Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σπουδάζουμε την ιστορία του "νεώτερου" Ελληνισμού με αφετηρία, συνήθως, την πτώση της Κωνσταντινούπολης (1453). Ήταν η τελική πράξη στην κατάρρευση του "βυζαντινού" -όπως λέμε σήμερα- ελληνισμού, το τέλος των "μέσων" και η αρχή των "νεώτερων" χρόνων της ελληνικής ιστορίας. Από τη σκοπία, ωστόσο, της εξέλιξης του πολιτισμού των Ελλήνων, ορόσημο η αφετηρία των "νεώτερων" χρόνων δεν είναι το 1453. Είναι μάλλον το 1354: η χρονιά που ο Δημήτριος Κυδώνης, με προτροπή και του αυτοκράτορα Ιωάννη Κατακουζηνού, μεταφράζει στα ελληνικά τη "Summa Theologiae" του Θωμά Ακινάτη. Εκστασια...

Θέμα του βιβλίου είναι η γλώσσα της μεταφυσικής. Λέξεις όπως Θεός, ψυχή, αθανασία, μοιάζουν μάλλον κοινά κατανοητές. Αλλά τι μπορεί να σημαίνει "κατανόηση" στην περίπτωση λέξεων που παραπέμπουν σε μη αισθητά σημαινόμενα; Ο κένταυρος, η γοργόνα, η σφίγγα, ο τραγέλαφος μπορούν επίσης να κατανοούνται σωστά στη σημασία τους (καταλαβαίνουμε όλοι τι σημαίνουν), αλλά τα σημαινόμενα στα οποία παραπέμπουν είναι ανύπαρκτα και φαντασιώδη. Ποιά οδός ή μέθοδος γνώσης μπορεί να μας εξασφαλίσει τον έλεγχο του πραγματικού ή φαντασιώδους στην περίπτωση της γλώσσας που χρησιμοποιεί η με...

Με στοιχειώδη ορθολογική ψυχραιμία πρέπει να συμπεράνει κανείς ότι ο Ελληνισμός, ως ενεργός ιστορική παρουσία, έχει πια τελειώσει. Το ελλαδικό κράτος, αν παραμείνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μάλλον θα αντιπροσωπεύει ό,τι και η σημερινή (άλλοτε ελληνική) Καλαβρία στον ιταλικό νότο: έναν τόπο αρχαιοκλασικών και βυζαντινών μνημείων, με κατοίκους ριζικά μεταλλαγμένης πολιτιστικής συνείδησης και ταυτότητας. Κάποια μειονότητα πληθυσμού ίσως να διασώζει (παρεφθαρμένη ως περιθωριακό ιδίωμα) και την ελληνική λαλιά. Με τέτοιες προοπτικές, πώς δικαιολογείται ο αισιόδοξος τίτλος αυτ...

Δοκίμια κριτικής ανάλυσης των παρακμιακών φαινομένων της ελληνικής κοινωνίας και πολιτικής σήμερα. Αλλά, και συντεταγμένη σαφέστατη πρόταση έμπρακτης πολιτικής προοπτικής. Άξονας των αναλύσεων του βιβλίου, το επιτακτικό σήμερα αίτημα για τη σύνδεση της πολιτικής με τον πολιτισμό, όχι σε επίπεδο εθνικιστικής ρητορείας, αλλά ως όρο και προϋπόθεση γόνιμου πολιτικού ρεαλισμού. Σε εποχή όπου οι πολιτικές προτάσεις διαφοροποιούνται μόνο σε λεπτομέρειες διαχειριστικής πρακτικής και η διεθνοποίηση της οικονομίας εμφανίζεται ως απειλή παγκοσμιοποιημένου ολοκληρωτισμού, από- κοινωνικ...

Με αφορμή συγκεκριμένα γεγονότα της σύγχρονης επικαιρότητας το βιβλίο ανατέμνει τη δεδομένη πια και με διεθνείς διαστάσεις κρίση της πολιτικής. Η ανατομία των ελλαδικών συμπτωμάτων αφήνει να διαφαίνεται σε αρνητική αντανάκλαση η ιδιαιτερότητα των αναγκών που οι Έλληνες πάντοτε επένδυαν στην πολιτική. Η σημερινή αδυναμία επένδυσης τέτοιων αναγκών στην πολιτική συντηρεί στη σημερινή Ελλάδα οργανικές αδυναμίες "εκσυγχρονισμού" και "ανάπτυξης". Αλλά και διασώζει, όπως το αρνητικό της φωτογραφίας, την ελληνική αντιπρόταση εξόδου από το αδιέξοδο. Αντιπρόταση που μπορεί να έχει πα...

"Από μιαν άποψη", λέει ο συγγραφέας του βιβλίου, "είναι συναρπαστικό να παρακολουθείς πώς μπορεί να πεθάνει ένας λαός με τρεις χιλιάδες χρόνια ιστορία". Και ο τίτλος του βιβλίου συνοψίζει όχι συναισθηματική απαισιοδοξία, αλλά τον ρεαλισμό καταγραφής των συμπτωμάτων ιστορικού τέλους του ελλαδικού κρατιδίου μέσα σε μία και μόνη χρονιά. Οργανωμένο από τη σύστασή του μεταπρατικά και πιθηκίζοντας τη Δύση, το ελλαδικό κρατίδιο οδηγήθηκε στη ραγδαία αλλοτρίωση της ιστορικής του ταυτότητας. Στα τελευταία είκοσι χρόνια η άγνοια ή και περιφρόνηση της ελληνικότητας σάρωσε κάθε κατ...