Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αλβανία, αρχές του εικοστού αιώνα. Στο Οροπέδιο του Θανάτου επικρατεί το Κανούν, ή Εθιμικό Δίκαιο, κώδικας προγονικών νόμων που ρυθμίζει τη ζωή των βουνίσιων σε όλες τις φάσεις της. Όπως ορίζουν αυτοί οι νόμοι, ο Γκιοργκ Μπερίσα "πήρε το αίμα" του Ζεφ Κριεκίκε, του τεσσαρακοστού τέταρτου θύματος μιας βεντέτας που διαρκεί εδώ κι εβδομήντα χρόνια. Μετά το φονικό, του έδωσαν τη "μεγάλη ανακωχή", δηλαδή τριάντα μέρες ελεύθερης ζωής, τριάντα μέρες προστασίας από τη εκδίκηση, τριάντα μέρες, πριν σκοτωθεί κι αυτός ή κλειστεί, με τη σειρά του, σε έναν από τους "πύργους των εγκλείστ...

Ο Μπρούνο χειροκρότησε με ενθουσιασμό. «Ε! Έχω μια καταπληκτική ιδέα! Να κάνουμε φόνο ο ένας για τον άλλο, τι λές; Εγώ θα σκοτώσω τη γυναίκα σου και εσύ τον πατέρα μου. Συναντηθήκαμε στο τρένο, βλέπεις, και κανένας δεν ξέρει πως γνωριζόμαστε. Τέλειο άλλοθι! Κατάλαβες;» Από τη στιγμή αυτή, σχεδόν ενάντια στη θέλησή του, ο Γκάι Χέινς παγιδεύεται σε έναν εφιάλτη αμοιβαίας ενοχής... Ξένοι στο τρένο είναι το πρώτο μυθιστόρημα της Χάισμιθ. Ήταν μόλις 29 ετών (το 1950) όταν το έργο αυτό πρωτοκυκλοφόρησε και αμέσως ανέβηκε στο βάθρο των ελίτ της αστυνομικής λογοτεχνίας.