Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η "ποίηση σήμερα" αποτελείται από μη διασταυρωμένες φήμες, από ανυπόστατες διαδόσεις, από άχρηστες (για το μεγάλο κοινό) πληροφορίες, από κιτρινίζοντα χειρόγραφα που τα είδε ο ήλιος και αλλοιώθηκαν, από ήχους γεμάτες παρηχήσεις και μισοτελειωμένες φράσεις. Κι όμως διατηρεί μια κομψότητα του ύφους, μια ισορροπία στη μορφή, μια άνετη και αδιάκοπη νερού από πηγή. Γιατί αυτές οι αντιθέσεις στο παρουσιαστικό και στα νοήματα; Από τη μια το παιχνίδι, η ειρωνεία, ο σαρκασμός, και από την άλλη η νοσταλγία για ένα αναπότρεπτο παρελθόν που όλο τ' αλλάζουμε να μας ικανοποιεί καλύτερα,...

Η "ποίηση σήμερα" αποτελείται από μη διασταυρωμένες φήμες, από ανυπόστατες διαδόσεις, από άχρηστες (για το μεγάλο κοινό) πληροφορίες, από κιτρινίζοντα χειρόγραφα που τα είδε ο ήλιος και αλλοιώθηκαν, από ήχους γεμάτες παρηχήσεις και μισοτελειωμένες φράσεις. Κι όμως διατηρεί μια κομψότητα του ύφους, μια ισορροπία στη μορφή, μια άνετη και αδιάκοπη νερού από πηγή. Γιατί αυτές οι αντιθέσεις στο παρουσιαστικό και στα νοήματα; Από τη μια το παιχνίδι, η ειρωνεία, ο σαρκασμός, και από την άλλη η νοσταλγία για ένα αναπότρεπτο παρελθόν που όλο τ' αλλάζουμε να μας ικανοποιεί καλύτερα,...

Το βιβλίο αυτό προέκυψε ύστερα από πρόσκληση σε συγγραφείς και ποιητές να συμμετάσχουν σε ένα λογοτεχνικό-εικαστικό εγχείρημα σχετικά με το πώς μια εικαστική εικόνα μπορεί να γεννήσει λογοτεχνικό, ποιητικό, θεατρικό λόγο. Οι συγγραφείς κλήθηκαν να γράψουν ένα κείμενο, σε οποιαδήποτε μορφή και έκταση, όπως ιστορία, διήγημα, ποίημα, μονόπρακτο, ως και λεζάντες, με ερέθισμα τις εικαστικές μου εικόνες, στις οποίες κι εγώ αφηγούμαι έμμεσα προσωπικές "ιστορίες". Στόχο ήταν να προκύψει στο τέλος ένα αμάλγαμα λογοτεχνικών κειμένων με διαφορετικές προσωπικές γραφές αλλά με κοινού...

Λογοκρισία υπάρχει. Νησίδες παραδοσιακών μορφών καταστολής της ελευθερίας της τέχνης, της έκφρασης ή του τύπου από δημόσιες αρχές επιβιώνουν ακόμη και σήμερα. Ωστόσο, αυτό που περισσότερο από ποτέ χαρακτηρίζει τη σύγχρονη συγκυρία είναι οι λιγότερο ορατές, αλλά ενίοτε πιο δραστικές, εκδοχές αυτοπεριορισμού του ανθρώπινου λόγου, στο όνομα ετερόκλητων σκοπιμοτήτων. Τα κείμενα του βιβλίου ασχολούνται και με τις δύο αυτές εκδοχές, προτάσσοντας έναν διεπιστημονικό συνδυασμό του βιωματικού με τον αναλυτικό λόγο και τεκμηριώνοντας την επικαιρότητα και τη σημασία της προβληματικής...

Τα ποιήματα της συλλογής "Ουρανός Χρώμα Βανίλιας" γράφτηκαν σε μια περίοδο έντονων πυρκαγιών και αγανάκτησης για την ολιγωρία του κρατικού μηχανισμού να τις περιορίσει ή να τις σβήσει. Το χρώμα βανίλιας ελαφρώς ρόδινο δεν ήταν σύννεφο το ηλιοβασίλεμα, αλλά καπνός πυρκαγιάς. Τα ποιήματα αυτά εγκαινιάζουν μια διαφορετική τεχνοτροπία με σύντομες συμπυκνωμένες τετράστιχες στροφές που ν' αποτελούν πλάγιες ειρωνικές αναφορές για τα τρέχοντα χωρίς όμως το ποίημα να χάνει τη γλωσσικά ανεξάρτητη σύνδεση του και τον αινιγματικό του χαρακτήρα. Αλλιώς δεν θα 'ταν "ποίημα", αλλά κάτι άλ...

Περιέχονται τα κείμενα: - Χρήστος Σιάφκος, "Η ποίηση της ζωής του: το φως, η αρχή και το τέλος" - Βασίλης Κ. Καλαμαράς, "Το φως της ποίησής του: η διαρκής λυρική επαναμάγευση" - Χρήστος Σιάφκος, "Μια άγνωστη ιστορία: ένα Νόμπελ μες στη νύχτα" - Χρήστος Σιάφκος, "Ο Νάνος Βαλαωρίτης θυμάται: μια εξέχουσα πνευματική παρέα" - Φώτης Απέργης, "Το "Άξιον Εστί": η πιο μαγική διαδρομή της ποίησης προς τη μουσική" - Γιώργος Ε. Παπαδάκης, "Ο μελοποιημένος Ελύτης: οι νότες της ποίησής του" - "Ο Ελύτης, κριτικός κινηματογράφου": Οδυσσέας Ελύτης, "Η ποίηση του κινηματογράφου και ο...

Οι ιστορίες της συλλογής "Ο σκύλος του Θεού", με το κοσμοπολιτικό τους περιεχόμενο, διαδραματίζονται σε πολλές χώρες, άλλες υπαρκτές, άλλες πλασματικές - με μια ονειρική αληθοφάνεια. Βρίσκονται πάντα στο μεταίχμιο των "ειδών" της λογοτεχνίας. Άλλες αγγίζουν το ερωτικό-περιπετειώδες και την επιστημονική φαντασία ("Η φαντασία του έρωτα"), άλλες το ρομαντικό αφήγημα ("Το άλμα του Λουπάνο"), το ρεαλιστικό αφήγημα ("Μια πολύ σύντομη ιστορία"), την ψευδοσυνέντευξη ("Το στάδιο του καθρέφτη"), την κοινωνικο-φανταστική σάτιρα ("Φεύγοντας"), το ψυχογράφημα ("Οι εξωγεννημένοι"). Κάθε...

Οι ιστορίες της συλλογής "Ο σκύλος του Θεού", με το κοσμοπολιτικό τους περιεχόμενο, διαδραματίζονται σε πολλές χώρες, άλλες υπαρκτές, άλλες πλασματικές - με μια ονειρική αληθοφάνεια. Βρίσκονται πάντα στο μεταίχμιο των "ειδών" της λογοτεχνίας. Άλλες αγγίζουν το ερωτικό-περιπετειώδες και την επιστημονική φαντασία ("Η φαντασία του έρωτα"), άλλες το ρομαντικό αφήγημα ("Το άλμα του Λουπάνο"), το ρεαλιστικό αφήγημα ("Μια πολύ σύντομη ιστορία"), την ψευδοσυνέντευξη ("Το στάδιο του καθρέφτη"), την κοινωνικο-φανταστική σάτιρα ("Φεύγοντας"), το ψυχογράφημα ("Οι εξωγεννημένοι"). Κάθε...

Στο νέο του βιβλίο ο Νάνος Βαλαωρίτης αναλύει το πώς πιθανόν συντέθηκαν τα δυο ομηρικά έπη με το αλφάβητο ως ρητορικό και συμβολικό νήμα και μέρος του κειμένου. Αλλιώς δεν εξηγούνται η έκταση των ποιημάτων και η χρήση του αλφαβήτου ως χωριστικά σημεία μόνο. Ο ποιητής με τη μέθοδο της θεματικής ακροφωνίας (κάθε γράμμα από το αλφάβητο εκπροσωπεί τον πρώτο ήχο του ονόματος στο οποίο αναφέρεται) επιλέγει λέξεις που αρχίζουν από τα γράμματα των τίτλων για να συντάξει τα κύρια θέματα της κάθε ραψωδίας. Για παράδειγμα λέξεις που αρχίζουν από άλφα καθορίζουν τα κύρια θέματα της ραψ...

Ενα μυθιστόρημα περιπέτειας και συμβολισμού. Τα τέσσαρα τμήματα παρουσιάζουν πρόσωπα αντίστοιχα, αλλά και αντιφατικά. Το πρόβλημα της ταυτότητας του ποιοι είμαστε αληθινά και ποιοι θα μπορούσαμε να είμαστε, προς το καλύτερο ή το χειρότερο. Η αναζήτηση ενός θρυλικού θησαυρού του Βασιλια Ξέρξη θαμμένου κάπου στους λόφους δυτικά των Αθηνών είχε απασχολήσει τα πρόσωπα του προηγούμενου μυθιστορήματος του Νάνου Βαλαωρίτη, «Απ' τα Κόκκαλα βγαλμένη», όπου τα κόκκαλα είναι τα ρητά των Ελλήνων που προκαλούν την αφήγηση. Στον «Θησαυρό του Ξέρξη» ο πραγματικός ανεύρετος θησαυρός μετατρ...

Η παρούσα Ανθολογία είναι το αποτέλεσμα μιας σκέψης που γεννήθηκε στο μυαλό του ανθολόγου το 2012 προκειμένου να υποστηρίξει εμπράκτως και σε καθημερινή βάση την ποιητική δημιουργία και να εμπλουτίσει την ποιότητα των αναρτήσεων στο νέο μέσο κοινωνικής δικτύωσης που μπήκε ορμητικά στη ζωή μας, το facebook. Έτσι, λοιπόν, κάθε πρωί, ο ανθολόγος, φορώντας το προσωπείο του χαρτοκόπτη, αναρτά ένα ποίημα που καλύπτει την αναγνωστική του απαίτηση και προσδοκία και το συνοδεύει με μία εικόνα εξωφύλλου του βιβλίου από το οποίο προέρχεται, με φωτογραφία του ποιητή ή της ποιήτριας και...

Περιέχονται τα κείμενα: Ο Νικόλαος Μουτσόπουλος για τον Νίκο Εγγονόπουλο (τη συνέντευξη πήρε ο Λευτέρης Ξανθόπουλος) Ο Νάνος Βαλαωρίτης για τον Εγγονόπουλο (τη συνέντευξη πήρε ο Λευτέρης Ξανθόπουλος) Α': Ο ζωγράφος Νίκος Εγγονόπουλος - Wieland Schmied, "Ανάμεσα στον υπερρεαλισμό και το Βυζάντιο, στο θέατρο και το φολκόρ: σκέψεις για τον Νίκο Εγγονόπουλο". - Νίκη Λοϊζίδη, "Το χιούμορ ως μηχανισμός υπέρβασης της "έξαλλης ελληνολατρίας" του Νίκου Εγγονόπουλου" - Νίκος Δασκαλοθανάσης, "Ο Εγγονόπουλος σουρεαλιστής;" - Σωτήρης Σόρογκας, "Ο Εγγονόπουλος και η παράδοση"...

[...] Χάρη στην τοπική αυτοδιοίκηση, και ακριβέστερα χάρη στον δήμαρχο Κομοτηνής κ. Τάσο Βαβατσικλή, κατέστη δυνατή η πραγματοποίηση, από κοινού με τον Τομέα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, τον Παναγιώτη Νούτσο, τον Ερατοσθένη Καψωμένο και ασφαλώς τον Νάνο Βαλαωρίτη, του Πρώτου Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου για τον Νικόλαο Κάλα, με τη συμμετοχή επιστημόνων όχι μόνο από την Ελλάδα, αλλά και από τις Η.Π.Α., την Αγγλία, την Αυστραλία και την Κύπρο. Στον παρόντα τόμο συγκεντρώνονται οι απόψεις του μεγαλύτερου μέρους των ερευνητών που έχουν ασχοληθεί συστηματικά με όλ...

Τα προσωπικά γράμματα, αν έχουν παρά μόνο μια ιδιωτική σημασία, δεν είναι σκόπιμο να εκδίδονται από τον ίδιο τον συγγραφέα. Όμως, στην περίπτωση των γραμμάτων μου απ' το Λονδίνο προς τον Γιώργο Σεφέρη -ας μου συγχωρεθεί μια κάποια φιλαρέσκεια- ήταν η επιθυμία μου να γνωρίσει το ελληνικό κοινό μια άγνωστη πτυχή του αγώνα μας για τη διεθνή αναγνώριση. Έχουν πια σήμερα πιστεύω μιαν ιστορική σημασία. Αφορούν μία "ηρωική έξοδο" των ελληνικών γραμμάτων και ιδιαίτερα της νέας ελληνικής ποίησης απ' το γκέτο των ακαδημαϊκών μελετών και του φολκλόρ όπου βρίσκονταν έως το 1944... Τα γ...

"...Στον υπερρεαλισμό δεν προσεχώρησα ποτέ. Τον υπερρεαλισμό τον είχα μέσα μου, όπως είχα μέσα μου το πάθος της ζωγραφικής, από την εποχή που γεννήθηκα. Αλλά, για να βρω τον δρόμο μου τον αληθινό, τον υπερρεαλιστικό, για να μπορέσω να εκδηλωθώ ελεύθερα και απερίσπαστα, αυτό το χρωστώ σε δύο κορυφαίους, στις δύο μεγαλύτερες μορφές που παρουσίασε ποτέ, ίσαμε τώρα, εξ όσων γνωρίζω, το παγκόσμιο υπερρεαλιστικό κίνημα. Ευτύχησα (το λέγω για τρίτη φορά), ευτύχησα να γνωρίσω τον μεγάλο ποιητή Ανδρέα Εμπειρίκο και τον μεγάλο ζωγράφο, τον μεγάλο Βολιώτη Γεώργιο ντε Κήρυκο. Συγκαταλ...