Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η επιστήμη και η τέχνη, ο στοχασμός και το βίωμα δεν έχουν πάψει να εξερευνούν τα σκοτάδια της νύχτας, να εμπνέονται από αυτήν. Ιστορικοί, κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι, αλλά και πεζογράφοι, ποιητές, ζωγράφοι, την έχουν περιγράψει κι εξυμνήσει. Αυτές οι σελίδες οδηγούν σε δρόμους νυχτερινούς. Σε δρόμους όπου μπορείτε να διακρίνετε εικόνες από τη ζωή, την ιστορία, τους θρύλους και τους τρόμους της νύχτας, να μεταφερθείτε στην ατμόσφαιρα που είχε η νύχτα τότε που ο ηλεκτρισμός δεν είχε διαλύσει ακόμη τα σκοτάδια, και μαζί τη μαγεία, στη νυχτερινή πόλη αλλά και στην ύπαιθρο....

Πήγε μπροστά σ' έναν καθρέφτη και κοίταζε μέσα με μία τρομαχτική επιμονή: αυτή η δυσανάλογη τελειότης που συνδύαζε ομορφιές που δε βρίσκονται συνήθως μαζί, τον έκανε να μοιάζει περισσότερο από κάθε άλλη φορά με τον εκπεσόντα Άγγελο, έτσι καθώς έλαμπε σατανικά μέσα στο μαύρο φόντο του καθρέφτη. [...] Ο Πώλ ένοιωθε φόβο για τον ίδιο τον εαυτό του: Του φαινόταν πως οι κόγχες των ματιών του τού έριχναν ανάμεσα από τον καθρέφτη φαρμακερά δόρατα. Φαντασθείτε τή Μέδουσα να βλέπει την τρομερή μα και χαριτωμένη κεφαλή της μες στην άγρια αναλαμπή μίας ατσάλινης ασπίδας. Νάπολη, 19...

Λαμαρτίνος, Νερβάλ, Γκωτιέ. Τρεις Γάλλοι ταξιδιώτες στην Ελλάδα της εικοσαετίας 1832-1852. Προσθέτω επίσης: τρεις ποιητές της ίδιας περίπου εποχής. Και ακόμα: τρεις ρομαντικοί (με ό,τι σχηματικό, απλουστευτικό, ίσως και αδόκιμο, περιέχει η λέξη στην περίπτωσή μας). Μιλούμε, πάντως, για πορείες όπου τα ζητούμενα είναι πολλαπλά: οι γέφυρες, οι σταθμοί, οι αποστάσεις. (...) Κοινός τόπος προορισμού, η Ανατολή, διατηρεί τα θέλγητρα μιας αναντικατάστατης γης της επαγγελίας. Είναι ταυτόχρονα η κιβωτός της γνώσης, το προπύργιο της πίστης, το σταυροδρόμι της λογής λογής ατομικών...

Ο τόμος περιέχει ανθολογία λογοτεχνικών κειμένων και ανθολογία συνταγών (σούπες, ορεκτικά και πρώτα πιάτα, ψάρια και θαλασσινά, κρέας και πουλερικά, γαρνιτούρες-λαχανικά-σαλάτες, γλυκά).

Η μικρή ανθολογία «Σα μουσική, την νύχτα... - Γαλλικά ποιήματα αποχαιρετισμού" φέρει για ευνόητους... εμπορικούς λόγους όσο μπορεί καθησυχαστικότερο τίτλο υπεκφυγής αντί για εκείνον που φορούσε όταν σταδιακά δημοσιευόταν από το 1993 έως το 2003: τότε ονομαζόταν "Μικρή γαλλική ανθολογία θανάτου". Ο τίτλος της ανθολογίας δανείζεται το πρώτο ημιστίχιο από τον τελευταίο στίχο του καβαφικού ποιήματος «Φωνές». Η επιλογή των ποιημάτων είχε ως μόνο κριτήριο την υποκειμενική αποτύπωση ενός συγκεκριμένου κλίματος, γι' αυτό άλλωστε και η παρούσα συγκέντρωσή τους μόνον αυτή τη φιλοδ...

1852: Ο Γκωτιέ αποβιβάζεται στην Κωνσταντινούπολη, όπου και θα παραμείνει εβδομήντα μέρες ως ταξιδιωτικός απεσταλμένος της εφημερίδας Ο Τύπος. Οι επιφυλλίδες που δημοσιεύει εκείνη την περιόδο φανερώνουν έναν Γκωτιέ που περισσότερο ατενίζει και ονειροπολεί παρά παρατηρεί και στοχάζεται. Η Κωνσταντινούπολη του Γκωτιέ, διαποτισμένη από μια έντονη νοσταλγία για έναν κόσμο που σβήνει, μοιάζει φιλοτεχνημένη μάλλον από το χρωστήρα ενός ζωγράφου παρά από την πένα ενός συγγραφέα.

Για να διηγηθεί κανείς και να περιγράψει στην πληρότητά της τη χασιστική ψευδαίσθηση, χρειάζεται ένας ολόκληρος τόμος, και βέβαια ένας απλός επιφυλλιδογράφος, δεν θα επέτρεπε ποτέ στον εαυτό του να αποτολμήσει ν' αναπλάσει εξ' αρχής την Αποκάλυψη.

Τι συνέβη στη Χαλιμά (ή Σεχραζάντ) αφού περάτωσε τις Χίλιες και μια νύχτες; Τρεις συγγραφείς επανέρχονται στον ανατολίτικο κύκλο των αραβικών παραμυθιών για να του δώσουν μια συνέχεια. Τρία διηγήματα, το πρώτο γραμμένο από Γάλλο, το δεύτερο από Αμερικανό, το τρίτο από Ρουμάνο, διασταυρώνονται πάνω σ'ένα κοινό ερώτημα: γίνεται να δώσουν μια συνέχεια στον υπέροχο κύκλο των ανατολίτικων διηγήσεων αφού η μυθική σουλτάνα φαίνεται να τα'χει διηγηθεί πια όλα; Η αφήγηση μιας ακόμη ιστορίας είναι εφικτή; Και ποιας ιστορίας; Ο Θεόφιλος Γκωτιέ και ο Έντγκαρ Άλλαν Πόου, οι πρώτοι που...

Μια σειρά παραμυθιών που τα μικρότερα παιδιά μπορούν να ακούσουν από το cd. Τα μεγαλύτερα θα το διαβάσουν μόνα τους ακούγοντας το cd. Έτσι θα συνδέσουν την εικόνα με το λόγο και τη μουσική, επιχειρώντας ένα πρώτο απλό βήμα στο χώρο της μουσικής αγωγής.

Μια σειρά παραμυθιών που τα μικρότερα παιδιά μπορούν να ακούσουν από το cd. Τα μεγαλύτερα θα τα διαβάσουν μόνα τους, ακούγοντας το cd. Έτσι θα συνδέσουν την εικόνα με το λόγο και τη μουσική, επιχειρώντας ένα πρώτο απλό βήμα στο χώρο της μουσικής αγωγής.

Σε όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, ο Theophile Gautier υπηρέτησε το λογοτεχνικό είδος του φανταστικού. Έγραψε ο ίδιος φανταστικές νουβέλες και διηγήματα, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην εισαγωγή συγγραφέων όπως ο Hoffmann και ο Achim d' Arnim στη Γαλλία, συμμετείχε ενεργά στο διάλογο με τους συγγραφείς της εποχής του. Η λογοτεχνική του επικράτεια βρίσκεται στο σημείο συνάντησης του ρομαντισμού και του αισθητισμού, σ' έναν κόσμο που ακροβατεί στα σύνορα του πραγματικού και του εξωπραγματικού.[...] Τα διηγήματα αυτού του τόμου συστήνουν με τον καλύτερο τρόπο ένα συγγρ...

Λαμαρτίνος, Νερβάλ, Γκωτιέ. Τρεις Γάλλοι ταξιδιώτες στην Ελλάδα της εικοσαετίας 1832-1852. Προσθέτω επίσης: τρεις ποιητές της ίδιας περίπου εποχής. Και ακόμα: τρεις ρομαντικοί (με ό,τι σχηματικό, απλουστευτικό, ίσως και αδόκιμο, περιέχει η λέξη στην περίπτωσή μας). Μιλούμε, πάντως, για πορείες όπου τα ζητούμενα είναι πολλαπλά: οι γέφυρες, οι σταθμοί, οι αποστάσεις. (...) Κοινός τόπος προορισμού, η Ανατολή, διατηρεί τα θέλγητρα μιας αναντικατάστατης γης της επαγγελίας. Είναι ταυτόχρονα η κιβωτός της γνώσης, το προπύργιο της πίστης, το σταυροδρόμι της λογής λογής ατομικ...

Ο Γκωτιέ, επί σαράντα χρόνια στην πρώτη γραμμή των ρομαντικών συγγραφέων, δημοσίευσε ποιήματα, μυθιστορήματα, δράματα, αρχαιολογικές μελέτες και λογοτεχνικές κριτικές. Ρομαντική υπήρξε και η ζωή του, "τα πολύχρωμα ενδύματά του και το μυστήριον, δι' ου ηρέσκετο να περιβάλλει τας πράξεις και τα αισθήματά του", γράφει ο Νίκος Καζαντζάκης γι' αυτόν. Στα 1857, ο Μπωντλαίρ του αφιέρωσε τα "Άνθη του Κακού", αποκαλώντας τον "άψογο ποιητή". Τον ίδιο ακριβώς καιρό δημοσιευόταν σε επιφυλλίδες "Η ιστορία της Μούμιας", που εκδόθηκε αυτοτελώς την επόμενη χρονιά. "Ποιητική νουβέλα" θα...