Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Από εδώ και κάτω ξεδιπλώνονται σε όλη τους τη λάμψη οι ερωτικές επιδόσεις των θεών του Ολύμπου, οι απίστευτες συνωμοσίες, οι παιδεραστίες, οι ομοφυλοφιλίες, οι φόνοι, οι μοιχείες, οι βιασμοί, ενώ αναφέρονται ακόμα και αιμομιξίες και κτηνοβασίες σε επίπεδο θεϊκό! Όλα αυτά, πλασμένα και δοσμένα "κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν" των όσων συμβαίνουν συχνά στις ανθρώπινες κοινωνίες από καταβολής κόσμου. Επειδή όμως προφανώς κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να μιλά ευθέως για τέτοια σκάνδαλα, οι πρόγονοι μας τα φόρτωσαν όλα στους θεούς... ...Αυτά σε γενικές γραμμές περιλαμβάνει τ...

Ένα βιβλίο αφιερωµένο σε αγαπηµένες ηθοποιούς του θεάτρου και του κινηµατογράφου, γραµµένο από τον προσωπικό τους γιατρό, Νίκο Παπανικολάου. Αλίκη Βουγιουκλάκη, Τζένη Καρέζη, Άννα Φόνσου, Αδελφές Καλουτά, Μέλπω Ζαρόκωστα, είναι µερικές από τις καλλιτέχνιδες που αναφέρεται ο Νίκος Παπανικολάου περιγράφοντας προσωπικές στιγµές που είχε µαζί τους ως γιατρός αλλά και ως φίλος. Η Μέλπω Ζαρόκωστα δηλώνει στο προλογικό σηµείωµα του βιβλίου: "Μια ολόκληρη ζωή παρέλασε µπροστά από τα µάτια µου όσο το διάβαζα. Μια εποχή που θα µείνει αλησµόνητη και -δυστυχώς- ανεπανάληπτη. Ο γιατ...

[...] Στη σημερινό του έργο -έργο πολύπονο και πολύμοχθο- με τίτλο "Επού", που σημαίνει ακολούθα, αναφέρεται, διεξοδικά και με ενάργεια, ο συγγραφέας στις αρχαίες εταίρες, στα χρόνια των καλλίγραμμων και ελκυστικών γυναικών, στον τότε συγκερασμό της ψυχής και του σώματος, της ομορφιάς και του πόθου, τ' αληθινού και του θείου έρωτα που με την προσεγμένη συμπεριφορά και επικοινωνία των αρχαίων Ελλήνων, ανέβαζε τους ανθρώπους στα ύψη κι οδηγούσε τη γυναίκα και τον άνδρα σ' ένα θεϊκό σμίξιμο ανείπωτης ολοκλήρωσης. Κι αν πεις πως ακολουθάς τον συγγραφέα και τη Σινώπη στη διαλογι...

Ένας γιατρός που έζησε τα χρόνια της Εθνικής αντίστασης μεταφέρει στους νέους μερικές προσωπικές μνήμες από την πρόσφατη, ζωντανή πολιτική μας ιστορία που δεν πρέπει να ξεχαστούν.

Σε καμία περίπτωση δεν έχω πρόθεση ν' αναμοχλεύσω πάθη κάποιας εποχής. Αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Οφείλουμε να συγχωρούμε και να κοιτάζουμε μπροστά, αλλά δεν έχουμε το δικαίωμα να ξεχνάμε. Όλοι όσοι έζησαν αυτά τα πάθη έκαναν την αυτοκριτική τους. Όμως κανείς δεν μπορεί ν' αμφισβητήσει σ' όσους μας βρήκε το 2000 πάνω από τα εβδομήντα πως "είμαστε η γενιά η τρισάγια των παθών" και έχουμε την υποχρέωση να την κάνουμε γνωστή. Να μην την κλειδώσουμε στα προσωπικά μας ερμάρια.

Ως καθηγητής της Μαιευτικής-Γυναικολογίας θέλησα να γράψω τα συγγράμματά μου: "Γυναικολογία" στην αρχή, "Μαιευτική" ύστερα και "Μαστολογία" αργότερα. Σε κάθε σύγγραμμα συνηθίζεται στην εισαγωγή να δίνεται σύντομη αναδρομή στην ιστορία της ειδικότητας, που διαπραγματεύεται το σύγγραμμα. Αυτό θέλησα να κάνω και εγώ. Όταν, όμως, βρέθηκα μπροστά σ' ένα ανεξάντλητο ιστορικό πλούτο, μπροστά σε χρονολογίες-σταθμούς της ειδικότητάς μου και σε πολλούς επιστημονικούς αστέρες της, "κατέθεσα τα όπλα". Τι να αναφέρω πρώτο και τι δεύτερο στις λίγες σελίδες της εισαγωγής; Έτσι, αποφάσισ...