Έρευνα για τη σύνθεση και την κατανομή του εισοδήματος στην Ελλάδα
Συλλογικό έργο
Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (1988)
Οι ελαιώνες του Αιγαίου
Συλλογικό έργο
Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λέσβου (1988)
Η ελαιοκαλλιέργεια στα νησιά του Αιγαίου αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα τα οποία δεν είναι μόνο οικονομικά αλλά σχετίζονται και με τις γενικότερες κοινωνικές και περιβαλλοντολογικές συνιστώσες αυτού του ευαίσθητου χώρου. Έχοντας, επίσης υπόψη τις νέες εξελίξεις που συνδέονται με την εισαγωγή στην αγορά "υποκατάστατων" του ελαιόλαδου, όπως το ηλιέλαιοι, τις προτεινόμενες αναδιαρθρώσεις, τη μείωση των επιδόσεων, την εγκατέλειψη των ελαιώνων στις "οριακές" θέσεις και την προκύπτουσα περιβαλλοντική υποβάθμιση και άλλα πολλά θεωρήθηκε σκόπιμη η διοργάνωση μιας επιστημον...
52 φωνές
Συλλογικό έργο
Πρόσπερος (1988)
Οι εκδόσεις "Πρόσπερος" σε μια προσπάθεια να συμβάλλουν στη πιο συστηματική μελέτη του ποιητικού λόγου έχουν καθιερώσει από το 1979 ετήσιες ποιητικές ανθολογίες. Στην σύνταξή τους κανένας περιορισμός σχολής, γενιάς ή καθιέρωσης δε μας δεσμεύει. Με μοναδικά μας κριτήρια την ποιότητα και την ευρύτητα καταχωρούμε ποιήματα γραμμένα σε παραδοσιακούς, σύγχρονους ή, ακόμα, πρωτοποριακούς τρόπους, με μοναδική επιδίωξη την ανθολόγηση αντιπροσωπευτικών ποιητικών κειμένων που δημοσιεύθηκαν ή παρουσιάσθηκαν δημόσια το 1987, σε μια πολυφωνική σύνθεση. Ανθολογούνται οι ποιητές: Κατ...
Αποτυπώματα, υφαρπαγές
Αγραφιώτης Δημοσθένης 1946-
Μωρεσόπουλος/ φωτογραφία (1988)
Η απορία αν η φωτογραφία είναι τέχνη έδωσε τη θέση της στο ερώτημα πώς η φωτογραφία συμβάλλει στη σύγχρονη περιπέτεια της αναπαράστασης και στη συνεχή μεταβολή των ορίων των διαφόρων εκφραστικών δυνατοτήτων. Η μετατόπιση του κέντρου βάρους του προβληματισμού αποτελεί και την απαρχή νέων ζητημάτων για τη θεωρία και την πρακτική της φωτογραφίας. Η αναλυτική προσέγγιση της φωτογραφίας απαιτεί τη συνάρθρωση του λόγου και της φωτογραφίας και έχει ως θεμελιακή αναφορά το γεγονός ότι η φωτογραφία δεν είναι παρά ένα αποτύπωμα που επιτυγχάνεται σε στιγμιαίο πάγωμα του γραμμικού χρόν...
Πολυφωνία για τον Δ. Π. Παπαδίτσα
Συλλογικό έργο
Ευθύνη (1988)
Τον αντικρύσαμε να έρχεται από μακρνά και από ψηλά, με τα φτερά απλωμένα μεγάλα, να κρατεί στο ράμφος του χλωρό βλαστάρι από τους απόρρητους λειμώνες του ανθρώπινου μυστηρίου: ήταν ο Ποιητής Δ. Π. Παπαδίτσας. Από εκεί που ήλθε, προς τα εκεί κάποια νύχτα βιαστικός μας έφυγε, κληροδοτώντας μας ένα έργο μεγάλο, όπου η γλώσσα μας χαριτώθηκε με τόσην ισχύ ώστε να γίνει πραγματική γλώσσα χρησμοδότη, προφήτη και ιεροφάντη μαζί. Η ευγένεια και ο ασίγαστος οίστρος της ψυχής του Παπαδίτσα αποτυπώθηκαν με τρόπο ουσιώδη και μαζί υπερούσιο μέσα στο σπουδαίο και ακήρατο αυτό έργο....
Σύγχρονοι Σουηδοί ποιητές
Συλλογικό έργο
Ευθύνη (1988)
Δέκα έως δεκαοχτώ χρόνια χωρίζουν τα δύο μέρη της ανθολογίας. Η ποιητική παραγωγή του δεύτερου μέρους είναι κυρίως των δύο τελευταίων ετών. Η εκλογή των ποιημάτων δεν έγινε μόνο με κριτήριο τη χρονική συμμετρία μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου μέρους. Η ανθολόγηση του πρώτου μέρους έγινε το 1977 με τη βοήθεια του Tommy Olofsson καταβάλλοντας προσπάθεια να πάρει τον χαρακτήρα ντοκουμέντου, να παρουσιάσει δηλαδή σύγχρονους ποιητές διαφόρων τάσεων και επιπέδων χωρίς να δοθεί μεγάλη σημασία στη μικρή χρονική απόσταση μεταξύ των συλλογών από τις οποίες τα ποιήματα διαλέχτηκαν....
17 ιστορίες που ξεχωρίζουν
Συλλογικό έργο
Γνώση (1988)
Περιλαμβάνονται τα κείμενα: - Μάρω Βαμβουνάκη, "Το άλλο παράθυρο" - Φρέντυ Γερμανός, "Καρτ-Ποστάλ" - Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής, "Στην κουζίνα" - Άλκη Ζέη, "Λεωνή" - Νέαρχος Θαλάσσης, "Οι αυτοτελείς" - Τάσος Λιγνάδης, "Το γυφτάκι, ο ίσκιος και η χορεύτρια" - Μάρω Λοΐζου, "Το κόκκινο λουλούδι" - Γιώργος Μανιώτης, "Η διπλή ζωή του γάτου Επαμεινώνδα" - Βούλα Μάστορη, "Μισός μισός" - Μελισσάνθη, "Πώς βαφτίστηκε η πόλη της Παλλάδας" - Μιχάλης Μερακλής, "Ο Χουάν που δεν ήθελε να μιλήσει" - Γιάννης Νεγρεπόντης, "Ο παραμυθάς, το παιδί και η φλογέρα" - Κυριάκος Ντελόπο...
Ποιος ήτον ο Γεώργιος Βιζυηνός
Συλλογικό έργο
Ευθύνη (1988)
Με το σκοτεινό, αινιγματικά δραματικό αποτύπωμα της παραφροσύνης στο τίμιο ελληνικό μέτωπό του στέκεται πάνω από εκατό χρόνια στα νεοελληνικά Γράμματα ο Γεώργιος Βιζυηνός. Στην σύντομη ζωή του κατόρθωσε, κυρίως με τα αφηγήματά του, να διανοίξει την κοίτη του αφηγηματικού μας λόγου όχι μόνο προς το ψυχογραφικό μυθιστόρημα αλλά προς πυκνές και επάλληλες αφηγήσεις όπου να μπορούν να συναιρούνται "εν καθαρά ψυχολογική και ιστορική κρίσει" καθώς ο ίδιος παρατηρούσε, όλα τα αείζωα στοιχεία που συνυφαίνουν και συμβαστάζουν την έμφορτη από ιστορική μοιραιότητα νεοελληνική ψυχή....