Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια σύγκρουση θεολογικών απόψεων, μια συγκυριακή ομοαδοποίηση των φορέων τους, ένα άγχος για το ποιος εκφράζει ορθότερα την Παράδοση. Πολλές φορές αυτή η ένταση και το άγχος εξελίσσονται σε ανοιχτό πόλεμο, όχι πλέον θέσεων, αλλά εξουδετέρωσης με κάθε μέσο των "αντιπάλων", των "εχθρών" της ορθής πίστεως. Οι "εχθροί", βέβαια, δεν είναι άλλοι από τους "εν Χριστώ αδελφούς μας". Φαίνεται ότι στις μέρες μας το αυτονόητο: εκ μέρους γαρ γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν (Α΄ Κορ, 13:9) δεν αποτελεί πια συνείδηση των μελών της Εκκλησίας. Στο βιβ...

Πύργος Ελέγχου Τα όνειρά μας σύννεφα/ σε ουρανούς ιδιωτικούς/ που τα πυρπολήσαμε/ μ' εκτοξευμένες επιθυμίες./ Όταν κάηκαν είδαμε/ καλύτερα το σύμπαν./ Και οι στάχτες τους έκαμαν/ τα μαλλιά μας γκρίζα. (από τη σελ. 9 του βιβλίου)

[...] Χωρίς να αγνοούμε ότι συχνά μυστική πηγή χαράς και μορφή βαθειάς δημιουργίας αποβαίνουν οι ποικίλες καταστάσεις πόνου που ο Θεός επιτρέπει, η συλλογή αυτήν ομιλιών επικεντρώνεται κυρίως στη χαρά και στη δημιουργία μέσα στους φυσιολογικούς ρυθμούς της οικογένειας. Σε αυτό το πλαίσιο είναι ο έρωτας που συμβάλλει. Έννοια τόσο παρεξηγημένη από τους πιστούς και τόσο κακοποιημένη από τους αδιάφορους. Αλλά όσο τα μέλη της Εκκλησίας την αγνοούμε και την παραμελούμε, τόσο περισσότερο την "χαρίζουμε" στο κοσμικό φρόνημα. Κάτι άδικο, αλλά και επιζήμιο. [...]

Πλασθήκαμε για τα μεγάλα. Για τίποτε λιγότερο από την αγιότητα. Και ο Θεός, που δεν είναι παράλογος, μας πρόσφερε τα κατάλληλα εφόδια γι' αυτήν. Μας χειροτόνησε με Άγιο Πνεύμα. Οι περισσότεροι το αγνοούμε αυτό και δεν αρχίζουμε καν τον αγώνα. Άλλοι το λησμονούμε στην πορεία και εγκαταλείπουμε. Και αρκετοί το θυμόμαστε διανοητικά μόνο, παραμένοντας έτσι αδιάβροχοι προς την εκκλησιολογία της δωρεάς. Που είναι απαιτητική και ζητά αλλαγές. Προσωπικές και συλλογικές. Αλλά η πραγματική αρχοντιά του Χριστιανού φανερώνεται σε όλο το μεγαλείο της όταν λατρεύει τον Θεό και ζει μέσα...

-Τι ωθεί κάποιον να γίνει κληρικός; -Πότε μια ιερατική κλίση είναι ώριμη και πότε ανώριμη; -Πότε είναι γνήσια και πότε ψεύτικη; -Τι μπορούμε να κάνουμε για να έχουμε καλύτερους κληρικούς; -Γιατί τα πρώτα παιδιά γίνονται κληρικοί σε μεγαλύτερο ποσοστό; -Ποιος είναι ο ρόλος της μητέρας στο σχηματισμό της επιθυμίας για την ιεροσύνη; -Πόσο άνθρωπος παραμένει ο κληρικός στους ιερούς του στόχους; -Τι λένε οι πατέρες για το θέμα και τι λέει η σύγχρονη επιστήμη; Αυτά και ακόμη περισσότερα ερωτήματα διερευνώνται στη μελέτη αυτή και δίνονται απαντήσεις που συμβάλλουν σ...

Η Εκκλησία είναι άθροισμα λογικών προβάτων. Συνηθίζει όμως να μην τους δίνει το λόγο. Ο π. Βασίλειος Θερμός επιμελήθηκε τη συλλογή εμπειριών, γνωμών και προτάσεων από πολλούς κληρικούς και λαϊκούς, πάνω στην ατμόσφαιρα που βιώνουν μέσα στην Εκκλησία, στον τρόπο λειτουργίας της, στις ιδέες τους για αλλαγή συμπεριλαμβανομένου του γλωσσικού προβλήματος της λατρείας. Άμεση κατάθεση ψυχής και αγωνίας, με ζωντανό λόγο. Μετά από τα τελευταία κατακλυσμιαία γεγονότα που μεσολάβησαν το βιβλίο αυτό γίνεται επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε.

Τα κείμενα του βιβλίου αυτού γράφτηκαν από έναν άνθρωπο που αγαπά πολύ την Εκκλησία του και την πατρίδα του, αλλά που αισθάνεται συν τω χρόνω όλο και περισσότερο πολίτης του κόσμου. Έναν άνθρωπο που προσπαθεί να είναι απέναντι στους "εκσυγχρονιστές" πατριώτης και απέναντι στους πιστούς παγκόσμιος. Μέσα στις οδυνηρές αυτές καμπές της ιστορίας η υποτιθέμενη από κάποιους ανωτερότητα του λαού μας μέλλει να αποδειχθή ως πρωτείο διακονίας, ως παραγωγή καρπών μετανοίας που θα υπηρετήσουν τα άλλα έθνη και τους άλλους πολιτισμούς. [...]

Γιατί υπάρχει η λέξη "ψυχή" στις επιστήμες της ψυχιατρικής και της ψυχολογίας; Τι σημαίνει αυτό το πρόθεμα; Διαφέρει το αντικείμενό τους από αυτό της ποιμαντικής; Είναι δικαιολογημένη η επιφυλακτικότητα κάποιων πιστών απέναντι στην ψυχανάλυση; Γιατί οι περισσότεροι ψυχίατροι και ψυχολόγοι είναι αδιάφοροι θρησκευτικά ή και άθεοι; Ποίοι είναι οι κίνδυνοι από την ψυχολογία και ποίοι από την θρησκευτική προκατάληψη; Χρειάζονται επιμόρφωση οι κληρικοί μας; Τι καλό θα προκύψει από τον διάλογο αυτών των επιστημών με την Ορθόδοξη Θεολογία; Αυτά είναι μερικά μόνο από τα πά...

Επειδή ο πραγματικός μύθος του έργου είναι η τρέχουσα Ιστορία και επειδή όλα έχουν ειπωθεί (και μάλιστα αν λάβει κανείς υπόψη του την 50χρονη εμπειρία του ελληνικού φεστιβάλ) θα μπορούσα να πω ότι την παράσταση την ενδιαφέρουν τρία πράγματα: - Ένα ερωτηματολόγιο, το οποίο εφαρμόζεται σε όσο το δυνατό μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων. - Πάνω από όλα η Μουσική. Η παράσταση μοιάζει να είναι ένας τρόπος να αποκαλύψει κανείς και να διαχειρισθεί την μουσική που παράγεται όταν ο ποιητικός λόγος (αρχαίος ή σύγχρονος) προσκρούει πάνω στα γεγονότα της Ιστορίας. - Όλα αυτά που ακόμα δεν...

O ορθόδοξος κόσμος δεν μετείχε οργανικά στη διαμόρφωση της νεωτερικότητας. Δεν έζησε από μέσα την Aναγέννηση, τη Mεταρρύθμιση και Aντιμεταρρύθμιση, τους θρησκευτικούς πολέμους και το Διαφωτισμό, τη Γαλλική και Bιομηχανική επανάσταση, την ανάδυση του υποκειμένου, τα δικαιώματα του ανθρώπου και το ουδετερόθρησκο εθνικό κράτος. Ό,τι χαρακτηρίστηκε ως θεμελιακό κεκτημένο της νεωτερικότητας, μοιάζει να παρέμεινε ουσιαστικά ξένο προς την Oρθοδοξία, γεγονός που, για πολλούς, ερμηνεύει και τη δυσκολία επικοινωνίας της με το σύγχρονο (μετα-)νεωτερικό κόσμο. H Oρθοδοξία λοιπόν σταμ...