Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"[...] Δεκαεπτά εκατομμύρια Αφροαμερικανοί στο σπίτι μας, ε, αυτό πια παραπάει, ακάμη και για έναν επαγγελματία συγγραφέα. Το μόνο που θα καταφέρεις, θα είναι να με κάνεις να γράψω ένα ακόμα βιβλ'ιο. Έχω ήδη κάνει λογοτεχνία τον πόλεμο, την κατοχή, τη μάνα μου, την ανεξαρτησία της Αφρικής, την ατομική βόμβα, αρνούμαι κατηγορηματικά να κάνω λογοτεχνία τους Αφροαμερικανούς. Και ξέρεις καλά πώς λειτουργώ: όταν σκοντάφτω πίνω σε κάτι που δεν μπορώ να αλλάξω, που δεν μπορώ να λύσω, που δεν μπορώ να αποκαταστήσω, το εξαφανίζω. Το χώνω μέσα σε ένα βιβλίο. [...] Ε, λοιπόν, ή ξαποστ...

"Προηγμένο καύσιμο". Αυτό είναι το όνομα που έδωσαν οι επιστήμονες στη νέα μορφή ενέργειας με την οποία ανάβουν οι λάμπες, κινούνται τα αυτοκίνητα, λειτουργούν οι ξυριστικές μηχανές, αλλά και κατασκευάζονται οι ατομικές "υπερβόμβες". Αυτό το προηγμένο καύσιμο δεν είναι τίποτα άλλο παρά οι ανθρώπινες ψυχές που παγιδεύονται με ειδικούς "ανιχνευτές" και με την κατάλληλη "επανεπεξεργασία" χρησιμοποιούνται για να γεμίσουν τις μπαταρίες. Πόσο άνετα θα νιώθατε αν μαθαίνατε πως η αγαπημένη σας γυναίκα θα ζει και... θα φωτίζει αιώνια ως λάμπα των 100 watts, ή πως ο γείτονάς σας, ένα...

Αυτή η συλλογή συγκεντρώνει διηγήματα που γράφτηκαν μεταξύ του 1935 και του 1967, αλλά ο εντοπισμός τους ήταν τότε αδύνατος, καθώς είχαν «διασκορπιστεί» σε διάφορα περιοδικά που σήμερα δεν υπάρχουν πια: "Η θύελλα" (1935), "Μια μικρόσωμη γυναίκα" (1935), "Ανθρωπογεωγραφία" (1943), "Σμηνίας Γκναμά" (1946), "Δέκα χρόνια μετά ή η πιο παλιά ιστορία του κόσμου" (1967)· το ίδιο ισχύει για τον "Έλληνα" και για το "Με κομμένη την ανάσα" (1970), τα οποία παρέμεναν ανέκδοτα μέχρι σήμερα. Μια μέρα, βουτώντας προς το ναυάγιο για το συνηθισμένο ενάμισι λεπτό της ρέμβης του χωρίς αναπ...

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που παρουσιάζει ο Romain Gary να πάσχουν, να οργίζονται, να ανδραγαθούν, να πεθαίνουν, κάνουν στις σελίδες του βιβλίου του μια θητεία, την ευρωπαϊκή τους θητεία, τη θητεία τους στο αίτημα και στην ιδέα μιας Ευρώπης (πάντα υπό την πολιτιστική έννοια της λέξης) ωριμότερης, συνεπέστερης προς τις αξίες που ανέδειξε ο πολιτισμός της, και πιο σύμμετρης με την αξία που λέγεται άνθρωπος -μιας, αν επιτρέπεται η έκφραση, Ευρωπαϊκής Οικουμένης, όπου δεν θα υπάρχει ούτε το μίσος ούτε η ασχήμια της καρδιάς, ούτε η πείνα ούτε άνθρωποι που να κρυώνουν, αλλά θα υπάρχ...

Πετυχημένος επιχειρηματίας, γοητευτικός άντρας και ευτυχισμένος με τη νεαρή βραζιλιάνα ερωμένη του, ο Ζακ Ρενιέ, 59 χρονών, αντιμετωπίζει προβλήματα στη δουλειά του. Μετά από τις αγχώδεις εκμυστηρεύσεις ενός φίλου που κατατρέχεται από το μύθο του ανδρισμού, μέσα του ριζώνει ο φόβος της σεξουαλικής κάμψης, τον κυριεύει, δεν τον αφήνει πια. Τολμώντας να θίξει ένα θέμα-ταμπού, την αντρική κλιμακτήριο, ο Γκαρύ ξεσήκωσε μια παθιασμένη πολεμική με επίμονους απόηχους. Αυτό το ωμό, σκληρό, βιβλίο που κυριαρχείται από ένα πικρό χιούμορ, είναι και ένα ερωτικό μυθιστόρημα γεμάτο τρυφε...

Στην "Υπόσχεση της αυγής" μας μιλάει για τα παιδικά προσφυγικά χρόνια, τις στερήσεις και τη φτώχεια αλλά και τις ημέρες του πλούτου, στη Ρωσία, στην Πολωνία και κατόπιν στη Νίκαια, καθώς και για τις νεανικές πολεμικές περιπέτειες στην Αγγλία, Γαλλία, Αιθιοπία, Συρία. Κυρίως μας μιλάει για τη μεγάλη αγάπη της ζωής του, τη μητέρα του, αυτή τη Ρωσίδα κυρία με τα πράσινα αστραφτερά μάτια και το απίστευτο ψυχικό σθένος, την ιδιόρρυθμη και χιμαιρική, που με τόση επιτυχία ερμήνευσε η Μελίνα Μερκούρη στην κινηματογραφική διασκευή του Ζυλ Ντασσέν. Ποτέ άλλοτε η αγάπη ενός γιου για τ...