Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Γιατί ανελπιστία; Η νηφάλια επίγνωση των δεδομένων του πολιτικού και κοινωνικού βίου στην Ελλάδα σήμερα οδηγεί τον απροκατάληπτο και ρεαλιστή πολίτη σε απελπισμό. Το πολιτικό σύστημα έχει ολοφάνερα καταρρεύσει, αδυνατεί να δώσει λύσεις σε καίρια και χρονίζοντα προβλήματα; Παιδεία, Υγεία, Ασφαλιστικό, Δημογραφικό, συνδικαλιστική τυραννία. Οι εγωκεντρικές-αντικοινωνικές συμπεριφορές και η δραματική αγλωσσία μεταβάλλουν συνεχώς την ελλαδική κοινωνία σε ζούγκλα αλογίας. Γιατί μαχόμενη η ανελπιστία; Διότι η προσωπική αντίσταση στην παρακμιακή λοιμική είναι η μοναδική δυνατό...

Περιέχονται τα κείμενα: Προλεγόμενα 1. Το νεωτερικό "παράδειγμα" - Ιστορικές πραγματολογικές συντεταγμένες - Η λειτουργικότητα στη θέση της οντολογικής ερμηνείας - Χρηστικός ορθολογισμός - Κανονιστικός ευδαιμονισμός - Ιδεολογίες της ελπίδας Προλεγόμενα 2. Η κατάρρευση του νεωτερικού οράματος - Το τέλος του λογικού θετικισμού - Η αντικοινωνική υποκειμενικότητα - Το ασύμπτωτο επικοινωνίας και γλώσσας - Η χρεοκοπία των ιδεολογιών - Η αναπτυξιακή απειλή Προλεγόμενα 3. Το κενό υπαρκτικού νοήματος στη νεωτερικότητα - Το α-νόητο της μεταφυσικής και οι "θεμελιώδ...

Η αξιοπρέπεια: ένα σιωπηρό, άκρως διακριτικό, χωρίς οργανική δομή και διακηρύξεις, χωρίς ηγεσία, λαϊκό κίνημα. Θεωρητική ραχοκοκαλιά και άξονας συνοχής του "κινήματος", η Γενιά του ’30: οι Δοκιμές του Σεφέρη, τα πεζά του Ελύτη, ο Θεοτοκάς, ο Πικιώνης, ο Τσαρούχης, ο Ζήσιμος Λορεντζάτος, ο Εγγονόπουλος, ο Γκάτσος, ο Μάνος Χατζηδάκις. Άλλη υποδομή της ελληνικής αξιοπρέπειας δεν διαθέτουμε. Η Γενιά του ’30 έδειξε ότι, για το ριζικά αποτυχημένο, θλιβερό και κωμικό μεταπρατικό μας κρατίδιο, εκσυγχρονισμός σημαίνει εξελληνισμός. Ενεργό μετοχή στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι εγγυάται ο ελ...

Ο Κόσμος σαν ένα στολίδι, σαν πηγή της αρμονίας και του λόγου, όπως τον συνέλαβαν οι αρχαίοι Έλληνες. Ο Κόσμος, σαν ένα πυκνό δίχτυ σχέσεων και αναλογιών, όπως αναδύθηκε χάρη στην Επιστήμη και την αναλυτική σκέψη. Ο Κόσμος σαν δημιουργία, ως μέσο συνάντησης με τον Δημιουργό, όπως προσφέρεται μέσα από την Βιβλική και την Χριστιανική παράδοση. Ο Κόσμος, σαν τόπος συνάντησης και ανοιχτού διαλόγου ανάμεσα στην Επιστήμη, τη Φιλοσοφία, τη Θεολογία. Στο παρόν βιβλίο αποτυπώνεται ο διάλογος που διεξήχθη στα πλαίσια του διεπιστημονικού προγράμματος "Ο Κόσμος στην Επιστήμ...

[...] Θα ήθελα να περιγράψω αδρομερώς το πώς βλέπω, οραματίζομαι, σκέφτομαι τη λειτουργία των βιβλιοθηκών στα σχολεία μας. Ο όρος "σχολική" είναι περιοριστικός, αφού η βιβλιοθήκη αυτή θα είναι διάπλατα ανοιχτή στην τοπική κοινωνία. Θα είναι χώρος που θα πληροφορεί, θα ψυχαγωγεί, θα κοινωνικοποιεί, θα ενημερώνει όχι μόνο το μαθητή αλλά και τον κάτοικο της ευρύτερης περιοχής. Στο χώρο της θα υπάρχουν ασφαλώς οι νέες τεχνολογίες πληροφόρησης, ώστε ο ενδιαφερόμενος να μπορεί να έχει μαζί με τη δυνατότητα χρήσης του διαδικτύου και εύκολη πρόσβαση στα καταχωρισμένα βιβλία και επι...

Με αφορμή ένα παγκόσμιο συνέδριο για τον αφοπλισμό, μια πρώτη γνωριμία - παρθενική ματιά ενός Δυτικού, του Χρήστου Γιανναρά, με την καθημερινότητα των σοβιετικών πολιτών στην δεκαετία του ’80. Μόσχα, Λένινγκραντ, διαφορετικό αστικό τοπίο, διαφορετική νοοτροπία, διαφορετική ζωή. Έκπληκτη και διεισδυτική ματιά, αράδες γεμάτες γοητεία, παρατηρήσεις καίριες. Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου, κάτω από τον τίτλο "Παθήματα χωρίς μαθήματα" θα βρει κανείς οξυδερκή κείμενα για τα σημερινά αδιέξοδα του καπιταλισμού. Αμφιπρόσωπος εντέλει ολοκληρωτισμός;

Μπορούμε να μιλάμε για "οντολογία της σχέσης"; Είναι έκφραση συνεπής στο νοηματικό περιεχόμενο (σημασία) των λέξεων που τη συγκροτούν, συνεπής (και ως σύνθεση σημασιών) στη γλωσσική λογική; Η απάντηση στο ερώτημα θα είναι θετική αν καταδείξουμε ότι το γεγονός που σημαίνεται με τη λέξη "σχέση" μπορεί (σε κάποιες περιπτώσεις) να έχει "οντολογικό" περιεχόμενο. Ότι μπορεί η "σχέση" να συνιστά υπαρκτικό γεγονός: "τρόπο" υπάρξεως ή και "ιδρυτικό" υπάρξεως γεγονός. [...]

Κατά πόσο η σχέση μπορεί να είναι εμπειρία (και δυνατότητα) ελευθερίας από τη φυσική αναγκαιότητα; Μπορεί η σχέση να συνιστά πραγματικό γεγονός που ενεργείται με τις βιολογικές λειτουργίες του ανθρώπου (εγκεφαλικές κυρίως) χωρίς να ταυτίζεται με αυτές; Υπάρχει ενδεχόμενο να έχει δίκιο ο Φρόυντ ότι ο άνθρωπος είναι λογικός μόνο επειδή είναι ερωτικός; Ότι αφετηρία της λογικότητας είναι η επιθυμία και όλα παίζονται στη διαφορά της σεξουαλικότητας του ανθρώπου από τη σεξουαλικότητα του ζώου- στη διαφορά της επιθυμίας από την ορμή; Αν το κάλλος και η ετερότητα είναι μάλλον τα μο...

Το βιβλίδιο αυτό συγκεφαλαιώνει επιγραμματικά τη φιλοσοφική οπτική ή πρόταση της οντολογίας του προσώπου. Προτάσσει τις γνωσιοθεωρητικές προϋποθέσεις συν-εννόησης στο πεδίο του οντολογικού (υπαρκτικού) προβληματισμού. Συντομογραφεί τις δυο απόπειρες εμπειρικής διασάφησης του οντολογικού ερωτήματος που προηγούνται ιστορικά: την πλατωνική και τη χαϊντεγγεριανή. Και συγκεφαλαιώνει την προσωποκεντρική οντολογία σε επιτομή χτισμένη με αφορισμούς, που η μεταξύ τους σύνδεση σημαίνεται από την αρίθμησή τους με δεκαδικούς.

Το βιβλίδιο αυτό συγκεφαλαιώνει επιγραμματικά τη φιλοσοφική οπτική ή πρόταση της οντολογίας του προσώπου. Προτάσσει τις γνωσιοθεωρητικές προϋποθέσεις συν-εννόησης στο πεδίο του οντολογικού (υπαρκτικού) προβληματισμού. Συντομογραφεί τις δυο απόπειρες εμπειρικής διασάφησης του οντολογικού ερωτήματος που προηγούνται ιστορικά: την πλατωνική και τη χαϊντεγγεριανή. Και συγκεφαλαιώνει την προσωποκεντρική οντολογία σε επιτομή χτισμένη με αφορισμούς, που η μεταξύ τους σύνδεση σημαίνεται από την αρίθμησή τους με δεκαδικούς.

Οι Εκκλησίες επιδιώκουν να προσφέρουν στους πιστούς τους ποιμαντική υποστήριξη και θεολογική ενόραση, ακόμη και όταν η αυτοκατανόηση της κοινότητας εξελίσσεται εν μέσω ενός πλουραλιστικού περιβάλλοντος. Η παρούσα συλλογή κειμένων διερευνά ποικίλους τρόπους με τους οποίους οι Εκκλησίες της ορθόδοξης παράδοσης ανταποκρίνονται στις προκλήσεις ενός μετανεωτερικού κόσμου. Οι συγγραφείς εντοπίζουν τις ευκαιρίες που παρέχει η εποχή μας για τη χριστιανική μαρτυρία, προάγοντας με τις τοποθετήσεις τους το σκοπό της ίασης των πληγών και της ανανέωσης μέσα σε μια ποικιλόμορφη κοινωνία...

Σπουδάζουμε την ιστορία του "νεώτερου" Ελληνισμού με αφετηρία, συνήθως, την πτώση της Κωνσταντινούπολης (1453). Ήταν η τελική πράξη στην κατάρρευση του "βυζαντινού" -όπως λέμε σήμερα- ελληνισμού, το τέλος των "μέσων" και η αρχή των "νεώτερων" χρόνων της ελληνικής ιστορίας. Από τη σκοπία, ωστόσο, της εξέλιξης του πολιτισμού των Ελλήνων, ορόσημο η αφετηρία των "νεώτερων" χρόνων δεν είναι το 1453. Είναι μάλλον το 1354: η χρονιά που ο Δημήτριος Κυδώνης, με προτροπή και του αυτοκράτορα Ιωάννη Κατακουζηνού, μεταφράζει στα ελληνικά τη "Summa Theologiae" του Θωμά Ακινάτη. Εκστασια...

Περιέχονται τα κείμενα: Εισαγωγή: 1. Ορθολογισμός: η κοινωνιολογική διασάφηση 2. Ορθολογισμός: η γλωσσική σημαντική Ι - Ορθολογισμός και Απελευθέρωση 1. Άρνηση του μεταφυσικού δογματισμού 2. Αναίρεση της μυστικιστικής αυθαιρεσίας 3. Απομυθοποίηση 4. Απελευθέρωση από τη φύση και το ένστικτο II - Ορθολογισμός και Αλλοτρίωση 1. Αφαιρετική εκδοχή της ανθρώπινης μονάδας α. Αυτονόμηση των μεθόδων παραγωγής β. Η μαρξική εκδοχή της αλλοτρίωσης γ. Η γενίκευση της αφαιρετικής εκδοχής 2. Η τεχνολογία ως λογική της κυριαρχίας α. Ο "εργαλειακός" χαρακτήρας...

Σκοπός της έκδοσης αυτού του τόμου είναι η έντυπη και επεξεργασμένη παρουσίαση των ομιλιών του πρώτου Φιλοσοφικού Καφενείου που οργανώθηκε το 2005 από το Μουσείο Μπενάκη και το Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών με γενικό θέμα τον σύγχρονο πολιτισμό. Από θεματικής πλευράς τα εννιά κείμενα του παρόντος τόμου διακρίνονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Σε αυτά που αναφέρονται γενικά στον σύγχρονο δυτικό και ελληνικό πολιτισμό, και σ' εκείνα που επικεντρώνονται σε επί μέρους τομείς της σύγχρονης κουλτούρας και συγκεκριμένα στην καθημερινότητα, στη μεγαλούπολη, στο σώμα, στους διανοούμεν...

Στο μικρό αυτό τόμο συγκεντρώνονται (από φιλικό ενδιαφέρον του εκδότη) κείμενα περίπου αυτοβιογραφικά, που είχαν δει το φως της δημοσιότητας πριν μερικά χρόνια. Δεν πρόκειται για κάτι πιο σημαντικό από μιαν εφηβική εξομολόγηση με βασικό ερέθισμα τις πρώτες εμπειρίες της ανθρώπινης ανεπάρκειας. Αν ξεχωρίζει κάτι στις σελίδες που ακολουθούν και που δικαιολογεί ίσως την έκδοσή τους, θα έλεγα ότι είναι μια διακριτική θρησκευτικότητα που αγωνίζεται να διασωθεί σαν οδυνηρή εγρήγορση στα όρια της προσωπικής εμπειρίας της αλήθειας. Αυτή η συνύπαρξη της θρησκευτικής πίστης με την...

Η πρώτη έκδοση του βιβλίου έγινε πριν από 54 χρόνια, το 1961, ενώ η δεύτερη έκδοση (1969) έγινε σε μέρες δύσκολες: στρατιωτική δικτατορία στην Ελλάδα και ο πνιγμός για τη λεηλασία της ανθρωπιάς μας και την καπηλεία της θρησκευτικότητας αυτού του τόπου σημαδεύουν τον πρόλογό του. Στην τέταρτη έκδοση (1981), ο συγγραφέας βρήκε την ευκαιρία να κάνει μερικές φραστικές διορθώσεις και να προσαρμόσει το κείμενο στην τρέχουσα γραμματική καθώς και να προσθέσει το μικρό ταξιδιωτικό αφιέρωμα "έρημος", που συμπλήρωνε στο κλίμα της πρώτης εκείνης Πείνας και δίψας. Στην παρούσα έ...