Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα μελετήματα που συνθέτουν τον παρόντα τόμο αποτελούν μια περιδιάβαση της σύγχρονης βρετανικής σκηνής, που φιλοδοξεί να δώσει το χαρακτηριστικό στίγμα και παλμό που διέπουν τη σκέψη, απασχολούν τη γραφή και προβληματίζουν τη σκηνική αναπαράσταση μέσα στο πολυφωνικό πλαίσιο της νέας βρετανικής θεατρικής δημιουργίας στο γύρισμα της χιλιετίας. Τα μελετήματα αυτά είναι καρπός πρωτογενούς έρευνας αλλά και προσωπικών βιωμάτων της συγγραφέως με τις τρέχουσες εξελίξεις της βρετανικής κουλτούρας, τον ιδεολογικό επαναπροσδιορισμό των εννοιών της "αγγλικότητας" ή "βρετανικότητας"...

Η πραγματικότητα ήταν πάντα θέμα φιλοσοφικών, ιστοριογραφικών και αισθητικών συζητήσεων. Όμως ποτέ άλλοτε με τέτοια ένταση. Και η εξήγηση είναι απλή, σύμφωνα με τον συγγραφέα του βιβλίου. Όσο θα βελτιώνονται οι αναπαραγωγικές δυνατότητες της τεχνολογίας άλλο τόσο θα δυσκολεύει και ο εντοπισμός και ο σχολιασμός της πραγματικότητας. Με τη βοήθεια εργαλείων παρμένων από τις σύγχρονες θεωρίες του πολιτισμού, το βιβλίο αυτό εξετάζει τις επιπτώσεις που έχουν οι αλλαγές που παρατηρούνται στον ευρύτερο κοινωνικό-οικονομικό και πολιτικό χώρο στη μελέτη, τη θέση, τη λειτουργία και απ...

Από τον 18ο αιώνα, που με τον μεγάλο γερμανό συγγραφέα του Διαφωτισμού Γκότχολντ Έφραϊμ Λέσσινγκ η δραματουργία των γερμανόφωνων λαών έκανε με αξιώσεις την εμφάνισή της, κατέκτησε και διατηρεί μέχρι σήμερα μια πολύ σημαντική θέση μέσα στο σύνολο της ευρωπαϊκής δραματολογίας. Οι συγγραφείς του κινήματος της Θύελλας και Ορμής, οι κλασικοί Γκαίτε και Σίλλερ, ο Κλάιστ, ο Μπύχνερ, ο Χέμπελ, ο Χάουπτμαν, ο Χόφμασταλ, ο Βέντεκιντ, η ομάδα των δραματουργών του γερμανικού Εξπρεσιονισμού, αλλά και ο Στέρνχαϊμ, ο Μπρεχτ, ο Τσούκμαγερ, οι νεότεροι Πέτερ Χακς, Ρολφ Χόχουτ, Πέτερ Βάις, Φ...

Έκδοση των Πρακτικών του Ε΄ Πανελλήνιου Θεατρολογικού Συνεδρίου, που έγινε τον Νοέμβριο 2014 στην Αθήνα από το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών Ε.Κ.Π.Α. και ήταν αφιερωμένο στον καθηγητή Βάλτερ Πούχνερ. Περιλαμβάνονται 131 κείμενα, που καλύπτουν ένα ευρύτατο πεδίο εκφάνσεων του Θεάτρου και αντίστοιχων ερευνητικών αντικειμένων των Θεατρικών Σπουδών, με κοινό θεματικό άξονα τη σχέση του εκάστοτε θεατρικού φαινομένου με τη λειτουργία ή τη μη-λειτουργία ή τη δυσλειτουργία της δημοκρατίας.

Ο τόμος αυτός περιέχει δεκαπέντε μελετήματα προερχόμενα από τις έρευνες και τις μελέτες της τελευταίας δεκαετίας. Η θεματολογία φαίνεται να ποικίλλει, στην πραγματικότητα όμως περιέχει τις διάφορες πλευρές των ερευνητικών ενδιαφερόντων της συγγραφέως, οι οποίες έχουν κοινούς τους άξονες. Συνολικά δίνουν μια εικόνα ενός θέματος με διάφορες επί μέρους εστιάσεις. Τα μελετήματα έχουν διαταχθεί μια περίπου χρονολογική σειρά ώστε να παρουσιάζουν την ιστορική προοπτική που από πολλούς ερευνητές θεωρείται αναγκαία. Χωρίς να παραγνωρίζεται η αξία των συγχρόνων κειμενικών προσεγγίσεω...

Στόχοι αυτού του βιβλίου είναι το άνοιγμα της ανθρωποκεντρικής σκέψης προς τη ζωικότητα που μπορεί να προκαλέσει η σκηνή ως εργαστήριο ενσώματων ιδεών και ο διάλογος μεταξύ της θεωρίας του θεάτρου και της performance, της φιλοσοφίας και του νεώτερου διεπιστημονικού πεδίου των animal studies, θέτοντας ως επιμέρους πεδία μελέτης τις σκηνές εμφάνισης των ζώων κυρίως στο θέατρο, στις performances και στα φιλοσοφικά κείμενα, αλλά αρκετά συχνά και στη λογοτεχνία, στον κινηματογράφο, στις εικαστικές τέχνες και τις κοινωνικές σκηνές του λαϊκού πολιτισμού και των αστικών θεαμάτων....

Η σκηνή μπορεί όντως να γίνει ο κοινός και κεντρικός τοπολογικός όρος τόσο της φιλοσοφίας, όσο και του θεάτρου, ένα ενδιάμεσο δυναμικό πεδίο της εφαρμοσμένης φιλοσοφίας και του στοχαστικού θεάτρου (λες και υπάρχει γνήσιο θέατρο που δεν στοχάζεται). Η ελληνική θεατρολογία δεν μπορεί πλέον να λησμονεί την ισχυρή φιλοσοφική παράδοση που στρέφεται, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, προς το θέατρο από τα χρόνια του Διαφωτισμού και εντεύθεν, ούτε να παραβλέπει τις εξίσου ισχυρές τάσεις της σύγχρονης βιβλιογραφίας και της αντίστοιχης έρευνας κατά τις οποίες το θέατρο και η φιλοσοφ...

Η σκηνή μπορεί όντως να γίνει ο κοινός και κεντρικός τοπολογικός όρος τόσο της φιλοσοφίας, όσο και του θεάτρου, ένα ενδιάμεσο δυναμικό πεδίο της εφαρμοσμένης φιλοσοφίας και του στοχαστικού θεάτρου (λες και υπάρχει γνήσιο θέατρο που δεν στοχάζεται). Η ελληνική θεατρολογία δεν μπορεί πλέον να λησμονεί την ισχυρή φιλοσοφική παράδοση που στρέφεται, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, προς το θέατρο από τα χρόνια του Διαφωτισμού και εντεύθεν, ούτε να παραβλέπει τις εξίσου ισχυρές τάσεις της σύγχρονης βιβλιογραφίας και της αντίστοιχης έρευνας κατά τις οποίες το θέατρο και η φιλοσοφ...

Ο Hanburry Brown προσεγγίζει στο βιβλίο του την επιστήμη, τις μεθόδους και τα αποτελέσματά της ως ένα αναπόσπαστο τμήμα του ανθρώπινου πολιτισμού, που σκοπό έχει να μας οδηγήσει κάποτε στην κατάκτηση της αληθινής σοφίας. Όπως αναφέρει στον πρόλογο του βιβλίου του, ζούμε σήμερα σε μια κοινωνία, που παρά το γεγονός ότι εξαρτά την υλική ευμάρεια από την επιστήμη, αγνοεί σε πολύ μεγάλο βαθμό τις νέες, συναρπαστικές και συχνά επαναστατικές αντιλήψεις που αποτελούν τη βάση της επιστημονικής προσπάθειας. Σε μια κοινωνιά, που γνωρίζει τόσο λίγα για την επιστήμη ώστε το μόνο ερώτημα...

Η ερευνητική μελέτη που παρουσιάζεται σ' αυτό το βιβλίο σχετίζεται με την ανάπτυξη και την εφαρμογή κατάλληλων παιδαγωγικών παρεμβάσεων για τη διδασκαλία του μαθήματος της Θεατρικής Αγωγής στο δημοτικό σχολείο. Η σκοποθεσία της εστιάστηκε στη μείωση των προβλημάτων συμπεριφοράς των μαθητών, με τη βοήθεια των εννοιών και των τεχνικών της διαπροσωπικής επικοινωνίας. Στόχος της ερευνητικής μελέτης ήταν να εξετάσει τις παραμέτρους της προβληματικής συμπεριφοράς των μαθητών κατά τη διδασκαλία του μαθήματος της Θεατρικής Αγωγής στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, τις απαιτούμενες διαδικ...

Η "Άμμος του κειμένου", γιατί κοιτώντας κανείς τα βιβλία που έχει διαβάσει, τα έργα στα οποία έχει βαδίσει και περιπλανηθεί πριν από αρκετά χρόνια, έχει την αίσθηση της άμμου στα χέρια, καθώς αυτή κυλάει γοργά και προδοτικά, για να χαθεί στον αέρα. Στην αρχή δεν καταλαβαίνεις τη φυγή αυτήν. Τα κείμενα, τα έργα, τα βιβλία βρίσκονται πάντα δίπλα σου συμπαγείς, απαιτητικοί, αυτονόητοι ενίοτε μάρτυρες της δικής σου πορείας. Προϊόντος του χρόνου όμως μένει αυτή η αίσθηση της άμμου, της άμμου των κειμένων, στα χέρια και στη μνήμη, ως το ελάχιστο ίχνος από ένα πάθος ανάγνωσης, γρα...

Στον κόσμο της Αναγέννησης το αρσενικό και το θηλυκό ορίζονται μέσ' από μια σειρά αντιθέσεων, σωματικών και κατ' επέκταση κοινωνικών: το θερμό και το ψυχρό, το ξηρό και το υγρό, το ανθρώπινο και το ζωώδες, το σταθερό και το ασταθές, το δυνατό και το αδύναμο, το ενεργητικό και το παθητικό. Ανάλογοι είναι και οι ρόλοι που καθορίζουν τον άνδρα και τη γυναίκα, και που τους τοποθετούν στη θέση του υποκειμένου και του αντικειμένου αντίστοιχα. Τι συμβαίνει όμως όταν οι αναγεννησιακές ηρωίδες ξεφεύγουν από τα στεγανά της εποχής; Και πώς είναι δυνατόν η "αδύναμη" γυναίκα να επηρεάζε...

Στην έκδοση περιλαμβάνονται κείμενα με θέματα θεατρολογικά και δραματουργικά που αφορούν στο νεοελληνικό θέατρο και αποτυπώνουν το φάσμα των ερευνητικών αναζητήσεων της συγγραφέως, αλλά ταυτόχρονα είναι και μια μικρή συμβολή στην ιστορία του ελληνικού δράματος και θεάτρου. Από ιστορική σκοπιά ξεκινούν από την πρώτη, ηρωική εποχή της συγκρότησης του επαγγελματικού νεοελληνικού θεάτρου στα μέσα και το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, στη συνέχεια αναπτύσσονται νεότερες πτυχές και φαινόμενα από την περίοδο της μετάβασης στις αρχές του 20ού, περνούν στην περίοδο του Μεσοπολέμου και...

Ο μύθος, ως πολυσημικό σύστημα σημασίας υφιστάμενο αλληλοδιάδοχους μετασχηματισμούς, ανάλογα με τα ιστορικά και κοινωνικά δεδομένα κάθε εποχής που σηματοδοτούν το εκάστοτε πλαίσιο αναφοράς του, παρά τις δομικές και μορφολογικές του μεταλλαγές, παραμένει σταθερά ένα ευέλικτο όχημα σημασίας, δια του οποίου η συνείδηση του δημιουργού προβάλλει τις προσωπικές της επιδιώξεις. Αν και αυτές ενδεχομένως αφίστανται κατά πολύ από κάποια ή κάποιες από τις προγενέστερες εκδοχές δια των οποίων ο μύθος μάς έχει παραδοθεί, όμως ενσωματώνονται οργανικά σ' αυτόν, αποτελώντας, με τη σειρά...

[...] Με δεδομένες τις ανωτέρω δυσκολίες όπως και το γεγονός ότι δεν ήταν δυνατόν να έχω δει ζωντανά το μεγαλύτερο μέρος της παραστασιακής παραγωγής της Societas Raffaello Sanzio, υπήρξα ιδιαίτερα επιφυλακτικός απέναντι σε όλες τις γραπτές ή εικονικές μαρτυρίες που μπόρεσα να συγκεντρώσω, προβαίνοντας σε συνεχείς διασταυρώσεις. Εξάλλου, το αντικείμενο της έρευνας μου δεν ήταν μια ενδελεχής μελέτη του επιμέρους παραστασιακού υλικού της Ομάδας αλλά ο διάλογος σκηνικών εικόνων της και θεωρητικών τοποθετήσεων των μελών της με την αισθητική και την ιδεολογία του σουρρεαλισμού, ό...

Με τον παρόντα τόμο που εκδίδεται είκοσι δυο χρόνια μετά το θάνατό του, παρουσιάζεται η ζωή και το έργο του Βασίλη Μεσολογγίτη (1906-1988), μέσα από το προσωπικό του αρχείο. Χιώτης στην καταγωγή, από καλή γενιά, υπήρξε μία πολύπλευρη πνευματική και πολιτική προσωπικότητα. Δημοσιογράφος αρχικά, ηθοποιός στη συνέχεια, ο Βασίλης Μεσολογγίτης υπηρέτησε με συνέπεια επί σειρά ετών (1932-1966) το μουσικό θέατρο (επιθεώρηση και βαριετέ). Παράλληλα ανέπτυξε έντονη συνδικαλιστική δράση στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) του οποίου διετέλεσε πρόεδρος για 15 χρόνια (1952-1967), περίοδ...