Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Με το που δέχεσαι για το θάνατο το "ου φονεύσεις", είναι εντολή που εύκολα κι αυθόρμητα υπακούς. Όταν όμως ένας άνθρωπος είναι ακόμη εξεγερμένος ενάντια στο θάνατο, απολαμβάνει το να υιοθετεί ένα από τα θεϊκά χαρακτηριστικά, δηλαδή το να θανατώνει ο ίδιος. Είναι από τα βαθύτερα συναισθήματα όσων απολαμβάνουν το να σκοτώνουν. Είναι κάτι που γίνεται με περηφάνια, και φυσικά η περηφάνια είναι χριστιανικό αμάρτημα και ειδωλολατρική αρετή. Αλλά η περηφάνια γεννά την ταυρομαχία και την αληθινή απόλαυση της θανάτωσης, που πλάθει τον μεγάλο ματαδόρ." Το "Θάνατος το απομεσήμερο"...

Ο Τζέικ Μπαρνς, Αμερικανός δημοσιογράφος που κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου είχε τραυματιστεί στα γεννητικά του όργανα, ζει στο Παρίσι περνώντας τις μέρες του με μια παρέα ευκατάστατων συμπατριωτών του. Στις γεμάτες αλκοόλ και αψέντι εφόδους τους σε ποικίλα μπαρ και κλαμπ, αλλά κυρίως με την εκδρομή τους στην Παμπλόνα της Ισπανίας με αφορμή μια μεγάλη τοπική γιορτή, οι σχέσεις της παρέας θα οδηγηθούν μέσα από μια ανεξέλεγκτη υποβόσκουσα ένταση σε μια εξαιρετικά λεπτή ισορροπία στο κέντρο της οποίας θα είναι η γοητευτική αλλά και νυμφομανής Μπρετ, μήλο της έρ...

Ο Χέμινγουεϊ ανδρώθηκε λογοτεχνικά μέσα από τη δημοσιογραφία και η δημοσιογραφία του χάρισε τις πρώτες δυνατές εμπειρίες, τα πρώτα του χρήματα και τα πρώτα του μεγάλα ταξίδια. Ωστόσο, παρότι ο ίδιος έβλεπε τα δημοσιογραφικά του κείμενα ως κάτι που δεν μπορεί να συγκριθεί με το λογοτεχνικό του έργο, ο ενθουσιασμός και η φαντασία του κατέστησαν αυτό το υλικό κάτι περισσότερο από διαχρονικό. Στον πρώτο αυτό τόμο των δημοσιογραφικών του κειμένων περιέχονται οι ανταποκρίσεις που έγραψε στην περίοδο 1920-1922 και έχουν, βεβαίως, ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον Έλληνα αναγνώσ...

Ο Χέμινγουεϊ συνήθιζε να διαφοροποιεί τον δημοσιογραφικό από τον λογοτεχνικό του εαυτό. Μερικά όμως από τα δημοσιογραφικά του κείμενα μπορούν άνετα, ακόμα και σήμερα, να συγκριθούν με τα καλύτερα λογοτεχνικά του έργα. Ο ίδιος είχε πλήρη συνείδηση αυτού του γεγονότος και αρκετές φορές δεν δίσταζε να συμπεριλαμβάνει δημοσιογραφικά του κείμενα σε συλλογές διηγημάτων του. Ο δεύτερος αυτός τόμος των δημοσιογραφικών του κειμένων καλύπτει την περίοδο 1923-1939, περιλαμβάνει δηλαδή την περίοδο της μεγαλύτερης ίσως λάμψης του ως συγγραφέα και σκεπτόμενου προοδευτικού ανθρώπου. Ο...

Η ακτινοβολία του Χέμινγουεϊ ως συγγραφέα, προτού τιμηθεί με το Βραβείο Νόμπελ, ήταν τόσο μεγάλη που μοιραία επισκίασε δύο άλλες ιδιότητές του με τις οποίες επίσης είχε αποκτήσει διεθνή φήμη. Πριν γίνει ο δημοφιλής μυθιστοριογράφος, ένας σύγχρονος κλασικός, υπήρξε διακεκριμένος πολεμικός ανταποκριτής και στρατιωτικός αναλυτής. Με τούτο τον τόμο, τον τρίτο και τελευταίο στη σειρά, ολοκληρώνεται η έκδοση των δημοσιογραφικών του κειμένων που καλύπτουν μια πυκνή σε γεγονότα δεκαπενταετία, την περίοδο 1941-1956, τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τα μεταπολεμικά χρόνια. Τον παρακολουθο...

O πόλεμος μόλις έχει τελειώσει. Στη Βενετία, μια πόλη που εδώ περιγράφεται με κάθε λεπτομέρεια και με αγάπη, ο Ρίτσαρντ Kάντγουελ, ένας Αμερικανός συνταγματάρχης, ερωτεύεται με πάθος τη Ρενάτα, μια νεαρή Ιταλίδα κόμισσα με ένα "προφίλ που μπορούσε να ραγίσει τη δικιά σου την καρδιά, αλλά και οποιουδήποτε άλλου". O Kάντγουελ είναι ένας άντρας σημαδεμένος από τον πόλεμο, που θα μπορούσε να είναι πατέρας της. Όμως τον έχει κατακυριεύσει αυτός ο ανυπόκριτος και δροσερός έρωτας που του προσφέρει η Ρενάτα. Δεν βρισκόμαστε όμως μπροστά σ' ένα παραμύθι. O πόλεμος μπορεί να έχει τελ...

Οι αναμνήσεις του Χέμινγουεϊ από την περίοδο της παραμονής του στο Παρίσι τη δεκαετία του '20, όταν ακόμα ήταν ένας άγνωστος δημοσιογράφος, είναι το βασικό θέμα αυτού του βιβλίου-χρονικού που ο νομπελίστας συγγραφέας έγραψε τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Εκτός όμως από αυτοβιογραφικό χρονικό το "Μια κινητή γιορτή" είναι ταυτόχρονα και χρονικό μιας ολόκληρης (ανέμελης αλλά και εξαιρετικά γόνιμης από λογοτεχνική άποψη) εποχής, στο οποίο παρελαύνουν μεγάλα λογοτεχνικά ονόματα όπως αυτά του Τζέιμς Τζόις, του Έζρα Πάουντ, του Σκοτ Φιτζέραλντ, της Γερτρούδης Στάιν. Από του...

Oι αναμνήσεις του Χέμινγουεϊ από την περίοδο της παραμονής του στο Παρίσι τη δεκαετία του '20, όταν ακόμα ήταν ένας άγνωστος δημοσιογράφος, είναι το βασικό θέμα αυτού του βιβλίου-χρονικού που ο νομπελίστας συγγραφέας έγραψε τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Εκτός όμως από αυτοβιογραφικό χρονικό, το Μια κινητή γιορτή είναι ταυτόχρονα και χρονικό μιας ολόκληρης (ανέμελης αλλά και εξαιρετικά γόνιμης από λογοτεχνική άποψη) εποχής, στο οποίο παρελαύνουν μεγάλα λογοτεχνικά ονόματα όπως αυτά του Τζέιμς Τζόις, του Έζρα Πάουντ, του Σκοτ Φιτζέραλντ, της Γερτρούδης Στάιν. Από τους...

Όλοι έχουμε να πούμε μια ιστορία. Ωστόσο στην πράξη, η διαδικασία του γραψίματος αποδεικνύεται τόσο δύσκολη και απαιτητική που πολλοί την εγκαταλείπουν πρόωρα, πεπεισμένοι πως τους λείπει το ταλέντο και δεξιότητες που έχουν οι σπουδαίοι συγγραφείς. Και συχνά είναι αλήθεια, μόνο που η αλήθεια αυτή μπορεί να ανατραπεί. Στην πραγματικότητα, όλοι οι μεγάλοι συγγραφείς πάλεψαν σκληρά με τις αδυναμίες τους για να εξελιχθούν στους δημιουργούς που θαυμάζει σήμερα όλος ο κόσμος. Ένα μέρος από την πολύτιμη εμπειρία τους για την τέχνη της γραφής συγκεντρώσαμε και παρουσιάζουμε στις σε...

Ο Χάρυ Μόργκαν είναι ένας σκληρός άντρας. Έχει θάρρος, είναι αυτάρκης, ξέρει από αλκοόλ και όπλα και πιστεύει, όπως χαρακτηριστικά υποστηρίζει ο ίδιος, ότι "δεν υπάρχει κανένας νόμος που να λέει ότι πρέπει να ζεις πεινασμένος". Ναυτικός, με δικό του σκάφος, ο Μόργκαν αναγκάζεται να θρέψει την οικογένειά του περνώντας παράνομα από τα σύνορα λαθρομετανάστες ή εγκληματίες κάθε είδους και αποφεύγοντας άλλοτε τις αδέσποτες σφαίρες της Ακτοφυλακής και άλλοτε τις αναπάντεχες προδοσίες. Η πορεία του όμως μοιάζει προδιαγραμμένη, αφού σε αυτόν τον κόσμο ούτε οι "σκληροί" μπορούν να...

Δημοσιευμένα για πρώτη φορά το 1970, εννέα χρόνια μετά τον θάνατο του Έρνεστ Χέμινγουεϊ, τα Νησιά της Καραϊβικής αφηγούνται την ιστορία ενός καλλιτέχνη και τυχοδιώκτη - ενός ανθρώπου που μοιάζει πολύ στον ίδιο τον συγγραφέα. Ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1930, το μυθιστόρημα παρακολουθεί τη ζωή του Τόμας Χάντσον, περιγράφοντας τόσο τις εμπειρίες του ως ζωγράφου στο νησί Μπίμινι στο «Ρεύμα του Κόλπου», όσο και τη δράση του κατά των υποβρυχίων ανοιχτά των ακτών της Κούβας στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Όμως το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου διαδραματίζεται σ’ ένα μπαρ...

Ο γέρος και η θάλασσα, η ιστορία του γερο-ψαρά Σαντιάγκο και του ξιφία που ψάρεψε μετά από εβδομάδες ολόκληρες άκαρπων προσπαθειών, είναι ένα από τα τελευταία έργα του Χέμινγουαιη (κυκλοφόρησε το 1952) και αποτελεί το αριστούργημα του. Πρόκειται για μια αλληγορία, έναν πραγματικό μύθο για τις μάχες που δίνει ο άνθρωπος - μάχες κι αγώνες που πρέπει να τις εξουσιάζει με τέτοιον τρόπο, ώστε ακόμα και ο χαμός του να έχει αξιοπρέπεια και ν' αποτελεί ταυτόχρονα μια νίκη. "Ο άνθρωπος καταστρέφεται, ποτέ δε νικιέται..."