Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Η ηλικία της λογικής", "Η Αναστολή", "Με το θάνατο στην ψυχή": τρία μυθιστορήματα με διαφορετική πλοκή και διαφορετικά πρόσωπα, που ξεχύνονται προς όλες τις κατευθύνσεις για να αγκαλιάσουν την καθολικότητα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ως ιστορικού γεγονότος. Η μεγάλη πρωτοτυπία της τριλογίας έγκειται στο ότι ο Σαρτρ-μυθιστοριογράφος συμφιλιώνεται με το Σαρτρ-φιλόσοφο και πετυχαίνει μια ζηλευτή σύνθεση, πιστή στους νόμους του "πιθανού".

"Η ηλικία της λογικής", "Η Αναστολή", "Με το θάνατο στην ψυχή": τρία μυθιστορήματα με διαφορετική πλοκή και διαφορετικά πρόσωπα, που ξεχύνονται προς όλες τις κατευθύνσεις για να αγκαλιάσουν την καθολικότητα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ως ιστορικού γεγονότος. Η μεγάλη πρωτοτυπία της τριλογίας έγκειται στο ότι ο Σαρτρ-μυθιστοριογράφος συμφιλιώνεται με το Σαρτρ-φιλόσοφο και πετυχαίνει μια ζηλευτή σύνθεση, πιστή στους νόμους του "πιθανού".

Τρεις άνθρωποι συζητούν. Οι δύο νέοι, νεότατοι. Ο άλλος γέρος πια, σχεδόν παλαίμαχος. Οι δύο είναι οι εκπρόσωποι του νέου πνεύματος που φυσά μετά τα γεγονότα του Μάη του 1968 στο Παρίσι. Ο τρίτος είναι ο πασίγνωστος "νεαρός γέρος" Ζαν-Πωλ Σαρτρ. Ένα τέταρτο πρόσωπο λαμβάνει μέρος σε όλη αυτή την πλούσια συζήτηση: ο ενσυνείδητος αναγνώστης που, κι αυτός, μέσα από αντεγκλήσεις και έντονες αψιμαχίες που διεξάγονται παντού στον κόσμο αναζητά το δρόμο του για το σοσιαλισμό, την ελευθερία, το συνειδητοποιημένο άτομο που αμφισβητεί ταυτόχρονα τόσο το θεσμό της ιδιοκτησίας, όσο κα...

Λίζι: Ποιος σου μιλάει για λεφτά. Σε ρώτησα αν έμεινες ευχαριστημένος και θα μπορούσες, νομίζω, ν' απαντήσεις ευγενικά. Τι συμβαίνει; Έχει γούστο να μη σ' άρεσε. Α, αυτό, μα την αλήθεια, θα 'ταν πολύ παράξενο... Φρεντ: Βούλωσ' το. Λίζι: Μ' έσφιγγες τόσο δυνατά. Και μου ψιθύριζες στ' αφτί πως μ' αγαπάς. Φρεντ: Ήσουνα μεθυσμένη. Λίζι: Δεν ήμουνα καθόλου μεθυσμένη... Φρεντ: Πάντως, ήμουνα εγώ... Δε θυμάμαι τίποτα. Λίζι: Κρίμα... Είχα γδυθεί στο μπάνιο κι όταν ήρθα σου, είχες γίνει κατακόκκινος. Δεν το θυμάσαι; Ούτε όταν σου είπα: "Να, ο αστακός μου;" Δε θυμάσαι που ήθελε...

Ο "Νεκρασόφ" είναι μια φαρσο-σάτιρα, όπως ο ίδιος ο συγγραφέας αναφέρει σε συνέντευξή του, που αναπαράγει τη δομή της κοινωνίας. Με το έργο αυτό απομυθοποιείται το άσπιλο πρόσωπο μιας συγκεκριμένης μερίδας του Τύπου, αλλά και των ισχυρών εκπροσώπων της εξουσίας κάθε κοινωνίας. Ο Σαρτρ είχε την πρόθεση να προσεγγίσει το είδος της κωμωδίας έτσι όπως την οραματίστηκε και την καθιέρωσε ο Αριστοφάνης, γι' αυτόν τον λόγο το κείμενο εμπεριέχει κωμικά στοιχεία. Στον Νεκρασόφ, ο φιλόσοφος-δραματουργός αντλεί έμπνευση και θεματικά στοιχεία από την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα...