδή των Κανόνων παίρνουν οι ποιητές κάποια λέξη ή φράση της αντίστοιχης ωδής του Ψαλτηρίου. Σημείωση: Επειδή εις την Χριστού Γέννησιν έχουν γραφεί δύο σημαντικοί Κανόνες, ο ένας του Κοσμά του Μαϊουμά, ο λεγόμενος πεζός, και ο άλλος του Ιωάννου του Δαμασκηνού, ο λεγόμενος ιαμ...
Κανών του Μεγάλου Σαββάτου και Κανών του Πάσχα. Λεξιλόγιο του Τριωδίου
Γανωτής Κωνσταντίνος Σ.
Πυρφόρος (2006)
Κανών του Μεγάλου Σαββάτου και Κανών του Πάσχα: Αυτή η ανάλυση των δύο Κανόνων, του Μεγάλου Σαββάτου και του Πάσχα, δεν επιδιώκει να συγκριθεί με άλλες θεολογικές αναλύσεις. Ο σκοπός της είναι η γλωσσική κυρίως κατάκτηση του κειμένου, ώστε ο πιστός να κατανοεί τους ύμνους, όταν τους ακούει κατά τις εκκλησιαστικές ακολουθίες ή και όταν τους διαβάζει, χωρίς να χρειάζεται μετάφραση. Άλλωστε η έκδοση αυτή όπως και οι άλλες της ίδιας σειράς προορίζονται να χρησιμεύσουν για τη διδασκαλία της Λειτουργικής γλώσσας στη Σχολή Λειτουργικής γλώσσας, που ίδρυσε η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνώ...
Αντίφωνα στο έργο του Κ. Καβάφη
Γανωτής Κωνσταντίνος Σ.
Πηλός (2007)
[...] Στα κείμενα που ακολουθούν θα βρει ο αναγνώστης πρώτα αναλύσεις, που απευθύνονται στον αναγνώστη και στη συνέχεια στο δεύτερο μέρος ένα αντίλογο σε ύφος καβαφικό στα συγκεκριμένα ποιήματα, που παρατίθενται κι αυτά. Ο ποιητικός αντίλογος είναι σε προσωπικό ύφος και αποσκοπεί στο να γίνει ένας διάλογος με τον ποιητή, πρώτον γιατί είναι οπωσδήποτε ως άνθρωπος σεβαστός και συμπαθής, και δεύτερον γιατί ως σύμβολο εκφράζει τον άνθρωπο του αιώνος τούτου, που είναι όχι μόνο συνάνθρωπός μας αλλά και... εμείς οι ίδιοι. [...] (από τον πρόλογο του συγγραφέα)
Και επί γης ειρήνη...
Γανωτής Κωνσταντίνος Σ.
Παρρησία (2007)
Δυο πανέμορφα χριστουγεννιάτικα παραμύθια για την αγάπη και την προσφορά.
Ξαναδιαβάζοντας τον Παπαδιαμάντη
Γανωτής Κωνσταντίνος Σ.
Παρρησία (2008)
Όταν διαβάζω Παπαδιαμάντη, αισθάνομαι ότι μου λείπει ταπείνωση και πιέζω τον εαυτό μου με αυτομεμψία, για να φέρω στην επιφάνεια της ψυχής μου λίγο την αίσθηση της δροσιάς της. Γιατί πριν νάρθει αυτή η αίσθηση μέσα μου, σαν άνθρωπος του αιώνος τούτου αναζητώ κι εγώ πλοκή, περιπέτεια, ηθικά διδάγματα και προ παντός ηθικές αρχές, για να κρίνω κυρίως και να καταδικάσω τους κακούς και να αναγνωρίσω και να ευλογήσω τους καλούς. Ο Παπαδιαμάντης όμως βλέπει με μάτια ανοιχτά όλους τους ανθρώπους, που παίζουν το ρόλο του ο καθένας στα διηγήματά του, χωρίς να σου αφίνει υπόνοια ότ...
Ξαναδιαβάζοντας τον Παπαδιαμάντη
Γανωτής Κωνσταντίνος Σ.
Παρρησία (2008)
Όταν διαβάζω Παπαδιαμάντη, αισθάνομαι ότι μου λείπει ταπείνωση και πιέζω τον εαυτό μου με αυτομεμψία, για να φέρω στην επιφάνεια της ψυχής μου λίγο την αίσθηση της δροσιάς της. Γιατί πριν νάρθει αυτή η αίσθηση μέσα μου, σαν άνθρωπος του αιώνος τούτου αναζητώ κι εγώ πλοκή, περιπέτεια, ηθικά διδάγματα και προ παντός ηθικές αρχές, για να κρίνω κυρίως και να καταδικάσω τους κακούς και να αναγνωρίσω και να ευλογήσω τους καλούς. Ο Παπαδιαμάντης όμως βλέπει με μάτια ανοιχτά όλους τους ανθρώπους, που παίζουν το ρόλο του ο καθένας στα διηγήματά του, χωρίς να σου αφίνει υπόνοια ότ...
Η κυρά Σαρακοστή και η αδερφή της
Γανωτής Κωνσταντίνος Σ.
Παρρησία (2008)
Άμποτε λοιπόν παιδιά μου κι εμείς να μπούμε στο φιλόξενο σπίτι της κυρά Σαρακοστής με εμπιστοσύνη ότι αυτή η ευλογημένη κι από δικά της θα μας φιλέψει αλλά κια στης αδελφής της, της κυρά Πεντηκοστής θα μας περάσει, για να γιορτάζομε στους αιώνες των αιώνων.